Η δημοσιογραφία έχει λίγη ανθρωπιά. Η πολιτική;

Η υπόθεση αποκαλύφθηκε την Κυριακή από το Πρώτο Θέμα και τη Δευτέρα η πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1 με τον Γιώργο Παπαδάκη πήρε τη σκυτάλη. Έκανε το σχετικό follow up στην (συνταρακτική) είδηση και το θέμα έγινε γνωστό στο πανελλήνιο, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά τρία πράγματα.

1. Η δύναμη της τηλεόρασης είναι απλά ασύγκριτη. Από κάτι τέτοιες υποθέσεις αντιλαμβάνεσαι ώρες-ώρες γιατί αυτή η χώρα έχει καταντήσει έτσι. Από αυτήν ακριβώς τη δύναμη της εικόνας, που στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, λειτούργησε σαν το πιο κοινωνικό κράτος. Προσωπικά βγάζω το καπέλο στους συναδέλφους. Και της εφημερίδας που προανέφερα, αλλά και της εκπομπής. Μπορεί οι μεν να το δημοσίευσαν για να πουλήσουν ή για να περάσουν σε κάποιον ένα μήνυμα. Μπορεί οι δε, σε αυτή την ιστορία, να είδαν ένα δώρο τηλεθέασης. Δε με νοιάζει. Καλά έκαναν και για όποιο λόγο το έπραξαν, διότι -έστω και προσωρινά- βρέθηκε λύση.

2. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι. Στην Ελλάδα της ηθικής κρίσης, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι. Έτυχε να παρακολουθώ την εκπομπή. Ήταν πραγματικά συγκινητικό και συγκλονιστικό να βλέπεις ότι κάποιοι κινητοποιούνται, ευαισθητοποιούνται και επιδεικνύουν αντανακλαστικά ατόφιας ανθρωπιάς. Δεν το βλέπουμε κάθε μέρα κι όταν αποδεικνύεται στην πράξη ότι ο απλός Έλληνας, ο διπλανός, ο γείτονας έχει ακόμα ψυχή που δεν έχει αντικατασταθεί από λογιστική λογική, βγάζεις το καπέλο και γίνεσαι του λόγου σου καλύτερος. Πόσα μπράβο να πεις και πόσες ευχές να δώσεις σε αυτόν που πήρε τηλέφωνο για να δώσει ένα σπίτι, έστω και προσωρινά, και σε εκείνη τη γυναίκαι που κάλεσε να προσφέρει δουλειά; Αντιστρόφως ανάλογα όλα αυτά, με όσα σε κάνει η πολιτική να νιώθεις.

3. Και ερχόμαστε στα καμάρια του τόπου μας. Αντε τώρα πες σε αυτούς τους ανθρώπους "μαζί τα φάγαμε". Αντε πες τους για την ανεργία που κατεβαίνει και το πλεόνασμα που ανεβαίνει. Πες τους ότι γλίτωσες τη χώρα από τον αφανισμό και ότι αν αλλάξουν τα πράγματα θα τρώνε από τα σκουπίδια. Ποιος ξέρει τι και πώς έτρωγαν αυτοί οι άνθρωποι για 15 μέρες; Ποιος κινητοποιήθηκε από δήμο, περιφέρεια, υπουργείο, πολιτεία και ό,τι άλλο διάολο έχουμε -υποτίθεται- για να ασκεί ορθή, σωστή και προστατευτική πολιτική; Κανείς.

Επρεπε να το γράψει το Θέμα, να το δουν οι δημοσιογράφοι που ψάχνουν θέματα, να το αξιοποιήσει ο Παπαδάκης και μετά να τρέξουν οι αρμόδιοι για να βγει αυτή η οικογένεια από το αυτοκίνητο και να πάει σε ένα ξενοδοχείο για τα βασικά, αυτά που ούτε σκεφτόμαστε ότι τα έχουμε, διότι τα θεωρούμε αδιαπραγμάτευτα.

Αυτό έχουν καταφέρει από το 2009 και μετά. Να φοβόμαστε για τα αδιαπραγμάτευτα και να ασκείται πολιτική επειδή το έδειξε και το είπε (όπως λέει η γιαγιά μου) η τηλεόραση.

Ακόμα κι έτσι, λοιπόν, ακόμα και για χάρη της κυκλοφορίας ή της τηλεθέασης, η δημοσιογραφία έφερε ένα ανθρώπινο αποτέλεσμα και διόρθωσε ένα κακό κείμενο. Εδειξε λίγη ανθρωπιά. Η πολιτική, πότε;

Follow me: ChrisStatho