Ζήσης: «Το παιχνίδι φαινόταν χαμένο, άλλαξε την ζωή όλων μας ο Δημήτρης»

Αντωνία Σπανού
Ζήσης: «Το παιχνίδι φαινόταν χαμένο, άλλαξε την ζωή όλων μας ο Δημήτρης»

bet365

Ο Νίκος Ζήσης, ο παίκτης που έδωσε μια από τις πιο πολύτιμες ασίστ στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, θυμάται για το gazzetta.gr όλα όσα έγιναν αυτά τα τρομερά και ιστορικά 40'', που κατέληξαν σε ένα από τα μεγαλύτερα σουτ του ελληνικού μπάσκετ.

«Ζήσης, επτά, έξι, ποιος, ποιος; Βάλτο αγόρι μου, το βάλε, το βάλε». Μια από τις πιο χαρακτηριστικές τηλεοπτικές φράσεις της σύγχρονης ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ ξεκινάει με το όνομα του Νίκου Ζήση.

Καινούρια φρουτάκια στο καζίνο! Το αγαπημένο «BerryBurst» έφτασε στη Vistabet.gr!

Ήταν 24/9 του 2005, η Ελλάδα είχε γυρίσει ένα δραματικό παιχνίδι, συγκεκριμένα τον ημιτελικό του Eurobasket και έπαιζε τα... ρέστα της σε έντεκα δευτερόλεπτα. Μέσα σε 40'' είχε γυρίσει ένα ματς που όπως παραδέχεται και ο Ζήσης φάνταζε χαμένο και εκεί, την πιο κρίσιμη στιγμή η μπάλα βρέθηκε στα πολύτιμα χέρια του Νίκου.

Ο Νίκος Ζήσης με 11 πόντους και μία και μοναδική ασίστ έγραψε το δικό του κομμάτι ιστορίας, σε ένα παιχνίδι που είχε, έχει και θα έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά κάθε Έλληνα. Ο έμπειρος γκαρντ σε όλο το παιχνίδι έκανε τα πάντα και τελικά η στατιστική έγραψε μια και μόνο ασίστ.

Η ασίστ της ζωής του...

Ο πρώην αρχηγός της Εθνικής μας ομάδας θυμήθηκε στο gazzetta.gr εκείνη την ημέρα, εκείνα τα τελευταία δευτερόλεπτα, την εναλλαγή των συναισθημάτων και όλα όσα γινόντουσαν μέσα στο παρκέ λίγο πριν φτάσουμε στην κορύφωση με το κατέβασμα της μπάλας, την ασίστ και το ΕΠΙΚΟ τρίποντο του Δημήτρη Διαμαντίδη.

«ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΧΑΜΕΝΟ...»

Ο Νίκος Ζήσης μίλησε για εκείνα τα... 40 δευτερόλεπτα που έμοιαζαν με ολόκληρο αγώνα, καθώς και την αλλαγή της ψυχολογίας κατά την διάρκεια του ματς και μέχρι το τέλος του.

«Κάθε φορά όταν έρχεται αυτή η μέρα, είναι μέρα χαράς. Όταν το κάναμε εκείνη τη στιγμή ίσως δεν ξέραμε τι καταφέρναμε, είχε γίνει τόσο ξαφνικά. Η ομάδα είχε καλή πορεία, φτάσαμε στον ημιτελικό αλλά έτσι όπως πήγαινε το παιχνίδι, φαινόταν, κακά τα ψέμματα, για χαμένο. Χάναμε με εφτά πόντους στα 40''. Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι ότι εκείνα τα 40'' έμοιαζαν σαν ένας ολόκληρος αγώνας. Είχαμε τάιμ-άουτ, βολές, είχαμε τακτική που θέλαμε να σταματήσουμε το χρόνο και να κάνουμε φάουλ. Έχει ειπωθεί ξανά ότι όταν μια ομάδα επιστρέφει από -7 και ο αντίπαλος «βοηθάει» σε αυτό. Για παράδειγμα οι Γάλλοι σε αυτή την περίοδο έχασαν πολλές βολές...»

Η αφήγηση εκείνων των σκέψεων 13 χρόνια μετά προκαλεί την ίδια συγκίνηση όπως τότε. Ο Νίκος Ζήσης εξιστορεί τι συνέβαινε μέσα στο παρκέ και κάθε Έλληνας, που έχει μάθει απ' έξω και ανακατωτά αυτό το παιχνίδι, «παίζει το βίντεο» μέσα στο μυαλό του.

Ο Λάζαρος που έκανε «μαγικά», ο Τεο και τα ντράιβ του που ουσιαστικά άλλαξαν την εξέλιξη του αγώνα και το τέλος. Τι τέλος...

Τι μοναδική ιστορία, γραμμένη με χρυσά γράμματα και βουτηγμένη στην μαγεία που ευλογεί το ελληνικό μπάσκετ να μας χαρίζει τέτοιες μοναδικές χαρές και στιγμές ευτυχίας.

Ο Νίκος τα θυμάται όλα με και μαζί τα θυμόμαστε όλοι εμείς. Άλλωστε πως γίνεται να ξεχάσει κανείς...

«Κάναμε ένα πολύ καλό άουτ μετά από τάιμ-άουτ που βάλαμε τη μπάλα στον Λάζαρο και έβαλε ένα πολύ εύκολο καλάθι, ενώ οι Γάλλοι περίμεναν τρίποντο. Κάποια καλάθια προσωπικά του Θοδωρή που χρησιμοποίησε το μέγεθός του απέναντι στον Πάρκερ, ήταν κρίσιμα. Και να μην ξεχνάμε πόσο ψύχραιμοι ήμασταν και εμείς... βάλαμε όλες τις βολές από τις τρεις δικές μου μέχρι τις βολές του Θοδωρή. Κάθε μικρή λεπτομέρεια μας βοήθησε να γυρίσουμε το ματς. Θυμάμαι να σουτάρει ο Ριγκοντό τις βολές που ήταν ο πιο έμπειρος παίκτης... Να σου πω την αλήθεια όταν είδα τον Ριγκοντό σκεφτόμουν ότι θα τις βάλει και τις δύο βολές, αλλά είχε δημιουργηθεί έτσι το μομέντουμ που έχασε την πρώτη, έβαλε τη δεύτερη...

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον κόουτς Γιαννάκη, δεν είχαμε τάιμ άουτ, να λέει “Νίκο, εσύ” και όπως έχω πει πολλές φορές, ήταν ο Ντιό μπροστά μου και όλοι ξέρουμε πόσο έξυπνος παίκτης ήταν, συγκυριακά μόλις πριν από μερικές ημέρες αποσύρθηκε κιόλας. Έπαιξε με το μέγεθος του, μεγάλο του κορμί, μου έδωσε χώρο, αλλά ήταν δύσκολο να επιτεθώ. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να προσπαθήσω να πάω στο καλάθι και να ισοφαρίσω. Όταν είδα την άμυνα του Ντιό, έκανα το πίβοτ, γύρισα το κορμί μου και ο Δημήτρης έκανε κάτι που δουλεύαμε στην προπόνηση. Είναι απλές αρχές του μπάσκετ, όταν κάποιος πάει προς τα μέσα ένας άλλος παίκτης να τον ακολουθεί.

Ο Δημήτρης πήρε τη μπάλα, πήρε το σουτ και άλλαξε τη ζωή όλων μας, της γενιά μας, όσων ασχολούμαστε με το μπάσκετ. Ήταν φοβερή η αντίδρασή μας και εμένα και του Βασίλη που πήγαμε στον Ριγκοντό και πολύ προσεχτικά χωρίς να κάνουμε φάουλ ,για να μην τον αφήσουμε καν να σουτάρει από τα 15 μέτρα. Έγινε ενστικτωδώς. Και μετά... Οι πανηγυρισμοί μας θα μείνουν για πάντα».

«Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ 87' ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΣΚΥΤΑΛΗ»

Η ομάδα αυτή είχε την... ευλογία και την αγάπη της Εθνικής του 1987 και φρόντισε να την αυξήσει και να την πολλαπλασιάσει. Όπως παραδέχεται και ο Ζήσης η... σκυτάλη δόθηκε και όλοι όσοι βρέθηκαν στην ομάδα του 2005, που σκαρφάλωσε και πάλι στην κορυφή της Ευρώπης, κατάφεραν και κάτι που φάνταζε πολύ μακρινό. Να κάνει έναν ολόκληρο λαό να την αγαπήσει το ίδιο πολύ και το ίδιο δυνατά.

«Η γενιά μας είναι δεδομένο ότι ξεκίνησε από εκείνη την επιτυχία του '87, αν και εγώ με τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο ήμασταν οι πιο μικροί τότε. Όταν είσαι επαγγελματίας και παίζεις στην Εθνική ομάδα δεν καταλαβαίνεις πόση επιρροή έχεις στα μικρά παιδιά που θέλουν ν' ακολουθήσουν τη δική σου διαδρομή και σε βλέπουν σαν ίνδαλμα ή σαν πρότυπο. Μακάρι από τη δική μας γενιά να πάρουν τη σκυτάλη οι επόμενοι, όπως και γίνεται. Πάντοτε αυτό ευχόμαστε να γίνει».

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα