Ήταν 9 Μαρτίου του 1960 στο Cacak της τότε Γιουγκοσλαβίας όταν ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς γεννήθηκε και μαζί του γεννήθηκε και ένα τεράστιο κομμάτι ιστορίας για το ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Μόλις 57 χρόνια έχουν περάσει από τότε και μέσα σε αυτά έχει καταφέρει τόσα που άλλοι ούτε σε 3 ζωές θα τα κατάφερναν.

Η μοίρα είχε γράψει για εκείνον να δοξαστεί μέσα στα παρκέ.

Όχι με το σορτσάκι και την φανέλα, αλλά μέσα σε ένα κουστούμι από το οποίο έχει πάει να βγει άπειρες φορές σε όλη την πορεία του.

Μεγάλο κομμάτι απ' όσα έχει καταφέρει είναι σε φόντο γαλανόλευκο και το χρώμα που έχουν γραφτεί τα κατορθώματα του είναι το πράσινο.

Τίτλοι, ατάκες, αντιδράσεις η ζωή του στολίστηκε με τίτλους και επιτυχίες που το κάνουν έναν από τους μεγαλύτερους προπονητές που έχουν περάσει ποτέ από τα ευρωπαϊκά παρκέ, αν όχι τον μεγαλύτερο.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ...

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έπαιξε αρχικά στη Borac Cacak, δηλαδή την ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του, πριν κάνει το... άλμα για την Παρτιζάν.

Είχε την τύχη μέσα στο παρκέ να συνυπάρξει με παίκτες που δίδαξαν σε όλους μας πως παίζεται το μπάσκετ.

Ο Βλάντε Ντίβατς, ο Ζάρκο Πάσπαλι, ο Σάσα Τζόρτζεβιτς...

Στην Παρτίζαν πέρασε όλη του την καριέρα ως παίκτης (1984 – 1991) με πολλά γεγονότα να σημαδεύουν την πορεία του.

Σε αυτήν τελικά κατάφερε να κερδίσει ένα πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας, ένα Κύπελλο και και ένα Κόρατς πριν τα πράγματα αλλάξουν

Η καριέρα του ως παίκτης ολοκληρώθηκε το 1991, όταν ο πρόεδρος της Παρτιζάν του προσφέρει τη θέση του head coach και ενώ πρώτα είχε προηγηθεί η φυλάκιση του για τον θάνατο μίας γυναίκας σε αυτοκινητιστικό...

Άμεσα έβγαλε τις φόρμες και βρήκε το... στοιχείο του. Η πορεία του είχε ένα... πινακάκι στο χέρι και αυτό δεν θα αργήσει να φανεί.

Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στους πάγκους ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς μας προϊδέασε για τα όσα θα ακολουθήσουν.

Δεν χρειάστηκε να περάσει καιρός για να αρχίσουν οι κορυφαίοι τίτλοι να διαδέχονται ο ένας τον άλλον. Άμεσα όλα μπήκαν στην θέση τους.

Στην Παρτιζάν έμεινε μέχρι το 1993 και το 1992 πανηγύρισε την πρώτη του Euroleague.

Ακολούθησε μία χρονιά στη Μπανταλόνα, όπου ήρθε ακόμα μία Euroleague (1994) αυτή τη φορά με αντίπαλο τον Ολυμπιακού του Ιωαννίδη.

Η συνέχεια της καριέρας του τον βρήκε στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης, με την οποία έφτασε και πάλι στην κορυφή της Ευρώπης (1995), πριν εργαστεί για δύο χρόνια στη Μπενετόν Τρεβίζο.

Τα χρόνια περνούσαν με τον Ομπράντοβιτς να πηγαίνει από την μια επιτυχία στην άλλη.

Οι τίτλοι διαδέχονταν ο ένας τον επόμενο και η Ευρώπη έχει στρέψει για τα καλά τα κεφάλι της προς τον νεαρό, τότε, κόουτς που σάρωνε τους τίτλους και δεν φοβόταν μπροστά σε τίποτα και σε κανέναν.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ... ΠΡΑΣΙΝΗ!

Κάπου εκεί η ιστορία η δική του αλλά και μιας ολόκληρης ομάδας συνδέονται με σκοπό να κατακτήσουν το μεγαλείο. Και αυτό έκαναν.

