Νίκος Ζήσης: Ένας ξενιτεμένος... αρχηγός (pics & vids)

Αντωνία Σπανού
Νίκος Ζήσης: Ένας ξενιτεμένος... αρχηγός (pics & vids)

bet365

O Nίκος Ζήσης κλείνει τα 33 του χρόνια και τα gazzetta.gr σας παρουσιάζει την... ξενιτεμένη διαδρομή του αγαπημένου αρχηγού της εθνικής ομάδας.

Ο Νίκος Ζήσης, ο Νίκος μας που έφυγε από την Ελλάδα πριν 12 χρόνια και δεν επέστρεψε ποτέ κλείνει σήμερα τα 33 του χρόνια.

Ο Νίκος μας... έχει συνδεθεί στο μυαλό , αλλά και την καρδιά κάθε Έλληνα, φορώντας την γαλανόλευκη φανέλα, και όντας πάντα πιστός στο κάλεσμα της Εθνικής μας ομάδας.

Γεννήθηκε μια ημέρα μετά της Παναγίας στην Θεσσαλονίκη και χρειάστηκε να μεγαλώσει απότομα και να... δυναμώσει την καρδιά του έχοντας βιώσει μια τραγική απώλεια.

Αυτή του αγαπημένου του αδελφού, Δάνη.

Όλα όσα έχει περάσει έχουν κάνει τον Νίκο Ζήση έναν μοναδικό αθλητή, που έχει μπει για πάντα στην καρδιά κάθε Έλληνα με το ήθος και την προσήλωση του.

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ... ΣΤΑΘΜΟΥΣ

Ο Νίκος ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ από πολύ μικρός και για κάποιο καιρό, κάνοντας το χατήρι και των 2 γονιών του το συνδύασε με το πιάνο, αγάπη της μητέρας του.

Όταν κατάλαβε ότι και τα δύο δεν συνδυάζονται συνέχισε με το μπάσκετ ξεκινώντας την πορεία του από την Χ.Α.Ν.Θ.

Ο Νίκος Ζήσης ξεχώρισε αμέσως μέσα στο γήπεδο και το ταλέντο του δεν γινόταν να περιοριστεί.

Το 2000 θα κατέβει στην Αθήνα για λογαριασμό της ΑΕΚ και εκεί θα παραμείνει για τα επόμενα 5 χρόνια.

Κάθε ο χρόνο ο Ζήσης γινόταν καλύτερος, αυξάνοντας τον χρόνο του αλλά και απλώνοντας το ταλέντο του μέσα στο παρκέ.

Ο χρόνος ήταν με το μέρος του, αφού το 2002 αναδείχτηκε κορυφαίος νέος παίκτης του ελληνικού πρωταθλήματος.

Το 2005, έχοντας κερδίσει ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο (2002, 2001), μπαίνει στο αεροπλάνο με προορισμό την Ιταλία και δεν θα το πάρει ποτέ για επιστροφή στην Ελλάδα.

Το μέλλον του θα γραφτεί πλέον μακρυά από την Ελλάδα.

Η Μπενετόν Τρεβίζο είναι ο πρώτος σταθμός του ξενιτεμένου Ζήση και στην 1η του χρονιά στην Ιταλία θα στεφθεί πρωταθλητής.

Ο Νίκος Ζήσης θα παραμείνει εκεί μέχρι και το 2007, όπου τελικά θα αποχωρήσει έχοντας στις αποσκευές του συνολικά ένα πρωτάθλημα, ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας αλλά και ένα κύπελλο.

Επόμενη στάση η Ρωσία και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Ο Ζήσης άφησε πίσω του το Τρεβίζο και ταξίδεψε μέχρι την παγωμένη Ρωσία για να παίξει για την ΤΣΣΚΑ, η οποία έδωσε πάνω από 1 εκατομμύριο για να τον αγοράσει.

Τα λόγια του Βατούνιν ήταν ενδεικτικά: «Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που συμφωνήσαμε και ανακοινώσαμε την συμφωνία με τον Ζήση, τον οποίο ήθελαν πολλές ομάδες, Είναι βέβαιο ότι ο Ζήσης θα είναι σταρ του ευρωπαϊκού μπάσκετ σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα».

Ο Ζήσης στην Ρωσία θα κάνει ένα μεγάλο του όνειρο πραγματικότητα και μαζί με τον Θοδωρή Παπαλουκά θα κατακτήσουν την Euroleague τη σεζόν 2007/08.

Αποχαιρετώντας την Ρωσία το 2009 ο Νίκος κουβάλησε στις αποσκευές του ακόμα 2 πρωταθλήματα, γεμίζοντας ακόμα περισσότερο την συλλογή των τίτλων του.

Ο επόμενος προορισμός μπορεί να ήταν γνώριμος του, αλλά και πάλι δεν ήταν η Ελλάδα.

Ο Ζήσης επιστρέφει στην Ιταλία για λογαριασμό της Σιένα αυτή την φορά. Από το 2009 μέχρι και το 2012 ο Ζήσης θα γίνει βασικό γρανάζι της Ιταλικής ομάδας που θα σαρώσει κερδίζοντας 3 πρωταθλήματα (2010, 2011, 2012), 3 Σούπερ Καπ και 3 Κύπελλα.

Ο Ζήσης έχει βρει την ηρεμία που χρειαζόταν και το εισιτήριο του δεν γράφει Ελλάδα. Η συμφωνία με την ομάδα του Κατσικάρη είναι γεγονός και το ταξίδι του Νίκου συνεχίζεται με την επόμενη στάση να γράφει Μπιλμπάο.

Κάπου εκεί ο διεθνής γκαρντ είχε φτάσει και μια ανάσα από την επιστροφή του στην χώρα μας και τον Ολυμπιακό, αλλά οι τρελές απαιτήσεις του ιδιοκτήτη της ιταλικής ομάδας έβαλαν φρένο στο φλερτ με τους «ερυθρόλευκους».

Τελικά, στο Μπιλμπάο ο Ζήσης θα παραμείνει μόλις για έναν χρόνο και από εκεί θα μετακομίσει στην Ρωσία και την Ούνικς Καζάν, υπό τις οδηγίες του Αντρέα Τρινκιέρι και με συμπαίκτες τον Βουγιούκα και τον Καϊμακόγλου.

Στην Ρωσία η συλλογή τίτλων συνεχίζεται με τον Ζήση να κερδίζει το κύπελλο το 2014, αλλά να φτάνει και στον τελικό του Eurocup της ίδιας χρονιάς.

Τον Ιανουάριο του 2015 και με το συμβόλαιο του Ζήση με την ρωσική ομάδα να εκπνέει το καλοκαίρι, ο Ομπράντοβιτς ζήτησε να τον πάρει στην Τουρκία και η κατάληξη δεν θα μπορούσε να είναι άλλη.

Ο Ζήσης υπέγραψε συμβόλαιο με την Φενέρ και η Τούρκικη ομάδα έγινε ο 6ος σταθμός στην τεράστια καριέρα του.

Με την φημολογία για επαναπατρισμό, κάθε φορά που έμενε ελεύθερος ο παίκτης, να φουντώνει ο Νίκος τελικά δεν επέστρεψε ούτε το περασμένο καλοκαίρι στην Ελλάδα, πέρα από τις διακοπές του, αφού βρήκε καταφύγιο στην Μπάμπεργκ και την Γερμανία.

Ο Νίκος Ζήσης, μετά την εντυπωσιακή του χρονιά, συνεχίζει στην ομάδα του Τρινκέρι και ας παρακαλάνε κάθε χρόνο οι Έλληνες φίλαθλοι τους προέδρους των ομάδων τους να τον φέρουν στην Ελλάδα, το αρέσει το... ταξίδι του και θέλει να «ρουφήξει» κάθε στιγμή του στο παρκέ.

ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

189

Αυτές είναι οι συμμετοχές του Νίκου Ζήση με την Εθνική ομάδα των Ανδρών. Το όνομα του μπαίνει δίπλα σε αυτά των Γιαννάκη, Φασούλα, Χριστοδούλου και δίκαια αφού ήταν πάντα εκεί αφήνοντας την «ψυχή» του στο παρκέ.

Ο Νίκος Ζήσης αποτελεί ίσως τον πιο πιστό της στρατιώτη της Εθνικής μας Ομάδας.

Από το καλοκαίρι του 1998 που έβαλε πρώτη φορά την γαλανόλευκη, ο Νίκος Ζήσης δεν σκέφτηκε ποτέ να ξεκουραστεί, ποτέ να λείψει, ποτέ να αφήσει του συμπαίκτες του χωρίς την πολύτιμη βοήθεια του.

Ήταν πάντα εκεί, πάντα έτοιμος, πάντα... πωρωμένος να καταθέσει την ενέργεια και το ταλέντο του στην υπηρεσία του εκάστοτε ομοσπονδιακού προπονητή.

Η πορεία τον δικαίωσε.

Ανήκει στην χρυσή ελληνική... φουρνιά των γκαρντ που είχε την τύχη να «βγάλει» η χώρα μας.

Η «μαγική» μας 4αδα με Ζήση, Σπανούλη, Παπαλουκά και Διαμαντίδη συνηπήρξε και έφτιαξε έναν «μύθο», που μετά την Γκάλη – Γιαννάκη εποχή δεν πίστευε ούτε ο πιο αισιόδοξος Έλληνας ότι μπορεί να υπάρξει.

Ο Ζήσης ζούσε και ανέπνεε για αυτά τα γαλανόλευκα καλοκαιρία.

Αυτά που μοιράζονταν το δωμάτιο με τον κουμπάρο του τον Σπανούλη και έβγαιναν στο παρκέ με ύφος που λύγιζε σίδερα, για να γράψουν άλλη μια σελίδα ιστορίας.

Μια από τις πολλές που τελικά κατάφεραν και έγραψαν με εκκωφαντικό τρόπο.

Ο Νίκος αποτελούσε πάντα το μυαλό της Εθνικής ομάδας.

Έχει τετράγωνη λογική και κατέχει βαθιά μπασκετική γνώση γεγονός που προσέδιδε πάντα όταν έπαιρνε τα «κλειδιά» στην οργάνωση της ομάδας.

Ό,τι χρειαζόταν η Εθνική μας ομάδα, ο Ζήσης ήταν εκεί για να το δώσει.

Θα σηκωνόταν λιγότερες φορές από άλλους για να πάρει το κρίσιμο σουτ, αλλά η μπάλα στα χέρια του σε γέμιζε ανακούφιση και η συνέπεια με την οποία την έστελνε στο καλάθι σου άφηνε ένα γεμάτο χαμόγελο.

Οι καλύτερες του επιδόσεις είναι πλέον ιστορία...

Ελλάδα - Ισραήλ 67-61 (Πανευρωπαϊκό 2005) | 23 Πόντοι

Ελλάδα - Λιθουανία 69-78 (Πανευρωπαϊκό 2007) | 23 Πόντοι

Ελλάδα - Κίνα 89-81 (Παγκόσμιο 2010) | 21 Πόντοι

Ελλάδα - Τυνησία 68-64 (Μεσογειακοί Αγώνες 2001) | 20 Πόντοι

Ελλάδα - Πουέρτο Ρίκο 90-79 (Παγκόσμιο 2014) | 19 Πόντοι

Ελλάδα - Φινλανδία 77-86 (Πανευρωπαϊκό 2013) | 19 Πόντοι

Ελλάδα - Σλοβενία 68-60 (Πανευρωπαϊκό 2011) | 19 Πόντοι

Ελλάδα - Λιθουανία 76-98 (Ολυμπιακοί Αγώνες 2004) | 18 Πόντοι

Ελλάδα - Γιουγκοσλαβία 79-67 (Μεσογειακοί Αγώνες 2001) | 18 Πόντοι

Ελλάδα - Σερβία 87-77 (Πανευρωπαϊκό 2011) | 18 Πόντοι

Όπως στην ιστορία ανήκουν και οι εμφανίσεις του με την γαλανόλευκη...

Η ανακοίνωση, είναι μια από εκείνες που σε γεμίζουν με μια απροσδιόριστη θλίψη...

«Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και έρχονται στιγμές στη ζωή που πρέπει να παίρνουμε

δύσκολες αποφάσεις. Θέλω να ανακοινώσω το «αντίο» μου από την Εθνική Ομάδα.

Ήταν τεράστια τιμή και περηφάνια να αγωνίζομαι με το εθνόσημο στο στήθος και να εκπροσωπώ

την πατρίδα μου μέσα στο γήπεδο.

Κάθε καλοκαίρι ξεκινούσε με ανυπομονησία και όνειρα για τις μεγάλες διοργανώσεις, συναίσθημα

που δεν άλλαξε ποτέ όσα χρόνια κι αν πέρασαν.

Στην Εθνική Ομάδα ένιωσα τις μεγαλύτερες χαρές και λύπες της καριέρας μου, είναι η ομάδα που

αγάπησα περισσότερο από κάθε άλλη.

Θέλω να ευχαριστήσω την ομοσπονδία, τους προπονητές μου, όλους όσους συνεργάστηκα μα πάνω από όλα τους συμπαίκτες μου όλα αυτά τα χρόνια.

Ζήσαμε ανεπανάληπτες στιγμές εντός και εκτός παρκέ, που θα μας συνδέουν για πάντα.

Αυτό που μετράει περισσότερο είναι πως τόσο στα καλά, όσο και στα άσχημα, λειτουργούσαμε ως οικογένεια και νιώθαμε κάτι μοναδικό για αυτή την ομάδα.

Το συναίσθημα να παίζεις για την Ελλάδα, δυστυχώς δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια.

Το κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες γενιές και το διαφυλάξαμε μέσα στο γήπεδο και την καρδιά μας.

Ελπίζω και θα με γεμίσει με ακόμα μεγαλύτερη περηφάνια να διαπιστώσω στο μέλλον πως η δική μου γενιά μεταλαμπάδευσε και στις επόμενες αυτό το αίσθημα ευθύνης, περηφάνιας και τιμής για την εθνική ομάδα.

Θα είναι χαρά ανυπέρβλητη τα παιδιά που ξεκίνησαν να παίζουν μπάσκετ βλέποντας εμάς στην τηλεόραση και στο γήπεδο να μας ξεπεράσουν και να κάνουν ακόμα πιο “πλούσια” την παράδοση και την ιστορία της επίσημης αγαπημένης.

Νίκος Ζήσης».

ΟΙ 2 ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ

Χρυσό στο Βελιγράδι

Αυτά που έχει ζήσει και αυτά που έχει προσφέρει ο Νίκος Ζήσης στην Εθνική ομάδα ξεπερνούν όσα ίσως και ο ίδιος ο Νίκος, μικρό παιδί ακόμα με την φανέλα της Εθνικής Παίδων, είχε φανταστεί.

Μέσα στις τόσες όμως ξεχωρίζουν δύο...

«Ποιος, ποιος βάλτο αγόρι μου», θα πει ο Βασίλης Σκουντής στην μετάδοση του ημιτελικού κόντρα στην Γαλλία για το Eubasket του 2005 στο Βελιγράδι και το μυαλό όλων πηγαίνει στον Δημήτρη Διαμαντίδη και στο μεγάλο τρίποντο που έβαλε για να γράψει το τελικό 66-67.

Αυτός όμως που κατεβάζει την μπάλα και ψάχνει τον σωστό συμπαίκτη με τα δευτερόλεπτα να μετρούν ανάποδα είναι ο Νίκος Ζήσης. Η μπάλα ζυγίζει τόνους και ο Έλληνας γκαρντ έχει να πάρει την τελική απόφαση για το που θα βρεθεί.

Το... μυαλό αυτής της ομάδας, ο Νίκος, θα κάνει τεράστιο τουρνουά.

Πρώτος σκόρερ της εθνικής μας με 10,6 πόντους μέσο όρο και 2,1 ασίστ και με την μία αυτή ασίστ που αξίζει το βάρος της μπάλας σε χρυσάφι.

Χρυσάφι σαν αυτό που έχει πάνω του το πολυπόθητο τρόπαιο που σηκώθηκε στον ουρανό από τον αρχηγό, Μιχάλη Κακιούζη.

Για τον Νίκο όμως αυτό το τρόπαιο ήταν κάτι παραπάνω...

«Αφιερώνω το Κύπελλο στον αδικοχαμένο αδερφό μου, που έφυγε από τη ζωή πριν δύο χρόνια. Είχα πει ότι όποιο τίτλο θα κατακτήσω θα του τον αφιέρωνα.

Περίμενα να είναι ένα Κύπελλο ή ένα πρωτάθλημα με σύλλογο.

Τελικά του αφιερώνω το Ευρωπαϊκό. Ξέρω ότι με βλέπει από ‘κει πάνω και είναι χαρούμενος.

Τη μέρα που χάθηκε ο Δάνης, ένιωσα πως έπρεπε να κάνω κάτι ξεχωριστό για εκείνον.

