Μπορεί ο κόσμος του ΝΒΑ να είναι γεμάτος με εντυπωσιακά ρεκόρ, μερικά όμως παραμένουν ακατάρριπτα έως σήμερα, προκαλώντας θαυμασμό και κάνοντας σχεδόν... αναγκαστική την ιστορική αναδρομή. Έτσι, στις 12 Μαρτίου 1985 ο 28χρονος τότε Λάρι Μπερντ έγινε ο πρώτος και ο μοναδικός παίκτης των Σέλτικς έως σήμερα που πετυχαίνει 60 πόντους σε ένα παιχνίδι.

Συνολικά ο «θρύλος» της ομάδας της Βοστόνης διήνυε μια εκπληκτική σεζόν, μετρώντας κατά μέσο όρο 28.7 πόντους, 10.5 ριμπάουντ, με 42.5% στα τρίποντα και 52.2% ε.π, καθώς και 88.2% απ' τη γραμμή των βολών.

Το Boston.com φέρνει στην επιφάνεια δηλώσεις των συμπαικτών του, που βάζουν τον αναγνώστη στο «κλίμα» του αγώνα, διηγούμενοι λεπτομέρειες και παρασκηνιακές στιγμές της αναμέτρησης με τους Χοκς στη Νέα Ορλεάνη.

Όπως αφηγείται ο Ρόμπερτ Πάρις, σέντερ των Σέλτικς απ' το 1980 έως το 1994: «Ο Μπερντ μας έλεγε στο ημίχρονο πως νιώθει ασταμάτητος, πως μπορεί να νικήσει κάθε προσωπικό αντίπαλο, οπότε μας ζήτησε απλά να του δίνουμε τη μπάλα και να φεύγουμε απ' τη μέση. Μετά βγήκε στο παρκέ και άρχισε να... εξολοθρεύει όποιον έβρισκε μπροστά του! Όσους έπαιζαν, όσους ήταν στον πάγκο, τους προπονητές, μέχρι και τους διαιτητές! Έκανε τόσο πολύ trash talking που πρέπει να τον καταράστηκαν όλοι! 'Ήταν απ' τις βραδιές που μπορούσε να σκοράρει ακόμα και με τα πόδια! Το λάτρευα όταν τον έβλεπα έτσι»!

Όσο για το τι σκέφτονταν οι αντίπαλοι; Ο Γκλεν «Ντοκ» Ρίβερς, που έπαιξε στους Χοκς απ' το 1983 έως το 1991, είναι κατατοπιστικός: «Έβλεπε τον Ντομινίκ Ουίλκινς, που ήταν τότε ανερχόμενο αστέρι στο ΝΒΑ κι απλά τον βασάνιζε! Όχι μόνο αυτόν,αλλά τον καθέναν από μας. Σούταρε απ' όπου ήθελε, μας ρώταγε μάλιστα “από που το θες, θες από δω;”, το έβαζε και φώναζε “ο επόμενος”! Όταν ξεπέρασε τους 50 πόντους καταλάβαμε πως ζούσαμε κάτι μοναδικό».

Ο Ντομινίκ Ουίλκινς, που έζησε από εξίσου κοντά το... μαρτύριο, δήλωσε το εκπληκτικό: «Βλέποντας τον να σουτάρει, ήταν σαν να έπαιζες σε video game! Δεν πίστευες ότι μπορεί να ήταν αλήθεια, όμως ήταν. Είχαμε μερικές θρυλικές μονομαχίες, θρυλικές! Είχε καρδιά λιονταριού, κατά την άποψη μου εξαιρετικός σε όλους του τομείς του παιχνιδιού».

Όσο για τον ίδιο τον Μπερντ: «Αν κάτσεις να δεις το παιχνίδι, θα διαπιστώσεις πως ήταν άθλιο, δεν βλεπόταν. Δεν ήταν απ' τους αγώνες που μου άρεσε να παίζω. Κανείς δεν μάρκαρε κανέναν, δεν υπήρχε καλή κυκλοφορία, δεν υπήρχε τίποτα.

» Γενικά δεν αισθανόμουν καλά μέχρι να ξεκινήσει το παιχνίδι. Ένιωθα βαρύς, σαν να με έσφιγγαν τα κορδόνια στα παπούτσια μου. Είχα το προαίσθημα πως δεν θα κάνω καλό παιχνίδι. Όταν όμως ξεκίνησα να τρέχω στο παρκέ, ένιωθα τελείως ελεύθερος.

» Ειλικρινά πάντως, δεν θεωρώ πως ακόμα και σήμερα είναι το καλύτερο παιχνίδι που έχω κάνει. Δεν θα το έβαζα ούτε στο top-20. Υπήρξαν παιχνίδια που σκόραρα 15 ή 16 πόντους, όμως είχα παίξει πολύ καλύτερο μπάσκετ. Έκανα λίγο απ' όλα. Στο παιχνίδι με τους Χοκς δεν πάσαρα πολύ, ούτε κόπιασα για ριμπάουντ, απλά σκόραρα.

» 60 πόντοι δεν είναι λίγοι. Μη με παρεξηγείτε, σ' αυτό τον αγώνα σούταρα πολύ περισσότερο απ' όσο θυμάμαι να έκανα σε άλλους. Δεν είναι όμως τόσο σπουδαίο. Θυμάμαι έναν αγώνα που παίξαμε λίγο καιρό πριν με τους Τζαζ, όταν έκανα triple – double σε 30' και μαζί και κάμποσα κλεψίματα. Αυτό είναι κατά την άποψη μου ένα πραγματικά σπουδαίο παιχνίδι»...