Αθλητές που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν αφήσει το στίγμα τους, έχουν κάνει τον κόσμο να ασχοληθεί μαζί τους και να τους αναπολήσει, ακόμα κι αν δεν δικαίωσαν ποτέ τη φήμη τους, επανεμφανίζονται στη «Μηχανή του Χρόνου». Το gazzetta.gr εντοπίζει τα βήματά τους, ακολουθεί την πορεία τους και βρίσκει τις... νέες ασχολίες τους!

Πρώτη γνωριμία με Γουατεμάλα και ΗΠΑ

Ο Μαουρίτισιο Ράιτ έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα το 1992 στη Ντεπορτίβο Σάπρισα, στην οποία έμεινε μέχρι το 1998. Η γνωριμία του με το ποδόσφαιρο της Γουατεμάλας έγινε από όταν ήταν ποδοσφαιριστής. Έπαιξε για μια χρονιά στην Ντεπορτίβο Κομουνικασιόνες, πριν φύγει για το... αμερικανικό όνειρο! Έπειτα από μια χροινά με την Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς και την Νιου Ίνγκαλντ Ρεβολούσιον, επέστρεψε στη χώρα του και την Ερεδιάνο. Η θέση του στην Εθνική της Κόστα Ρίκα, με την οποία συνολικά έπαιξε 67 φορές και σκόραρε έξι γκολ, ήταν δεδομένη.

Στην Ελλάδα για αντί-Γκαμάρα

O Mαουρίτσιο Ράιτ πήγε στην ΑΕΚ το καλοκαίρι του 2002. Η Ένωση έψαχνε έναν αμυντικό υψηλού επιπέδου, προκειμένου να καλύψει το κενό του Κάρλος Γκαμάρα. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε επιστρέψει στο σύλλογο και ο Μάκης Ψωμιάδης είχε υποσχεθεί Μουντιαλικούς ποδοσφαιριστές. Έχοντας στις πλάτες του τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, ο Κοσταρικανός υπέγραψε συμβόλαιο τριετούς διάρκειας, παρά το ότι ήταν 32 ετών.

Η Ένωση τον απέκτησε από την Εερεντίνο και αφού είχε ανεβάσει τις μετοχές του στο Μουντιάλ, όπου έπαιξε τρία ματς και πέτυχε και ένα γκολ. Οι συστάσεις που τον συνόδευαν έκαναν λόγο για έναν δυνατό, υψηλόσωμο αμυντικό που είναι πολύ επικίνδυνος στις προωθήσεις, αλλά συχνά καθυστερεί στις επιστροφές.

Από το Μουντιάλ στο Τσάμπιονς Λιγκ

Η ΑΕΚ εκείνηε της εποχής έκανε καλές εμφανίσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπου είχε βγει τρίτη στον όμιλό της με Ρεάλ Μαδρίτης, Ρόμα και Γκενγκ χωρίς να κάνει ούτε μία ήττα. Στη συνέχεια, έπαιξε στο Κύπελλο UEFA με Μακάμπι Χάιφα και Μάλαγα, από την οποία και αποκλείστηκε. Οι δύο Κοσταρικανοί είχαν αρκετές συμμετοχές και ήταν συμπαθείς στον κόσμο.

Με γκολ του Ράιτ η Ένωση στις 28 Αυγούστου 2002 κέρδιζε το ΑΠΟΕΛ με 1-0 και σε συνδυασμό με το 1-3 του πρώτου αγώνα «σφράγιζε» την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. «Είχαμε την τύχη να παίξουμε μερικούς μεγάλους αγώνες, χωρίς να χάσουμε. Χωρίς αμφιβολία δεν θα ξεχάσω ποτέ το ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν κάτι το ιδιαίτερο», τονίζει χαρακτηριστικά. Ο Κοσταρικανός έπαιξε 25 αγώνες στο Πρωτάθλημα, είχε 7 συμμετοχές και ένα γκολ στο Κύπελλο και 8 με ένα γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ωστόσο, Ράιτ αποφάσισε να... κουνήσει μαντήλι το καλοκαίρι, παρότι η Ένωση τον ήθελε στο δυναμικό της.

Κίνα και πίσω στην Κόστα Ρίκα

Προτίμησε τα χρήματα από την Άπω Ανατολή και πήγε για έξι μήνες στην Κίνα και την Σενιάνγκ Γκιντέ, με την ΑΕΚ να παίρνει στη θέση του τον Αμπονσά και τον Μόρα. Το όνομά του ακούστηκε και για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος έψαχνε αξιόπιστο κεντρικό αμυντικό, ωστόσο ο παίκτης το είχε πάρει απόφαση να φύγει. Το όνομά του ακούστηκε εκ νέου για την Ένωση τον Οκτώβριο, με τους «κιτρινόμαυρους» να διαψεύδουν τα σενάρια και να αποκαλύπτουν ότι ο παίκτης ήταν εκείνος που έριξε γέφυρες, επιθυμώντας την επιστροφή του, αλλά οι ίδιοι δεν ήταν διατεθειμένοι να τον δεχτούν. Μετά τη σύντομη περιπέτειά του στην Κίνα επέστρεψε στη χώρα του όπου το 2007 κρέμασε τα παπούτσια του.

