Ούτε ο ίδιος, είμαστε σίγουροι, έχει καταλάβει πως έχουν περάσει οκτώ χρόνια από την στιγμή που πρωτοπάτησε το πόδι του στη Θεσσαλονίκη. Γεννημένος στις 11 Μαΐου 1977 στο χωριό Πάντο της Ουρουγουάης, κοντά στην Κανελόν, ο Πάμπλο Γκαμπριέλ Γκαρσία Πέρες, άφησε τη ζωή να χαράξει το δρόμο της και εκτός από έναν από τους εμβληματικούς ηγέτες του ΠΑΟΚ να ον κάνει να νιώθει Έλληνας, όσο ελάχιστοι άλλοι…

Ακούγεται, υπερβολικό; Μάλλον όχι, εφόσον μπορέσεις να ζήσεις για λίγο μαζί του, να αντιληφθείς τις συνήθειες του, την αριστερή ιδεολογία του και να ταυτιστείς, αν το θέλεις, με τις επαναστατικές τάσεις του. Έχει στεγάσει τα όνειρά του στην Ελλάδα, γιατί καλό το Σαν Σίρο και το Μιλάνο, καλή και η Μαδρίτη και το Σαντιάγκο Μπερναμπέου, αλλά «σαν τη Θεσσαλονίκη, δεν έχει…»!

Ο ίδιος πρόσφατά είχε αναφερθεί στην αγάπη του για την Ελλάδα, τις ελληνικές συνήθειες, την ελληνική γλώσσα που έμαθε σιγά σιγά να μιλάει, κάτι που το επιβεβαιώνει και στο Gazzetta.gr, με μηδενική δόση υπερβολής, ότι «νιώθω Έλληνας και θα συνεχίσω να αισθάνομαι έτσι για μια χώρα, που με υποδέχθηκε και άνοιξε την αγκαλιά της». Άλλωστε, συμπεριφέρεται σαν Έλληνας, δεν ξεχνάει ποτέ, την 25^η Μαρτίου να ανεβάσει στο Instagram, τη φωτογραφία με την ελληνική σημαία και την αγαπημένη του φράση: «Ελευθερία ή Θάνατος».

Η οικογένεια, καταρχήν, ο ΠΑΟΚ στη συνέχεια, έπαιξαν ρόλο στην απόφαση του Γκαρσία να μείνει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη και έτσι να μπορεί να αποδράσει για ψάρεμα με το καλάμι (και μόνο…) στη Χαλκιδική, στον Αλιάκμονα, στις Αλικιές της Πιερίας ή να φωνάξει τους φίλους του για μπάρμπεκιου στον κήπο του σπιτιού του.

Η προσήλωση στις αξίες και το ατίθασο, ανυπότακτο πνεύμα, τον κάνουν να διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από οποιονδήποτε συνηθισμένο ποδοσφαιριστή, που πέρασε τα τελευταία χρόνια από τον ΠΑΟΚ. Ακόμη και σήμερα, σχεδόν τρία χρόνια από την στιγμή που αποχώρησε από την Τούμπα, περπατάει στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και τον αντιμετωπίζουν σαν θεό! Ο ίδιος όμως δεν αλλάζει. Και μάλλον είναι πολύ δύσκολο, έως απίθανο, στα 39 του χρόνια, να αφήσει στην άκρη τις επαναστατικές του καταβολές, καθώς και τη γενικότερη αντισυμβατικότητα του χαρακτήρα του. Αν κάτι τον κάνει λίγο πιο προσιτό είναι η αγάπη για τα μικρά παιδιά γι’ αυτό και δέχθηκε με χαρά το περασμένο καλοκαίρι να μάθει για τις ποδοσφαιρικές αξίες και να μεταλαμπαδεύσει την εμπειρία του στα παιδιά της ομάδας κάτω των 17 του ΠΑΟΚ.