O Eλληνοκύπριος που βλέπει κάθε εβδομάδα τη Ζάλγκιρις (pics & vids)

O Eλληνοκύπριος που βλέπει κάθε εβδομάδα τη Ζάλγκιρις (pics & vids)
Ο Νίκος Στυλιανού παίζει μπάσκετ στη Λιθουανία, αντιμετώπισε πρόσφατα τη Ζάλγκιρις και μίλησε στην EuroLeague Greece για τους αγώνες με τον Ολυμπιακό, τον Κέβιν Πάνγκος, τη ζωή στην Αλίτους και την παράνοια για τους Μπολ.

Η Αλίτους είναι η έκτη μεγαλύτερη πόλη της Λιθουανίας, έχει πληθυσμό 69.000 κατοίκους, στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ισοπεδώθηκε από τα γερμανικά στρατεύματα, είναι το ιστορικό κέντρο της επαρχίας Τζουκία και βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Νεμούνας. Εκεί, λοιπόν, που σταματάει η βοήθεια της... Wikipedia, αρχίζει αυτή του Νίκου Στυλιανού. Του 29άχρονου Ελληνοκύπριου γκαρντ-φόργουορντ, ο οποίος συμφώνησε στις αρχές της σεζόν με τον Γ.Σ.Λ. Φάρο ωστόσο τους τελευταίους τρεις μήνες αγωνίζεται στη χώρα της Βαλτικής με τη φανέλα της Τζουκία. Γιος του βετεράνου παίκτη του Άρη των 80s, Κώστα Στυλιανού (1979-83), ο Νίκος πραγματοποιεί πολύ καλή σεζόν στο λιθουανικό πρωτάθλημα έχοντας 12.3 πόντους και 1.9 ριμπάουντ σε 9 συμμετοχές ενώ τέθηκε αντιμέτωπος με τη Ζάλγκιρις στο παιχνίδι όπου ο Αξέλ Τουπάν αποβλήθηκε λόγω γονατιάς στον αντίπαλό του. Η ομάδα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους θα αντιμετωπίσει με μειονέκτημα έδρας τον Ολυμπιακό στα playoffs της και ο διεθνής με την Εθνική Κύπρου μίλησε στην EuroLeague Greece για τη ζωή στη Λιθουανία, την παράνοια για την οικογένεια Μπολ, τη Ζάλγκιρις και τον Κέβιν Πάνγκος.

«Ήλθα στη Λιθουανία Σάββατο κι έπαιξα Κυριακή»!

Τι δουλειά έχει ένας Ελληνοκύπριος στη Λιθουανία με τη φανέλα μιας ομάδας που αποτελεί άγνωστο… μπασκετικό προορισμό;
«Τα τελευταία χρόνια, από τότε δηλαδή που επέστρεψα από τις ΗΠΑ, ήμουν μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Φέτος άρχισα τη χρονιά στον Γ.Σ.Λ. Φάρο όμως η κατάσταση δεν ήταν η καλύτερη εκείνη την περίοδο. Μου παρουσιάστηκε, λοιπόν, αυτή η ευκαιρία και την άρπαξα κατευθείαν! Δέχτηκα τη πρόταση πρωί Παρασκευής, ήλθα στην Αλίτους το Σάββατο κι έπαιξα την Κυριακή! Περίμενα χρόνια να παίξω στο εξωτερικό και αυτή η πρόταση μου φάνηκε πολύ καλή και… ιντριγκαδόρικη. Στη Λιθουανία υπάρχουν τέσσερις ομάδες που βρίσκονται ένα επίπεδο πάνω από τις υπόλοιπες: Η Ζάλγκιρις, η Λιέτουβος, η Νεπτούνας και η Λιετκαμπέλις. Σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχουν εύκολα παιχνίδια. Για παράδειγμα, η Ζάλγκιρις έχασε την περασμένη εβδομάδα (σ.σ. 93-90 από τη Σιαουλιάι) ενώ και στο μεταξύ μας παιχνίδι ήταν πίσω στο σκορ στο ημίχρονο. Η περίπτωση της LKL μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα και ήθελα να τη δοκιμάσω. Τα πράγματα πάνε καλά για εμάς, είμαστε στην όγδοη θέση με ρεκόρ 9-20 ωστόσο ο πέμπτος από τον όγδοο απέχουν τρεις νίκες, άρα έχουμε ελπίδες να τερματίσουμε υψηλότερα και να αποφύγουμε τη Ζάλγκιρις στον α' γύρο των playoffs».

«Έχουν αφοσιωθεί περισσότερο στην EuroLeague»

Πάμε και στα της Ζάλγκιρις… Πως είδες την ομάδα του Γιασικεβίτσιους στο μεταξύ σας παιχνίδι ενώ ακολουθούν τα playoffs της EuroLeague με τον Ολυμπιακό;
«Γενικώς δυσκολεύτηκε στα τελευταία 3-4 παιχνίδια στο πρωτάθλημα. Κέρδισε κάποια ματς στον πόντο κι έχασε την περασμένη εβδομάδα, γενικώς φαίνεται πως έχει αφοσιωθεί περισσότερο στην EuroLeague παρά στην LKL. Στηρίζεται κυρίως στην ομαδικότητα, από τη στιγμή που απουσιάζουν τα μεγάλα ονόματα που ενδεχομένως θα έκαναν τη διαφορά. Είναι μια καλοδουλεμένη ομάδα που διαβάζει τα μις-ματς, εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα πλεονεκτήματά της και τις αδυναμίες του αντιπάλου. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να βγάλει τους παίκτες της Ζάλγκιρις από την ομαδική δουλειά και να τους οδηγήσει περισσότερο σε ατομικές ενέργειες».

«Ο Γιασικεβίτσιους εμπιστεύεται τυφλά τον Πάνγκος»

Αν ήσουν scout, ποιο όνομα θα είχες κυκλώσει στο μπλοκάκι σου;
«Η Ζάλγκιρις είναι η ομάδα που ο σταρ είναι ο προπονητής της και ο Κέβιν Πάνγκος είναι ο ηγέτης της. Ο Γιασικεβίτσιους τον εμπιστεύεται τυφλά, είναι το μυαλό του μέσα στο γήπεδο και μπορείς να φανταστείς εύκολα τι σημαίνει κάτι τέτοιο. Παρεμπιπτόντως, έχει παρουσιάσει τεράστια βελτίωση σε σχέση με πέρσι, όταν ήταν απλώς ένας καλός play maker. Φέτος έχει εξελιχθεί σε γκαρντ πρώτης γραμμής στην EuroLeague και απέδειξε ότι μπορεί να σταθεί στο πιο υψηλό επίπεδο».

«Ο ΛαΒάρ τους φωνάζει να σουτάρουν συνέχεια»

Πώς έχεις ζήσει την τρέλα για τον ΛαΒάρ Μπολ και τα παιδιά του;
«Έχουμε παίξει με τους Μπολ στο πρωτάθλημα και σε αγώνα επίδειξης. Είχα μόλις έλθει στη Λιθουανία και το απόλαυσα! Ήταν σαν All Star Game. Ο ΛαΒάρ έκανε τον προπονητή και τους φώναζε να σουτάρουν όσο το δυνατόν περισσότερο, ο ΛιΆντζελο κι ο ΛαΜέλο έκαναν… ό,τι ήθελαν, το παιχνίδι πήγε στους 150 πόντους, γενικώς το διασκεδάσαμε κι εμείς αλλά και ο κόσμος. Βέβαια η ομάδα τους, η Βιτάουτας, βρίσκεται στην τελευταία θέση της βαθμολογίας… Σε ό,τι αφορά το πρωτάθλημα, τους κερδίσαμε ενώ παίζουμε ξανά σε δυο εβδομάδες. Γενικώς, υπάρχει ακόμα αυτή η τρέλα για τους Μπολ. Ο μικρός (σ.σ. ΛαΜέλο) μπορεί να κάνει πραγματικά σπουδαία πράγματα αν έχει το μυαλό στο κεφάλι του. Στα 16 του χρόνια αγωνίζεται σε μια επαγγελματική λίγκα, γενικώς έχει το ταλέντο και την προοπτική να πετύχει. Σε ό,τι αφορά τον ΛιΆντζελο, θεωρώ ότι μπορεί να σταθεί σε μια ευρωπαϊκή ομάδα. Ενδεχομένως να γίνει draft pick λόγω του ονόματός του όμως ταιριάζει περισσότερο στην Ευρώπη. Δεν είναι ούτε 2άρι, ούτε 3άρι αλλά κάτι… ενδιάμεσο».

«Όταν παίζει η Ζάλγκιρις είναι σαν να παίζει η εθνική Λιθουανίας»

Πως είναι η ζωή και η καθημερινότητα εκεί;
«Η Αλίτους απέχει μια ώρα από το Κάουνας και μιάμιση ώρα από το Βίλνιους. Είναι πολύ όμορφη και ήρεμη, έχει ένα πολύ ωραίο δάσος με ποτάμι και λίμνες που μπαίνει στο… πρόγραμμα αν το επιτρέπει ο καιρός. Βλέπεις το χειμώνα έχουμε μπόλικο χιόνι και δεν κυκλοφορεί ο κόσμος. Υπάρχει επίσης ένα… θεματάκι με τα αγγλικά, δεν τα μιλούν πολλοί. Τώρα σε ό,τι αφορά την ομάδα μου, έχουμε διπλές προπονήσεις κάθε μέρα! Δυο ώρες το πρωί, δυο ώρες το βράδυ! Γενικώς το μπάσκετ είναι το παν για τους Λιθουανούς, όταν παίζει η Ζάλγκιρις είναι σαν να παίζει η εθνική ομάδα τους! Είχα, επίσης, την ευκαιρία να δω και τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη, με τον οποίο έχουμε παίξει ήδη τρεις φορές, δυο για το πρωτάθλημα και άλλη μια στον ημιτελικό του κυπέλλου. Γενικώς αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση είναι η διαφορά νοοτροπίας ανάμεσα στους νεαρούς και τους μεγαλύτερους σε ηλικία Λιθουανούς. Οι μικροί είναι πιο ανοιχτοί και κοινωνικοί, ενώ οι μεγαλύτεροι πιο κλειστοί σαν χαρακτήρες».