Όταν στο μυαλό πολλών, ου μην των περισσότερων, ο στίβος στην εποχή του υψηλότατου ανταγωνισμού και των εξωπραγματικών επιδόσεων είναι συνδυασμένος με την υποστήριξη βοηθητικών ουσιών (για να το θέσουμε κομψά), η κουβέντα που ανοίγει δεν έχει όρια. Ξεκινάει απ’ το κατα πόσο μια στιγμή αδυναμίας καταδικάζει τις επιτυχίες μιας μακρόχρονης καριέρας, διαβαίνει μέσα απ’ τα ηθικά διλήμματα και τις διερωτήσεις περί ρεαλισμού ή ρομαντισμού σε ένα τοπίο γεμάτο ζάμπλουτους αθλητές που ανταγωνίζονται στην κόψη του ξυραφιού και στο δευτερόλεπτο για μια επίδοση κι ένα ρεκόρ και καταλήγει στο αν το ντοπάρισμα θα μπορούσε, εντός ελέγχου, να αποτελεί νόμιμη τακτική των προπονητών και των ομοσπονδιών.

Σε κάθε περίπτωση, η ιστορία του αθλητισμού και του στίβου είναι γεμάτη περιπτώσεις αθλητών που, αφού αποθεώθηκαν για τα κατορθώματα τους, ύστερα αποδοκιμάστηκαν μετά από αποκαλύψεις περί ντόπινγκ. Αναμφίβολα μια χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο Τιμ Μοντγκόμερι, που σήμερα γιορτάζει τα 41α του γενέθλια.

Εκκολαπτόμενο «αστέρι»

Γεννημένος στο Γκάφνι της Νότιας Καρολίνας, ο Μοντγκόμερι αρχικά ασχολήθηκε με το μπάσκετ, όμως σύντομα φάνηκε πως και ήθελε και μπορούσε να γίνει πολύ καλύτερος στον στίβο. Στα 21 του βρέθηκε προ των πυλών των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα, όμως, παρότι ήταν μέλος της ομάδας σκυταλοδρομίας 4Χ100 των ΗΠΑ, τελικά απέτυχε να προκριθεί και να βρεθεί στον Καναδά. Μάλιστα, η αμερικανική ομάδα κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο, πίσω απ’ τους διοργανωτές.

Το 1997 πήρε μέρος στο πρώτο μεγάλο τουρνουά της καριέρας του, που μόλις ξεκινούσε, κι κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αθήνας, τερματίζοντας 3ος πίσω από τον Μόρις Γκρίν και τον Ντόβοβαν Μπέιλι. Μαζί και τις εντυπώσεις, αφού όλοι είδαν ένα «αστέρι» του στίβου να γεννιέται.

Δύο χρόνια αργότερα ήρθε 6ος στον τελικό του ατομικού, όμως κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο με την ομάδα των ΗΠΑ στη σκυταλοδρομία.

Είχε πάρει φόρα!

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 για άλλη μια φορά δεν κατόρθωσε να πάρει την πρόκριση στα 100 μέτρα Ανδρών, ωστόσο αγωνίστηκε στο ομαδικό της σκυταλοδρομίας. Στον τελικό οι ΗΠΑ κέρδισαν το χρυσό μετάλλιο κι ο Μοντγκόμερι ανήκε στην ελίτ των αθλητών της εποχής, πριν μάλιστα τη «φωτοβολίδα» που έκανε τον μεγαλύτερο κρότο!

Αυτή ήρθε το Σεπτέμβριο του 2002, όταν στο Παρίσι κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100μ. με διαφορά 0,01 δευτερολέπτων και με 9.78! Ήταν πια ο «γρηγορότερος ανθρώπος στον πλανήτη», ενώ το ρεκόρ του προηγούμενου κατόχου, Μορίς Γκριν, αποκαθηλώθηκε. Σύντομα όμως αποδείχθηκε πως δεν είναι απαραίτητα χρυσός ό,τι λάμπει. Ακόμη και το χρυσό μετάλλιο του «γρηγορότερου»…

«Βροχή» από σκάνδαλα

Το Νοέμβριο του 2003 παραδέχθηκε δημόσια πως έχει κάνει χρήση αναβολικών. Μπροστά στο προεδρείο του δικαστηρίου στο Σαν Φρανσίσκο, όπου είχε βρεθεί ως κατηγορούμενος, μαζί με τη σύζυγο του, Μάριον Τζόουνς, τον πρώην προπονητή του, Τρέβορ Γκρέιαμ και το εργαστήρι BALCO, ο διάλογος του με τον δικαστή Τζεφ Νέντροου ξεκίνησε ως εξής:

Νέντροου: - «Κ. Μοντγκόμερι, αυτή τη στιγμή είστε κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στα 100 μέτρα. Είναι σωστό αυτό»;

Μοντγκόμερι: - «Μάλιστα».

Ν: - «Πότε πραγματοποιήσατε το ρεκόρ»;

Μ: - «Το 2002, στις 14 Σεπτεμβρίου».

Ν: - « Και τι χρόνο είχατε πετύχει»;

Μ: - «9.78».

Ν: - «Συγχαρητήρια. Πρόκειται για ένα αξιοθαύμαστο επίτευγμα».

Κανείς δεν αρνούταν πως ήταν αξιοθαύμαστο. Όπως επίσης κανείς δεν μπορούσε να προσπεράσει το βαρύ κατηγορητήριο. Τότε ο Μοντγκόμερι παραδέχθηκε πως έκανε χρήση αναβολικών, «ρίχνοντας» πάντως την ευθύνη στον πρώην προπονητή του και συγκατηγορούμενο του: «Μαζί του ήταν η πρώτη φορά που άρχισα να παίρνω κάτι. Έστελνε όλους τους αθλητές του στο Μεξικό, σε εργαστήρια γεμάτα παράνομα φάρμακα, τίποτα με την έγκριση του FDA. Ήταν τρελό, περνάγαμε τα σύνορα για να πάμε σε εργαστήρια να μας ντοπάρουν, ο ίδιος όμως πίστευε πως έτσι έπρεπε να γίνει. Έτσι έλεγε πως θα μπορούσαμε να τρέχουμε γρήγορα, να πετύχουμε. Όταν ακούς αυτά απ’ τον προπονητή σου, πιστεύεις πως έχει δίκιο. Είναι προπονητής σου! Δεν είναι σαν να ρωτάς τη γνώμη της μαμάς σου για κάτι. Ο άνθρωπος αυτός είναι αυτός που εμπιστεύεσαι απόλυτα, είναι αυτός που παίρνει τις αποφάσεις».

Η ομολογία του κατέστρεψε τη ζωή του, καθώς χώρισε με τη Τζόουνς και ο 6 συνονόματος γιός του βρέθηκε είδε την οικογένεια του να διαλύεται.

Το 2004 Μοντγκόμερι δεν κατάφερε να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, τερματίζοντας μόλις έβδομος στα προκριματικά.

Παρά το γεγονός ότι δε βρέθηκε θετικός, παραδέχθηκε πως προμηθεύονταν αναβολικές ουσίες από μαζί τον σταρ του μπέιζμπολ, Μπάρι Μποντς.

Ο Οργανισμός κατά του Αναβολισμού στις ΗΠΑ (USADA) ζήτησε τον αποκλεισμό του αθλητή για 4 χρόνια, ενώ ο ίδιος άσκησε έφεση. Το αθλητικό εφετείο (CAS) τον καταδίκασε τελικά τον Δεκέμβριο του 2005 σε διετή αποκλεισμό. Όλοι οι τίτλοι και τα ρεκόρ του, μεταξύ των οποίων και το παγκόσμιο ρεκόρ του 2002, του αφαιρέθηκαν το Μάρτιο του 2001. Μετά την ανακοίνωση της ποινής, ο Μοντγκόμερι δήλωσε ότι αποσύρεται από τα κουλουάρ, ντροπιασμένος και πλήρως απομυθοποιημένος στα μάτια ενός φίλαθλου κόσμου που είδε για άλλη μια φορά ένα «είδωλο» να καταρρέει…

Ολοκληρωτική «δύση»

Η κατρακύλα όμως δεν τερματίστηκε εκεί. Τον Απρίλιο του 2006 συνελήφθη ως κατηγορούμενος για συμμετοχή σε εγκληματική διοργάνωση που διενεργούσε απάτη και «ξέπλυμα» βρώμικου χρήματος. Μαζί με τον άλλοτε προπονητή του, Στιβ Ρίντικ, κατηγορήθηκε ότι εξαργύρωσε τρεις πλαστές επιταγές συνολικής αξίας 775.000 δολαρίων, ενώ ο ίδιος φέρεται να κράτησε για τον εαυτό του 20.000.

Ο «πέλεκυς»της δικαιοσύνης έπεσε βαρύς, τόσο για τους Μοντγκόμερι και Ρίντικ, όσο και για τη σύζυγο του πρώτου, Μάριον Τζόουνς. Τον Μάιο του 2008 ο Μοντγκόμερι καταδικάστηκε σε φυλάκιση 46 μηνών, ο πρώην προπονητής του κλήθηκε να εκτίσει ποινή πέντε ετών και τριών μηνών, ενώ η Τζόουνς μπήκε στη φυλακή για έξι μήνες, καθώς αποδείχθηκε πως έδωσε ψευδή μαρτυρία κατά την κατάθεση της στο δικαστήριο.

«Κατέχω μια πρωτιά που δεν αξίζω»…

Το Νοέμβριο ομολόγησε την ενοχή του για το ντόπινγκ. Η παραδοχή ήταν ωμή όσο σπάνια: «Κέρδισα ένα χρυσό μετάλλιο, δίχως όμως να στηριχθώ αποκλειστικά στις δικές μου δυνάμεις και ικανότητες». Άλλα πέντε έτη προστέθηκαν στην ποινή του.

Ο διασυρμός μάλιστα δεν σταμάτησε εκεί, αφού στις βαρύτατες κατηγορίες για απάτη και «ξέπλυμα» προστίθεται και αυτή για διακίνηση ηρωίνης! Κίνητρο φάνηκε πως ήταν τα λεφτά, ενώ η φιλαργυρία του αποδείχθηκε ο βασικός λόγος που έκανε τα πάντα να κερδίζει στα μεγάλα τουρνουά, όπου η αμοιβή, εκτός απ’ τα μετάλλια, ήταν πολλές χιλιάδες δολάρια και καλύτερο πλασάρισμα στις ατζέντες των «κολοσσών», όπως η ΝΙΚΕ, που έδιναν «γη και ύδωρ» για να τους διαφημίζουν αθλητές σαν τον Μοντγκόμερι…

Ο ίδιος αρνήθηκε να επιβεβαιώσει την αποκάλυψη της εφημερίδας της Βιρτζίνια, «Virginian Pilot», όμως πλέον κανείς δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει καλόπιστα τον 33χρονο…

«Υπάρχει πολύ ταλέντο μέσα στη φυλακή»!

«Προπονούμαι καθημερινά, δεν μπορώ χωρίς να τρέχω. Δεν μπορεί κανείς να πιστέψει τι ταλέντο υπάρχει κλεισμένο στα κελιά της φυλακής! Όλοι μάλιστα είναι έτοιμοι να σε ανταγωνιστούν. Πολλοί δεν ήξεραν καν ότι έχω κατακτήσει παγκόσμιο ρεκόρ. Ακόμα κι όταν ξέρουν για μένα, λένε πως “χωρίς τα αναβολικά δεν είσαι τόσο γρήγορος”. Με προκαλούν συνέχεια, όμως συνέχεια τους νικάω. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να δεχτεί αυτό που λένε, γι’ αυτό κάνω τα πάντα για να τους νικήσω»…

Αυτά εξομολογήθηκε μέσα απ’ τη φυλακή το 2009 σε συνέντευξη του στο ESPN, κάνοντας τελικά άπαντες να αναρωτιούνται πως αυτό δεν μπορεί να αποτελεί κινητήριο δύναμη για την εκπλήρωση των φιλοδοξιών των επαγγελματιών δρομέων. Μεγαλύτερη απ’ την τεστοστερόνη, την εφεδρίνη και τις ντόπες για άλογα…