Καθημερινά ειδικά στοιχήματα στη Novibet (21+).

Το salary cap στο NBA συνεχώς αυξάνεται, με αποτέλεσμα οι ετήσιοι μισθοί που δίνονται σε συμβόλαια παικτών, να προκαλούν ζαλάδες.

Πολλές είναι οι περιπτώσεις εκείνων που καταφέρνουν να εισπράξουν παραπάνω από αυτά που… καταθέτουν στο παρκέ.

Το NBA εκμεταλλεύεται καλύτερα από κάθε άλλη λίγκα τα τηλεοπτικά του δικαιώματα, ενώ διαχειρίζεται άψογα την εικόνα του. Τα έσοδα του είναι τεράστια και ένα ικανοποιητικό ποσοστό από αυτό καρπώνονται οι ομάδες και κατ' επέκταση οι παίκτες.

Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια… χρυσοφόρα επιχείρηση, που κάθε χρόνο αναπτύσσεται ραγδαίως. Αυτό επιτρέπει στις 30 ομάδες να διαθέτουν άπλετο «χώρο» στο salary cap, έτσι ώστε να δώσουν τρελά λεφτά σε κάποιους τύπους που αν έπαιζαν πριν 10-20 χρόνια δεν θα έπαιρναν ούτε τα μισά απ' αυτά που εισπράττουν σήμερα.

Αυτή τη στιγμή, στο NBA υπάρχουν 107 παίκτες που αμείβονται με τουλάχιστον 10 εκατ. δολάρια ετησίως. Οι απόψεις διίστανται με το αν τα χρήματα αυτά αντικατοπτρίζουν την αξία τους.

Για αυτό το λόγο δημιουργήσαμε ορισμένες ενδεικτικές κατηγορίες για να εμβαθύνουμε στη… μόδα των «τρελών» συμβολαίων που θα μας απασχολήσουν πολύ στο μέλλον. Όπως θα γίνει αντιληπτό, υπάρχουν αρκετοί… αδικημένοι και μερικοί που δεν είναι «να το πουν ούτε του Παπά».

Οι απόλυτοι καιροσκόποι

Υπάρχει μια κατηγορία παικτών που εκμεταλλεύτηκαν απόλυτα το προηγούμενο… καυτό καλοκαίρι και εξασφάλισαν το μάξιμουμ ετήσιο συμβόλαιο από τις ομάδες τους. Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «υπερτιμημένοι», αφού τα πεπραγμένα τους μέχρι στιγμής δύσκολα δικαιολογούν τα ποσά που εισπράττουν. Είναι αυτό που λέμε κάτω από τον μέσο όρο των καλών παικτών, τόσο σε άμυνα όσο και επίθεση

Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι οι Τσάντλερ Πάρσονς (Μέμφις, 22.1 εκατ. δολάρια), Χάρισον Μπαρνς (Μάβερικς, 22.1 εκ.$), Άλεν Κραμπ (Τρέϊλ Μπλέιζερς, 18.5 εκ.$) και Τζέρεμι Λιν (11,4 εκ.$). Ο πρώτος δεν δικαίωσε ποτέ την επένδυση της ομάδας του, αφού πέρασε σχεδόν όλη τη σεζόν μακριά από τα παρκέ λόγω των προβλημάτων που είχε στα γόνατα του. Επίσης δεν κατάφερε να «χτίσει» πάνω στα πετυχημένα χρόνια του στο Χιούστον.

Ο δεύτερος ήταν απλά ένας streaky shooter στο Γκολντεν Στειτ. Ασταθής στην απόδοση του. Ένας τίμιος ρολίστας που είχε μπροστά του τους Αll Stars Κάρι, Τόμπσον και Γκριν. Τώρα στο Ντάλας καλείται να παίξει έναν άλλο ρόλο. Αυτόν του ηγέτη, καθώς ο σπουδαίος Νοβίτσκι βρίσκεται στη δύση της καριέρας του και ο Οουές Μάθιους που αποκτήθηκε από το Πόρτλαντ, είναι απλά ένας καλός σουτέρ τριών πόντων. Ο Μπαρνς δεν τα έχει πάει καθόλου άσχημα (μ.ο. 19,4π. & 5,1ρ.), απλά μοιάζει ο λάθος παίκτης γι' αυτόν τον ρόλο... Είναι πολλά τα λεφτά Μάρκ! (Κιούμπαν).

Πάμε τώρα και στον κύριο Άλεξ Κραμπ. H περσινή χρονιά τον βρήκε να έχει περίπου 10 πόντους μέσο όρο ανά αγώνα και να μην βοηθάει σε κανένα άλλον τομέα του παιχνιδιού. Τα 18.5 εκατ. δολάρια που… τσεπώνει από φέτος και για τα επόμενα 4 χρόνια, είναι απλά μία γενναιόδωρη φιλανθρωπία.

