Αθλητές που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν αφήσει το στίγμα τους, έχουν κάνει τον κόσμο να ασχοληθεί μαζί τους και να τους αναπολήσει, ακόμα κι αν δεν δικαίωσαν ποτέ τη φήμη τους, επανεμφανίζονται στη «Μηχανή του Χρόνου». Το gazzetta.gr εντοπίζει τα βήματά τους, ακολουθεί την πορεία τους και βρίσκει τις... νέες ασχολίες τους!

Ελπιδοφόρο ξεκίνημα και ΤΣΣΚΑ!

Ο Πέτκοφ έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα Ντομπρούτζα Ντόμπριχ σε ηλικία μόλις 17 ετών. Σταδιακά, εντάχθηκε σε μόνιμη βάση στους μεγάλους της βουλγαρικής ομάδας, στην οποία έπαιξε από το 1991 μέχρι το 1994. Η ΤΣΣΚΑ τον... έμαθε για τα καλά όταν της έβαλε ένα γκολ από τα 25 μέτρα και το καλοκαίρι του 1995 προχώρησε στην απόκτησή του για 4.5 χρόνια. Με την ομάδα της Σόφιας, κατέκτησε το Πρωτάθλημα του 1997 και δύο φορές το Κύπελλο. Τη σεζόν 1998/99 αναδείχθηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής. Ήταν έτοιμος πλέον να κάνει το βήμα για το εξωτερικό...

Στην ΑΕΚ του Παθιακάκη

Στην ΑΕΚ τον πρότεινε ο αείμνηστος Παθιακάκης, όταν ανέλαβε την Ένωση τον Ιανουάριο του 2000. Είμαι ευχαριστημένος που ήρθα στην Ελλάδα και θα προσπαθήσω να κάνω το καλύτερο δυνατό, ώστε να δικαιώσω τους ανθρώπους που με επέλεξαν». Λία λόγια, αλλά ξεκάθαρα από τον Βούλγαρο στις πρώτες του δηλώσεις. Ήταν η περίοδος όπου ο Παθιακάκης καλούταν να συμμαζέψει την κατάσταση στην Ένωση, στη μετά-Τουμπάκοβιτς εποχή.

Η ΑΕΚ τερμάτισε τελικά τρίτη, με μια νίκη περισσότερη από τον ΟΦΗ και ο Βούλγαρος έκανε 15 αγώνες, πετυχαίνοντας και δύο γκολ. Τον Μάρτιο, σκόραρε στο 3-0 επί του Ολυμπιακού στο Κύπελλο, ενώ πέτυχε με εκτέλεση φάουλ τέρμα και στον τελικό με τον Ιωνικό, όπου η Ένωση επικράτησε με 3-0. Τα στημένα του, άλλωστε ήταν εκπληκτικά. Τη χρονιά 2000-01, αγωνίστηκε σε 22 αγώνες στο Πρωτάθλημα και σημείωσε 4 γκολ, ενώ ήταν η πρώτη φορά που με τη φανέλα της Ένωσης έπαιξε στην Ευρώπη, στο Κύπελλο UEFA. Στο παιχνίδι με τη Μπαρτσελόνα, το οποίο δεν έχει ξεχάσει ποτέ, αγωνίστηκε για ενενήντα λεπτά, με την Ένωση να χάνει 0-1.

H χρονιά τελείωσε με Τόνι Σαβέφσκι, αλλά το καλοκαίρι του 2001 την τεχνική ηγεσία ανέλαβε ο Φερνάντο Σάντος, με διοίκηση Μάκη Ψωμιάδη! Ξανά ο Βούλγαρος είχε αρκετές συμμετοχές. Έπαιξε 14 φορές στο Πρωτάθλημα, 9 στο Κύπελλο και 9 στο Κύπελλο UEFA, όπου η ΑΕΚ αποκλείστηκε από την Ίντερ. Ο τίτλος στην κανονική σεζόν χάθηκε στην ισοβαθμία με τον Ολυμπιακό.

Παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ

Το 2002-03, η Ένωση είχε αρκετά προβλήματα, με παίκτες απλήρωτους και αβέβαιο μέλλον. Έπαιξε όμως Τσάμπιονς Λιγκ! Ο Πέτκοφ αγωνίστηκε σε 7 ματς στην Ευρώπη, με κορυφαία φυσικά αυτό με τη Ρόμα και αυτό με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η Ένωση τερμάτισε τρίτη, δύο βαθμούς πίσω από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, με τους «ερυθρόλευκους» να παίρνουν το πρωτάθλημα. To καλοκαίρι συμφώνησε να ανανεώσει το συμβόλαιό του για δύο χρόνια.

