Τον Πάου Γκασόλ δεν το λες και τον... αγαπημένο Ισπανό των Ελλήνων είναι η αλήθεια. Αλλά σίγουρα τον λες έναν από τους καλύτερους Ευρωπαίους που πάτησαν ποτέ το πόδι τους στο ΝΒΑ και πρόσθεσαν μπόλικη από την δική τους μπασκετική μαγεία σε έναν κόσμο που δεν του λείπει καθόλου.

Φρόντισε με πολλή δουλειά και φυσικά άφθονο ταλέντο με το οποίο είναι προικισμένος να «χτίσει» τον μπασκετικό του μύθο. Και τι μύθο... γεμάτο με τρόπαια, επιτυχίες και τόση ομορφιά όταν πατάει στο παρκέ που σε κάνει το λιγότερο να τον θαυμάζεις.

Ο Γκασόλ κλείνει σήμερα τα 37 του χρόνια και ούτε αυτό το γεγονός είναι ικανό για να τον κάνει να χάσει την μαγεία του.

Παίξε νόμιμα στην Sportingbet με επιστροφή στοιχήματος στο Λίνκολν – ΑΕΚ Λάρνακας, αν ο Τρισκόφσκι σκοράρει το πρώτο γκολ (21+).

Την σεζόν που πέρασε ο Γκασόλ μέτρησε με τα «Σπιρούνια» 12.4 πόντους και 7. 8 ριμπάουντ δείχνοντας ξεκάθαρα ότι η ηλικία μπορεί να είναι απλά ένας αριθμός και μέσα στο παρκέ τα δεδομένα είναι διαφορετικά.

Μπορεί να μην φορά την... αγαπημένη μας εθνική φανέλα είναι όμως ΑΔΥΝΑΤΟΝ να αγνοήσει κάποιος, το πόσο μεγάλος παίκτης είναι και ίσως ένας από τους καλύτερους παίκτες που έχει βγάλει η «Γηραιά Ήπειρος» .

Οι τίτλοι του προκαλούν «ζάλη» και όλα αυτά που έχει καταφέρει «φωνάζουν», χωρίς ο ίδιος να χρειαστεί να κάνει κάτι παραπάνω από το να παίζει το παιχνίδι που λατρεύει και να φαντάζει, μέσα στα αστραφτερά παρκέ, απλά μοναδικός.

Το gazzetta.gr θυμάται τα κατορθώματα ενός από τους καλύτερους που έχουμε την τύχη να βλέπουμε να γράφει ιστορία μπροστά στα μάτια μας.

ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΜΥΘΟΣ!

Γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1980 στην Βαρκελώνη, με τους δύο του γονείς να είναι γιατροί, αλλά η μοίρα ήθελε τον ίδιο με μια πορτοκαλί μπάλα στα χέρια.

Ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ στην σχολική του ομάδα πριν υπογράψει στην Κορνηλία.

Στα 16 του μετακόμισε στην μοναδική ομάδα στην Ευρώπη που είχε την τύχη να γράψει στην ιστορία της τον Πάου Γκασόλ, την Μπαρτσελόνα.

Στους «μπλαουγκράνα» βρέθηκε το 1998 και η πορεία του ήταν ανοδική με το άστρο του να λάμπει χρόνο με τον χρόνο, λεπτό με το λεπτό.

Η πρώτη του χρονιά με την αντρική ομάδα θα τον βρει με μόλις 25 λεπτά συμμετοχής συνολικά ενώ την δεύτερη θα φτιάξει έναν μέσο όρο με 13,7 λεπτά.

Η χρονιά όμως που θα κάνει τον Γκασόλ να ακουστεί μέχρι την άλλη πλευρά του Ατλαντικού θα είναι η τελευταία του με την Μπαρτσελόνα.

Ο χρόνος του ανέβηκε κατακόρυφα, όπως και αυτά που προσέφερε μέσα στο παρκέ.

Σε 27,4 λεπτά συμμετοχής θα μετρήσει 12,4 πόντους και 5,8 ριμπάουντ με τον ίδιο να κερδίζει τον τίτλο του MVP στο κύπελλο.

Αυτή θα είναι και η αφετηρία για τον τελικό προορισμό. Θα δηλώσει συμμετοχή στο ντραφτ του ΝΒΑ το 2001και θα επιλεχθεί στην 3η θέση από τους Χοκς που θα τον δώσουν τελικά στους Γκρίζλις.

ΔΙΑΔΡΟΜΗ... ΟΝΕΙΡΟ!

Στο ΝΒΑ ο Γκασόλ έμελλε να γράψει ιστορία. Το μονοπάτι έχει αφετηρία τους Γκριζλις όπου θα κάνει τα πρώτα του βήματα το 2001 σαν rookie της ομάδας. Η αρχή θα είναι όπως και όλη η διαδρομή, εντυπωσιακή!

Με μέσο όρο 17,6 πόντους και 8,9 ριμπάουντ ανά παιχνίδι, θα γίνει ο παίκτης που δεν θα χάσει κανένα από τα 82 παιχνίδια μέσα στην χρονιά, θα ονομαστεί rookie της χρονιάς και θα γίνει ο ηγέτης τους από την πρώτη μέρα.

Αυτή ήταν και η μια και μοναδική χρονιά που χρειάστηκε να προσαρμοστεί απόλυτα στις ανάγκες της λίγκας. Όχι, ότι ήταν άσχημη, αλλά από την επόμενη σεζόν με μέσο όρο 19 πόντους θα γίνει πρώτος σκόρερ της ομάδας, αλλά και σημείο αναφοράς.

Έβαλε την ομάδα του Μέμφις στον χάρτη και την οδήγησε 3 διαδοχικές φορές στα playoffs.

Παρά τις εντυπωσιακές του εμφανίσεις πήγε για πρώτη φορά σε All Star Game το 2006, γεγονός που ίσως και να οφείλονταν στην θέση της ομάδας του στον χάρτη του ΝΒΑ.

Τελικά, παρέμεινε στους Γκριζλίς 6,5 χρόνια και όταν αποχώρησε άφησε πίσω του απίστευτα ρεκόρ.Κάπου εκεί... ήρθαν στην καριέρα του οι Λέικερς και μαζί και νέες σελίδες ιστορίας.

«Αυτή είναι η ευκαιρία μας», είχε πει ο Κόμπι που μετά την φυγή του Σακίλ, έψαχνε ένα στήριγμα για να μπορέσει να φέρει ξανά την ομάδα του στην κορυφή. Αυτό το στήριγμα δεν ήταν άλλο από τον Πάου Γκασόλ.

Για να γίνει η επιθυμία του Κόμπι πράξη χρειάστηκε οι Λέικερς να δώσουν στους Γκρίζλις δύο παίκτες και μελλοντικές επιλογές ντραφτ, αλλά άξιζε απόλυτα τον κόπο.

Το 2008 όταν ο Γκασόλ έκανε το βήμα που τον έφερε σε νέο μονοπάτι, που ήταν στολισμένο με τα πιο όμορφα δαχτυλίδια.

Στο Λος Άντζελες ολοκληρώθηκε ένα παζλ τίτλων. Οι Λέικερς βρήκαν αυτό που έψαχναν, ο Γκασόλ βρήκε τις φιλοδοξίες που έψαχνε και ο Κόμπι βρήκε την βοήθεια που έψαχνε.

Και όταν όλα τα κομμάτια μπήκαν στην θέση τους το παζλ που εμφανίστηκε ήταν με τους Λέικερς πρωταθλητές.

Την πρώτη του χρονιά η ομάδα βρέθηκε στους τελικούς, ενώ το 2009 και το 2010 στέφθηκε πρωταθλήτρια και η επιλογή αυτή έκανε τον Γκασόλ επίσημα και έναν από τους κορυφαίους.

Η εντυπωσιακή του παρουσία στο ΝΒΑ έφερε άλλες 3 συμμετοχές στο All Star Game (2009, 10, 11). Η επόμενη σεζόν και η αλλαγή προπονητή έφεραν ανισορροπία στην σχέση του Γκασόλ με την ομάδα του.

Έχασε την θέση του βασικού και οι πρώτοι τραυματισμοί έκαναν την εμφάνιση τους. Παρόλο το θετικό κλείσιμο της χρονιάς ο Πάου Γκασόλ το 2014 πήρε την απόφαση και μετακόμισε στο Σικάγο και τους Μπουλς.

«Ήταν μια δύσκολη απόφαση. Σκέφτηκα ότι το Σικάγο θα ταιριάξει καλύτερα σε εμένα. Είναι σπουδαία πρόκληση, αλλά λατρεύω τις προκλήσεις. Ανυπομονώ». Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε η καριέρα του Ισπανού άσου στους Μπουλς.

Μια αλλαγή που ίσως να ήταν και επανέναρξη της καριέρας του.Στους Μπουλς ο Γκασόλ βρήκε την ομάδα που ήθελε και χρειαζόταν για να κάνει το restart. Μπορεί ο χρόνος να μετρά αντίστροφά αυτό όμως δεν έπαιξε κανέναν ρόλο στην πορεία του.

Οι 2 χρονιές στο Σικάγο ήταν εντυπωσιακές και συνδυάστηκαν με την επιλογή του σε ακόμα All Star Game. Ο νέος κύκλος που άνοιξε στην καριέρα του Ισπανού παίκτη ήταν στους Σπερς.

Η ομάδα του Πόποβιτς ήθελε να συνδυάσει την πολύ αποτελεσματική χρονιά του Γκασόλ (16,5π, 11ρ., 4,1ασ., 0,6κλ., 2κοψ., 2,3λ., σε 31:49 και 72 συμ.) με την ικανότητα και την εμπειρία που μπορεί να φέρει στο Σαν Αντόνιο.Και το κατάφερε.

Πλέον όμως είναι και πάλι ελεύθερος να σκεφτεί το μέλλον του. Η βασική και πιθανότερη επιλογή είναι ο Γκασόλ να βρεθεί για ακόμα μια χρόνια στον Σαν Αντόνιο, ενώ ακούγονται και... ψίθυροι για τους Ουόριορς.

Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΠΟΛΥΤΟΣ... ΕΡΩΤΑΣ!

Αναμφισβήτητα είναι ένας από τους μεγαλύτερους διεθνείς ηγέτες που έχουν περάσει από τα παγκόσμια παρκέ.

Το ραντεβού του με την εθνική του ομάδα δεν θα μπορούσε να είναι πιο συνεπές, όπως και οι επιτυχίες που έχει με την φανέλα με το εθνόσημο.

Η συλλογή τίτλων ξεκίνησε από τις μικρές εθνικές ομάδες της Ισπανίας και συνεχίστηκε με αμείωτους ρυθμούς.

Το 1998 έγινε η αρχή όπου και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U18 και το 1999 διπλασίασαν το χρυσάφι οι νεαροί Ισπανοί.

Η συνέχεια έγινε από την U20 όπου και πάλι οι πιτσιρικάδες δεν θα έμειναν εκτός μεταλλίων, αφού κατέκτησαν την τρίτη θέση και το χάλκινο μετάλλιο, πριν η «καυτή» φουρνιά της Ισπανίας αποχαιρετήσει τις μικρές εθνικές και αρχίσει τις παραστάσεις της με τους άνδρες.

Ο Πάου Γκασόλ αγωνίζεται με την φανέλα με το εθνόσημο από το Eurobasket του 2001 και σε αντίθεση με σχεδόν όλους τους μεγάλους παίκτες έχει λείψει μόνο όταν χρειάστηκε και αυτό είναι δύο μόλις φορές, στο Eurobasket του 2005 και στο Mundobasket του 2010.

Η αυτοκρατορία ξεκινά από το Eurobasket του 2001 στην Τουρκία, όπου οι Ισπανοί κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο και ο Γκασόλ ήταν εκεί πρωταγωνιστής με 17,3 πόντους και 9,7 ριμπάουντ και με την υπόσχεση για ακόμα καλύτερη συνέχεια.

Και αυτή θα έρθει!Στο Eurobasket 2003 ο Γκασόλ ήταν εξωπραγματικός. Οδήγησε τους Ισπανούς στην δεύτερη θέση του τουρνουά, όντας 1ος σκόρερ με απίστευτες εμφανίσεις.

Στον τελικό κόντρα στους Λιθουανούς ήταν εντυπωσιακός μετρώντας 36 πόντους και 12 ριμπάουντ. Η ώρα της κορυφής πάντως δεν άργησε να έρθει.

Ήταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 που οι Ισπανοί σάρωσαν όποιον βρήκαν στο διάβα τους και ο Γκασόλ ήταν ο απόλυτος MVP του τουρνουά.

​

Την ζωή τους την έκανε πιο... εύκολη και η Ελλάδα, που κέρδισε στον ημιτελικό τους Αμερικανούς, πήγε «άδεια» αλλά και επαναπαυμένη στον τελικό και θα χάσει εύκολα από την παρέα του Γκασόλ, αφού ο ίδιος ήταν τραυματίας.

Ακόμα και τραυματίας όμως στην στατιστική έχουν μείνει οι 21,3 πόντοι κατά μέσο όρο και τα 9,4 ριμπάουντ. Απόλυτος ηγέτης όμως ήταν και στο Eurobasket του 2007.

Οι Ισπανοί θα «πονέσουν» μέσα στο σπίτι τους και τελικά θα κατακτήσουν το ασημένιο μετάλλιο. Οι Ρώσοι έκαναν τρομερό παιχνίδι και στέρησαν από τον Γκασόλ και την παρέα του ένα ακόμη χρυσό μετάλλιο.

Ο Πάου έκανε «πράγματα και θαύματα» στον ημιτελικό κόντρα στην Ελλάδα, όπου πέτυχε 23 πόντους και συνολικά στο τουρνουά το... κοντέρ έγραψε 18,8 πόντους και 7 ριμπάουντ.

Οι Ισπανοί ήταν ασταμάτητοι και η συνέχεια τίτλων δόθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο.

Οι Αμερικανοί στέρησαν από τον Πάου και τα υπόλοιπα «αστέρια» των Ισπανών το χρυσό μετάλλιο και τους άφησαν με το γλυκόπικρο ασημένιο.

Το Eurosbasket του 2009 θα είναι ακόμα ένα πετυχημένο τουρνουά για τους Ισπανούς. Με τον Γκασόλ για ακόμα μια φορά να ηγείται της προσπάθειας οι Ισπανοί έφτασαν στην κατάκτηση ακόμα μια πρωτιάς.

Ο Πάου ήταν και πάλι πρώτος σκόρερ του τουρνουά με 18,7 πόντους και 8,3 ριμπάουντ και στην ιστορία θα μείνουν οι 28 πόντοι που πέτυχε κόντρα στους Γάλλους.

Οι τίτλοι είναι... ατελειώτοι για τους Ισπανούς και συγκεκριμένα για τον Γκασόλ. Χρυσό για την Ισπανία και στο τουρνουά της Λιθουανίας.

Οι Ισπανοί χρειάστηκε να κερδίσουν στον τελικό τους Γάλλους για να κρεμάσουν ακόμα ένα χρυσό μετάλλιο στον λαιμό τους και ακόμα μια φορά αυτό θα γίνει με μπόλικη βοήθεια από τον ηγέτη τους.

Στους 20,1 πόντους και στα 8,3 ριμπάουντ σταμάτησε ο Πάου και έδειξε γιατί πραγματικά είναι ένας από τους κορυφαίους σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Όλα αυτά που προσέφερε ο Ισπανός παίκτης ανταμείφθηκαν όταν έγινε ο σημαιοφόρος της Ισπανίας στου Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012.

Το έργο γνωστό. Οι αχτύπητοι Αμερικάνοι κατέκτησαν για ακόμα μια φορά το χρυσό και θα αφήσουν τους Ισπανούς στην δεύτερη θέση. Ο Πάου τα γνωστά...

Για ακόμα μια φορά ήταν εκεί και ήταν πρωταγωνιστής. Σταμάτησε στους 19,1 πόντους και στα 7,6 ριμπάουντ και πρόσθεσε ακόμα ένα Ολυμπιακό μετάλλιο στην πλούσια συλλογή του.

Τι και αν στο Eurobasket του 2015 ήταν 34 χρονών; Ήταν και πάλι εκεί για να εντυπωσιάσει ολόκληρο τον πλανήτη και να κάνει τους αντιπάλους των Ισπανών να βλέπουν εφιάλτες.

Μετά από αποχή ενός τουρνουά ο Γκασόλ επέστρεψε, πήρε από το χέρι την εθνική του ομάδα και την οδήγησε σε ακόμα μια χρυσή κορυφή.

Κατέκτησε τον τίτλο του MVP του τουρνουά και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς αφού εντυπωσίασε με 40 πόντους κόντρα στους Γάλλους και με 25,6 πόντους μέσο όρο σε ένα τουρνουά που «βάφτηκε» για ακόμα μια φορά στα Ισπανικά χρώματα.

Το περσινό καλοκαίρι ήταν ένα σαν όλα τα άλλα για τον Πάου Γκασόλ...

Ξέχασε την ξεκούραση του και θα βρέθηκε στα παρκέ του Ρίο για να αρπάξει ακόμα μια πρόκληση φορώντας την αγαπημένη του φανέλα.

Ακόμα ένα χάλκινο μετάλλιο μπήκε στην συλλογή των Ισπανών και την έκανε ακόμα πιο αστραφτερή.

Αυτό που επιλέγει να κάνει ο Γκασόλ ξεπερνάει το πλούσιο ταλέντο του και τον κάνει να φαντάζει ακόμα πιο ξεχωριστός στα μάτια ενός κοινού που έχει μάθει να ξεχωρίζει τους ταλαντούχους παίκτες από τους... μοναδικούς.

Μοναδικούς παίκτες που όλοι έχουμε ανάγκη να βλέπουμε ό,τι χρώμα φανέλα και αν φοράνε...