Αφού πέρασε από... χίλια κύματα, ο προημιτελικός ρεβάνς του Ολυμπιακού Σταδίου έγινε και... ανήκει ήδη στην ιστορία. Έστω κι αν ο Καλογερόπουλος ποτέ δεν σφύριξε το σφύριγμα της λήξης, έστω κι αν οι χιλιάδες φίλοι της ΑΕΚ ουδέποτε χειροκρότησαν την ομάδα τους για την υπερπροσπάθεια επειδή έτσι θέλησαν οι... λίγοι.

Το γκολ του Ολυμπιακού είναι καθαρό. Ή αν θέλετε μοιάζει καθαρό... Ούτε η μπάλα έχει βγει πλάγιο αφού ο Αφελάι πρόλαβε και την μάζεψε, ούτε χέρι υπάρχει από τον Χάρα. Τουλάχιστον στα... 300 ριπλέι που έχουμε δει από το βράδυ της Τετάρτης δεν προκύπτει κάτι τέτοιο.

Η πρόκριση δίκαιη από την στιγμή που το ματς κρίθηκε στο γκολ (αν και οι γηπεδούχοι έχουν λόγο να φωνάζουν για τα 2 οφσάιντ) και η ΑΕΚ απώλεσε την μεγάλη ευκαιρία νωρίτερα με τον Μάνταλο (σ.σ ο οποίος όταν βγήκε τραυματίας, άλλαξε και όλο το στάτους του αγώνα υπέρ των Πειραιωτών).

Τότε που ο Ρομπέρτο απέδειξε γιατί ο Ολυμπιακός των «δανεικών», για τον ίδιο ξόδεψε ένα... κάρο λεφτά για να τον αποκτήσει. Παράλληλα εδώ δικαιώνεται και η «έμπνευση» του Περέιρα να τον χρησιμοποιήσει αντί του Μέγερι, που έπαιζε ως τώρα σε όλα τα ματς του Κυπέλλου.

Θα μπορούσαν να είχαν προηγηθεί και νωρίτερα οι «ερυθρόλευκοι» στην απίστευτη φάση με το δοκάρι του Ντοσεβί και... λογικά δυστυχώς θα είχε διακοπεί και νωρίτερα το ματς εις βάρος της ΑΕΚ. Μια μεγάλη προσπάθεια πήγε εν μέρει στράφι από μια... χούφτα χαζών που δεν σεβάστηκαν 65.000 «ομοϊδεάτες» τους, αλλά ούτε την ίδια τους την ομάδα. Δεν σεβάστηκαν μια μοναδική ατμόσφαιρα που χρόνια είχαν να ζήσουν στην οικογένεια της Ένωσης.

Μια ΑΕΚ που έχει φανέλα βαριά και ιστορία τεράστια, αλλά ας μην ξεχνάμε την δεδομένη χρονική στιγμή τυπικά τουλάχιστον είναι ομάδα Β΄εθνικής και πήγε να κάνει το... colpo grosso της σεζόν. Για 2-3 λεπτά δεν τα κατάφερε... Πάντα αυτοί οι παίκτες που αγωνίστηκαν αυτό το βράδυ με τον «δικέφαλο» θα μένουν με το μεγάλο «αν». Τι θα συνέβαινε δηλαδή «αν» μας άφηναν να παίξουμε και τις καθυστερήσεις, αυτοί που δηλώνουν «οπαδοί μας». Δεν θα το μάθουμε ποτέ...

Ο Καλογερόπουλος πήγε στα αποδυτήρια. Δεν ξαναβγήκε και το ματς οριστικά διακόπηκε εις βάρος της Ένωσης που κινδυνεύει και με ηχηρή τιμωρία. Επειδή στην Ελλάδα ζούμε δεν είναι κακό να πούμε ότι η ΑΕΚ πλήρωσε και το... τάιμινγκ της εποχής. Πόσες και πόσες φορές στο παρελθόν σε απείρως χειρότερες καταστάσεις από αυτές του ΟΑΚΑ ο διαιτητής δεν έβγαινε να σφυρίξει απλά την λήξη;

Το λάθος ήταν τότε και το σωστό τώρα. Κάποια στιγμή άλλωστε έπρεπε να γίνει και η αρχή. Μακάρι να υπάρξει βέβαια και συνέχεια. Για όλους, όχι για ορισμένους. Οι «κιτρινόμαυροι» σε ένα δύσκολο βράδυ τους, έχουν και κέρδη. Αυτά είναι το πως αντέδρασε η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, το πόσο... μεγάλωσαν άπειροι παίκτες μετά από μια τέτοια βραδιά και τόσο πόσο πιο σκληρή γίνεται όλη η ομάδα μέσα από τέτοιες καταστάσεις.

Όμως ο Ολυμπιακός δίχως αμφιβολία ήταν ο μεγάλος κερδισμένος της βραδιάς, αφού άφησε πίσω το μεγαλύτερο εμπόδιο για την κατάκτηση του Κυπέλλου και φυσικά γλίτωσε για «2-3 λεπτά» που είπαμε παραπάνω ένα νέο κύκλο εσωστρέφειας και γκρίνιας, σαν αυτό που ακολούθησε μετά την ήττα στην Λεωφόρο και τον αποκλεισμό από το Εuropa League.

