Οταν το Sky Italia μετέδωσε για πρώτη φορά, στις 14 Ιουλίου, ότι η Γιουβέντους έχει συμφωνήσει με τον Pipita και σχεδιάζει να ρίξει τη μεγαλύτερη βόμβα των τελευταίων (πολλών) ετών, σχεδόν κανείς δεν το πίστεψε. Μόλις εννιά μέρες μετά, το ίδιο Μέσο προκαλούσε σοκ: «Ο Γκονσάλο Ιγκουαΐν πέρασε ιατρικές εξετάσεις για λογαριασμό της Γιουβέντους στη Μαδρίτη, οι Μπιανκονέρι ενημέρωσαν τη Νάπολι ότι θα ενεργοποιήσουν την ρήτρα αποδέσμευσης, είναι πλέον δικός τους». Μέσα σε εννιά μέρες, ο Αργεντίνος έγινε η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της Κυρίας, έγινε ο μεγαλύτερος προδότης για τους Ναπολιτάνους, έγινε η μεταγραφή που σόκαρε την Ιταλία και τώρα ήρθε η ώρα για να γίνει και η πρώτη του συνάντηση με την πρώην ομάδα του...

Πριμ 5% στο Γκλάντμπαχ – Αϊντραχτ Φρανκφούρτης για την Μπουντεσλίγκα.

«Σε μία από τις πρώτες του προπονήσεις με τους Μπιανκονέρι, ο Αργεντίνος κάποια στιγμή αναρωτήθηκε: "Εδώ κανείς δεν φέρνει τον καφέ;". Η απάντηση που έλαβε ήταν σιωπή και περίεργα βλέμματα. Εκείνη την ημέρα, ο Pipita κατάλαβε ότι στην casa Juve δεν θα έβρισκε κάποιον σαν τον Τομάζο, τον φροντιστή της Νάπολι που ανά διαστήματα στις προπονήσεις κυκλοφορεί με καφέ σε θερμός για να δροσίσει τους ποδοσφαιριστές ή το προπονητικό επιτελείο».

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από ένα ρεπορτάζ της Gazzetta dello Sport, στις 5 Σεπτεμβρίου, που αναφερόταν στη διαδικασία προσαρμογής του Ιγουαΐν στο νέο του περιβάλλον. Και είναι ενδεικτικό κάποιων διαφορών που υπάρχουν ανάμεσα στην πρώην και τη νυν ομάδα. Από τα πιο χαλαρά, πιο «ερασιτεχνικά», πιο... ναπολιτάνικα πράγματα των νότιων, στον απόλυτο επαγγελματισμό των βόρειων. Δεν είναι μόνο αυτές οι διαφορές, πάντως. Οποιος έβλεπε ματς των Παρτενοπέι και τώρα βλέπει των Μπιανκονέρι, θα έχει προσέξει πόσο διαφορετικά συμπεριφέρεται ο Pipita όταν το ματς δεν πάει όπως θέλει, όταν δεν παίρνει την μπάλα όπως θέλει.

Στη Νάπολι, για παράδειγμα, σήκωνε τα χέρια του, φώναζε στους συμπαίκτες του, χτυπιόταν. Στο Τορίνο είναι πιο ήρεμος, χειροκροτάει και συνεχίζει. Το γιατί, ενδεχομένως, το εξήγησε ο Πάουλο Ντιμπάλα: «Σε ένα από τα πρώτα ματς της περσινής σεζόν, όταν δεν είχα πάρει την μπάλα σε μια φάση, σήκωσα τα χέρια μου προς τους συμπαίκτες του για να διαμαρτυρηθώ. Μετά την λήξη, ο Παράτιτσι με περίμενε στα αποδυτήρια και μου είπε: "Δεν ξέρω πώς έχεις συνηθίσει, αλλά στη Γιουβέντους αυτά δεν τα κάνουμε". Από εκείνη την ημέρα δεν το έκανα ξανά, ίσως να είπαν το ίδιο και στον Γκονσάλο, μπορεί να το λένε σε όλες τις μεταγραφές».

Ο Αντόνιο Κασάνο θα έλεγε ότι δικαιώνεται όταν λέει ότι στο Τορίνο θέλουν «στρατιώτες». Ο πατέρας του Ιγουαΐν, μιλώντας στην Tuttosport, λέει ότι ο γιος του είναι ευτυχισμένος με όσα έχει συναντήσει στη Γιουβέντους γιατί αισθάνεται ξανά όπως στη Ρεάλ Μαδρίτης. «Είναι ξανά σε ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ του κόσμου, είναι ευτυχισμένος και το καταλαβαίνω όταν τον κοιτάω, δεν χρειάζεται να μου το πει. Επέστρεψε στο επίπεδο που ήταν με την Ρεάλ», είναι τα λόγια του Χόρχε Ιγουαΐν. Και η επιστροφή σε αυτό το επίπεδο έχει καλά, έχει όμως και κακά. Ειδικά για έναν ποδοσφαιριστή που είχε συνηθίσει να είναι βασιλιάς στην προηγούμενη ομάδα του.

Οι αριθμοί δείχνουν ότι ο Pipita κινείται με τον περσινό ρυθμό. Πέρυσι τέτοια εποχή, είχε πετύχει 8 γκολ με τη Νάπολι. Φέτος είναι στα 7, έχοντας αγωνιστεί λιγότερα λεπτά λόγω της κακής κατάστασης του στην αρχή της σεζόν. Οι αριθμοί των γκολ, επομένως, δεν δείχνουν κάποια διαφορά. Αυτή, όμως, υπάρχει και την επιβεβαιώνουν κάποιοι άλλοι αριθμοί. Πέρυσι ο Αργεντίνος είχε κατά μέσο όρο 5,2 σουτ ανά αγώνα, φέτος είναι προς το παρόν στα 2,9. Πέρυσι ήταν συνεχώς μέσα στις φάσεις, φέτος προσπαθεί να μπει σε αυτές αλλά προς το παρόν δεν τα καταφέρνει στο βαθμό που θα περίμεναν όλοι.

Στον ιταλικό νότο, θα πουν ότι αυτό συμβαίνει επειδή ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι δεν έχει σκοπό να προσαρμόσει το παιχνίδι της Γιουβέντους πάνω του, όπως έκανε ο Μαουρίτσιο Σάρι πέρυσι. «Εδώ ήταν ο βασιλεύων βασιλιάς, είχε μια πόλη και μια ομάδα στα πόδια του. Στο Τορίνο είναι ένας από τους πολλούς και θα κριθεί από τα αποτελέσματα», έγραψε για παράδειγμα η ναπολιτάνικη Il Mattino, σε ένα κείμενο που έδειχνε τα συναισθήματα του αφού ολοκληρωνόταν με το «δεν υπάρχει λόγος να σε χαρακτηρίσουμε κι εσένα αχάριστη καρδιά (core 'ngrato), πολύ απλά επειδή δεν έχεις καρδιά».

Το ότι στο Τορίνο είναι ένας από τους πολλούς πάντως, ενδεχομένως να ήταν και ένας από τους λόγους που ο Ιγουαΐν ήθελε να φύγει από τους Παρτενοπέι. Το γεγονός, δηλαδή, ότι δεν έβλεπε συνεχή ενίσχυση με στόχο άμεσες επιτυχίες αλλά ενίσχυση με στόχο το μέλλον. Και το γεγονός ότι θα κριθεί από τα αποτελέσματα, το είπε και ο Αλέγκρι στη συνέντευξη Τύπου για το ματς, κάνοντας σαφές ότι «δεν με ενδιαφέρει το να βάζει ο Γκονσάλο γκολ κάθε Κυριακή, με ενδιαφέρει στο τέλος της σεζόν να έχουμε πετύχει τους στόχους μας. Αν το έχουμε κάνει, θα σημαίνει ότι έκανε και ο Ιγουαΐν αυτό που έπρεπε».

Το ότι η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της Γιούβε, πάντως, δεν είναι ακόμη 100% μέσα στο παιχνίδι της ομάδας, το έχει παραδεχθεί και ο allenatore. «Πρέπει να ψάχνουμε περισσότερο τον Γκονσάλο, ξέρει να διαβάζει τις φάσεις και η πρώτη του κίνηση βοηθάει πάντα αυτόν που έχει την μπάλα. Δεν είναι θέμα πάντως, όσο περνάει ο καιρός θα γνωριστεί καλύτερα με τους συμπαίκτες του», είπε ο Αλέγκρι μετά την ήττα από τη Μίλαν, σε ένα ματς στο οποίο ο Αργεντίνος ακούμπησε την μπάλα μόνο 24 φορές σε 98 λεπτά και αυτές βασικά εκτός περιοχής.

Αυτά τα προβλήματα που υπάρχουν προς το παρόν, αν και δεν επιβεβαιώνονται από τον αριθμό των γκολ που έχει βάλει, είναι λογικό να προκαλούν ικανοποίηση στους Ναπολιτάνους. Ενα από τα... βίτσια που έχει ο άνθρωπος που γράφει αυτό το κείμενο, είναι να διαβάζει και τα σχόλια που γράφουν οι Ιταλοί κάτω από τα άρθρα των ιταλικών ιστοσελίδων. Με αυτό τον τρόπο, έχει επιβεβαιώσει εδώ και χρόνια ότι ο οπαδός της κάθε ομάδας είναι ίδιος σε οποιαδήποτε χώρα. Ο Ελληνας Γιουβεντίνος έχει την ίδια νοοτροπία με τον Ιταλό Γιουβεντίνο, ο Ελληνας Ναπολιτάνος με τον Ιταλό Ναπολιτάνο, ο Ελληνας Ιντερίστα με τον Ιταλό Ιντερίστα και πάει λέγοντας... Από την αρχή της σεζόν, λοιπόν, μέχρι και τον τραυματισμό του Αρκάντιους Μίλικ, είτε διάβαζες σχόλιο Ναπολιτάνου στο... gazzetta.gr, είτε διάβαζες σχόλιο Ιταλού σε ιταλικό site, είτε διάβαζες άρθρο σε κάποιο Μέσο που ασχολείται με τη Νάπολι, έβλεπες ότι από ένα σημείο και μετά πήγαιναν προς την απαξίωση, την μείωση όσων έκανε ο Ιγουαΐν στην ομάδα τους.

Ακόμη και ο Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις, για να μην λέμε μόνο για τους οπαδούς, έλεγε ότι ο Pipita έκανε όσα έκανε επειδή είχε μια ομάδα που έπαιζε αποκλειστικά για αυτόν ενώ τώρα που έφυγε η ομάδα παίζει για την ομάδα. Λίγο ακόμη και θα διαβάζαμε ότι «πάλι καλά που έφυγε ο άμπαλος μπας και κάνουμε τίποτα». Η αντίδραση είναι λογική και δείχνει τα νεύρα ή την απογοήτευση από την απόφαση του να φύγει. Δεν είναι παράλογο, επομένως, να αντιδρούν έτσι. Μεταξύ μας, άλλωστε, μάλλον δεν υπάρχει Γιουβεντίνος που να στενοχωριέται όσο ο Πογκμπά ζορίζεται στο Μάντσεστερ... Η διαφορά είναι ότι ο Γάλλος δεν θεωρείται προδότης, όπως ο Αργεντίνος. Αν και ο Ντε Λαουρέντις, είναι η αλήθεια, πήγε να τον... αθωώσει όταν επιβεβαίωσε τον αδερφό-μάνατζερ, Νίκολας Ιγουαΐν, λέγοντας πως «του πρόσφερα νέο συμβόλαιο με περισσότερα λεφτά από αυτά που θα πάρει στη Γιουβέντους».

Αφού το λένε και οι δύο πλευρές, μάλλον έτσι θα είναι. Αρα, ο Αργεντίνος φορ δεν έφυγε από το νότο για τον βορρά για τα λεφτά. Εφυγε για τις φιλοδοξίες του, για τίτλους, για να νιώσει και πάλι ότι είναι σε ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ του κόσμου. Και το ένιωσε, τη διαφορά που υπάρχει δηλαδή απέναντι στην πρώην και στη νυν ομάδα, από την πρώτη του μέρα στο Τορίνο, όπως είπε ο ίδιος πριν μία εβδομάδα: «Οταν είσαι εκτός Γιούβε, ξέρεις ότι είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος, η ομάδα που πρέπει να νικήσεις. Παίρνει το πρωτάθλημα για πέντε σερί χρόνια. Από την ημέρα που ήρθα στην Ιταλία, ήταν πάντα ο αντίπαλος που όλοι ήθελαν να νικήσουν. Τώρα που είμαι εδώ, μπορώ να επιβεβαιώσω το γιατί γίνεται αυτό. Η διοίκηση, οι συμπαίκτες, το πώς δουλεύουν όλοι στη Γιουβέντους, το πώς εξακολουθούν όλοι να θέλουν μόνο νίκες μετά από τόσες επιτυχίες, η πείνα που έχουν όλοι στο κλαμπ για να νικήσουν ακόμη περισσότερο, είναι αυτό που κάνει τη διαφορά».

