H απαγωγή και ο θάνατος του Κουάσεβ! (pics)
Ίσως στα αυτιά κάποιων να ακουστεί υπερβολικό. Και όμως δεν είναι. «Το να είσαι δημοσιογράφος στην Ρωσία μπορεί να ισοδυναμεί ακόμα και με θανατική καταδίκη», είναι αυτό που καταγράφεται ως συμπέρασμα από πολλές μεγάλες δημοσιογραφικές Ενώσεις μετά τον μεγάλο αριθμό νεκρών δημοσιογράφων τα τελευταία χρόνια. Ένα από τα τελευταία χρονικά θύματα ήταν ο 26χρονος Τιμούρ Κουάσεβ. Δημοσιογράφος, blogger και ακτιβιστής του οποίου ο θάνατος έχει γεννήσει πολλά ερωτηματικά. O Κουάσεβ που έφυγε από το σπίτι του για να κάνει τζόκινγκ στις 31 Ιουλίου εξαφανίστηκε στην συνέχεια από προσώπου γης (σ.σ. και ενώ το κινητό του και όλα του τα πράγματα βρέθηκαν στο σπίτι του) για να βρεθεί το νεκρό του σώμα την 1η Αυγούστου 2014 στο Νάλτσικ.
Για την ακρίβεια σε ένα προάστειο του Νάλτσικ σε δασικό δρόμο που βρίσκεται αρκετά κοντά στην πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Καμπαρντίνο - Μπαλκάρια στον Βόρειο Καύκασο. Κατόπιν σχετικών ερευνών διαπιστώθηκε η απαγωγή του από αγνώστους που τελικώς τον σκότωσαν. Στο σώμα του το οποίο βρέθηκε από υπαλλήλους κρατικής εταιρείας δεν υπήρχαν εμφανή σημάδια άσκησης βίας. Ο Κουάσεβ ήταν σταθερός συνεργάτης του περιοδικού DOSH. Ήταν ανταποκριτής του στο Νάλτσικ. Είχε συνεργαστεί και με το Kavkazsky Uzel και με το Kavkazskaya Politika. Το ΜΜΕ όπου εργαζόταν αποκάλυψε πως απήχθη λίγο μετά αφότου βγήκε από το σπίτι του και ενώ τονίστηκε πως για σημαντικό διάστημα δεχόταν ακόμα και διαδικτυακές απειλές.
«Θα πεθάνεις πολύ νέος με αυτά που γράφεις. Να είσαι σίγουρος γι' αυτό», ανέφερε μία εξ αυτών. Ο Κουάσεβ έγραφε διαρκώς θέματα για τα δικαιώματα των ανθρώπων στην Ρωσία και την συνεχόμενη καταπάτησή τους. Στεκόταν επίσης αρκετά στον τρόπο που λειτουργούσαν οι Αρχές ως προς την προστασία των πολιτών αλλά και το πως δρούσαν σε αντιτρομοκρατικές υποθέσεις. Επίσης κριτίκαρε ανοιχτά την πολιτική της Ρωσίας στην Ουκρανία και σε άλλες περιοχές. Όπως γνωστοποίησε η αρχισυντάκτριά του, Αμπντούλα Ντουντούεβ, ήταν αντικείμενο διαρκούς παρακολούθησης και είχε δεχθεί πολλές φορές θανατικές απειλές και με κάθε τρόπο.
«Ο Τιμούρ πάντα έγραφε αποτελεσματικά, αληθινά και με θάρρος. Έγραφε για την λογική των πολιτικών των Αρχών, τις παράνομες ενέργειες και δράσεις τους και τις ειδικές στρατιωτικές αποστολές», τόνισε σχετικά. Αξίζει δε να σημειωθεί πως ο Κουάσεβ είχε συλληφθεί από την αστυνομία στις 21 Μαϊου, λίγο πριν από την ειρηνική πορεία για τον εορτασμό της 150ής επετείου για την λήξη του πολέμου στον Καύκασο. Μίας διαμάχης 45 ετών που έληξε με την κατάκτηση των εδαφών του Καυκάσου από τους Ρώσους. Τον είχε στα κρατητήρια για ώρες μόνο και μόνο για να τον αποτρέψει από το να λάβει μέρος στην πορεία, καλύπτοντάς την παράλληλα. Τότε ο ίδιος είπε πει ότι δέχθηκε σοβαρές απειλές για την ζωή του από τους αστυνομικούς και ενώ είχε ζητήσει και να τιμωρηθούν για σύλληψη άνευ αιτίας αλλά και την δική του προστασία.
O Γιόχαν Μπιχρ, ένας εκ των ανθρώπων που ασχολήθηκαν με την υπόθεσή του είπε μετά τον θάνατό του: «Ο θάνατος του Κουάσεβ θυμίζει ξανά σε όλους εμάς το πόσο ακριβό είναι το τίμημα για την ανεξάρτητη και ερευνητική δημοσιογραφία σε συγκεκριμένες δημοκρατίες στον ρωσικό Καύκασο. Η έλλειψη της κατάλληλης δράσης από τις Αρχές, η πλήρης αδράνεια των υπευθύνων στις θανατικές απειλές κατά ανθρώπων και τόσα άλλα δείχνει αδιαφορία αλλά και εγκληματική και από πρόθεση αμέλεια». Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να προσθέσουμε πως ο Κουάσεβ είχε δημοσιεύσε μία ανοιχτή επιστολή προς κάθε αρμόδιο για τις απειλές που δεχόταν επί προσωπικού και για πολύ καιρό χωρίς κανένας από τις Αρχές της χώρας να κάνει κάτι.
Πολλοί παθολόγοι και γιατροί ασχολήθηκαν με τη νεκροψία - αυτοψία του. Το τελευταίο διάστημα διέρρευσε πως μπορεί να σκοτώθηκε από την δράση ενός ειδικού δηλητηρίου που δεν αφήνει κανένα ίχνος! Ωστόσο όπως προκύπτει από τα media της χώρας υπάρχουν δύο εκδοχές: η πρώτη είναι μετά από τόσους μήνες να μην έχει βγει καν αυτοψία (σ.σ. που δεν θεωρείται τόσο πιθανό να έχει συμβεί αυτό) και η 2η να υπάρχει καταγεγραμμένη αυτοψία, η οποία αποκρύπτεται επιμελώς. Εκτός από την οικογένειά του και τους δικούς του ανθρώπους απαντήσεις ψάχνει και το ΜΜΕ όπου δούλευε καθώς και πολλές δημοσιογραφικές Ενώσεις και ακόμα και η ίδια η UNESCO. Και σίγουρα εγείρει ερωτηματικά πως τόσο καιρό οι γιατροί δεν έχουν βγάλει επίσημα κανένα πόρισμα για το τι τον σκότωσε.
Το συμπέρασμα όλων όσων καταπιάστηκαν με την περίπτωσή του ήταν πως σκοτώθηκε λόγω της δημοσιογραφικής και όχι μόνο δράσης του. Για να λυθεί η υπόθεσή του ζητήθηκε η συνδρομή και ειδικών ατόμων έξω από την Ρωσία. Ανεξάρτητων ερευνητών για να ρίξουν φως σε μία από τις αρκετές υποθέσεις θανάτων δημοσιογράφων στην περιοχή. Τα τελευταία χρόνια έχουν πεθάνει πάνω από 10! Ο Κουάσεβ κηδεύτηκε κοντά Νάλτσικ. Πάνω από 200 άτομα πήγαν στην κηδεία του ενώ οι συνάδελφοί του γνωστοποίησαν πως λίγο πριν πεθάνει είχε στο πλάνο του να αρχίσει ακόμα και εκστρατεία υπέρ των δικαιωμάτων των Παλαιστίνιων. Μέχρι σήμερα πάντως δεν έχει βρεθεί ούτε ποιός ή ποιοί τον σκότωσαν, ούτε κάτω από ποιές συνθήκες ούτε ο τρόπος...
Η Δημοκρατία της Καμπαρντίνο - Μπαλκάρια
Η Καμπαρντίνο - Μπαλκάρια υπάγεται στο Νότιο Διαμέρισμα της Ρωσίας. Εκτείνεται στη Νοτιοδυτική Ρωσία (σ.σ. Βόρειος Καύκασος) και συνορεύει με την Γεωργία. Στο έδαφός της βρίσκεται η ψηλότερη κορυφή της Ευρώπης. Είναι στο όρος Ελμπρούς (5.642 μ.) ενώ ακόμα πέντε βουνά στις εκτάσεις της ξεπερνούν τα 5.000 μέτρα. Πρωτεύουσά της είναι το Νάλτσικ (274.974 κάτοικοι στην απογραφή του 2002). Άλλες σημαντικές πόλεις, με πληθυσμό όμως που δεν ξεπερνά τις 50.000, είναι το Μπαξάν και το Προχλάντνι. Το Προχλάντνι είναι και ένας βασικός συγκοινωνιακός κόμβος. Ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού εξακολουθεί να ζει σε χωριά (περίπου το 43%).
Η Καμπαρντίνο-Μπαλκάρια αποτελείται από δύο εθνικότητες. Οι Καμπαρντίν είναι αρχαίο καυκάσιο φύλο, συγγενές με τους Αντίγκε και τους Τσερκέσιους. Μιλούν μία τοπική διάλεκτο του Καυκάσου που φέρει το όνομά τους και οι περισσότεροι είναι σουνίτες μουσουλμάνοι. Αντιπροσωπεύουν το 55% του συνολικού πληθυσμού. Οι Μπαλκάρ είναι ο τοπικός κλάδος των Καρατσάι. Μιλάνε την γλώσσα Καρατσάι - Μπαλκάρ, η οποία ανήκει στην οικογένεια των τουρκικών γλωσσών, και είναι επίσης σουνίτες μουσουλμάνοι. Οι Μπαλκάρ είχαν κατηγορηθεί για συνεργασία με τους Γερμανούς στον Β' Παγκόσμιο. Μετά από αυτήν την εξέλιξη... εστάλησαν μαζικά στο ασιατικό κομμάτι της Ρωσίας. Η επιστροφή τους επετράπη το 1957. Τώρα είναι λίγο πιο πολύ από 100.000 μέλη (σ.σ. 12% του πληθυσμού).
Οι υπόλοιποι πολίτες της Καμπαρντίνο-Μπαλκάρια είναι κυρίως Ρώσοι (25%). Ζουν κυρίως στις πόλεις. Επίσης υπάρχουν και περίπου πέντε χιλιάδες κάτοικοι κορεατικής καταγωγής. Η Μπαλκάρια είναι μία ταλαιπωρημένη περιοχή. Πέρασε πολλά ειδικά μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Βίωσε με τον πιο σκληρό τρόπο την ανεργία, την πείνα και την εξαθλίωση. Μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, την αναβίωση των εθνικισμών στην ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου και το κλείσιμο των κρατικών εταιριών, πέρασε πολύ μεγάλη και σοβαρή κρίση με ποσοστά ανεργίας της τάξης του 90%! Ακόμα και σήμερα είναι μια από τις φτωχότερες ρωσικές περιοχές. Η οικονομική της ζωή περιστρέφεται γύρω από την παραγωγή και επεξεργασία των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, ενώ δευτερεύουσες δραστηριότητες είναι η υλοτομία και η εξόρυξη μετάλλων (όπως μολυβδαίνιο και βολφράμιο).