Ομπράντοβιτς και Παναθηναϊκός συνέθεσαν ένα... σύνολο που σκόρπισε τρόμο και έφτιαξε μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Χρειάστηκαν 13 χρόνια για να γραφτούν χρυσές σελίδες ιστορίας και ένας λαός μιας ομάδας να αγαπήσει τόσο απόλυτα ένα πρόσωπο.

Ομπράντοβιτς και Παναθηναϊκός έχουν γράψει μοναδική και πλούσια ιστορία που είναι δύσκολο να ξεπεραστεί από οποιονδήποτε.

Δεν είναι οι τίτλοι, είναι οι στιγμές...

Τόσες αμέτρητες στιγμές, τόσες αντιδράσεις, τόσες επιτυχίες, τόσες δυσκολίες όλες τις είδαν οι Έλληνες από κοντά και έκαναν δικό τους έναν... Σέρβο.

Αγαπήθηκε όσο κανένας και ήταν εκείνος στο τιμόνι όταν ο Παναθηναϊκός έφτασε στην πιο δύσκολη κορυφή, την κατέκτησε και έμεινε εκεί για να δηλώσει σε όλους με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η εποχή εκείνη ήταν δική του.

Το κεφάλαιο Ζοτς άνοιξε το 1999 και έκλεισε το 2012 με αυτά που γράφτηκαν στην μέσα να ξεπερνούν κάθε φαντασία. Τα τρόπαια δίνουν μια... ιδέα.

Κατέκτησε 5 Euroleague, 11 πρωταθλήματα Ελλάδας και 7 Κύπελλα.

Στην Ελλάδα δεν υπήρχε αντίπαλος, ενώ στην Ευρώπη ο Παναθηναϊκός έχτισε αυτοκρατορία.

Όταν ήρθε η ώρα να χωρίσουν οι δρόμοι, οριστικά ή μη το μέλλον θα δείξει, άπαντες βίωσαν την απώλεια.

Οι μεγάλοι έρωτες είναι παντοτινοί και αυτός που έχει δημιουργήσει ο Ομπράντοβιτς με τους φίλους του «τριφυλλιού» είναι κάτι παραπάνω.

Η αμοιβαία αγάπη ξεφεύγει από τα... σύνορα του αθλητισμού και η μοναδικότητα που αισθάνονται δεν μπορεί να τους την πάρει κανείς.

ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ – ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ

Ο Ομπράντοβιτς με τον Δημήτρη Διαμαντίδη συναντήθηκαν το 2004 όταν ο πιτσιρικάς τότε γκαρντ φόρεσε τα πράσινα.

Ο «έρωτας» ήταν με την πρώτη ματιά και αυτά που έκαναν οι δυο τους στην συνύπαρξη τους στον Παναθηναϊκό αποτελούν ξεχωριστό κομμάτι στην ιστορία, αλλά και σε κάθε καρδιά των οπαδών της ομάδας.

Ο αστίκος μύθος λέει ότι ο Ζέλικο είχε πει στους Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο ότι, «αν δεν υπογράψετε αυτόν, δεν θέλω κανέναν άλλον».

Ο Διαμαντίδης ντύθηκε στα πράσινα και όλα πήραν τον δρόμο τους.

Ήταν εκείνος που έπλασε, εξέλιξε και έκανε καλύτερο τον «Μήτσο» και ο πρώην αρχηγός του ΠΑΟ βρήκε την εμπιστοσύνη που ήθελε για να γίνει ηγέτης και να χτίσει την καριέρα του με τίτλους και επιτυχίες.

Η επισφράγιση μιας σχέσης που δεν συγκρίνεται με καμία άλλη είναι η πιο... γλυκιά αγκαλιά του σύγχρονου μπάσκετ.

Μετά την νίκη στο Final 4 κόντρα στην Μακάμπι και την κατάκτηση του 6ου ευρωπαϊκού τίτλου η πραγματικότητα παίρνει μορφή και αυτή έχει τα ανοιχτά χέρια του Ζέλικο που περιμένουν τον... γιο τους για να τον αγκαλιάσουν και να τον επιβραβεύσουν.

Αυτό κατάφεραν οι δυο τους.

Μέσα στην οικογένεια του Παναθηναϊκού να φτιάξουν την πιο δυνατή και όμορφη σχέση που όσα χρόνια και αν περάσουν θα είναι εκεί για να θυμίζει τις πιο γλυκές στιγμές.

Η... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Ο Ζοτς έκατσε να ηρεμήσει το μυαλό του και αποφάσισε να βρει μια νέα πρόκληση στην καριέρα του.