Τώρα που είναι Μπιανκονέρο, πάντως, θα δει ακόμη μία διαφορά. Αν στη Νάπολι ήθελαν μία φορά να νικήσουν τη Γιουβέντους, τώρα θέλουν... 100. Η μεταγραφή του βοήθησε στο να γραφτεί πλέον ένα νέο κεφάλαιο στη διαχρονική αντιπαλότητα που υπάρχει και κάθε παιχνίδι ανάμεσα σε Τορινέζους και Παρτενοπέι θα έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Πόσω μάλλον το πρώτο, αν και είναι στο Juventus Stadium και όχι στο San Paolo. «Θα τους βάλεις δύο γκολ το Σάββατο;», τον ρώτησαν Γιουβεντίνοι που ήταν έξω από το Vinovo για την προπόνηση της Πέμπτης, με τον ίδιο να απαντάει: «Ελπίζουμε». Ο Ιγουαΐν ελπίζει, ο Τζόρτζιο Κιελίνι είναι σίγουρος όμως.

«Γιατί δεν σκόραρε στα τελευταία τρία ματς; Εχει κρατήσει τα γκολ για το Σάββατο», είπε ο διεθνής αμυντικός, την ώρα που ο Ντε Λαουρέντις θεωρεί ότι «αυτό το "ελπίζουμε" που είπε στους Γιουβεντίνους δεν δείχνει μίσος αλλά φόβο για τη Νάπολι». Ο μάνατζερ του Καλιντού Κουλιμπαλί, Μπρούνο Σατίν, πιστεύει ότι «ο Ιγουαΐν θα έχει λίγο φόβο απέναντι στον Καλιντού, ο οποίος ίσως χρειαστεί να τον χτυπήσει και λίγο. Ο Αργεντίνος είναι πονηρός στον αγώνα αλλά ο Κουλιμπαλί είναι σκληρός και γρήγορος. Τον ξέρει καλά, στις προπονήσεις δεν του χάριζε τίποτα, μπορεί να διαβάσει τις κινήσεις του και να τον προλάβει», ενώ όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, έχουν αρχίσει οι συζητήσεις όχι μόνο για το αν θα σκοράρει ή όχι αλλά και για το αν θα το πανηγυρίσει ή όχι.

«Η άποψη μου είναι ότι θα πρέπει να το πανηγυρίσει, ναι. Αρκετά με τους ποδοσφαιριστές που βάζουν γκολ κόντρα στις πρώην ομάδες τους και δεν κάνουν τίποτα. Οι οπαδοί πρέπει να καταλάβουν ότι όταν ο παίκτης πανηγυρίζει, δεν το κάνει εναντίον τους. Το κάνει υπέρ της νέας του ομάδας και των νέων οπαδών του», είναι η άποψη του Ζοσέ Αλταφίνι, του Βραζιλιάνου που έμεινε στην ιστορία σαν «core 'ngrato», αλλά ο Χόρχε Ιγουαΐν, πατέρας του Γκονσάλο, έχει άλλη άποψη: «Δεν το έχουμε συζητήσει αλλά πιστεύω πως δεν θα πανηγυρίσει. Ξέρει να αναγνωρίζει και να σέβεται, θα αγκαλιάσει τους πρώην συμπαίκτες του και τον Σάρι ενώ δεν ξεχνάει την αγάπη που εισέπραξε από τους Ναπολιτάνους. Ο Ντε Λαουρέντις; Αλλο πράγμα ο Σάρι και οι ποδοσφαιριστές, άλλο αυτός...».

Και όντως, αν ο Ιγουαΐν επιχειρήσει να αγκαλιάσει τον πρώην προπονητή του, αυτός θα ανταποκριθεί. Οχι με την καρδιά του 100% όμως. «Πώς θα χαιρετήσω τον Γκονσάλο; Θα τον αγκαλιάσω όπως ένας πατέρας που χαιρετάει τον γιο του που τον πίκρανε πάρα πολύ», είπε ο allenatore πριν δύο μέρες. Το θέμα, τώρα, είναι τι θα «πει» ο ίδιος ο Αργεντίνος στα πιο ιδιαίτερα 90 λεπτά που πρέπει να παίξει από την ημέρα που προσγειώθηκε στην Ιταλία. Τουλάχιστον μέχρι τις 2 Απριλίου 2017...