«Míster, αυτό που θα σου πω, στο λέω εγώ που λογικά δεν θα παραμείνω του χρόνου στην ομάδα. Στο λέω φιλικά και με σεβασμό. Σκέψου το καλά και όταν ολοκληρωθεί η σεζόν, φύγε. Σώσε την ομάδα και φύγε. Ξέρεις ότι εδώ δεν έχεις την υποστήριξη ούτε από τους παίκτες, ούτε από μεγάλη μερίδα της διοίκησης». Τούτο ήταν ένα υποτιθέμενο σημείωμα-προτροπή ενός παίκτη της Λα Κορούνια προς τον προπονητή του, όπως το δημοσίευσε η τοπική εφημερίδα «La Voz». Λίγες μέρες αργότερα ο Βίκτορ Σάντσεθ θα απομακρυνόταν από τη θέση του. Τι συνέβη όμως και τον έδιωξαν ως κάποιον που δεν έκανε καλή δουλειά και ενώ λίγους μήνες νωρίτερα ήταν σούπερ επιτυχημένος, παίρνοντας νέο συμβόλαιο;

Οι αιτίες της αποτυχίας της πρώτης κανονικής δουλειάς σε πάγκο του 40χρονου κόουτς είχαν πολλές εκδοχές. Οταν ανέλαβε στο φινάλε της σεζόν 2014-'15 και έσωσε τη Λα Κορούνια από τον υποβιβασμό, παίρνοντας ισοπαλία στο «Καμπ Νόου» την τελευταία αγωνιστική, αμέσως του έδωσαν το δικαίωμα να προπονήσει κανονικά την ομάδα για τη νέα σεζόν. Ολα ξεκίνησαν υπέροχα. Κάποια στιγμή οι Γκαγιέγκος βρέθηκαν βουτηγμένοι στην αισιοδοξία να αγγίζουν ακόμα και τις θέσεις της Ευρώπης. Ζούσαν τα καλύτερα τους από την εποχή της Super Depor και έπειτα. Το φινάλε του πρώτου γύρου βρήκε τη Ντεπορτίβο στην 8η θέση με 27 βαθμούς. Βρισκόταν στο +12 από τον υποβιβασμό, κάτι που ήταν και ο βασικός στόχος της. Πλέον δεν μπορούσε να πέσει. Δεν μπορούσε, είπατε;

Η καλή δουλειά ανταμείφθηκε με συμβόλαιο για ακόμα ένα χρόνο. Μάλιστα είχε κυκλοφορήσει ότι το club του έδινε τριετές και εκείνος ήθελε να το πάει σεζόν με τη σεζόν. Το 2016 όμως μπήκε τραγικά και έτσι πήγε μέχρι τέλους. Με μία μόλις νίκη σε 20 αγωνιστικές και 15 βαθμούς στη σούμα από τους 60 διαθέσιμους, η Ντέπορ βρέθηκε να παλεύει για την επιβίωση της στα σαλόνια. Ωσπου ήρθε η απόλυση. Τι συνέβη και υπήρξε αυτή η τρελή πτώση και έχασε τη δουλειά του και την πρώτη ευκαιρία να φτιάξει και προπονητικά το όνομα του ο Βίκτορ; Οι λόγοι ήταν τρεις και όλοι τους το ίδιο σοβαροί, καταδεικνύοντας σημαντικό μερίδιο ευθύνης από τον ίδιο.

Ως σημαντικότερο όλων ο Τύπος της Γαλικίας του χρεώνει ότι έχασε τα αποδυτήρια. Για την ακρίβεια όχι απλά τα έχασε, αλλά εκεί μέσα δημιουργήθηκαν δύο στρατόπεδα, με το πιο ισχυρό να τον αντιμάχεται. Η αρχή έγινε με τον Πορτογάλο αριστερό μπακ, Λουιζίνιο. Τον άφηνε συνεχώς εκτός και η κατάσταση έφτασε ακόμα και σε εκατέρωθεν απειλές. Από κοντά και ο Αλμπέρτο Λόπο. Και για τους δύο ο Βίκτορ παραπονιόταν ότι δεν δούλευαν σωστά και ότι όταν ήξεραν ότι δεν θα έπαιζαν, έκαναν αγγαρεία στην προπόνηση. Γράφτηκε τότε ότι στο πλευρό του κόουτς ήταν μονάχα ο Φερνάντο Ναβάρο (σ.σ.: δούλεψαν μαζί στη Σεβίλλη) και ορισμένοι πιτσιρικάδες. Προς τα έξω δεν έβγαιναν πολλά, αλλά στα ενδότερα η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη.

Ολα αυτά άρχισαν να έχουν λοιπόν αρνητικές συνέπειες στο χορτάρι. Τα αποτελέσματα ήταν τραγικά και σε αυτό συνέβαλαν δύο αγωνιστικά δεδομένα. Το ένα ήταν ο τραυματισμός του βασικού τερματοφύλακα, Χερμάν Λουξ και το άλλο ότι σταμάτησε να σκοράρει ο γνωστός μας από τον ΠΑΟΚ, Λούκας Πέρεθ. Με εξαίρεση το 0-2 επί της Βιγιαρεάλ την προτελευταία αγωνιστική, όταν δηλαδή απολύθηκε ο Βίκτορ, που ήταν και εκείνο που την έσωσε, η Λα Κορούνια δέχτηκε γκολ (49 συνολικά) και στα 22 ματς που ακολούθησαν την ισοπαλία (0-0) με τη Χετάφε στις 30 Δεκεμβρίου, συμπεριλαμβανομένης και της εντός «οκτάρας» από τη Μπαρτσελόνα.

Το μείγμα «χαμένα αποδυτήρια – χαμένα ματς» αποδείχτηκε καταστροφικό και σε διοικητικό επίπεδο. Ο Βίκτορ είχε αποτελέσει προσωπική επιλογή του προέδρου. Μόνο που ο Τίνο Φερνάντεθ δεν είναι ο αδιαφιλονίκητος άρχοντας του club, καθώς στη Λα Κορούνια ακόμα μαίνεται η μάχη για την διαδοχή του πάλαι ποτέ θρυλικού, Αουγούστο Θέσαρ Λεντόιρο. Υπήρχαν αρκετοί που δεν ήθελαν τον Βίκτορ στην ομάδα και βρήκαν την ευκαιρία. Φταίει όμως και ο ίδιος ο κόουτς για ακόμα έναν λόγο. Είχε φροντίσει να παρακάμψει όλους τους ενδιάμεσους, ώστε να μιλάει απ' ευθείας με τον πρόεδρο. Οπότε οι δυνατοί ενδιάμεσοι, Ρίτσαρντ Μπαράλ και Φερνάντο Βιδάλ βρήκαν την ευκαιρία και έπεσαν να τον φάνε.

Πλέον ο πρόεδρος δεν μπορούσε να τον υπερασπιστεί όσο κι αν το ήθελε. Θα τον έπαιρνε κι εκείνον η μπάλα. Το κατάλαβε όταν είδε ότι ο προπονητής έχασε και τον τελευταίο σύμμαχο του: την εξέδρα. Στο «Ριαθόρ» λάτρεψαν όσο λίγους τον ποδοσφαιριστή Βίκτορ, αλλά στο φινάλε έφτασαν να αποδοκιμάσουν τον τεχνικό. Και κάπως έτσι ήρθε το άδοξο τέλος. Ενα αντίο που δεν περίμενε κανείς, μελετώντας το πως ξεκίνησε η σεζόν. Προφανώς όμως ο 40χρονος προπονητής δεν μπόρεσε να διαχειριστεί σωστά τα δεδομένα που του παρουσιάστηκαν. Και τώρα ερχόμενος σε έναν σύλλογο που κάνει απόλυτο πρωταθλητισμό, θα πρέπει να δει τα πράγματα πιο σφαιρικά. Δεν αρκεί να είσαι μόνο καλός στην τακτική και να ξέρεις από μπάλα. Θα πρέπει να αποδειχτείς και διπλωμάτης, «καταφερτζής», διαλλακτικός. Και σε πρώτη φάση ο Βίκτορ Σάντσεθ ντελ Αμο έχει δείξει ότι έχει όλο το πακέτο. Με τα καλά και τα δύσκολα του...