1. Μεγαλώνοντας στις γειτονιές του Πόρτο, ο Έλντερ Χόρχε Λεάλ Ροντρίγκεζ Μπαρμπόσα, όπως είναι ολόκληρο το όνομά του, είχε μόνο ένα στόχο στο μυαλό του. Να παίξει στην Πόρτο! «Γεννήθηκα στο Πόρτο, η Πόρτο είναι η οικογένειά μου και όλοι γύρω μου υποστήριζαν αυτή την ομάδα. Πώς θα μπορούσα εγώ να διαφέρω;», είχε εξομολογηθεί την εποχή που τριγύριζε δανεικός σε ομάδες, ενώ ο πατέρας του, Αρμένιαν Μπαρμπόσα, διηγήθηκε την ιστορία του. «Ο Έλντερ γεννήθηκε για να παίζει ποδόσφαιρο. Αν συνέβαινε κάτι που θα τον εμπόδιζε απ’ το να παίζει, τότε θα ήταν το τέλος του κόσμου για εκείνον».

Η οικογένειά του, που λάτρευε το ποδόσφαιρο και την Πόρτο, τον μύησε στη… θρησκεία της ασπρόμαυρης θεάς με τις συχνές επισκέψεις στο «Das Antas» και ο Έλντερ από πιτσιρικάς έπαιζε στο σπίτι και αργότερα σε μια τοπική ακαδημία, όπου τον ανακάλυψε η Πόρτο και έδωσε αγώνα για να τον κάνει δικό της.

2. «Την πρώτη φορά που προσπάθησαν, απέτυχαν». Ο Αρμένιαν Μπαρμπόσα ήταν εκεί σε κάθε βήμα της πορείας. Εκείνος, άλλωστε, έπαιρνε τις αποφάσεις για τον μικρό του γιο. «Την επόμενη χρονιά επέστρεψαν. Κι αφού ήρθαν στο σπίτι μας και μας εξήγησαν το πλάνο, τότε αποδεχτήκαμε την πρόσκληση». Σε ηλικία δώδεκα ετών, ο Έλντερ Μπαρμπόσα εντάχθηκε στις ακαδημίες της Πόρτο, παρά το ενδιαφέρον και της Μποαβίστα, και σταδιακά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο. Είχε μια τάση προς τις θετικές επιστήμες, ωστόσο έμεινε ανολοκλήρωτη αφού ο χρόνος δεν ήταν αρκετός. Το ταλέντο του τον έκανε να ξεχωρίζει στις μικρές ηλικίες, με αποτέλεσμα «πάντα να παίζει ένα επίπεδο πιο πάνω», όπως θα διηγηθεί ο πατέρας του.

Ο Μπαρμπόσα αναπτύχθηκε στο σύστημα υποδομών της Πόρτο και παράλληλα της Πορτογαλίας, έχοντας συμμετοχές σε όλες τις Εθνικές, από την U-16 ως και την αντρική ομάδα, με την οποία έπαιξε σε ένα φιλικό με τη Γκαμπόν, τον Νοέμβριο του 2012. Το 2003, μάλιστα, στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης U-17 με την Πορτογαλία που φιλοξένησε τη διοργάνωση, παρέα με τους γνωστούς μας Πάουλο Μασάδο και Βιεϊρίνια. Στο τουρνουά έπαιξε βασικός με την Ουγγαρία και είχε συμμετοχή ως αλλαγή σε όλα τα ματς πλην του τελικού, κάτι ιδιαίτερα κολακευτικό αν αναλογιστούμε ότι μαζί με τον Μπρούνο Γκάμα ήταν οι μοναδικοί γεννηθέντες του 1987 στο ρόστερ της Πορτογαλίας. Στα 16 του χρόνια, ήρθε ακόμα μια σπουδαία διάκριση. Ο Έλντερ Μπαρμπόσα ήταν στους προσκεκλημένους για ένα φιλικό ματς κόντρα στην Μπαρτσελόνα στις 16 Νοεμβρίου του 2003, που έγινε για τα αποκαλυπτήρια του «Dragao», μερικούς μήνες πριν το Euro 2004. Η Πόρτο κέρδισε 2-0 και ο Μπαρμπόσα πήρε τον τίτλο της «αποκάλυψης» του αγώνα. Στο ίδιο ματς έκανε ντεμπούτο για την Μπαρτσελόνα… κάποιος Λιονέλ Μέσι.

3. Η συνέχεια ήταν εκείνη που μάλλον τον… διαχώρισε από τον Αργεντινό σούπερ σταρ. Κάποιος έγραψε πως ο Μπαρμπόσα έπεσε θύμα της οικονομικής πολιτικής της Πόρτο. «Όποιος αξίζει λιγότερο από 5 εκ. ευρώ δε βρίσκει θέση στην ομάδα». Ο Έλντερ Μπαρμπόσα πέρασε απ’ όλα τα στάδια και το 2005 δέχτηκε εκείνο που ο ίδιος θεωρούσε ως σπουδαιότερη τιμή της καριέρας του. Ο Κο Αντριάνσε τον προώθησε στην πρώτη ομάδα και ο 18χρονος μέσος υπέγραφε πενταετές συμβόλαιο με την Πόρτο. Στο φινάλε της πρώτης του σεζόν έκανε και ντεμπούτο στο πορτογαλικό πρωτάθλημα, αγωνιζόμενος στη φιέστα απέναντι στην Μποαβίστα. Από υπερβολική θέληση ή ενθουσιασμό κατόρθωσε να αποβληθεί με δεύτερη κίτρινη κάρτα στο 90’ κι ενώ είχε μπει στο ματς ως αλλαγή στο ημίχρονο.

4. Το επόμενο βήμα ήταν εκείνο που συχνά καταστρέφει καριέρες… Δανεισμός! Η πρώτη του φανέλα στην Πόρτο, την οποία μέχρι και σήμερα φυλάει σα θησαυρό είχε το νούμερο «57». Δε θα ήταν η μόνη, αλλά θα ήταν η πιο σημαντική. Πρώτος σταθμός ήταν η Ακαντέμικα. Ο Μπαρμπόσα έδειχνε να προσαρμόζεται και να αρπάζει την ευκαιρία μέχρι τις 18 Νοεμβρίου όταν σε ματς με αντίπαλο την Πόρτο θα υποστεί ρήξη στον επιγονατιδικό τένοντα και θα χάσει όλη τη σεζόν! Ο Πορτογάλος μέσος δεν το έβαλε κάτω και επέστρεψε την επόμενη χρονιά ακόμα καλύτερος. Στα πρώτα 16 ματς του 2007 είχε 16 συμμετοχές, δύο γκολ και τρεις ασίστ, με αποτέλεσμα ο Ζεσουάλντο Φερέιρα να του εμπιστευτεί μια θέση στο ρόστερ, όταν ο Ταρίκ Σεκτιουΐ έπρεπε να φύγει για το Κόπα Άφρικα. Ο Μπαρμπόσα πήρε το νούμερο «21» και έπαιξε σε τέσσερα ματς με την Πόρτο.

Ο μετέπειτα τεχνικός του Παναθηναϊκού δεν πείστηκε. Ο Ζοσέ Πεσέιρο, αντιθέτως, που εκείνη την εποχή ήταν στο τριφύλλι και γνώριζε την πορτογαλική αγορά τον είχε ζητήσει, όμως η μεταγραφή δεν προχώρησε. Ο Μπαρμπόσα συνέχισε στη νεοφώτιστη Τροφένσε και ο κύκλος των δανεισμών έκλεισε με την Βιτόρια Σετουμπάλ. Στα 23 του χρόνια, ο Έλντερ ήταν ελεύθερος να συνεχίσει την καριέρα του σε όποια ομάδα ήθελε και ελεύθερος να κάνει όνειρα. «Ακόμα είμαι μικρός. Προφανώς και όλοι μας κάνουμε όνειρο κι εγώ ονειρεύομαι να παίξω στις μεγαλύτερες ομάδες του κόσμου. Δουλεύω σκληρά και ο χρόνος θα δείξει αν έχω τις ικανότητες να φτάσω στο υψηλότερο επίπεδο».

5. Η πρώτη πρόκληση δεν απείχε πολύ από την επιθυμία του. Μπορεί η Μπράγκα του Ντομίνγκος Πασιέντσια να μην ήταν το σπουδαίο όνομα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, όμως το Champions League ήταν από μόνο του ένα κίνητρο. Στις 4 Ιουλίου του 2010, ο Έλντερ Μπαρμπόσα υπέγραψε στην ομάδα έκπληξη της σεζόν που θα ακολουθούσε. Η Μπράγκα κατόρθωσε να μπει στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, αφήνοντας έξω τη Σεβίλλη και την Σέλτικ και μετά τον αποκλεισμό της από τους ομίλους έφτασε ως τον τελικό του… Falcao League, όπου ηττήθηκε από την Πόρτο με γκολ του Κολομβιανού επιθετικού. Ο Μπαρμπόσα θα έκλεινε την πρώτη του σεζόν με 29 ματς, τέσσερα γκολ και πέντε ασίστ!

Ο Λεονάρντο Ζαρντίμ που θα αναλάμβανε το καλοκαίρι του 2011 θα βοηθούσε ακόμα περισσότερο τον Έλντερ Μπαρμπόσα. Υπό τις οδηγίες του θα παίξει σε 44 ματς, σκοράροντας 12 γκολ και θα προσέλκυε τον Ιανουάριο το ενδιαφέρον της Μπενφίκα! Η μεταγραφή δεν προχώρησε, όπως δεν προχώρησε και το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού το καλοκαίρι του 2012, με τον Ζαρντίμ να βρίσκεται πλέον στον Πειραιά και να ζητάει το… αγαπημένο του παιδί. Η Μπράγκα είχε νέο προπονητή τον Ζοσέ Πεσέιρο, γιατί στην Πορτογαλία οι προπονητές κύκλους κάνουν, με τον οποίο ο νέος άσος της ΑΕΚ έχασε έδαφος. Από τις συνολικά 29 συμμετοχές του, μόλις εννέα ήταν για ολόκληρο 90λεπτο, γεγονός που τον ανάγκασε να δει διαφορετικά το μέλλον του.

6. Νωρίτερα μέσα στο 2013, η Σέλτικ ήταν η ομάδα που έμοιαζε να ενδιαφέρεται πιο ζεστά από οποιαδήποτε άλλη για να τον κάνει δικό της. Μέχρι και τον Χόρχε Καντέτε είχαν επιστρατεύσει για να μιλήσει για τον συμπατριώτη του μέσο. «Δεν μου προκαλεί έκπληξη το ενδιαφέρον. Έχει σπουδαία ποιότητα ως παίκτης, είναι γρήγορος και μπορεί να παίξει σε πολλές θέσεις. Είναι εξαιρετικά ταλαντούχος ποδοσφαιριστής», δήλωνε ο βετεράνος επιθετικός, που κάποτε είχε αποτελέσει μαζί με τον Πάολο Ντι Κάνιο και τον Πιερ Φαν Χόιντονκ τους «τρεις αμίγκος» της σκωτσέζικης ομάδας. Ούτε αυτή η περίπτωση προχώρησε για τον Μπαρμπόσα, ο οποίος όμως το καλοκαίρι του 2013 έπαιρνε την πολυπόθητη μεταγραφή.

«Η απόφασή μου δεν έχει σχέση με τον Πεσέιρο. Είναι μια ευκαιρία να παίξω σε ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου». Η Αλμερία τού έδινε την ευκαιρία να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην Primera Division, όπου έπαιξε σε 28 ματς και πέτυχε ένα γκολ. Ήταν, βέβαια, της τιμής απέναντι στην Αθλέτικ Μπιλμπάο σε ένα ματς που η ομάδα του ηττήθηκε με 6-1. Το όνομά του συζητήθηκε περισσότερο στην Ισπανία, εξαιτίας ενός πολύ σκληρού μαρκαρίσματος (σ.σ. για το οποίο δεν είδε ούτε κάρτα) πάνω στον Τιάγκο Μέντες στην αναμέτρησης της Αλμερίας με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Ο συμπατριώτης του μέσος υπέστη μερική ρήξη συνδέσμων στο γόνατό του κι έμεινε ένα μήνα εκτός δράσης, όμως δέχτηκε τη συγγνώμη του Μπαρμπόσα. «Μιλήσαμε μετά το ματς και του απολογήθηκα για το μαρκάρισμά μου. Πήγα και τον βρήκα στα αποδυτήρια, δεν ήθελα να τον χτυπήσω, ούτε κατάλαβα με πόση δύναμη πήγα. Ζητάω και δημόσια συγγνώμη. Είμαι χαρούμενος που δέχτηκε την απολογία μου και τον ευχαριστώ».

7. Μετά την περιπέτεια στην Ισπανία, ο Έλντερ Μπαρμπόσα είχε και πάλι τη δυνατότητα να διαπραγματευτεί ως ελεύθερος τη μεταγραφή του. Η Ελλάδα ήταν πάντα ελκυστικός προορισμός, όμως το timing φαίνεται πως ήταν καλύτερο από ποτέ. Ο Παναθηναϊκός δεν άκουσε στο κάλεσμά του, όμως η ΑΕΚ έβρισκε στο πρόσωπό του την υπέρβαση που ήθελε να κάνει. Ο Πορτογάλος ήρθε, πήρε το νούμερο «7» και ανυπομονεί να ξεκινήσει η χρονιά. Όπως ανυπομονούν και οι οπαδοί της Ένωσης να τον δουν!