Από την Χαλκιδική στην Καλαμαριά και από εκεί στην Γερμανία και το Αμβούργο... Ο Μπάμπης Σιδηρόπουλος μιλάει στο Gazzetta.gr για τα όσα έζησε στους «Πόντιους», την μετακόμισή του στην Oberliga, την σύγκρισή της με το ελληνικό πρωτάθλημα και τους προσωπικούς του στόχους. Φυσικά δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στα όσα συμβαίνουν στην χώρας με τα κρούσματα βίας, τονίζοντας οτι το πρόβλημα δεν είναι οι οπαδοί, αλλά τα όσα συμβαίνουν σε υψηλότερο επίπεδο.

Πες μας δύο λόγια για εσένα, προκειμένου να σε γνωρίσει ο κόσμος...
Γεννήθηκα τον Μάιο του 1995 στο Αμβούργο από Έλληνες γονείς... Και ο πατέρας και η μητέρα μου είναι Πόντιοι. Όταν ήμουν τεσσάρων ετών γυρίσαμε στην Ελλάδα, καθώς ο πατέρας μου δεν ήθελε να μεγαλώσω στην Γερμανία, όπου ήταν για δουλειές.

Η αγάπη για το ποδόσφαιρο πότε ξεκίνησε;
Όχι τόσο νωρίς όσο φαντάζεσαι... Άργησα και να ξεκινήσω να παίζω μπάλα και να γραφτώ σε ομάδα.

Δηλαδή πότε άρχισες να κλοτσάς το... τόπι;
Πρέπει να ήμουν 6-7 ετών όταν άρχισαν να παίζω με τους φίλους στην γειτονιά. Δεν είχα τρέλα με την μπάλα, ούτε ο πατέρας μου με πίεζε. Σιγά σιγά ξεκίνησα να το αγαπάω.

Και πως ξεκίνησε η σοβαρή ενασχόλησή σου με το άθλημα;
Στη Χανιώτη της Χαλκιδικής δεν υπήρχε κάποια ομάδα. Όταν φτιάχτηκε πήγα πίεσα την μητέρα μου να με γράψει, καθώς είχα αρχίσει να αγαπάω το ποδόσφαιρο και έτσι ξεκίνησαν όλα.

Στην Καλαμαριά πως έφτασες;
Από την ομάδα μου, βλέποντας τις δυνατότητες που είχα, άρχισαν να λένε στον πατέρα μου οτι πρέπει να με γράψει κάπου αλλού. Έτσι πήγαμε να στην Καλαμαριά. Κάθε Σαββατοκύριακο έκαναν προπονήσεις και αγώνες, στα οποία συμμετείχα. Οι επιδόσεις μου ήταν καλές με ζήτησαν να λαμβάνω κανονικά μέρος στις προπονήσεις.



Το πρόγραμμα πως ήταν;
Στην αρχή όπως σου είπα, ήταν δύο προπονήσεις την εβδομάδα. Μετά όμως άρχισε το πρόγραμμα να γίνεται πιο γεμάτο, καθώς σχεδόν σε καθημερινή βάση είχα προπονήσεις.

Μπορούσες να τα φέρνεις... βόλτα και τα δύο; Και το ποδόσφαιρο και το σχολείο;
Με πολύ δυσκολία. Φαντάσου οτι το πρωί πήγαινα σχολείο στην Χαλκιδική, ερχόταν ο πατέρας μου με έπαιρνε και πηγαίναμε στην Θεσσαλονίκη για προπόνηση και μετά γυρίζαμε πίσω για να πάω Αγγλικά. Η αγάπη για το ποδόσφαιρο όμως ήταν τόσο μεγάλη που δεν καταλάβαινα την κούραση...

Το ποδοσφαιρικό σου ίνδαλμα ποιο ήταν;
Εκείνη την περίοδο ο Φερνάντο Τόρες. Τώρα ο Σέρχιο Αγκουέρο.

Η πορεία σου στην Καλαμαριά πως ήταν;
Ξεκίνησα στις μικρές ομάδες που ήταν για το 9Χ9 και άρχισα να ανεβαίνω. Λίγο αργότερα πήραμε με την Καλαμαριά και το Πρωτάθλημα Μακεδόνιας με δικό μου γκολ στον τελικό. Στα 17 μου έκανα την πρώτη προετοιμασία με την πρώτη ομάδα που εκείνη την περίοδο ήταν στην Β' Εθνική. Εγώ και τα άλλα 3-4 παιδιά που είχαμε ανέβει, ήμασταν άτυχοι όμως... Υπήρχε αλλαγή στο προπονητικό τιμ και δεν πήραμε την ευκαιρία. Έτσι πήγα δανεικός στην Νίκη Πολυγύρου που έπαιζε στο Α' τοπικό.

Εκεί πως τα πήγες;
Έμεινα εκεί για μία σεζόν, το 2012-13. Αν και ήμουν 17 ετών έπαιξε σε 36 ματς και ήταν μία πολύ καλή εμπειρία, γιατί έπαιζα με άντρες. Ξεκίνησα καλά, πέτυχα 4 γκολ στα 4 πρώτα παιχνίδια, αλλά μετά ήρθε προπονητής ο Θανάσης Δημόπουλος. Οι απαιτήσεις ανέβηκαν κατακόρυφα και όπως καταλαβαίνεις ήταν λίγο δύσκολο για εμένα, καθώς ήμουν μικρός. Στη συνέχεια όμως, προς το τέλος της σεζόν, βρήκα τα πατήματά μου και είχα καλές εμφανίσεις.



Στη συνέχεια επέστρεψες πάλι στην Καλαμαριά;
Ναι και έκανα προετοιμασία με προπονητή τον Πατσιαρά, ο οποίος μου έδωσε μια καλή προοπτική. Να κάνω προπονήσεις με την πρώτη ομάδα και να αγωνίζομαι με την δεύτερη. Εκεί όμως τα πράγματα δεν ήταν καλά... Δεν υπήρχε καμία οργάνωση, καμία αγωνιστική τακτική και όλα αυτά με ξένιζαν. Ήταν δύσκολο για εμένα από εκεί που έπαιζα με άντρες να βρίσκομαι σε μία ομάδα με ποδοσφαιριστές που ήταν τρία χρόνια μικρότεροί μου.

Αυτό ήταν που σε ώθησε να επιστρέψεις στην Γερμανία;
Ναι, αλλά πρώτα πήγα πάλι στον Πολύγυρο. Έπαιξα λίγα παιχνίδια και πήγα στην Γερμανία.

Κατευθείαν στην Βικτόρια Αμβούργου;
Όχι. Δοκιμάστηκα σε πολλές ομάδες, μεταξύ των οποίων και η U-19 της Μπόχουμ. Πήγα τον Νοέμβριο και μου είπαν να πάω τον Ιανουάριο για να κλείσουμε την συμφωνία, αλλά ο πατέρας μου ήθελε να τελειώσω πρώτα το σχολείο και έτσι δεν τα καταφέραμε.

Στην Βικτόρια πως κατέληξες;
Όπως σου είπα δοκιμάστηκα σε πολλές ομάδες. Εδώ όμως δεν έχει σημασία που έχεις παίξει, αν αυτή η ομάδα δεν είναι από την Γερμανία. Αν έχεις παίξει στην Γερμανία όλα είναι πιο εύκολα, αν όχι είναι δύσκολα τα πράγματα. Έτσι έφτασα στην Βικτόρια, αλλά επειδή δεν με ήξεραν με έστειλαν στην 2η ομάδα. Ο προπονητής εντυπωσιάστηκε, ζήτησε να μείνω και μετά θα με έστελνε στην 1η ομάδα.



Πως σου φάνηκε η επιστροφή στην Γερμανία;
Ήταν λίγο δύσκολα στην αρχή γιατί έπρεπε να πηγαίνω και σε Γερμανικό σχολείο. Ευτυχώς όμως έμαθα γρήγορα την γλώσσα. Με την 2η ομάδα έπαιξα σε 4 αγώνες και στον τελευταίο πέτυχα το νικητήριο γκολ που μας χάρισε την άνοδο. Έτσι ακούστηκε το όνομά μου και ανέβηκα στην 1η ομάδα.