Τον Σεπτέμβριο του 2003 πέρασε την πόρτα του χειρουργείου, αφού είχε προσπαθήσει μάταια για δύο μήνες να αντιμετωπίσει το πρόβλημα στον προσαγωγό με θεραπευτική αγωγή. Αποτέλεσμα ήταν να παίξει για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2003, σε ένα ματς με τον Ακράτητο στα Λιόσια. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς συνέχιζε στο τιμόνι της ομάδας. Μαζί και οι δυσκολίες, με την έδρα της ομάδας να έχει μεταφερθεί στο γήπεδο των Άνω Λιοσίων, που είχε πάρει το όνομα του Γιάννη Παθιακάκη. Στην Α' Εθνική ο Πέτκοφ αγωνίστηκε 15 φορές και πέτυχε ένα γκολ.

Το καλοκαίρι του 2004 έδωσε με τη φανέλα της Βουλγαρίας το παρών στα γήπεδα της Πορτογαλίας για το Euro που τελικά κατέκτησε η Εθνική μας. «Δεν έχουμε να φοβηθούμε κανέναν, αρκεί να παλέψουμε όλα τα παιχνίδια από την αρχή μέχρι το τέλος. Το ίδιο ισχύει για την Ελλάδα», τόνιζε πριν την έναρξη του τουρνουά και για τη χώρα μας η... πρόβλεψή του βγήκε 100% αληθινή! Mε την εθνική του, έπαιξε συνολικά 37 φορές.

«Κρατάω τα καλά...»

Η επόμενη σεζόν ήταν η τελευταία του. Με τον Φερνάντο Σάντος, έπαιξε 15 φορές, τις περισσότερες φορές ως αλλαγή. Ο Πέτκοφ είχε συμβόλαιο, αλλά συζήτησε με τη διοίκηση και αποφάσισε να αποχωρήσει. Στην προεδρία της ομάδας ήταν ο Ντέμης Νικολαΐδης. «Περάσαμε και δύσκολες στιγμές στην ΑΕΚ, αλλά στο τέλος έμειναν μόνο τα καλά. Το Τσάμπιονς Λιγκ, τα μεγάλα παιχνίδια, τα ντέρμπι, ο κόσμος που μας στήριζε και το μεγάλο γήπεδο. Αυτά κρατάω. Και τους πολλούς φίλους που έκανα στην Ελλάδα», τονίζει στο gazzetta.gr. Όσον αφορά το τι του έχει μείνει περισσότερο; «Τα ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Μπαρτσελόνα. Τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό και γενικώς τα μεγάλα ματς που παίξαμε».

Το ταξίδι μετά την ΑΕΚ

Επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν ο Ατρόμητος, τον οποίο χαρακτήριζε «ιστορική ομάδα που φιλοδοξούσε να γίνει εξίσου μεγάλη με την ΑΕΚ». Με τους Περιστεριώτες έπαιξε 10 φορές και το καλοκαίρι του 2006 το συμβόλαιό του λύθηκε κοινή συναινέσει. Στο διάστημα που ήταν στον Ατρόμητο, είχε αρκετούς τραυματισμούς.

Ο Βούλγαρος υπέγραψε για δύο χρόνια στον Ηλυσιακό, ο οποίος τότε έπαιζε στη Β' Εθνική. Την πρώτη του σεζόν είχε 20 συμμετοχές και τη δεύτερη 28. Το 2008, επέστρεψε στην πατρίδα του. Φόρεσε τη φανέλα της Τσερνομόρετς για δύο σεζόν και το 2011 έκλεισε την καριέρα του στην ομάδα που ξεκίνησε, την Ντομπρούτσα Ντόμπρικ.

«Πάντα στο μυαλό μου η ΑΕΚ»

Αφού κρέμασε τα παπούτσια του, δούλεψε για ένα διάστημα ως βοηθός στην Τσερνομόρετς. Πήρε το UEFA Α και πλέον περιμένει το UEFA PRO, ενώ προς το παρών δουλεύει ως συνεργάτης σε ένα γραφείο μάνατζερ που άνοιξε με έναν φιλο του. «Με ενδιαφέρει να ασχοληθώ με την προπονητική. Δεν είμαι μάνατζερ, ασχολούμαι προσωρινά με αυτό», μας λέει.

Όσον αφορά το ενδεχόμενο να τον ξαναδούμε στην Ελλάδα; «Εννοείται, το έχω πάντα στο μυαλό μου. Μου αρέσει η Ελλάδα, έχω πολλούς φίλους και περιμένω να γυρίσω κάποια στιγμή. Ενημερώνομαι συνέχεια για το ποδόσφαιρο εκεί, κυρίως για την ΑΕΚ. Σύντομα θα επιστρέψει εκεί που ανήκει. Δύο χρόνια και θα ξαναβρεί τη θέση της...»