Μεγαλύτερος κερδισμένος κι από την ίδια του την ομάδα είναι όμως ο Βίτορ Περέιρα. Έχοντας συμπληρώσει ήδη 2 μήνες στην Ελλάδα, ακόμη και οι φίλοι του Ολυμπιακού (αν κρίνει κανείς από σχόλια σε sites, social media και ραδιοφωνικές εκπομπές) έχουν καταλάβει ότι δεν είναι αυτός που θα έκανε την διαφορά διαδεχόμενος τον Μίτσελ.

Αποκλείστηκε για... πλάκα από την Ντνίπρο, έχασε με «κάτω τα χέρια» στην Λεωφόρο όπου τον γλίτωσαν από τα χειρότερα το γκολ του Τσόρι και το -3 του Παναθηναϊκού, δεν μπόρεσε όχι μόνο να «διαλύσει» (όπως την ήταν η επιθυμία των φίλων του Ολυμπιακού) την ΑΕΚ, αλλά ούτε καν να την κερδίσει στο Φάληρο, ενώ την απέκλεισε με την ψυχή στο στόμα στο ΟΑΚΑ. Όλα τα παραπάνω φυσικά δεν είναι παράσημα αναγνώρισης. Το αντίθετο...

Έτσι η εύκολη μέθοδος είναι ο λαϊκισμός. Κι αν στην Λεωφόρο, υπήρχε φάκα, αλλά υπήρχε και τυράκι, στο ΟΑΚΑ δεν υπήρχε απολύτως τίποτα. Πριν καν πανηγυρίσει το γκολ του ο Χάρα, ο Πορτογάλος είχε φτάσει στο κόρνερ και τα... έβαζε με τον κόσμο. Κινήσεις ακατανόητες από επαγγελματία προπονητή, που δυστυχώς τον πήραν χαμπάρι ακόμη και στην πατρίδα του λέγοντας πως αυτός ήταν το... φιτίλι για τα επεισόδια.

Συνειρμικά λοιπόν σε όλους τους φίλους του Ολυμπιακού, αλλά και όλους τους Έλληνες φιλάθλους γίνεται η σύγκριση. Ο Ολυμπιακός στο πρόσφατο παρελθόν είχε στον πάγκο του δύο ΚΥΡΙΟΥΣ. Σε πολλές έδρες οι αντίπαλες ομάδες είχαν παράπονα από την διαιτησία σε ματς με τους «ερυθρόλευκους».

Όμως ΠΑΝΤΟΥ και ΠΑΝΤΑ όλοι είχαν να λένε για το ήθος του Ερνέστο Βαλβέρδε και του Μίτσελ. Όλοι έλεγαν και έγραφαν για προπονητές-κοσμήματα και πόσο μεγάλο κέρδος είναι για τον Ολυμπιακό και συνολικά για το Ελληνικό ποδόσφαιρο, αυτές οι δύο προσωπικότητες να είναι στα μέρη μας. Ακόμη και στο αντίο τους, οι πάντες τόνισαν το έργο τους και τον χαρακτήρα τους.

Όμως και για προπονητές με μικρότερη θητεία όπως ο Κετσπάγια, ο Λίνεν και ο Ζίκο, όλοι είχαν μια... καλή κουβέντα να πουν περί του χαρακτήρα τους.

Ακόμη κι αν το επιχείρημα είναι η ένταση της στιγμής, υπάρχει αντίλογος. Όχι φυσικά με τις... αστειότητες περί Μουρίνιο. Κάτι πιο «δικό μας». Ο Τάκης Λεμονής (καμιά... 100ρια κιλά πιο άρρωστος Ολυμπιακός από τον Περέιρα) σε αγώνα «50 φορές» πιο σημαντικό από αυτό του προημιτελικού Κυπέλλου, εκεί όπου κρίνονταν ένα πρωτάθλημα, μπούκαρε στο γήπεδο αλλά πανηγύρισε με τους παίκτες του. Το καταχάρηκε. Έτσι του βγήκε. Όμως ως εκεί. Δεν ασχολήθηκε με τους... απέναντι. Ούτε χειρονομίες, ούτε τίποτα.

Κρίμα που όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου δεν θα υπάρχουν ανάλογες αναφορές για το ήθος και τον χαρακτήρα του Περέιρα. Πιθανολογώ ούτε καν από τους υγιείς φίλους του Ολυμπιακού που προτιμούσαν να δουν την ομάδα τους να βελτιώνεται αγωνιστικά, από το να βλέπουν τον προπονητή τους να επιδεικνύει τα γεννητικά του όργανα! Αυτό ίσως να είναι μεγαλύτερη τιμωρία για τον Πορτογάλο κι από το να πάρει κανείς το βίντεο και να του επιβάλλει πρόστιμο ή να τον αφήσει 1-2 ματς στην εξέδρα.

ΥΓ. Η αντίδραση του Χρήστου Αραβίδη στον τραυματισμό του Γιάννη Μανιάτη, είναι από τώρα για το βραβείο fair play του 2015! Δυστυχώς επειδή στο Ελληνικό ποδόσφαιρο τα αυτονόητα πρέπει να τονίζονται και ενίοτε να βραβεύονται!