Έχουν περάσει 20 χρόνια αλλά κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει εκείνη τη βραδιά στη Βιτόρια. Ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε από την Ταουγκρές με 88-81, ωστόσο η παρουσία των 2000 φίλων του μνημονεύεται ακόμα και σήμερα! Όσο για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι; Απόλυτος πρωταγωνιστής ο Μπάνε Πρέλεβιτς, ο οποίος πραγματοποίησε σπουδαία εμφάνιση με 34 πόντους!

Αυτός ήταν ο 4ος ευρωπαϊκός τελικός για τον ΠΑΟΚ σε διάρκεια 6 ετών, το αποτέλεσμα, όμως, δεν ήταν το επιθυμητό, καθώς η Ταουγκρές κατάφερε να πανηγυρίσει στο φινάλε, με τον Ρίβας να κάνει φοβερή εμφάνιση σημειώνοντας 31 πόντους και κατεβάζοντας 14 ριμπάουντ!

Ακόμα, πολλές λύσεις στους Βάσκους έδωσαν οι Νικολά και Περάσοβιτς, ενώ από την άλλη, ο Μπάνε είχε βοήθειες από τους Στογιάκοβιτς και Ρεντζιά, όχι όμως κι από τον Γκάρετ. Ο Αμερικανός έκανε το χειρότερο ματς της ζωής του στο πιο ακατάλληλο σημείο!

Διαιτητές: Αλαν Ρίτσαρσον (Αγγλία) – Αλεσάντρο Τεοφίλι (Ιταλία)
ΤΑΟΥΓΚΡΕΣ: 30/38βολ., 23/46διπ., 4/12τριπ., 16-16ριμπ., 7ας., 13κλ., 12λ.
(Μανουέλ Κομάς) Νικολά 19 (5/5βολ., 4/9διπ., 2/6τριπ., 2ριμπ., 2ας., 2κλ.), Ρίβας 31 (15/17βολ., 8/14διπ., 14ριμπ.) , Περάσοβιτς 17 (6/9βολ., 4/7διπ., 1/3τριπ., 4ριμπ., 3κλ.), Μιγέρα 9 (3/9διπ., 1/3τριπ., 6ριμπ., 4κλ.), Καθόρλα, Ρέγες 7 (3/4βολ., 2/3διπ., 4ριμπ., 2κλ.), Καρμπαχόθα 5 (1/1βολ., 2/2διπ.), Λόπεθ.
ΠΑΟΚ: 15/18βολ., 21/34διπ., 8/19τριπ., 14-7ριμπ., 4ας., 8κλ., 18λ.
(Ζέλικο Λούκαιτς) Νικολαϊδης, Μπουντούρης 10 (3/4βολ., 2/3διπ., 1/3τριπ., 2ας.), Πρέλεβιτς 34 (6/8βολ., 8/11διπ., 4/11τριπ., 5ριμπ.), Στογιάκοβιτς 20 (4/4βολ., 5/7διπ., 2/4τριπ., 4ριμπ.), Μπαλογιάννης (1/1τριπ.), Τσέκος, Γκάρετ (0/5διπ., 3ριμπ., 2κλ.), Ρεντζιάς 12 (2/2βολ., 5/7διπ., 3ριμπ.), Γιαννούλης 2 (1/1διπ., 2ριμπ.).

ΕΤΣΙ ΕΦΤΑΣΕ Ο ΠΑΟΚ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ
ΠΑΟΚ – ΠΑΕΕΚ (Κύπρος) 116-47, 109-40
ΠΑΟΚ - Ποστόινα (Σλοβακία) 79-71, 112-66
ΠΑΟΚ - Μπουντιβέλνικ (Ουκρανία) 76-68, 74-75
(Όμιλος) ΠΑΟΚ - Ζρίνιεβατς (Γιουγκοσλαβία) 86-85, 73-76
ΠΑΟΚ - Ολύμπια (Σλοβενία)77-67, 86-66
ΠΑΟΚ - Κάλεφ (Εσθονία) 75-71, 77-73
ΠΑΟΚ - Ντιναμό Μ. (Ρωσία) 62-65, 64-59
ΠΑΟΚ - Νόμπιλες (Πολωνία) 109-66, 112-57
(Ημιτελικά) ΠΑΟΚ - Ζάλγκιρις (Λιθουανία) 83-76, 104-59

ΤΟ BLOG ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ:
Βρισκόμουν εκεί, απεσταλμένος αν θυμάμαι καλά του ΜΕΓΚΑ, για ρεπορτάζ. Ηταν το πρώτο -από τα πολλά- ταξίδι μου στη Βιτόρια, η πρώτη γνωριμία μου με τον υπερήφανο λαό των Βάσκων. Οι Βάσκοι μοιάζουν ελάχιστα με τους Καστιγιάνους, ακόμα λιγότερο με τους κάπως αλλοτριωμένους από τον τουρισμό Ισπανούς του Νότου. Εχουν τη δική τους κουλτούρα, τη δική τους γλώσσα, τη δική τους κουζίνα, τη δική τους παράδοση.

Η δε Βιτόρια είναι μια πόλη που ζει και αναπνέει στο ρυθμό της πορτοκαλί μπάλας, αφού η τότε Ταουγκρές, μετέπειτα Τάου και νυν Κάχα Λαμποράλ είναι η μεγάλη ομάδα της πόλης, η τιμή της και το καμάρι της. Η πρέσβειρά της στην Ευρώπη.

Στον ΠΑΟΚ του 1995-6 έπαιζαν ο Μπάνε Πρέλεβιτς, ο Πέτζα Στογιάκοβιτς, ο Ευθύμης Ρεντζιάς, ο Νίκος Μπουντούρης, ο Γιάννης Γιαννούλης, ο Λόρενς Φάντερμπερκ, ο Ντην Γκάρετ, ο Γιώργος Μπαλογιάννης, ο Χρήστος Τσέκος. ο Σωτήρης Νικολαϊδης. Χωρίς δεύτερη κουβέντα, ομαδάρα. Το όνομα του προπονητή αποκλείεται να το θυμηθείτε με την πρώτη: ήταν ο ξεχασμένος Ζέλικο Λούκαϊτς, με βοηθό το Δημήτρη Ιτούδη. Στο φινάλε αυτής της περιόδου, ο Στογιάκοβιτς και ο Ρεντζιάς επελέγησαν στο ντραφτ του ΝΒΑ.

Κι όμως, αυτή η εξαιρετική ομάδα τελείωσε τη σεζόν με άδεια χέρια. Στο πρωτάθλημα έμεινε μόλις 5η, στο Κύπελλο αποκλείστηκε μόλις στον α' γύρο από την ΑΕΚ, ενώ το ευρωπαϊκό τρόπαιο κατέληξε στα χέρια των Βάσκων.

Σε εκείνον τον τελικό της Βιτόρια μίλησε πάνω απ'όλα η δύναμη της έδρας. Το θερμό κοινό του "Παβεγιόν Αραβα" έδωσε φτερά στους παίκτες της Ταουγκρές, ιδίως τον -μετέπειτα ...ΑΕΚτζή- Ραμόν Ρίβας, ο οποίος έκανε το παιχνίδι της ζωής του με 32 πόντους. Αντιμέτωπος με τον Πορτορικανό κανάγια, ο Γκάρετ έμεινε στο απόλυτο μηδέν. Ο ΠΑΟΚ είχε προβάδισμα 10 πόντων στα μισά του β' ημιχρόνου, αλλά έλιωσε σαν βούτυρο μέσα στο ηφαίστειο της Βιτόρια.

Ο Μπάνε έβαλε 34 (εκ των οποίων οι 17 συνεχόμενοι...), ο Πέτζα άλλους 20, αλλά ελληνική απάντηση για το Ρίβας και για το μετέπειτα προπονητή της Ταουγκρές Βέλιμιρ Περάσοβιτς δεν βρέθηκε ποτέ. Οι κραυγές για τη διαιτησία μετά το φινάλε έπεσαν σε ώτα μη ακουόντων. "Δεν πειράζει, θα το πάρουμε το χρόνου", έλεγαν οι παράγοντές του στο αεροπλάνο της επιστροφής. Ο τότε ΠΑΟΚ είχε την πολυτέλεια να λέει μεγάλα λόγια. Tώρα τα διηγείται και κλαίει.

​

Μεταξύ 1992-1996, ο ΠΑΟΚ έπαιξε σε 4 τελικούς Κυπέλλου Κυπελλούχων ή Κόρατς και σε ένα φάιναλ-φορ Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Μετά την ήττα στη Βιτόρια, άρχισε ένας κατήφορος που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. δεν ξανασήκωσε κεφάλι. Ο θρίαμβος του 1994 στο Κύπελλο Κόρατς, με προπονητή καλή ώρα το Σούλη Μαρκόπουλο, αποτέλεσε ουσιαστικά το κύκνειο άσμα του στην Ευρώπη. Εντός των συνόρων, συμπληρώθηκε ολόκληρη δεκαετία από την πιο πρόσφατη κατάκτηση τροπαίου (1999, Κύπελλο Ελλάδας).

Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο ΠΑΟΚ άφησε να του φύγουν δεκάδες παίκτες επιπέδου Εθνικής ομάδας, έζησε απίστευτους διοικητικούς κλυδωνισμούς, έπεσε στα χέρια τυχοδιωκτών και αεριτζήδων, έχασε το λαϊκό του έρεισμα μολονότι απέκτησε μεγάλο γήπεδο χαρισμένο από την Πολιτεία, έφτασε πρόπερσι στο κατώφλι της Α2. Τον έσωσε, τότε, ένα διπλό της βαθμολογικά αδιάφορης ΑΕΚ στη Ρόδο. Μεταξύ "Δικεφάλων", αλληλεγγύη!

Σήμερα, με προπονητή ξανά το Μαρκόπουλο, ο "Δικέφαλος" της Θεσσαλονίκης επιχειρεί μια νέα αρχή, οπλισμένος ευτυχώς με ταπεινοφροσύνη και με αρκετό κόσμο στο πλευρό του. Οσοι αγαπούν στ'αλήθεια το μπάσκετ και κυρίως όσοι έζησαν -ζήσαμε- τις μεγάλες του βραδιές (όπως και τις αντίστοιχες του Αρη) στις δεκαετίες του '80 και του '90 δεν μπορεί παρά να εύχονται την πρόοδό του.

*Δημοσιεύτηκε στο gazzetta.gr στις 2 Φεβρουαρίου 2010