Σε Ελληνικό έδαφος. Δύο χρόνια μετά το «έπος του 1987» ένας ακόμη μεγάλος τελικός. Όχι με... γαλανόλευκη παρουσία, πλην του διαιτητή Κώστα Ρήγα. Κύπελλο Κυπελλούχων. Μια διοργάνωση που εκείνα τα χρόνια είχε τεράστια αίγλη, αλλά στην πορεία έδωσε... έσβησε. Στο παρκέ του ΣΕΦ από την μια πλευρά η Ρεάλ Μαδρίτης κι από την άλλη η ιταλική Σναϊντέρο Καζέρτα.

Σήμερα και η δική της τύχη αγνοείται, όμως σε περασμένες δεκαετίες πρωταγωνιστούσε στην Ευρωπαϊκή μπασκετική σκηνή! 14 Μαρτίου έγραφε το ημερολόγιο όταν πέρασε στην ιστορία η «γιγαντομαχία» του αείμνηστου Ντράζεν Πέτροβιτς και του τεράστιου Βραζιλιάνου Οσκάρ Σμιντ.

Ονόματα που προκαλούσαν... τρόμο και που για ένα βράδυ έδωσαν την δική τους μυθική παράσταση με το κοινό στις εξέδρες να νιώθει απίστευτα τυχερό που το είδε. Τυχερές και οι επόμενες γενιές αφού το αρχείο της ΕΡΤ το... έσωσε και η φωνή του αξέχαστου Φίλιππου Συρίγου ακόμη και σήμερα μας φέρνει εκείνο το ματς στις οθόνες μας.

Για λίγη ώρα οι πάντες ξέχασαν ότι η κόντρα ήταν ανάμεσα στην Ρεάλ και την Σναϊντέρο κι απλά έβλεπαν τον Κροάτη «Μότσαρντ» να συναγωνίζεται τον Βραζιλιάνο μύθο του μπάσκετ. Το σκορ που γράφτηκε στα μάτριξ ασύλληπτο. Στην παράταση το Κύπελλο πήγε σε ισπανικά χέρια. 117-113 στον πιο παραγωγικό τελικό που έγινε ποτέ στην Ευρώπη.

Όποιος μπορούσε να δει το φύλλο αγώνος εκείνης της... τιτανομαχίας θα ζαλίζονταν.

Το κοντέρ για τον Πέτροβιτς έγραψε 62 πόντους (12/14 δίποντα,8/16 τρίποντα, 14/15 βολές)!!! Ο «Πελέ του μπάσκετ» όπως ήταν το παρατσούκλι του Οσκάρ, σταμάτησε στους 44 πόντους (5/14 δίποντα, 6/11 τρίποντα, 16/17 βολές)!

Στον ίδιο αγώνα έλαμψε και το... άστρο του Νάντο Τζεντίλε, που μετέπειτα ήρθε και στον Παναθηναϊκό, ο οποίος με την φανέλα της Καζέρτα έβαλε 34 πόντους.

Αφήνοντας στην άκρη τους οπαδούς της Ρεάλ και της Σναϊντέρο, το Ελληνικό κοινό όπως συνήθως συμβαίνει πήρε κι αυτό θέση... Αν θεωρήσουμε ως Γολιάθ την ισπανική ομάδα, τότε ξεκάθαρα πήρε το μέρος του... Δαυίδ από την Ιταλία. Στο τέλος όμως οι πάντες που βρίσκονταν στο ΣΕΦ δεν ήταν δυνατό να μην χειροκροτήσουν και να μην υποκλιθούν στον «γιο του διαβόλου»!

Η μεγαλύτερη παράσταση του Ντράζεν σε Ευρωπαϊκό έδαφος έγινε στον Πειραιά και ήταν τόσο «δυνατή» ώστε ακόμη και σήμερα 27 χρόνια μετά μπορούμε να την μνημονεύουμε!