Και όταν δύο χρόνια αργότερα κατέκτησα το χρυσό στο Eurobasket του Βελιγραδίου, πέτυχα δηλαδή το ίδιο κατόρθωμα με την ομάδα του Γκάλη που είχε ενθουσιάσει τον πατέρα μου, ένιωσα πως είχα ολοκληρώσει την αποστολή μου να τιμήσω τη μνήμη του αδελφού μου».

Η αγκωνιά που... πόνεσε ολόκληρη την Ελλάδα

Η αμέσως επόμενη χρονιά θα βρει την Εθνική Ομάδα μπροστά σε μια ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση.

Στο Mundobasket του 2006 η Ελλάδα θα κατακτήσει την 2η θέση του κόσμου και θα γράψει ιστορία απέναντι στην «Dream Team» με τεράστια νίκη στον ημιτελικό.

Η ιστορία γράφεται στο παρκέ για τους υπόλοιπους και στον πάγκο για τον Ζήση.

Αυτό που έπρεπε να κάνει ο Νίκος, πρόλαβε και το έκανε και με το παραπάνω.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει την Αυστραλία και με το σκορ στο 68 – 63 και 34 δευτερόλεπτα να απομένουν στο ρολόι, πάλευε για ακόμα μια φορά να κάνει το θαύμα.

Στα 9 δευτερόλεπτα έχει κάνει το 69 – 69, η μπάλα κλέβεται και ο Ζήσης με τρίποντο στην λήξη γράφει το τελικό 72-69. Ο Νίκος είναι εκεί, με ψυχραιμία για να κάνει ακόμα μια φορά αυτό που ξέρει...

Στο επόμενο παιχνίδι κόντρα στην Βραζιλία ένα χτύπημα του Άντερσον Βαρεζάο στο ζυγωματικό του Ζήση θα γίνει η αφορμή για μια δύσκολη διαδικασία για τον διεθνή γκαρντ.

Τριπλό κάταγμα στο πρόσωπο θα είναι η διάγνωση και ο Νίκος Ζήσης θα περάσει δύσκολες στιγμές μέσα στο δωμάτιο του Βραζιλιάνικου νοσοκομείου, χωρίς ίντερνετ αλλά και τηλεόραση με την αγωνία του να «χτυπάει κόκκινο».

Φυσικά δεν θα αγωνιστεί σε άλλο αγώνα του τουρνουά και οι συμπαίκτες του θα του αφιερώσουν την μεγάλη τους νίκη κόντρα στις Η.Π.Α., στο θαύμα της 1ης Σεπτεμβρίου.

Η ιστορία αυτή έμελλε να είναι μοιραία.

Η Ελλάδα θα πραγματοποιήσει έναν άθλο και θα κερδίσει την Dream Team, σε ένα παιχνίδι που θα μείνει στην ιστορία και έπειτα θα γράψει ίσως μια από τις πιο πικρές ήττες της ιστορίας της, αυτή κόντρα στην Ισπανία.

Ο Νίκος Ζήσης θα επιστρέψει στην Ελλάδα και θα χρειαστεί να εγχειριστεί στο πρόσωπο.

Στο νοσοκομείο και με την έκταση που είχε πάρει το όλο θέμα ο Νίκος θα δεχτεί ευχές από πολύ κόσμο.

Η σκέψη μιας κοπέλας όμως θα του άλλαζε ολόκληρη την ζωή του.

Η Φανή, όντας παλαιά συμμαθήτρια με τον Νίκο, θα τον επισκεφτεί στο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, όπου επρόκειτο να εγχειριστεί, και θα γίνει η γυναίκα της ζωής του.

Η ευτυχία της οικογένειας έχει ολοκληρωθεί μαζί με τα μικρά... Ζησάκια (Αλέξανδρος και Μάρκος) και ο Νίκος ήταν πάντα εκεί με την γαλανόλευκη να τους δείχνει τον δρόμο για το πως να γίνουν αυθεντικοί ηγέτες.

Πως είναι να φοράς μια φανέλα που για έναν ολόκληρο λαό σημαίνει κάτι παραπάνω και με τον «ιδρώτα» σου να τους κάνεις όλους να νοιώθουν υπερηφάνεια και συγκίνηση.

Ο Νίκος Ζήσης έγραψε το όνομα του στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ με τον πιο αυθεντικό τρόπο που θα μπορούσε και ένας λαός θα τον ευχαριστεί πάντα για αυτό...

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα