Μπήκε στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Κλαμπ Μπριζ με σταθερό βήμα. Ο Λορέντζο Σονμπαέρτ ήξερε ότι περπατούσε προς τον… θάνατο αλλά δεν τον ένοιαζε. Είχε όλα όσα ήθελε εκείνη τη στιγμή και αυτό του ήταν αρκετό. Πιάνοντας από το χέρι την μεγάλη αγάπη της ζωής του, την 7χρονη κόρη του Ντίνα, ένιωθε πιο σίγουρος από ποτέ για την απόφαση του. Την επομένη θα αποχαιρετούσε αυτή τη μάταιη ζωή, έχοντας κανονίσει να υποβληθεί σε ευθανασία. Αλλά αυτό δεν τον φόβιζε. Περπατούσε ήρεμος και κάποιες στιγμές έκλεινε τα μάτια, θέλοντας να νιώσει με όλες τις αισθήσεις του, κάθε δευτερόλεπτο από εκείνες τις στγμές. Ο σκούφος και το βαρύ μαύρο παλτό, κάλυπταν το ταλαιπωρημένο και λιπόσαρκο από την αρρώστια σώμα του...

Είχε κοντά του όσα αγαπούσε, γιατί εκτός από την Ντίνα, ήταν εκεί η αγαπημένη του ομάδα, η Κλαμπ Μπριζ, την οποία θα έβλεπε για τελευταία φορά, στον αγώνα με τη Μουσκρόν. Ναι ,αυτή ήταν η τελευταία του επιθυμία και για αυτό τον λόγο καθυστέρησε για μία μέρα την «αναχώρηση» του! «Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιθυμία μου πριν πεθάνω, να δω την ομάδα μου να κερδίζει έναν ακόμα αγώνα», είχε πει.

Αλλοι θα επέλεγαν να κάνουν τον γύρο του κόσμου, άλλοι να περάσουν κάποιες ώρες με προσφιλή τους πρόσωπα, κάποιοι ενδεχομένως να απολαύσουν το αγαπημένο τους φαγητό ή ποτό. Για τον 41χρονο Λορέντζο δεν είχε νόημα να φύγει από τη ζωή χωρίς να νιώσει και πάλι τον σφυγμό του γηπέδου! Να δει την Κλαμπ Μπριζ, να ακούσει τα συνθήματα της κερκίδας, να νιώσει την αγωνία ενός ματς και να χαίρεται για τη νίκη.

Αυτή τη φορά το χειροκρότημα ήταν για τον ίδιο, από τους 20.000 οπαδούς που γνώριζαν την τελευταία του επιθυμία. Χειροκρότημα που τον συνόδεψε κι όταν έκανε τη σέντρα, με το κοριτσάκι του, με ολόκληρο το γήπεδο όρθιο, μαζί με τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων να υποκλίνονται στον συνάνθρωπο τους, τον αγνό φίλαθλο που το γήπεδο, η μπάλα, ο αθλητισμός, δεν ήταν απλός τρόπος ζωής, ήταν η ίδια η ζωή!

Ο Λορέντζο παρακολούθησε τον αγώνα με την μονάκριβη Ντίνα του, από τις θέσεις των επισήμων και ο… Θεός φαίνεται να του έκανε το χατίρι, καθώς από 0 – 0 στο ημίχρονο η Κλαμπ Μπριζ νίκησε 3-0 και παρέμεινε πρώτη στη βαθμολογία.

Ένα χατίρι που όμως ο ίδιος Θεός δεν του είχε κάνει τα τελευταία χρόνια, όταν αναγκάστηκε να υποβληθεί σε 37 εγχειρήσεις για να νικήσει τον καρκίνο, χωρίς όμως, αποτέλεσμα. Ο αφόρητος πόνος ποτέ δεν εγκατέλειψε το ταλαιπωρημένο κορμί του και έτσι αποφάσισε να υποβληθεί σε ευθανασία, όταν οι γιατροί του ανακοίνωσαν ότι ο δρόμος του δεν έχει επιστροφή!

«Εφυγε», όμως, χαρούμενος όπως είπε και ο ίδιος μετά το ματς, ξεσπώντας σε λυγμούς λόγω της τεράστιας συναισθηματικής φόρτισης. «Είμαι απίστευτα χαρούμενος τώρα. Αυτή θα είναι μια ξεχωριστή ανάμνηση για την κόρη μου, η οποία μπορεί να χαρεί όλη της τη ζωή. Το τελευταίο μου όνειρο πραγματοποιήθηκε, μπορώ να πεθάνω ήσυχος τώρα. Θα πανηγυρίζω από τον παράδεισο.»

Την Δευτέρα ο Λορέντζο πήγε στον παράδεισο, όπως ανακοίνωσε η οικογένεια του, με την Κλαμπ Μπριζ και την Ντίνα μέσα στην καρδιά του. «Όπως είπε και ο ίδιος, πρέπει να κοιτάξουμε ψηλά, θα δούμε ένα αστέρι να λάμπει, αυτός είναι ο Λορέντζο. Πάντα θα τον θυμόμαστε, θα τον αγαπάμε και θα μας λείπει. Ηταν γενναίος μέχρι την τελευταία στιγμή, τα είχε κανονίσει όλα στην εντέλεια και απόλαυσε τις τελευταίες στιγμές με τους ανθρώπους που ήταν κοντά στην καρδιά του.»

Ο 41χρονος Βέλγος εκτός από την μπάλα, αγαπούσε τη ζωή. Ηταν εξαιρετικός ποδηλάτης, του άρεσε το ψάρεμα, τα τατουάζ, έπινε μπύρες με τους φίλους του κι όταν δεν μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία, πήγαινε βόλτες με τον 7χρονο ξανθό του άγγελο.

Όλα αυτά ήθελε να αποχαιρετήσει στο τελευταίο του σημείωμα, που δημοσίευσε η οικογένεια του στο Facebook, όταν έκλεισε οριστικά τα μάτια του. «Μαμά και μπαμπά, η απίστευτη υποστήριξη σας δεν μπορεί να περιγραφεί. Ντίνα, το μεγάλο μου αστέρι, ο μπαμπάς είναι περήφανος για σένα και θα είναι πάντα στην καρδιά σου. Σάντι, σε παρακαλώ βεβαιώσου ότι θα είναι καλά το μικρό μας κορίτσι…», έγραψε για την οικογένεια του κι αφού αναφέρθηκε στους φίλους του, κατέληξε: «Ευχαριστώ όλους τους οπαδούς της ομάδας για το απίθανο standing ovation ... Σας ευχαριστώ όλους. YOU NEVER WALK ALONE !!!», όπως ήταν το σύνθημα που του είχαν γράψει σε πανό κάποιοι φίλοι της Κλαμπ Μπριζ.

Υ. Γ. Οποιαδήποτε σύγκριση του ποδοσφαίρου που παίζεται έξω και της κουλτούρας που υπάρχει στα περισσότερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, με αυτό το… πράγμα που έχουμε εδώ και μας ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια με τους παράγοντες τους, θα ήταν τουλάχιστον προσβολή στη μνήμη αυτού του πραγματικού φίλαθλου.

Καλό ταξίδι Λορέντζο!