Ο Γιώργος Αμερικάνος, έφυγε από την ζωή στις 7/10 του 2013 και άφησε πίσω του τεράστια παρακαταθήκη στο ελληνικό μπάσκετ.

Στα 71 του χρόνια, λύγισε από τα προβλήματα υγείας και έφυγε έχοντας γράψει το όνομα με «ολόχρυσα» γράμματα στην τεράστια ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.

Η πορεία του με την φανέλα της ΑΕΚ, αλλά και της Εθνικής ομάδας μιλούν από μόνες τους.

Φρόντισε με το ταλέντο του να γράψει ο ίδιος την μοναδική του ιστορία.

Ο Γιώργος Αμερικάνος ξεκίνησε την καριέρα του στον τόπο όπου γεννήθηκε (21/12/1942), κάνοντας τα πρώτα του βήματα στην ΧΑΝ Νίκαιας.

Η πορεία του ήταν προδιαγεγραμμένη, αφού ήταν ευλογημένος να κάνει αυτό που μπορεί καλύτερα από παιδί.

Το 1959 κατάφερε να γίνει ο καλύτερος ανερχόμενος παίκτης της χώρας και να τραβήξει πάνω του τα βλέμματα των καλύτερων.

Παναθηναϊκός και ΑΕΚ θα δώσουν την «μάχη» τους για να τον αποκτήσουν, αλλά η μοίρα είχε γράψει για αυτόν σε φόντο κιτρινόμαυρο.

Η ΑΕΚ θα είναι η ομάδα που θα τον κάνει δικό της και ο Αμερικάνος φορώντας την φανέλα της θα κάνει πραγματικότητα όλα όσα είχε ονειρευτεί.

Εκεί, όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Ο «Παγκόσμιος» θα βρει το περιβάλλον που χρειαζόταν για να εξελιχθεί σε βασικό πρωταγωνιστή της ομάδας του, αλλά και να γίνει ένας από τους καλύτερους Έλληνες παίκτες.

Με τα κιτρινόμαυρα θα αναλάβει χρέη ηγέτη και θα γίνει σημείο αναφοράς στα τέσσερα σερί πρωταθλήματα της ομάδας από το 1963 μέχρι και το 1966, όπου θα παίξει και εξαιρετικό μπάσκετ.

Τα τρόπαια και οι διακρίσεις δεν έχουν τελειωμό. Ο Γιώργος Αμερικάνος δουλεύει σκληρά και γίνεται βασικό γρανάζι στην ιστορία μιας ολόκληρης ομάδας.

​

Ο τελικός εγχώριος απολογισμός θα γράψει συνολικά 6 πρωταθλήματα με την φανέλα της ΑΕΚ (1963,1964,1965,1966,1968,1970) και θα αναδειχθεί 2 φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος (1965,1968).

Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην έχει ρόλο στην Ευρώπη. Το πρώτο βήμα έγινε στο Final 4 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών την σεζόν 1965/66 στην Ιταλία και η «μαγική» συνέχεια δόθηκε δύο χρόνια μετά και συγκεκριμένα το 1968.

Το Ευρωπαϊκό όνειρο για την ΑΕΚ θα γίνει μια πολύ όμορφη πραγματικότητα και ο Γιώργος Αμερικάνος θα είναι εκεί για να απολαύσει το μερίδιο της επιτυχίας του.

Η «Βασίλισσα» κατέκτησε ανίκητη το εγχώριο πρωτάθλημα και είχε έρθει η στιγμή να υποκλιθεί και η Ευρώπη στο μεγαλείο της.

Ο Γιώργος Αμερικάνος θα είναι εκείνος που θα... υπογράψει πάνω σε αυτόν το τίτλο.

Στις 4 Απριλίου στο Καλλιμάρμαρο, πραγματοποιήθηκε ο τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, κόντρα στην Σλάβια Πράγας.

Ο «Παγκόσμιος» θα σκοράρει 29 πόντους και θα είναι εκείνος που θα πάρει από το χέρι τον «Δικέφαλο» και θα τον οδηγήσει σε αυτήν την τεράστια επιτυχία.

Στο ιστορικό αυτό παιχνίδι, βγήκε μπροστά και έδειξε γιατί λογίζεται ως ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες παίκτες που έχουν πατήσει τα παρκέ.

Ο εμβληματικό αρχηγός της ΑΕΚ θα βάλει τέλος στην κιτρινόμαυρη καριέρα του το 1971. Ο τελευταίος του σταθμός θα είναι ο Απόλλων Πάτρας, όπου μετά το οριστικό τέλος θα συνεχίσει και σαν προπονητής.

Οι μεγάλες αγάπες όμως δεν τελειώνουν. Ο Αμερικάνος θα επιστρέψει στην ΑΕΚ και θα δηλώνει παρών σε κάθε δυσκολία.

Θα αναλάβει τις τύχες της ομάδας 2 φόρες ως υπηρεσιακός προπονητής, την πρώτη φορά το 1978, όπου και οδήγησε τους κιτρινόμαυρους στον τελικό του Κυπέλλου και την δεύτερη θα αναλάβει την ομάδα την σεζόν 1986-87 καταφέρνοντας να πάρει την 6η θέση.

Ο «Παγκόσμιος» φόρεσε και τα γαλανόλευκα μετρώντας συνολικά 68 συμμετοχές με την Εθνική ομάδα των Ανδρών και έχοντας πετύχει 1.076 πόντους συνολικά στην καριέρα του.

Ήταν πρώτος σκόρερ της Εθνικής στο Eurobasket του 1961 και του 1965 και έχει συμμετάσχει με το εθνόσημο στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1967, στα Προολυμπιακά τουρνουά του 1960 και του 1964 αλλά και στα Βαλκανικά Πρωταθλήματα του 1962,1964, 1967 και του 1969.

Η πίστη του Γιώργου Αμερικάνου στην ΑΕΚ κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Ήταν πάντα εκεί, να στηρίζει την μεγάλη του αγάπη...

Αγαπήθηκε όσο λίγοι και την περσινή σεζόν με πρωτοβουλία του Μάκη Αγγελόπουλου, σε μια ιδιαίτερη και συγκινητική στιγμή, τιμήθηκε η μνήμη του.

Η φανέλα με το νούμερο 10 «ανέβηκε» στον ουρανό για να είναι πάντα εκεί, κοντά στον άνθρωπο που την υπηρέτησε και την τίμησε με όλη του την καρδιά.

Στον Γιώργο Αμερικάνο...

«Μας βαρέθηκε και πήγε να βρει τον Φαίδωνα τον Ματθαίου και τον Γιώργο τον Κολοκυθά να στήσουν μια απο τις πλάκες που φτιάχνανε μαζί στα νιάτα τους. Όταν έχουν χρόνο απο τα γέλια τους και τις φωνές θα βαράνε και κανά σουτακι...

"Εγω θα φοράω παλτό και εσείς θα είστε με τη φόρμα. Για ένα μπουκαλάκι θα παίξουμε" σα να τον ακούω! Ποτέ δεν θα φύγει η φωνή του από τα αυτιά μου. Ψιτ Αμερικάνε, σ αγαπώ!», τα λόγια της κόρης του, Χριστίνας...