Το 2004, ο παίκτης φερόταν μια ανάσα από τον Ηρακλή, ωστόσο την τελευταία στιγμή προέκυψε ένα στοιχείο που οδήγησε την υπόθεση σε φιάσκο! Ο Ράιτ είχε συμφωνήσει με τον Γηραιό, αλλά ξαφνικά εμφανίστηκε συμβόλαιο με την Ερεδιάνο της χώρας του. Ο ατζέντης του ήταν ενημερωμένος, ωστόσο προτίμησε να μην το αναφέρει στους ανθρώπους της ομάδας, καθώς θεωρούσε δεδομένο ότι η ομάδα από την Κόστα Ρίκα θα τον άφηνε ελεύθερο!

Τελικά έμεινε στην Ερέδια μέχρι το 2006 και στη συνέχεια επέστρεψε στη Σάπρισα για να κλείσει την καριέρα του. Εκεί, έσμιξε ξανά με τον Βάλτερ Σεντένο. Πάντα έλεγε, άλλωστε, ότι ήθελε να κρεμάσει τα παπούτσια ως «morado», όπως είναι το παρατσούκλι της ομάδας του. Από την πρώτη στιγμή που σταμάτησε να παίζει μπάλα, τόνισε ότι πρόθεση του ήταν να συνεχίσει να ασχολείται με το ποδόσφαιρο ως τεχνικός.

Γρήγορα ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας του

Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα στην Μπρούχας της πατρίδας του το 2009, την οποία οδήγησε στην κατάκτηση του χειμερινού πρωταθλήματος (Torneo de Invierno), μετά από ένα συγκλονιστικό τελικό που κρίθηκε στα πέναλτι, για πρώτη φορά μετά από 38 χρόνια! Την επόμενη χρονιά, δούλεψε στο σύλλογο τόσο ως προπονητής, όσο και ως τεχνικός διευθυντής. Το 2011 πέρασε από τον πάγκο της Πουνταρένας και στη συνέχεια υπέγραψε στην Πέρες Ζελεδόν. Με την τελευταία, έφτασε στην πρώτη θέση στο καλοκαιρινό πρωτάθλημα, αλλά ηττήθηκε στον τελικό των πλέι οφ από την Ερεδιάνο.

Τον Ιούνιο του 2012, ανακοινώθηκε ως ο νέος τεχνικός της Μαλακατέκο Τόρος από την Γουατεμάλα. Το όνομά του είχε ακουστεί και για άλλες ομάδες της χώρας, με την Μουνινσιπάλ και Σελαχού να φέρονται ως οι επικρατέστερες για να τον αποκτήσουν. Ο Ράιτ θεώρησε την πρόταση από τη Γουατεμάλα άκρως ενδιαφέρουσα, με αποτέλεσμα να αφήσει την Πέρες Ζελεδόν χωρίς να ολοκληρώσει το συμβόλαιό του, προερχόμενος από μια εξαιρετική περίοδο με την ομάδα. «Είναι μια πολύ ωραία εμπειρία σε μια χώρα που λατρεύει το ποδόσφαιρο. Ανέλαβα μια ομάδα με νεαρούς ποδοσφαιριστές, χωρίς εμπειρία στη μεγάλη κατηγορία, ωστόσο σιγά-σιγά κατάφεραν να προσαρμοστούν στη δουλειά μου», τονίζει.

Φτιάχνει όνομα!

Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, ωστόσο, ο σύλλογος της καρδιάς του, η Σαπρίσα από την πατρίδα του, βρέθηκε σε αναζήτηση προπονητή, με τον Ράιτ και τον Ρονάλντ Γκονσάλες της Κομουνικασιόνες να αποτελούν τα ονόματα που ακούγονταν περισσότερο. Λίγους μήνες νωρίτερα, είχε ανακοινώσει την αποχώρησή του από την ομάδα αλλά και την ενεργό δράση ο πρώην συμπαίκτης του Ράιτ, Βάλτερ Σεντένο! Ο Ράιτ είχε κάνει μια καλή πορεία με την Μαλακατέκο, με αποτέλεσμα οι μετοχές του να ανέβουν. Στη συνέχεια, το όνομά του ακούστηκε και για την πρωταθλήτρια του Απερτούρα, την Κομουνικασιόνες, ωστόσο ο Κοσταρικανός είχε συμβόλαιο με την Τόρος, το οποίο δεν μπορούσε να σπάσει.

Όνειρο η Εθνική

Τελικά, έμεινε στην Μαλακατέκο, με την προηγούμενη χρονιά να κάνει πολύ καλό πρωτάθλημα στην Κλαουσούρα. Είχε την ομάδα στην πρώτη θέση για αρκετό καιρό, ωστόσο δεν κατάφερε να κρατηθεί εκεί. Η Κομουνικασιόνες ανέβηκε στα τελευταία ματς και η Μαλακατέκο δεν άντεξε τον ανταγωνισμό, μένοντας τελικά τρίτη, με την Ερέδια να την ξεπερνά για έναν βαθμό. Αυτή τη στιγμή, στο Πρωτάθλημα Απερτούρα, η ομάδα του είναι στην έβδομη θέση.

Γενικότερα έχει φτιάξει καλό όνομα στην Κόστα Ρίκα και τη Γουατεμάλα, με την επιλογή του να δοκιμάσει τις δυνάμεις του εκτός της πατρίδας του να αποδεικνύεται σωστή! Όνειρο του, όπως παραδέχεται ο ίδιος, είναι κάποια στιγμή να αναλάβει την Εθνική της χώρας του...

Follow @Thansarr