• Ο Ντάρκο του Ολυμπιακού

Ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς γεννήθηκε στη Σερβία το 1973 έχοντας μια αποστολή: Να σκοράρει κάθε φορά που θα βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο. Και το έκανε. Και με τεράστια επιτυχία μάλιστα.

Ο Σέρβος σήμερα σβήνει τα 43α κεράκια στην τούρτα του και θα προσθέσει ακόμη μια φωτογραφία στο άλμπουμ του από τα γενέθλιά του. Ένα άλμπουμ, που βέβαια, είναι γεμάτο από επιτυχημένες στιγμές. Από καρέ με σημαντικά γκολ, που έκαναν τους οπαδούς της Ρεάλ Σοσιεδάδ, της Γιουβέντους, του Ολυμπιακού και φυσικά της εθνικής Γιουγκοσλαβίας και μετά της Σερβίας και Μαυροβούνιο.

Το gazzetta.gr θυμάται τις ερυθρόλευκες στιγμές ενός παίκτη, που μπορεί να ήρθε για 1,5 χρόνο στην Ελλάδα αλλά φρόντισε να μπει για πάντα στην καρδιά των φίλων του Ολυμπιακού.

Ξεκίνησε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην ομάδα της περιοχής που γεννήθηκε, Radnički Kovin για να υπογράψει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο το 1992 στην Proleter Zrenjanin. Στη διετία που έμεινε εκεί έπαιξε σε 51 γκολ και σκόραρε 37 τέρματα. Άλλα τόσο σκόραρε και με την φανέλα του Ερυθρού Αστέρα. Μέσω των «ερυθρόλευκων» της Σερβίας πήρε το διαβατήριό του και πέρασε τα σύνορα της χώρας, πηγαίνοντας στην Σέφιλντ Γουένσντεϊ. Το πέρασμά του στην Αγγλία δεν ήταν τόσο επιτυχημένο. Για την ακρίβεια ήταν τραγικό, με τους «Times» της Βρετανίας να τον έχουν στη 10η θέση στη λίστα με τις 50 χειρότερες μεταγραφές στο Νησί. Έτσι ήρθε η Ρεάλ Σοσιεδάδ για να τον κάνει... ευτυχισμένο και πάλι. Στο «Ανοέτα», την τριετία 1996-1999 συνδυάζοντάς τα με περίπου 40 γκολ σε κάτι λιγότερο από 100 εμφανίσεις.

Στη συνέχεια ήρθε η Γιουβέντους στο δρόμο του, το Τορίνο ήταν η πόλη που έμεινε από το 1999 μέχρι το 2001 και στη συνέχεια μετακόμισε στη Ρώμη για τη Λάτσιο. Στην αιώνια πόλη, πρόλαβε να μείνει μέχρι το χειμώνα, ώσπου και επέστρεψε στην Ισπανία και στο Σαν Σεμπαστιάν. Το χαμένο χαμόγελό του ήρθε να του δώσει και πάλι η Ρεάλ Σοσιεδάδ. Και μάλλον, αυτό το χαμόγελο προτίμησε να μην το χάσει για τα επόμενα χρόνια.

Ο Ντάρκο του Ολυμπιακού

«Ντάρκο, Ντάρκο, Ντάρκο...», σύνθημα που ξεκίνησε να δονεί το «Καραϊσκάκης» στις πρώτες μέρες του Αυγούστου το 2007. Στις 5/7 του 2007 φτάνει στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» συνοδευόμενος από τη σύζυγό του και τον Κούλη Δουρέκα.

Ο τότε Ολυμπιακός των Λεμονή, Ίβιτς και φυσικά Πέτρου Κόκκαλη φέρνουν το 9άρι που ήθελαν για να... φορτώσει τα αντίπαλα δίχτυα. Και πέτυχαν... διάνα με τον Σέρβο να σκοράρει 17 τέρματα στη Super League και σύνολο 24 σε 39 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις.

Φυσικά, αλησμόνητα στον κόσμο του Ολυμπιακού έχουν -και θα μείνουν- τα γκολ του σε Βρέμη και Λάτσιο, όπου οι πρωταθλητές Ελλάδας πανηγύρισαν τα πρώτα τους διπλά στο Champions League.

Κανείς, επίσης δεν θα ξεχάσει και το γκολ του κόντρα στον ΠΑΟΚ, όπου στο 66' σκόραρε για να δώσει τη νίκη στην ομάδα του αλλά και αυτό επί του Παναθηναϊκού για το Κύπελλο στο εμφατικό 4-0.

Η πρώτη του χρονιά στην Ελλάδα ολοκληρώνεται με το νταμπλ και τον ίδιο να είναι πρώτος σκόρερ στη Super League, ενώ η ομάδα έφτασε στους «16» του Champions League αντιμετωπίζοντας την Τσέλσι Άβρααμ Γκραντ.

Η επόμενη σεζόν ξεκίνησε καλά για τον ίδιο, σκοράροντας απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης στην πρώτη αγωνιστική, ενώ πανηγύρισε και γκολ απέναντι στην ΑΕΚ, στις 5/10 στη νίκη του Ολυμπιακού με 2-0.

Πρόλαβε να παίξει 21 ματς τη σεζόν 2007-2008, μιας και η στεφανιογραφία στην οποία υποβλήθηκε στο Σαν Σεμπαστιαν δεν του άφηνε περιθώριο να αγωνιστεί ξανά.

Η ανακοίνωση της ΠΑΕ Ολυμπιακός ανέφερε:

«Ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς, υποβλήθηκε σήμερα το πρωί, στην πολυκλινική του Σαν Σεμπαστιάν, σε στεφανιογραφία, η οποία επιβεβαίωσε το εύρημα (απόφραξη του κατιόντα κλάδου κατά 90%) της αξονικής στεφανιογραφίας, με συνέπεια να γίνει αγγειοπλαστική και τοποθέτηση στεντ. Το αποτέλεσμα της επέμβασης κρίνεται εκατό τοις εκατό επιτυχές, καθώς το αγγείο εμφανίζει μηδενική στένωση. Ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς είναι σε πολύ καλή κατάσταση και εφόσον όλα εξελιχθούν ομαλά, αύριο θα πάρει εξιτήριο».

Ετσι, στις 21 Δεκεμβρίου του 2008 με τον Θρασύβουλο στο «Καραϊσκάκης» έδωσε την τελευταία της παράσταση, μιας γνήσια μηχανή των γκολ.

Φυσικά, εργάστηκε στους πρωταθλητές Ελλάδας από το πόσο του τεχνικού συμβούλου σε θέματα μεταγραφών. Η συνεργασία των δύο πλευρών έληξε στις 16 Μαΐου του 2013, με τον Βαγγέλη Μαρινάκη να χαιρετά και να ευχαριστεί έναν φίλο της ομάδας, ενώ ο ίδιος ευχήθηκε «να γίνουν τα όνειρά μας πραγματικότητα». Εβαλε και τον εαυτό του μέσα σ΄αυτό, διότι πολύ απλά ο Ντάρκο μέσα σε 1,5 χρόνο πρόλαβε να δεθεί με το Λιμάνι, με τον κόσμο και με την ερυθρόλευκη φανέλα.