Την παραμονή του αγώνα με τον Άγιαξ στο Άμστερνταμ διάβασα με προσοχή το blog που έστειλε από εκεί ο απεσταλμένος του gazzetta και «αδερφός» Νίκος Αθανασίου.

Αν και η ολλανδική πρωτεύουσα έχει πολλά πράγματα να δεις και να... ανοίξει το μάτι σου, εντούτοις πριν κάνει την βόλτα του, ως επαγγελματίας κατέγραψε με προσοχή μια κατάσταση που βιώνει ως ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού.

Στέκομαι σε μια συγκεκριμένη παράγραφο και την αναδημοσιεύω αυτούσια: «Μια μικρή παρένθεση επειδή συχνά διαβάζουμε δεξιά και αριστερά τό πόσο ''μικραίνει'' ένας σύλλογος κρίνοντας από το παρόν και μια σειρά ετών ανομβρίας. Κανένας σύλλογος δεν ''μικραίνει'' γιατί πολύ απλά το παρελθόν δεν διαγράφεται. Είναι ιστορία.

Δεν υπάρχει καμία βαριά φανέλα που να μην πέρασε ''πέτρινα'' χρόνια, που να μην είχε μια περίοδο κρίσης. Έγινε η Λίβερπουλ μικρή ομάδα; Η μήπως η Μίλαν; Έχασε κάτι από την αίγλη της η Γιουβέντους όταν υποβιβάστηκε ή μήπως ''μίκραινε'' η Γιουνάϊτεντ μέχρι να πάρει μπροστά η μηχανή παραγωγής τίτλων του Σερ Άλεξ;».

Ισχύει στο 100% και για τον Παναθηναϊκό. Το γεγονός ότι φέτος στον όμιλο έχει 1 βαθμό δεν του... σβήνει το ότι απέκλεισε 2 φορές την Γιουβέντους. Το γεγονός ότι έχασε με κατεβασμένα τα χέρια από τον Άγιαξ δεν του αφαιρεί το δικαίωμα της περηφάνιας για ότι πέτυχε στην ίδια πόλη 20 χρόνια πριν ως σύλλογος.

Ο αποκλεισμός ξεφτίλα από την Καμπάλα δεν ξεγράφει το Γουέμπλεϊ, τα διπλά στο Τσάμπιονς Λιγκ ή τις επιτυχίες κόντρα σε Μπαρτσελόνα, Άρσεναλ, Σάλκε. Αυτά πάντα θα υπάρχουν. Όχι μόνο όμως μόνο για να τα καμαρώνουν μέσω του youtube οι φίλοι του συλλόγου, αλλά δυστυχώς γι' αυτούς για να κάνουν και την αντιδιαστολή με το... σήμερα.

Το ζοφερό σήμερα της ευρω-ανυποληψίας του. Όπως αναφέρουμε και στον τίτλο ο Παναθηναϊκός κάνει εκπτώσεις στην ιστορία του. Για την ακρίβεια πουλάει κοψοχρονία όταν η τελευταία επιτυχία χάνεται στο μακρινό πια 2010 με την πρόκριση επί της Ρόμα στο Ολύμπικο. Φτάσαμε στην... ανατολή του 2017. Δεν είναι ένα και δύο.

Είναι 7 χρόνια... μαυρίλας για ένα σύλλογο που έχει στο... αίμα του κάτι ευρωπαϊκό. Το «πρέσβης» που... εχθροί και φίλοι το έβγαλαν για πάρτη του μόνο τυχαίο δεν είναι. Η εμφάνιση στο Άμστερνταμ έχω την εντύπωση ότι είναι η... ταφόπλακα της «λογικής» που επικρατεί στην ομάδα. Αν και δεν είμαι φαν του στοιχηματισμού, ακόμη κι ένα ευρώ θα προτιμούσα να το πετάξω στον υπόνομο παρά να το... ακουμπήσω πάνω στο διπλό του Παναθηναϊκού επί του Άγιαξ.

Από μια ομάδα που έχει γίνει έρμαιο από την αρχή της χρονιάς και αντιμετωπίζει τα πάντα «ε δεν πάθαμε και τίποτα», κανείς δεν περίμενε ότι θα έκανε το... ποδοσφαιρικό θαύμα. Περίμενε όμως προσπάθεια.

Περίμενε όμως να παίξει για την ιστορία της, για τους 3000 που ήταν σε μια γωνιά του γηπέδου, που σε δύσκολες περιόδους άνοιξαν το πορτοφόλι κι έδωσαν χρήματα για να ακολουθήσουν την ομάδα τους. Ούτε αυτό δεν έγινε. Και το χειρότερο είναι ότι δεν τρέχει και τίποτα. Άλλη μια ήττα στις πολλές που μαζεύτηκαν τα τελευταία χρόνια. Ανοσία έπαθαν στο «τριφύλλι» πια..

Άντε τώρα να εξηγείς στον Ιμπάρμπο, στον Στιλ, στον Γουακάσο και σε όποιον άλλο απίθανο, ότι κάποτε κάποιοι προκάτοχοι τους με αυτή την φανέλα έβαζαν τα κλάματα επειδή για... μισό μέτρο δεν απέκλεισαν την Μπαρτσελόνα ή ήταν με σκυμμένα κεφάλια επειδή έφαγαν 3 στο Μπερναμπέου από την Ρεάλ του Ζιντάν, του Φίγκο, του Ραούλ.

Κι επειδή τα χρόνια φεύγουν σαν... νεράκι, όταν από «μαγαζί γωνία» με λαμπερή βιτρίνα και τακτική πελατεία, γίνεσαι πια ένα μαγαζάκι που πανηγυρίζεις όταν «μια στο τόσο» μπει κάποιος πελάτης τότε η κατάσταση μοιάζει μη αναστρέψιμη.

ΥΓ. Kαι μιας και ο τίτλος του κειμένου αναφέρεται σε εκπτώσεις, αντί επιλόγου «τρεις γραμμές ακόμη». Η ζωή, η τύχη και το επάγγελμα μου τα έφεραν έτσι ώστε στο παρελθόν επισκέφτηκα σε τρεις διαφορετικές περιόδους την Νέα Υόρκη. Δεν έτυχα σε mood... Βlack Friday, αλλά σε άλλες περιστάσεις όπου υπήρχαν ευκαιρίες για shopping!

Εκεί κατάλαβα καλά τι θα πουν ΓΕΝΝΑΙΕΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ. Τις τελευταίες ημέρες οι καταστηματάρχες στην Ελλάδα είδαν... φως και μπήκαν και με ένα ξενόφερτο έθιμο προσπάθησαν να κοροϊδέψουν... κόσμο και κοσμάκη.

Βλέποντας βίντεο και φωτογραφίες σε ένα βαθμό τα κατάφεραν. Τα κορόιδα πάντα υπάρχουν. Αλλά με 20 και 30% δεν αποδεικνύεις τον σεβασμό σου προς τον πελάτη σε εποχές κρίσης, αλλά απλά την... κουτοπονηριά σου ως φυλή!