Πράγμα δύσκολο, αλλά η πορεία του τον φέρνει στην Τουρκία και συγκεκριμένα στην Φενέρμπαχτσε.

Από το 2013 ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς κάθεται στον πάγκο των Τούρκων συμβάλλοντας στην προσπάθεια που κάνει η γείτονα χώρα για να αναβαθμίσει το προϊόν της.

Η Φενέρ εκείνη την χρονιά έφτασε μέχρι το Final 4 για πρώτη φορά στην ιστορία της και πέρυσι κατάφερε να πάει μέχρι τον τελικό και να διεκδικήσει το τρόπαιο από την ΤΣΣΚΑ.

Στην πηγή έφτασε, νερό δεν ήπιε αλλά ο Ζέλικο θα παραμένει για αρκετά χρόνια στα «Καναρίνια» με μόνο στόχο, τι άλλο, ακόμα έναν τίτλο.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΙΤΛΩΝ!

Για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς όσα και να γράψει κανείς είναι λίγα. Τα λόγια είναι φτωχά μπροστά σε αυτά που έχει καταφέρει.

Γι' αυτό και εκείνος δεν προτιμάει να μιλάει στους δημοσιογράφους, αλλά αφήνει τις επιτυχίες του να απαντούν σε κάθε κριτική.

Τα παρακάτω αποτελούν τις καλύτερες απαντήσεις του.

ΩΣ ΠΑΙΚΤΗΣ:

Παρτιζάν (1984-1991): 1 Πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας (1987), 1 Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας (1989), 1 Κύπελλο Κόρατς (1989)

Εθνικής Γιουγκοσλαβίας: Ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες 1988, Χρυσό στο Παγκόσμιο 1990.

ΩΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ:

Παρτιζάν (1991-1993): 1 Πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας (1992), 1 Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας (1992), 1 Ευρωλίγκα (1992)

Μπανταλόνα (1993-1994): 1 Ευρωλίγκα (1994)

Ρεάλ Μαδρίτης (1994-1997): 1 Ευρωλίγκα (1995), 1 Κύπελλο Σαπόρτα (1997)

Μπενετόν (1997-1999): Η Super Cup Ιταλίας (1997), 1 Κύπελλο Σαπόρτα (1999)

Παναθηναϊκός (1999-2012): 5 φορές Ευρωλίγκα (2000, 2002, 2007, 2009, 2011), 11 Πρωταθλήματα Ελλάδας (2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2005–06, 2006–07, 2007–08, 2008–09, 2009–10, 2010–11), 7 Κύπελλα Ελλάδας (2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012)

Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ (2013-σήμερα): 1 Πρωτάθλημα Τουρκίας (2014), 1 super cup Τουρκίας (2013)

Εθνική Γιουγκοσλαβίας: 1996 Ασημένιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, 1997 Χρυσό μετάλλιο στο Eurobasket, 1998 Χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο, 1999 Χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ

ΑΤΑΚΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ... ΜΕΙΝΕΙ!

Η έντονη προσωπικότητα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν κρύβεται. Ούτε εντός παρκέ, ούτε εκτός όταν έπρεπε να αντιμετωπίσει τους δημοσιογράφους.

Στην καριέρα του έχει πει και έχει κάνει αρκετά και θυμόμαστε κάποια από τα καλύτερα!

#1

Μετά από έναν τελικό το 2006 ο Καζλάουσκας έκανε παράπονα για όσα είχαν διαδραματιστεί στο ντέρμπι.

«Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν στην Ελλάδα, που γέννησε και διέδωσε τον πολιτισμό», είχε αναρωτηθεί για να απαντήσει μετά από αυτό ο τότε προπονητής του Παναθηναϊκού.

«Εγώ είμαι υπερήφανος που ζω σε αυτή τη χώρα, σε αντίθεση με τον κύριο, δεν θυμάμαι το όνομα του.....», για να συμπληρώσει, «με τον κύριο Καζλάουσκας».

#2

Για τον Ιωαννίδη τα πρώτα χρόνια που βρέθηκε στην Ελλάδα είχε πει...

«Ο Ολυμπιακός έχει κάνει μια μεγάλη επένδυση, αλλά χρειάζεται έναν προπονητή με νοοτροπία νικητή και ο Ιωαννίδης δεν είναι τέτοιος».

#3

Μετά από μια δύσκολη νίκη κόντρα στην Μπάμπεργκ το 2011 ο Ομπράντοβιτς θα απαντήσει σε ερώτηση στα ελληνικά και θα πει...

«Δεν ξέρω πραγματικά ρε φίλε τι θέμα είναι. Δεν ξέρω τι φταίει. Κάθε μέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ προσπαθώ να τους ξυπνήσω. Πιστέψτε με δεν ξέρω πραγματικά. Είναι απλό, παίρνεις την μπάλα και τη βάζεις στο καλάθι».

#4

Ο Ρέπεσα είχε... τολμήσει, το 2006, να πει ότι ο Παναθηναϊκός ευνοείται από τους διαιτητές πριν από ένα παιχνίδι του ΠΑΟ με την Ρόμα. Ο Ζοτς φυσικά και δεν το άφησε να περάσει έτσι...

«Μήπως τα αλλάζει τώρα γιατί ...βρώμισε το βρακάκι του από το φόβο; Ο φόβος προκαλεί παράξενα συναισθήματα. Μήπως ψάχνει για κορόιδα και θέλει να του πούμε, ελάτε και κερδίστε»;

#5

Ο ημιτελικός της Βαρκελώνης κόντρα στην Σιένα ήταν γεγονός και ο Ομπράντοβιτς θα πει για τον Διαμαντίδη που καθόταν δίπλα του.

«Έχω τον Διαμαντίδη. Δεν φοβάμαι, κανέναν αντίπαλο. Το μπάσκετ είναι παιχνίδι, πρώτα απ' όλα, των παικτών.

Αυτοί είναι πιο σημαντικοί. Και είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος που έχω αυτόν τον τύπο στην ομάδα. Είναι ηγέτης, αρχηγός και ξέρει τι πρέπει να κάνει για να βρεθεί στον τελικό για μια ακόμη μια φορά».

#6

Ήταν Οκτώβριος του 2011, ο Παναθηναϊκός είχε τιμωρηθεί για την συμπεριφορά των φιλάθλων του και η απάντηση του προπονητή του ήταν η εξής:

«Θα χαρώ να παίξουμε χωρίς οπαδούς με τον Ολυμπιακό. Αυτό θέλω. Ίσως τότε να καταλάβει κάποιος μ@@@κας τι μας έκανε».

#7

Ιανουάριος του 2009 και ο ΠΑΟ είχε νικήσει με 22 πόντους την Πρόκομ. Η συνέντευξη τύπου ήταν τρομερή.

«Ντρέπομαι για τον τρόπο που παίξαμε στην αρχή. Κάποιοι προσπάθησαν και κάποιοι ήταν εκτός κλίματος.

Κάποιοι παίκτες λειτουργούν όπως εγώ, κάποιοι άλλοι δεν αξίζουν να φορούν τη φανέλα του Παναθηναϊκού.

Δεν μου αρκεί να μου λένε ότι έχω δίκιο. Δίκιο θα έχω να μην τον βάλω να παίξει ούτε ένα δευτερόλεπτο στο επόμενο ματς. Αυτό το ματς είναι για 50 πόντους, όχι για 22.

Πώς θα πάει αυτός ο Παναθηναϊκός στο Final 4; Ούτε γι' αστείο.

Φίλε, το όνομά μου είναι Ζέλικο Ομπράντοβιτς και δίπλα μου κάθεται ο Δημήτρης Ιτούδης. Θα κάνουμε τα πάντα για να βρούμε τη λύση.

Είμαστε πολεμιστές και με στρατιώτες θα πάμε μέχρι τέλους. Μπορεί να χάσουμε, αλλά θα πολεμήσουμε με όσους θέλουν να πολεμήσουν».

#8

Δεν ξέρει κανείς καλύτερα με ποιον τρόπο κατακτάς έναν τίτλο...

«Αν παίζεις καλή επίθεση κερδίζεις το παιχνίδι, αλλά αν παίζεις καλή άμυνα κερδίζεις πρωταθλήματα».

ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΖΟΤΣ... ΜΟΝΑΔΙΚΟ!

Η ιστορία του μπάσκετ έχει με τεράστια γράμματα στο βιβλία της το όνομα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς! Έχει προσφέρει όσο λίγοι και γι΄αυτό ο μπασκετικός κόσμος θα τον ευγνωμονεί!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΖΟΤΣ!