Μπορεί η απόκτηση του Σεμπάστιαν Λέτο να σκόρπισε χαμόγελα στις τάξεις των φίλων του Παναθηναϊκού, όμως όλοι στην άκρη του μυαλού τους είχαν μία επιφύλαξη για το αν είναι σε κατάσταση να προσφέρει και να βοηθήσει σε αγωνιστικό επίπεδο. Βλέπετε, ο σοβαρός τραυματισμός στο κεφάλι, αλλά και το πρόβλημα που αντιμετώπισε στο γόνατό του, δημιουργούσαν αμφιβολίες για την κατάστασή του.

Το πρώτο δείγμα που έδειξε όμως, την Κυριακή το απόγευμα στην Λεωφόρο, αν δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως θετικό, σίγουρα μπορούμε να πούμε οτι ήταν ενθαρρυντικό ενόψει της συνέχειας. Πόσω μάλλον από τη στιγμή που ο Αργεντίνος προερχόταν απο 4,5 μήνες αγωνιστικής απραξίας, καθώς το τελευταίο παιχνίδι στο οποίο είχε αγωνιστεί ήταν στις 18 Οκτωβρίου του 2015, όταν και είχε ξεκινήσει βασικός (αντικαταστάθηκε στο 82ο λεπτό) στην εντός έδρας ήττα της Λανούς από την Βελέζ με 1-0.

Στην πρώτη του συμμετοχή λοιπόν με το τριφύλλι στο στήθος, αυτό που ήταν κάτι παραπάνω από αισθητό, ήταν η... δίψα του, καθώς και στα 26 λεπτά (23 της κανονικής διάρκειας + 3 των καθυστερήσεων) που αγωνίστηκε στην κορυφή της επίθεσης «σκύλιαζε». Προσπαθούσε να πιέζει ψηλά, μάρκαρε και ζητούσε από τους συμπαίκτες του να κάνουν το ίδιο, δείχνοντας έτοιμος να αναλάβει ξανά ηγετικό ρόλο στην ομάδα.

Μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις έδινε οδηγίες τόσο στον Κάρλος Ζέκα, όσο και στον Λούκας Βιγιαφάνιες για το πως θα έπρεπε να κινούνται, προκειμένου να κλείνουν τους διαδρόμους στους παίκτες του Ατρόμητου, εμποδίζοντας την πρώτη πάσα και την εύκολη κυκλοφορία της μπάλας.

Παρά τις περιπέτειες που πέρασε με την υγεία του από την πρώτη του θητεία στα... πράσινα, ο Αργεντίνος φάνηκε να έχει διατηρήσει ακέραια την αντίληψη του χώρου. Κάτι που φάνηκε και στις κινήσεις του που είχαν ως αποτέλεσμα να προλάβει να γράψει δύο τελικές στο διάστημα που αγωνίστηκε, βγαίνοντας στην αντεπίθεση, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο μοίρασε το παιχνίδι σε 2-3 περιπτώσεις που η μπάλα έφτασε στα πόδια του.

Βέβαια, όλα αυτά μπορέσαμε να τα δούμε σε ένα ανοιχτό παιχνίδι, καθώς όταν πέρασε στον αγωνιστικό χώρο, ο Παναθηναϊκός είχε κάνει το 1-0 και ο Ατρόμητος ήταν αναγκασμένος να βγει μπροστά, προκειμένου να ισοφαρίσει, αφήνοντας ελεύθερους χώρους στην άμυνά του. Το αν διαθέτει ακόμη την εξαιρετική ικανότητα στο ένας εναντίον ενός, που θα βοηθήσει το «τριφύλλι» να ξεκλειδώσει τις «κλειστές» αντίπαλες άμυνες, θα το δούμε στα επόμενα ματς...

Πάντως, ο τομέας που φαίνεται να έχει επηρεαστεί από τα όσα έζησε τα τελευταία 4 χρόνια, είναι αυτός της ταχύτητας με την μπάλα στα πόδια... Στην πρώτη του θητεία στον Παναθηναϊκό αν του παρουσιάζονταν οι δύο φάσεις που είχε κόντρα στον Ατρόμητο, το πιο πιθανό θα ήταν να είχε αφήσει στην πλάτη του τους αμυντικούς των φιλοξενούμενων και να είχε σκοράρει τουλάχιστον ένα γκολ. Την Κυριακή όμως ήταν ένα κλικ κάτω σε σπιρτάδα από αυτό που γνωρίζαμε, με αποτέλεσμα να μην έχει καλή γωνία προς την περιοχή και οι αντίπαλοι να έχουν συγκλίνει πάνω του, όταν έφτανε η ώρα να τελειώσει την φάση.

Όσο όμως αυξάνονται τα λεπτά συμμετοχής του και με το κατάλληλο πρόγραμμα, είναι πολύ πιθανό να μπορέσει να καλύψει μέρος από το χαμένο έδαφος...