Πάντα ένας ποδοσφαιρικός αγώνας έχει πολλές αναγνώσεις. Ανάλογα με το ποια ομάδα υποστηρίζεις, με ποια προδιάθεση πας στο γήπεδο και τι πιστεύεις. Βλέποντας δια ζώσης το θρίαμβο του Ολυμπιακού και διαβάζοντας σήμερα τις αναλύσεις συμφωνώ με πολλά, αλλά διαφωνώ με την ισοπεδωτική άποψη ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν άθλια.

Φυσικά και ήταν χάλια, αλλά αυτό σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στον Ολυμπιακό και στον μαεστρικό τρόπο που παρέταξε ο Μίτσελ την ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, σε συνδυασμό με την έξοχη απόδοση των «ερυθρόλευκων» ποδοσφαιριστών.

Αν νίκησε ο Ολυμπιακός ή έχασε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ η απάντηση έρχεται εύκολα. Οταν ο Μανωλάς, ο Σαλίνο, ο Μαρκάνο, ο Κάμπελ και οι περισσότεροι συμπαίκτες τους κέρδισαν σχεδόν όλες τις προσωπικές μονομαχίες τους, τότε ποιος κέρδισε τον αγώνα;

Οταν το στήσιμο του Ολυμπιακού έχει αφήσει αποκομμένους και ξεχασμένους μπροστά τους βαρείς και ασήκωτους Φαν Πέρσι και Ρούνεϊ, με αποτέλεσμα ο πλέον ακριβοπληρωμένος ποδοσφαιριστής του κόσμου να γυρίζει στο κέντρο για να πάρει επιτέλους τη μπάλα, ποιος ευθύνεται;

Οταν ο Τσόρι Ντομίνγκεζ κάνει μαγικά με τη μπάλα στα πόδια, τη στέλνει συστημένη όπου θέλει και δεσπόζει στο γήπεδο, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι αυτή που έχασε τον αγώνα;

Οταν η ποδοσφαιρική ευφυΐα του Αργεντινού τον κάνει να βάλει το πόδι του όπως ακριβώς πρέπει, για να αλλάξει την πορεία της μπάλας και να τη στείλει στην εστία των Αγγλων, σε ποιον ανήκει το πρώτο γκολ;

Οταν ο Κάμπελ παρότι αγωνίζεται δεξιά, στη φάση του γκολ ξεφεύγει από τα αριστερά και βάζοντας φάλτσο περνάει τη μπάλα από τη μύτη της βελόνας, ευθύνεται ο Ντε Χέα για το γεγονός ότι δεν κατάφερε να αποκρούσει;

Οταν είσαι η Γιουνάιτεντ και πρέπει να περάσουν 82 λεπτά για να απειλήσεις σοβαρά την αντίπαλη εστία, δεν έχει ευθύνη ο Ολυμπιακός;

Οταν οι παράγοντες των «κόκκινων διαβόλων» βγάζουν φωτογραφίες από τα όσα συμβαίνουν στο Καραϊσκάκη, δεν πρέπει να συνάντησαν κάτι που δεν έχουν ξαναδεί;

Και σε τελική ανάλυση, αυτή ήταν η Γιουνάιτεντ που κατέκτησε σχετικά εύκολα τον περσινό τίτλο στην Αγγλία, με εξαίρεση βέβαια τον τεράστιο Αλεξ Φέργκιουσον που με την ηχηρή απουσία του αποδεικνύει γιατί χρειάζεται ο προπονητής στο ποδόσφαιρο! Πάντως, οι όποιοι πανηγυρισμοί καλό θα ήταν να κοπάσουν, καθώς μια ιστορική βραδιά όπως αυτή της Τρίτης – έχει σημασία όταν συνοδεύεται και από μια ιστορική πρόκριση. Και ο Ολυμπιακός έχει ακόμα μπροστά του τη ρεβάνς στο Ολντ Τράφορντ...

follow me on Twitter: @dimosbouloukos