Τέλος, θα ασχοληθούμε με τον Τζέρεμι Λιν. Ο γκαρντ από την Ταϊβάν έζησε τον παροξυσμό της «Linsanity» στους Νικς, εκμεταλλεύτηκε το γεγονός πως η Ασία είναι μια τεράστια αγορά του NBA (μετά και την επιτυχημένη πορεία του Γιάο-Μινγκ στους Ρόκετς) και πλέον έφτασε να αμείβεται πολύ καλά από τους Νετς, οι οποίοι στο πρόσωπο του, ίσως «έψαξαν» τη σωτηρία. Όμως, στάθηκε άτυχος με τους τραυματισμούς να μην τον αφήνουν σε ησυχία. Παρόλα αυτά ήταν εξαιρετικά δύσκολο να κάνει κάτι πραγματικά σπουδαίο στον μαγικό κόσμο του NBA.

Οι παίκτες που δεν ξεχωρίζουν σε κανένα στοιχείο ατομικά

Εδώ θα σταθούμε σε κάποια παραδείγματα παικτών που δεν βρίσκονται μέσα στο TOP 20 σε καμία από τις βασικές στατιστικές κατηγορίες (πόντοι, ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα, τάπες, τρίποντα). Ας πούμε πως ο Ουάιτσαϊντ (φοβερός rim protector) της Χιτ, ο Έρικ Γκόρντον (σεσημασμένος σουτέρ) των Ρόκετς ή ο Τζον Ουόλ («μάστορας» στις ασίστ) των Ουίζαρντς, δεν συμπεριλαμβάνονται εδώ.

Εδώ συναντάμε τα 21.3 εκατ. δολάρια του Ντέρικ Ρόουζ, τα 18 εκ.$ του Λούολ Ντενγκ, τα 15.9 εκ.$ του Ιαν Μαχίνμι και τα 16εκ.$ του Τιμοφέι Μοζγκόφ.

Οι δύο πρώτοι ήταν μεγάλα ταλέντα στα νιάτα τους (ειδικά ο «D-Rose») που πλέον αδυνατούν να πιάσουν τα υψηλά στάνταρ του παρελθόντος λόγω τραυματισμών, ηλικίας ή και αδυναμίας σε κάποιο βασικό χαρακτηριστικό του παιχνιδιού (π.χ ο Ρόουζ δεν έφτιαξε ποτέ το μακρινό σουτ και πόνταρε μόνο στην εκρηκτικότητα του).

Όσον αφορά τους δύο σέντερ από τη Ρωσία και τη Γαλλία, αποτελούν δύο… «σκιάχτρα» της ρακέτας με περιορισμένες δυνατότητες. Μέτριοι έως κακοί επιθετικά για τα δεδομένα του NBA, οι οποίοι δείχνουν να εκμεταλλεύονται στο έπακρο την λειψανδρία σε ποιοτικούς ψηλούς (Ντέιβις, Κάζινς, Τάουνς, Γκασόλ χαλάνε την «πιάτσα»). Σε άλλες εποχές, τότε που μεσουρανούσαν οι Τζαμπάρ, Ολάζουον, Γιούιν, Ντέιβιντ Ρόμπινσον, και αλλά ακόμα και πιο πρόσφατα οι Σακίλ και Ντάνκαν, τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα για αυτούς

Βέβαια το salary cap έχει φτάσει στα ύψη και είναι μια τεράστια ευκαιρία για αρκετούς να… «γαντζωθούν» από ένα μεγάλο συμβόλαιο στο NBA.

Όσο προχωράμε, οι κύριοι που συναντάμε, είναι ακόμη πιο αξιόπιστοι και ε΄χουν μεγαλύτερη επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας τους. Κάποιοι έχουν ηγετικά χαρακτηριστικά, άλλοι ειδικεύονται σε μια ειδική κατηγορία.

Η ξεχωριστή περίπτωση Κόνλεϊ

Μια ειδική αναφορά στον Μάικ Κόνλεϊ αξίζει τον κόπο. Είναι ο άνθρωπος που έχει το ακριβότερο συμβόλαιο στην ιστορία του NBA. Συγκεκριμένα ο γκαρντ των Γκρίζλις, θα πάρει σχεδόν 153 εκατομμύρια δολάρια για 5 χρόνια, δηλαδή περίπου 30,6 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο. Ένα ποσό που προσθέτει τεράστιο βάρος στους ώμους του και είναι αδύνατο να δικαιολογήσει. Ηγέτης του Μέμφις μαζί με τον Γκασόλ, ήταν υποτιμημένος παίκτης στο παρελθόν, τώρα πια, όμως, είναι ο κυριότερος εκφραστής της… «τρέλας» που επικρατεί στην αγορά του NBA. Τα υπέρογκα ποσά που δαπανώνται σε συμβόλαια, θα είναι από εδώ και στο εξής συχνό φαινόμενο και ο απόφοιτος του Ohio State, μπορεί να υπερηφανεύεται πως ήταν παρών στην στιγμή που… γεννήθηκαν αυτές οι μεγάλες ευκαιρίες.

Όλα τα παραπάνω γράφονται, όχι για να μειώσουμε κάποιους παίκτες, οι οποίοι έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο ΝΒΑ, αλλά για να γίνει κατανοητό πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στα οικονομικά δεδομένα του NBA.

Ζούμε στην εποχή της απόλυτης εκτόξευσης της κορυφαίας λίγκας του πλανήτη και προφανώς τα συμβόλαια των παικτών, δεν θα μπορούσαν να μείνουν ανεπηρέαστα.

Βέβαια θα ήταν σωστό να ασχοληθούμε και με κάποιους σταρ που ίσως να αξίζουν παραπάνω από αυτά που παίρνουν. Εδώ θα δούμε παίκτες-ηγέτες, ανθρώπους που έχουν παίξει σε Αll-Star Games και άλλους, που είναι γεννημένοι σκόρερ. Τέλος θα σταθούμε σε κάποιους τύπους που αποτελούν τους πιο υποτιμημένους της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού.

Οι αδικημένοι

Για παράδειγμα o Λέοναρντ, ένας από τους καλύτερους all around παίκτες και εκ των κορυφαίων αμυντικών της λίγκας, αμείβεται με 17 εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Επίσης, άλλοι All Stars, όπως ο Κάζενς, ο Γκριν, ο Μπάτλερ ή ο Ουόλ, δεν παίρνουν περισσότερα. Μπορούν να χαρακτηριστούν value for money, υποτιμημένοι ή αλλιώς «λαβράκια». Το μόνο σίγουρο, όμως, ότι προσφέρουν κάτι παραπάνω από αυτά που παίρνουν σαν αμοιβή. Όπως και να 'χει, είναι τουλάχιστον προκλητικό να παίρνει ο Λούολ Ντενγκ περισσότερα από τον αψεγάδιαστο, ψυχρό και προσηλωμένο επαγγελματία Καουάι Λέοναρντ.

Άλλες δυο περιπτώσεις που φανερώνουν την είσοδο σε μια νέα οικονομική εποχή στο NBA, είναι αυτές των Κέμπα Γουόκερ και Νίκολα Βούτσεβιτς. Ο πρώτος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους χειριστές της μπάλας στη λίγκα, είναι «πυραυλοκίνητος», ενώ έχει το ένστικτο του σκορερ και την ικανότητα να «μιλάει» όταν η μπάλα «καίει».

Από την άλλη ο Μαυροβούνιος σέντερ αποτελεί ένα από τους πιο υποτιμημένους ψηλούς. Ένας παίκτης που τελειώνει τις χρονιές με περίπου 20 πόντους μέσο όρο και 10 ριμπάουντ. Δεν θα κρυφτεί ποτέ. Θα ζητήσει να πάρει την τελευταία κρίσιμη επίθεση και τις περισσότερες φόρες θα σκοράρει.

Τόσο ο ένας, όσο και ο άλλος, «καθαρίζουν» περίπου 12 εκατ. δολάρια τον χρόνο. Δηλαδή λίγα, σε σχέση με τα τωρινά οικονομικά δεδομένα στο NBA.

Το μεγάλο «λαβράκι»

Ήρθε η ώρα για το απόλυτο «λαβράκι». Έναν τύπο που μπορεί να τον κλείσεις σε τηλεφωνικό θάλαμο και να σε χορέψει με την μπάλα μέσα σε αυτόν. Έναν… «φονιά» που μπορεί να σουτάρει από το… σπίτι του και να σε «σκοτώσει». Ο λόγος για τον… ριγμένο Στεφ Κάρι, ο οποίος έχει συμβόλαιο που του αποφέρει 12 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, δηλαδή ελάχιστα για τον δις MVP του NBA. Ακόμα λιγότερα για έναν άνθρωπο που συγκαταλέγεται ανάμεσα στους 3-4 καλύτερους point guards της λίγκας και μακράν τον πιο χαρισματικό σουτέρ όλων των εποχών.

Όλα αυτά τα παραπάνω παραδείγματα, είναι αντιπροσωπευτικά του νέου οικονομικού χάρτη του ΝΒΑ και βοηθούν στο να γίνει κατανοητό πόσο έχει αλλάξει η αγορά. Για να προετοιμαστούμε για ακόμα πιο τρέλα πράγματα τα επόμενα καλοκαιριά. Ειδικά τώρα που πολλοί σταρ θα πάρουν maximum συμβόλαιο. Το καλοκαίρι που μας έρχεται αναμένεται κακός χαμός με τα νέα συμβόλαια, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που νέες προσφορές, θα κάνουν τις αποδοχές του Μάϊκ Κόνλεί να μοιάζει με… ψίχουλα. Ετοιμαστείτε για τεράστιες αλλαγές, καθώς το NBA θα βρίσκει πάντα τον τρόπο να εξελίσσεται και να γιγαντώνει την εικόνα του σε όλο τον κόσμο.