Έπειτα από την πολυετή, επιτυχημένη πορεία του με την Κηφισιά, ο Ηλίας Παπαθεοδώρου αποφάσισε να… ξενιτευτεί το περασμένο καλοκαίρι για λογαριασμό της Αστανά που αγωνίζεται στην VTB League, δίνοντας συνέχεια στον κύκλο των Ελλήνων προπονητών που διαπρέπουν στο εξωτερικό!

Η ομάδα από το Καζακστάν έριξε το μπάτζετ της σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια ωστόσο έχει αξιοπρόσεκτη παρουσία υπό τις οδηγίες του Παπαθεοδώρου, φιγουράροντας στην έκτη θέση της κατάταξης με ρεκόρ 3-3 κι έχοντας στο ρόστερ της δυο Ελληνόπουλα, τον Λεωνίδα Κασελάκη και τον Δημήτρη Κατσίβελη.

Ο 41άχρονος κόουτς παραχώρησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην ιστοσελίδα της Αστανά όπου αναφέρθηκε στις βασικές αξίες της ζωής του, το μπάσκετ, την πειθαρχία στην ομάδα, την έννοια της ευτυχίας, το πως αυτή κατακτάται μέσω της σκληρής δουλείας και τη γενικότερη φιλοσοφία του.

- Κόουτς, μιλήστε μας αρχικά για την οικογένεια σας:
«Έχω τρία εκπληκτικά παιδιά, και μια γυναίκα (γελάει). Η μεγάλη μου κόρη είναι 21 χρόνων και είναι φοιτήτρια. Ο γιος μου είναι 8, παίζει μπάσκετ και η μικρή μου κόρη είναι 3 και έχει ξεκινήσει μαθήματα μπαλέτου. Μένουν όλοι στην Ελλάδα, αλλά σύντομα θα έρθουν να με επισκεφτούν για να περάσουμε όλοι μαζί τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά».

- Πείτε μας πώς ασχοληθήκατε με το μπάσκετ; Και γιατί με το μπάσκετ; Στην Ελλάδα είναι πολύ δημοφιλές το ποδόσφαιρο.
«Το πρώτο άθλημα που ασχολήθηκα ήταν το ποδόσφαιρο, ήμουν 8 χρόνων τότε, και μου άρεσε αυτό το άθλημα. Αλλά μια φορά οι φίλοι μου με φώναξαν να παίξουμε μπάσκετ και μου άρεσε πάρα πολύ. Τότε με είχε δει ένας προπονητής και μου είπε ότι θα ήταν καλύτερα να ασχοληθώ με το μπάσκετ. Εκείνη τη χρόνια στην Αθήνα διεξαγόταν το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ήταν το 1987, τότε που η Εθνική Ελλάδας στο μπάσκετ έγινε για πρώτη φορά στην ιστορία πρωταθλήτρια Ευρώπης, αντιμετωπίζοντας στον τελικό την εθνική της Σοβιετικής Ένωσης. Όλοι τότε θεωρούσαν αυτή τη νίκη σαν ένα θαύμα και έτσι η δημοφιλία του μπάσκετ εκτοξεύθηκε στα ύψη. Μετά από εκείνη την ιστορική νίκη, όλα τα παιδιά της ηλικίας μου άρχισαν να γράφονται στο μπάσκετ».

-Ξεκινήσατε πολύ νωρίς την καριέρα σας ως προπονητής. Πώς έγινε αυτό;
«Μου άρεσε παρά πολύ να δουλεύω με παιδιά. Μου άρεσε πολύ το μπάσκετ. Όταν έκλεισα τα 19 έγινα προπονητής σε μία ακαδημία μπάσκετ. Μετά από 2-3 χρόνια ανέλαβα για πρώτη φορά την ομάδα ανδρών, που βρισκόταν στην τελευταία θέση της Α' Εθνικής. Σιγά σιγά, άρχισα να εξελίσσομαι, προσπαθούσα να τελειοποιηθώ στη δουλειά μου, άρχισα να προπονώ την εθνική νέων, που κέρδισε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Και τώρα, είμαι εδώ, με την ομάδα της Αστανά, και όλα είναι πολύ ωραία».

- 'Εχετε δουλέψει με γυναικείες ομάδες;
«Όχι δεν έχω δουλέψει και δε θέλω (γέλια)».

- Στην Ελλάδα δυο είναι οι μεγάλοι αντίπαλοι, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Ποιον υποστηρίζετε εσείς;
«Στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο να πεις ποιος από αυτούς τους δυο είναι καλύτερη ομάδα. Εγώ τώρα είμαι οπαδός της Εθνικής Ελλάδος (χαμογελάει)».

- Και τώρα πείτε μας για τη σημερινή σας κατάσταση. Πως σας φαίνεται η πόλη Αστανά;
«Η Αστανά είναι μια πολύ νέα και σύγχρονη πόλη με ωραίο ντιζάιν. Κάθε μέρα μπορείς να δεις και κάτι διαφορετικό, κάτι ενδιαφέρον. Η μια πλευρά της πόλης έχει πιο ευρωπαϊκό στυλ, η άλλη πλευρά έχει πιο ασιατικό χαρακτήρα. Προς το παρόν, δεν είχα ακόμη το χρόνο να δω όλη την πόλη, γιατί το πρόγραμμα της δουλειάς μας είναι πολύ γεμάτο, αλλά ελπίζω πως όταν έρθει η οικογένεια μου τα Χριστούγεννα, θα μπορέσουμε να δούμε κι αλλά ωραία μέρη στην Αστανά. Πάντως θέλω να πω πως είναι ωραία η ζωή εδώ, και οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ φιλόξενοι. Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα. Το κρύο (χαμογελάει)».

- Τι έχετε να πείτε για την ίδια την ομάδα, την Αστανά;
«Θεωρώ πως φέτος η ομάδα είναι εντελώς νέα. Μαζί με τη διοίκηση της ομάδας, θα προσπαθήσουμε να χτίσουμε κάτι καινούργιο. Στην συνάντηση μας στην Αθήνα με τον General manager της ομάδας, Βαλερί Τιχονένκο και τον κύριο Αμανμπέκ Κούλτσικοβ, μου ζητήθηκε να δημιουργήσω κάτι καινούργιο, κάτι ανταγωνιστικό. Φυσικά, το μπάτζετ είναι μικρότερο απ' ό,τι ήταν τα προηγούμενα χρόνια, αλλά δεν είναι αυτό το βασικό μας πρόβλημα. Όταν ψάχναμε παίκτες, βασική μας επιδίωξη ήταν να βρούμε παίκτες που θα είχαν ισχυρό κίνητρο, και μαζί με τους Κοζάκους, να δημιουργήσουμε μια νέα ομάδα. Θεωρώ πως αυτή τη στιγμή τα αποτελέσματα μας δεν είναι καθόλου άσχημα. Βαδίζουμε στο σωστό δρόμο. Είναι βέβαια πολύ δύσκολο να παίζουμε σε δυο τελείως διαφορετικές κατηγορίες. Για μένα η VTB league είναι μια άλλη κατηγορία. Αλλά είμαι πολύ χαρούμενος για την προσπάθεια των Κοζάκων παικτών, οι οποίοι αλήθεια προσπαθούν να βελτιώσουν την απόδοση τους. Και όλοι εμείς, μαζί με το προπονητικό τιμ, προσπαθούμε να αλλάξουμε την ψυχολογία της ομάδας. Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Αλλά μέρα με τη μέρα παίζουν όλο και καλύτερα. Έχουν προοπτική. Εμείς από την πλευρά μας χρειαζόμαστε την υποστήριξη της διοίκησης και των φιλάθλων. Εγώ πιστεύω πως η ομάδα της Αστανά αξίζει περισσότερους οπαδούς, γιατί το επίπεδο μας είναι υψηλό».

- Τότε γιατί στα ματς της VTB league δεν παίζουν και τόσο πολύ οι Κοζάκοι παίκτες;
«Όπως είπα και πριν, το επίπεδο της VTB league είναι πολύ υψηλό. Υπάρχουν κάποιοι παίκτες οι οποίοι έχουν την εμπειρία και τη δυνατότητα να παίζουν εκεί, όπως είναι ο Άντον και ο Ρουστάμ Εργκάλι, οι άλλοι παίκτες θέλουν ακόμη δουλειά και χρόνο. Όταν θα ξέρω πως είναι έτοιμοι να παίξουν στην VTB league, τότε φυσικά, θα τους βάζω περισσότερο στο παιχνίδι».

- Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού είστε πολύ συναισθηματικός, είστε και στη ζωή έτσι; Πως είστε στη ζωή σας;
«Στην ζωή μου, έξω από το γήπεδο, είμαι τελείως διαφορετικός. Κατά τη διάρκεια του αγώνα έχω μπροστά μου έναν στόχο, εκεί είμαι εκδηλωτικός και συναισθηματικός. Το ίδιο και στις προπονήσεις, έχω ανησυχία και άγχος, επειδή αγαπώ τη δουλειά μου. Έχω μεγάλο πάθος για τη νίκη. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, μπορεί να φαίνεται ότι είμαι τρελός, αλλά δεν είναι έτσι (χαμογελάει)»

- Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου είναι αυστηρός προπονητής;
«Όχι. Θέλω απλώς να έχω τον έλεγχο του τι συμβαίνει στην ομάδα. Αν ο καθένας εκτελεί το ρόλο του, δεν έχω κανένα πρόβλημα. Αν όμως κάποιος από τα παιδιά, καθώς έχουμε 15 διαφορετικούς χαρακτήρες στη ομάδα, αρχίσουν να ακολουθούν τους δικούς τους κανόνες, τότε αυτό θα είναι μεγάλο πρόβλημα και για μένα και γι' αυτούς».

Robert Lowery @Rob_lowery3 with an amazing game-winner vs Enisey! pic.twitter.com/YXOxV2RNem

— VTB United League (@VTBUL) 20 Νοεμβρίου 2016

- Ποια είναι τα 5 στοιχεία που σας χαρακτηρίζουν;
«Εκτίμηση. Αγάπη. Πάθος. Χαρακτήρας. Κίνητρο».

- Τι σημαίνει για σας η ευτυχία;
«Όταν τα παιδιά μου είναι δίπλα μου και όταν κερδίζει η ομάδα μου».

-Ποια είναι η βασική μπασκετική σας φιλοσοφία;
«Το μπάσκετ είναι 100% ομαδικό άθλημα και ως εκ τούτου, όλοι πρέπει να βρίσκονται στα όρια της ομάδας, πρέπει να είναι ισάξια μοιρασμένοι και να έχουν όλοι υψηλούς στόχους. Χωρίς αυτά τα κριτήρια, καμία ομάδα δε θα καταφέρει να έχει καλά αποτελέσματα. Το σημαντικό είναι οι ξένοι και οι ντόπιοι παίκτες να λειτουργούν αρμονικά ως ένα ενιαίο σύνολο. Προσπαθούμε να χτίσουμε πάνω σε αυτό. Κάθε μέρα προσπαθούμε να βελτιωθούμε στο συγκεκριμένο κομμάτι».

- Πως είναι τα πράγματα αναφορικά με την πειθαρχία της ομάδας "Αστανά";
«Σε γενικές γραμμές, είναι καλά. Υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα, αλλά αυτό απαιτεί λίγο χρόνο. Αυτή τη στιγμή, όλοι είναι ευτυχισμένοι και χαρούμενοι γιατί στο πρωτάθλημα του Καζακστάν βαδίζουμε αήττητοι, και έχουμε 3 νίκες στη VTB. Θέλω πολύ να δω τις αντιδράσεις της ομάδας αλλά και του κόσμου σε περίπτωση αποτυχίας. Τότε θα ξέρουμε, αν έχουμε μια αληθινή ομάδα ή αν απλώς φαινόμαστε σαν ομάδα. Φυσικά είναι πιο εύκολο όταν όλα πάνε καλά, αλλά όταν δεν πάνε καλά, πάντα ψάχνουμε ποιος φταίει. Μπορούμε να τα ρίξουμε όλα στο κρύο, στον προπονητή, στη διοίκηση, και να μην αναγνωρίζουμε τα δικά μας λάθη. Και όταν έρθει αυτή η στιγμή, θα ήθελα πολύ να δω ποια θα ήταν η αντίδραση».