O… πιστός Πάρα!

Το ξαφνικό τηλεφώνημα τον έκανε να τρέξει δίπλα στην οικογένειά του. Τότε, πριν περίπου τέσσερα χρόνια, οικογένεια ήταν η Γιανίνα και ο Μαξ! Στο κτηνιατρικό κέντρο η αγωνία για το νεαρό Γκόλντεν Ριτρίβερ ξαφνικά θα επισκιαζόταν από ένα άλλο γεγονός. «Θα χρειαστεί να κάνω ακτινογραφία. Δεν πιστεύω να είσαι έγκυος». Δεν ήταν ο καλύτερος τρόπος να μάθει ο Φακούντο Πάρα τα νέα. Η Γιανίνα το είχε μάθει μόλις μερικές μέρες πριν και ήθελε να σιγουρευτεί πριν το μοιραστεί με τον σύντροφό της. Η ζωή του Αργεντινού φορ θα άλλαζε μέσα σε μερικές ώρες, σε μερικά λεπτά. «Θα γινόμουν πατέρας. Το συναίσθημα ήταν εκπληκτικό».

Τα νέα για τον ερχομό του παιδιού, το οποίο ήλπιζε και… πέτυχε τελικά να είναι αγόρι, θα επισκιάζονταν από τη διάγνωση για τον Μαξ. Νωρίτερα το ίδιο πρωί ήταν ένα υγιές σκυλί που θα πήγαινε τη βόλτα του. Ξαφνικά, δεν μπορούσε να περπατήσει και ο κτηνίατρος του ανακοίνωσε πως πάσχει από μια ασθένεια που δε θα του επιτρέπει να πατάει τα δύο πίσω πόδια. «Ο Μαξ είναι σαν γιος μου», εξηγούσε ο Πάρα Φακούντο και θα το αποδείκνυε λίγες μέρες αργότερα. Ο Νοέμβριος του 2010 θα σηματοδοτούσε τη ζωή του και την καριέρα του με περισσότερους από έναν τρόπους.

Στις 25 του ίδιου μήνα, η Γιανίνα και ο Μαξ ήταν μπροστά στην τηλεόραση. Η Ιντεπεντιέντε υποδεχόταν την Κίτο για τα ημιτελικά του Copa Sudamericana και στο 20’ της αναμέτρησης η ιστορία θα γινόταν γνωστή σε όλο τον κόσμο. Ο Αργεντινός θα σκοράρει θα βγάλει τη φανέλα και θα αφιερώσει το γκολ στον σκύλο του! Ελάχιστοι αντιλαμβάνονταν τη σπουδαιότητα της κίνησής του και την ευαισθησία που μαρτυρούσε, ελάχιστα προφανώς καταλάβαινε και ο Μαξ στο σαλόνι του σπιτιού του. Από τότε, όμως, έγινε παράδειγμα, έγινε μια ιστορία που άξιζε να ακουστεί.
«Ο Μαξ περπατάει με τη βοήθεια ενός καροτσιού για τα πίσω του πόδια. Όταν πηγαίνεις βόλτα με ρόδες, μπορείς να περάσεις πραγματικά καλά. Η κατάστασή του βελτιώνεται. Ποιος ξέρει; Ίσως κάποια μέρα να μπορέσει να περπατήσει ξανά μόνος του».

Ήρωας από το πουθενά!

Το παράδειγμα του Μαξ, έδωσε περισσότερη δύναμη από οποιονδήποτε στο ίδιο το αφεντικό του. Αποτέλεσε την έμπνευση για να πατήσει πιο δυνατά στα πόδια του, όσο αλληγορικό κι αν φαντάζει. Ο Αργεντινός φορ, εξάλλου, είχε φτάσει στα 25 του χρόνια για να παίξει σε καλή ομάδα της πατρίδας του και ξαφνικά θα γνώριζε όση δημοσιότητα δεν είχε δει στη ζωή του. Μέχρι τότε ήταν μια κλασική ιστορία μετριότητας. Ένα ταλέντο που ξεκίνησε από τη γειτονιά του Μπελγκράνο στο Μπουένος Άιρες, πήγε στις ακαδημίες της Ρίβερ, περίμενε μια ευκαιρία που δεν πήρε ποτέ, κατέληξε στην Τσακαρίτα όπου έκανε ντεμπούτο στη Β’ Εθνική στις 12 Φεβρουαρίου του 2005 κι έμοιαζε ότι θα έκανε μια απλά αξιοπρεπή καριέρα στην Ευρώπη, όταν έφευγε το 2007 για την Ελλάδα.

«Αν σας έλεγα τώρα σε ποια ομάδα έπαιξα στην Ελλάδα, θα νομίζετε ότι μιλάω για το μοντέλο», έλεγε αστειευόμενος από το όνομα Larisa, που στην Λατινική Αμερική μεταφράζεται στη Λαρίσα Ρικέλμε, τη γνωστή Παραγουανή celebrity. Στη χώρα μας είχε δύο αξιοπρόσεχτες σεζόν στο θεσσαλικό κάμπο, με τη δεύτερη να φέρνει φημολογίες για μεταγραφή του στην ΑΕΚ. Μόνο που οι διηγήσεις του Φακούντο Πάρα δεν μαρτυρούν να περνούσε τόσο καλά στην Ελλάδα, ώστε να ήθελε να επιμηκύνει την παραμονή του.

«Στην αρχή μου άρεσε ό,τι έβλεπα. Η πόλη, το γήπεδο, το προπονητικό κέντρο. Ήταν στην Λάρισα και ο Μαρσέλο Σαρμιέντο με τον Ματίας Ιγκλέσιας και πίστευα ότι θα με βοηθούσε αυτό. Ήμουν ονειροπόλος και έκλεισα με 5.οοο δολάρια! Αν ήξερα κάποια πράγματα, θα είχα αποφασίσει διαφορετικά. Για παράδειγμα, όταν έφτασα δεν είχα σπίτι να μείνει και πέρασα 3,5 μήνες σε ξενοδοχείο. Ήμουν είκοσι χρονών. Φύγαμε κατευθείαν για προετοιμασία σε ένα μέρος που δεν είχε ούτε ίντερνετ, ούτε σήμα στο τηλέφωνο και δεν μίλησα με την οικογένειά μου για 15 μέρες. Ο δανεισμός μου ήταν για δύο χρόνια και ήθελαν να με αγοράσουν και να μου δίνουν τα ίδια λεφτά. Μου εμφάνισαν, μάλιστα, ένα προσύμφωνο το οποίο φερόμουν να έχω υπογράψει κι εγώ ούτε ήξερα τι είναι. Ευτυχώς με τη βοήθεια των εκπροσώπων μου κατάφερα να απαλλαγώ απ’ αυτό».

Η περιπέτεια του Πάρα Φακούντο, όπως ο ίδιος την περιγράφει και χωρίς αντίλογο, στη Λάρισα θα έληγε το 2009. Είχε και τα καλά της, αφού επισκέφτηκε την Ακρόπολη και αντιμετώπισε τον Ριβάλντο! «Καμιά φορά ήθελα να τον κλωτσήσω για να βεβαιωθώ πως όντως είναι αυτός», περιέγραφε γελώντας στους συμπατριώτες του, όταν επέστρεψε στην Αργεντινή και στην Τσακαρίτα. Ένα χρόνο μετά, το καλοκαίρι του 2010, ήταν από τους τελευταίους παίκτες που υπέγραψαν στην Ιντεπεντιέντε. «Δεν μπορούσα να αρνηθώ την πρόταση γιατί ήταν ένας τόσο μεγάλος σύλλογος και ήθελα να αποδείξω ότι μπορώ να παίξω σε τέτοιο επίπεδο», εξηγούσε την ημέρα της υπογραφής του και… χάζευε με όσα έβλεπε γύρω του.

«Είχα μάθει να είμαι σε ομάδες που μου πρόσφεραν ελάχιστα, οπότε δε θα είχα πουθενά πρόβλημα προσαρμογής. Εδώ έχω δύο γιατρούς και δύο φυσικοθεραπευτές στη διάθεσή μου, ενώ σε άλλες ομάδες περίμενα δύο ώρες για ένα μασάζ!». Μέσα σε μερικούς μήνες στη νέα του ομάδα θα γινόταν ήρωας! Το γκολ με την Κίτο στα ημιτελικά ήταν για τον Μαξ. Τα επόμενα ήταν για τον εαυτό του! Στον τελικό με την Γκοΐας, η Ιντεπεντιέντε που είχε χάσει 2-0 στον πρώτο αγώνα, θα έκανε την ανατροπή. Δύο γκολ του Πάρα Φακούντο θα έστελναν το παιχνίδι στα πέναλτι και από εκεί τους Αργεντινούς στην κατάκτηση του πρώτου τροπαίου μετά από 15 χρόνια!

«Το πρώτο γκολ ήταν πολύ τυχερό. Γελούσα με τον τρόπο που μπήκε. Το δεύτερο ήταν συνδυασμός όλων όσων χρειάζονται στο ποδόσφαιρο. Τύχη, τεχνική, ικανότητα», έλεγε ο Φακούντο, ο οποίος στα 25 του χρόνια βρισκόταν παντού. Σε πρωτοσέλιδα, σε site, σε blog, σε αφιερώσεις… «Από τότε, όλα άλλαξαν. Οι άνθρωποι αναγνώρισαν την αξία μου και όχι μόνο για τα γκολ που πέτυχα, αλλά για τη συνολική μου παρουσία στο τουρνουά. Είναι κάτι που δύσκολα θα μπορέσω να κάνω ξανά στην καριέρα μου».

Φθορά και ξενιτιά…

Το δύσκολο με μια τέτοια κατακόρυφη άνοδο είναι οι προσδοκίες που αποκτά ο κόσμος. Και το πρόβλημα δεν ήταν απλά ατομικό για τον Πάρα Φακούντο, αλλά και ομαδικό. Η Ιντεπεντιέντε δυσκολευόταν να διαχειριστεί δύο διοργανώσεις και μια τέτοια επιτυχία. Βρέθηκε μετά την εκπληκτική σεζόν του 2010 να κινείται μεταξύ μετριότητας και ο Αργεντινός επιθετικός το 2012 θα έφευγε για μια ακόμα απόπειρα στο εξωτερικό. Η Αταλάντα και η Serie A σαφώς και ήταν μεγαλύτερη πρόκληση, όμως μετά από 16 ματς και μόλις δύο γκολ, ο άσος του Αστέρα θα έπαιρνε και πάλι το δρόμο της επιστροφής.

Ο προορισμός του στην Αργεντινή ήταν εκ νέου οι «διάβολοι» που συν τις άλλοις είχαν αρχίσει να έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Το 2013 υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία της και μέσα στην επόμενη σεζόν, ο 28χρονος επιθετικός βρέθηκε να δίνει μάχες με τον κόσμο για την μέχρι τότε κακή πορεία της ομάδας. Η σεζόν σώθηκε, η Ιντεπεντιέντε ανέβηκε και πάλι στην πρώτη κατηγορία, αλλά ο Πάρα Φακούντο έψαχνε νέα στέγη.

Οι φήμες τον ήθελαν να συμφωνεί με την Μπελγκράνο, όμως η πρόταση του Αστέρα Τρίπολης το καλοκαίρι ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Λίγες ώρες ακόμα και θα είχε υπογράψει με τον αργεντίνικο σύλλογο, ο οποίος εκ των υστέρων κατηγορούσε τον Πάρα για μη επαγγελματική συμπεριφορά. Για τον Φακούντο σημασία είχε μόνο το αύριο… «Όταν μου έγινε η πρόταση από τον Αστέρα έπαιξε σημαντικό ρόλο ότι αγωνίζεται στο Europa League και θεωρώ πολύ σημαντικό βήμα στην καριέρα μου να παίξω στην Ευρώπη». Χθες, ο Πάρα Φακούντο είχε το σωστό βηματισμό!