Οι συνθήκες εκεί πως είναι;
Πολύ καλές. Όλα είναι επαγγελματικά με πολύ ποιότητα στην προπόνηση. Η ομάδα πάει καλά και θέλουμε να κερδίσουμε την άνοδο στην 4η κατηγορία μέσω των play off. Εκεί αλλάζουν όλα, καθώς μία ομάδα για να μπορέσει να συμμετέχει στο πρωτάθλημα αυτό πρέπει να έχει γήπεδο με συγκεκριμένες προδιαγραφές, χρήματα κτλ. Φαντάσου οτι υπάρχουν ματς που έχει 5-7.000 θεατές. Αυτή τη στιγμή είμαστε στην πρώτη θέση και αν τελειώσουμε στην κορυφή θα παίξουμε με τον πρώτο ενός άλλου ομίλου τρεις αγώνες για την άνοδο. Έναν εντός, έναν εκτός και έναν σε ουδέτερο γήπεδο.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του πρωταθλήματος;
Η δύναμη και η αντοχή. Η τεχνική δεν παίζει και τόσο μεγάλο ρόλο, όσο η δύναμη, η φυσική κατάσταση και η γρήγορη σκέψη.



Μία ομάδα της Oberilga, δηλαδή της 5ης κατηγορίας, μπορεί να συγκριθεί με μία ελληνική;
Φυσικά. Εδώ τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά σε σχέση, καθώς υπάρχει σοβαρή προετοιμασία και επαγγελματισμός. Στην Ελλάδα η ποιότητα δεν είναι καλή. Καλοί Έλληνες παίκτες υπάρχουν, απλά δεν τους εμπιστεύονται οι ομάδες.

Τι θέση αγωνίζεσαι;
Αριστερό και δεξί εξτρέμ. Είμαι δεξιοπόδαρος, αλλά κυρίως παίζω αριστερά. Βέβαια έχω παίξει ακόμη και ως μπακ.

Ανέκαθεν αγωνιζόσουν σε αυτή την θέση;
Ξεκίνησα ως επιθετικός, αλλά στην Καλαμαριά ένας προπονητής με άλλαξε.

Προσωπικός σου στόχος ποιος είναι;
Να πάρουμε την άνοδο εφέτος, να πάμε στην επόμενη κατηγορία και από εκεί και πέρα να βρω τα πατήματά μου σε υψηλότερο επίπεδο.



Στην ομάδα έχεις και έναν άλλον Έλληνα, τον Αλέξανδρο Τανίδη;
Ναι, ο Αλέξανδρος ήρθε μετά από εμένα. Τον βοήθησα και με βοήθησε αρκετά...

Ελληνικό πρωτάθλημα παρακολουθείς;
Ναι, φυσικά.

Τι ομάδα υποστηρίζεις;
Τον ΠΑΟΚ.

Η άποψή σου για τα τελευταία γεγονότα;
Πιστεύω οτι η Ελλάδα αδικείται από τα όσα γίνονται. Οι παίκτες θέλουν να παίξουν και η διακοπή δεν είναι λύση;

Θεωρείς οτι το μεγάλο πρόβλημα είναι οι οπαδοί;
Νομίζω οτι το πρόβλημα είναι τα όσα γίνονται σε υψηλότερο επίπεδο. Όλα αυτά είναι λογικό να επηρεάζουν και τους οπαδούς.



Οι Γερμανοί σε ρωτάνε για τα όσα γίνονται εδώ;
Με ρωτάνε, αλλά έχουν ήδη μία διαμορφωμένη άποψη. Θεωρούν πως οι φίλαθλοι είναι άγριοι και κάνουν μόνο επεισόδια.

Η λύση ποια θεωρείς πως είναι;
Η λύση μπορεί να δοθεί μόνο από αυτούς που βρίσκονται σε ψηλές θέσεις. Μόνο αυτοί μπορούν να βοηθήσουν την ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος.