Οι μεγαλύτερης ηλικίας αναγνώστες είχαν παρακολουθήσει τελικούς όπου οι φίλαθλοι των δύο αντίπαλων ομάφων κάθονταν δίπλα-δίπλα. Οι νεότεροι είχαν παρακολουθήσει τελικούς όπου οι οπαδοί των δύο ομάδων χωρίζονταν από τις λεγόμενες «νεκρές ζώνες». Όμως αυτό που θα δούμε οι πάντες το βράδυ του Σαββάτου (αν τελικά δεν έχουμε ξανά στην... μπανανία που ζούμε καμιά κωλοτούμοπα) στο Ολυμπιακό Στάδιο δεν το έχουν δει ποτέ σε τελικό ούτε παλιοί, ούτε νέοι, ούτε παιδιά, ούτε παππούδες.

Ένα ψυχρό, άδειο ΟΑΚΑ που θα υποδεχθεί κατά τα άλλα μια... ποδοσφαιρική γιορτή (τι είπατε; τι είπατε; που έλεγε και η Ζωή). Ολυμπιακός και ΑΕΚ θα διεκδικήσουν ένα τρόπαιο και δεν θα έχουν κανέναν να τους χειροκροτήσει, να φωνάξει γκολ, να πανηγυρίσει στην απονομή, να κλάψει στην ήττα.

Μια χώρα που θέλει να λέγεται ευρωπαϊκή, μια κυβέρνηση που θέλει να λέγεται αριστερή (χαχαχχαχα...) και μια ομοσπονδία που θέλει να λέγεται ποδοσφαιρική δεν είναι άξιες να διοργανώσουν έναν τελικό με κόσμο. Όπως συμβαίνει δηλαδή από την Αγγλία μέχρι και την Ουγκάντα. Αν και είναι ιεροσυλία για την αφρικανική χώρα να την συγκρίνουμε (ποδοσφαρικά τουλάχιστον) με τους... Γκιρτζικηδοκοντονήδες!

Ανθρώπους δηλαδή άσχετους, ανίκανους και επικίνδυνους να διαχειριστούν τον «βασιλιά των σπορ». Κάπως έτσι λοιπόν πριν ακόμη σφυρίξει για πρώτη φορά ο Σιδηρόπουλος μπορούμε με βεβαιότητα να κάνουμε λόγο για τον «χειρότερο τελικό» στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Ακόμη κι αν το τελικό αποτέλεσμα είναι πιο... χορταστικό κι από το 4-4 της τελευταίας συνάντησης των δύο ομάδων.

Ακόμη κι αν χρειαστεί να εκτελέσουν από 30 πέναλτι η κάθεμια. Δεν θα αλλάξει σε τίποτα. Τελικός, μεταξύ των δύο από τις τρεις μεγαλύτερες ομάδες της χώρας, που γίνεται με προσκλήσεις για... συγγενείς (ούτε καν φίλους) δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά αποτυχημένος. Η εικόνα ντροπής από το ΟΑΚΑ, η οποία θα κάνει τον γύρο του κόσμου, είναι ένα ηχηρό ράπισμα για όλους.

Για αυτούς που έχουν τώρα τις τύχες του αθλητισμού στα χέρια τους και γι' αυτούς που ως άλλοι... σωτήρες περιμένουν στην ουρά να αναλάβουν. Μακάρι το σοκ από τα όσα δουν/δούμε απόψε να είναι τόσο ισχυρό ώστε σύντομα κάτι να αλλάξει. Προσωπικά δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος. Άλλωστε κι από την μια πλευρά της Ομοσπονδίας κι από την άλλη της Πολιτείας τα... αφεντικά δεν σε κάνουν να τα εμπιστεύεσαι. Το αντίθετο μάλλον.

Όσο γρηγορότερο κάνουν κάτι άλλο, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να ανασάνουμε και ποδοσφαιρικά...