Οι τελικοί τελείωσαν και η απορία μένει: Ποια είναι η ομάδα της χρονιάς; Ο Ολυμπιακός με το back to back ευρωπαϊκό ή ο Παναθηναϊκός που από τις στάχτες του Ιούλη βρίσκεται νταμπλούχος Ελλάδας; Η απορία δύσκολα θα λυθεί. Πιο εύκολα όμως θα απαντηθεί μια άλλη ερώτηση. Ήταν το πιο "βαρύ" πρωτάθλημα που έχει κατακτήσει ο Παναθηναϊκός την τελευταία 15ετία; Δίχως άλλο, ναι. Μόνο ο τίτλος στον πέμπτο τελικό του ΣΕΦ το '99 μπορεί να συγκριθεί, μα και πάλι. Τότε έπαιζαν υπερπαίκτες σαν τον Ράτζα και τον Μποντιρόγκα, τώρα ποιοι; Ο φετινός Παναθηναϊκός από πλευράς μπασκετικού ταλέντου ήταν ο χειρότερος από την εποχή που τη φανέλα του… φορούσε ο Πεδουλάκης! Και; DHI, το αποτέλεσμα μετράει.

Το πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού αποκτά επικές διαστάσεις πρώτα απ' όλα επειδή επικράτησε 3-0 του πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακού. Έπειτα, επειδή η δική του ομάδα δεν υπήρχε στον χάρτη το περασμένο καλοκαίρι και τώρα, έμοιαζε - και ήταν στα πλέι οφ - ανίκητη. Και τέλος, διότι επικράτησε με τρόπο εκκωφαντικό, παίζοντας με μειονέκτημα έδρας και πετυχαίνοντας, κάτι που ούτε επί του αξεπέραστου Ομπράντοβιτς κατάφερε ο Παναθηναϊκός αλλά και οποιαδήποτε άλλη ομάδα σε πρωτάθλημα Α1. Να σκουπίσει τη σειρά με δύο νίκες εκτός έδρας.

Ποιος; Ο Παναθηναϊκός που το καλοκαίρι βρήκε 6-7 καλούς παίκτες, τους πλαισίωσε με ένα τσουβάλι μέτριους και άρχισε σιγά σιγά να τους αλλάζει. Μέχρι που έφτασε να έχει χρησιμοποιήσει 11 ξένους! Αυτό αποδείχθηκε και το κλειδί. Η συνειδητοποίηση της κατάστασης. Ενώ άλλοι αποθέωναν παίκτες σαν τους Κίτσεν, Πάνκο, Αρμστονγκ, Μπανκς, Καπόνο, οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού άρχισαν να βελτιώνουν το ρόστερ πετραδάκι πετραδάκι. Εξάλλου, τα λάθη είναι για όσους προσπαθούν και η διοίκηση Γιαννακόπουλου, κάνοντας αρχικά πιο πολλά σφάλματα παρά σωστά, έδειχνε να καταλαβαίνει, να αφουγκράζεται, να εκτιμά καλύτερα ότι η σύνθεση ήταν μετρίως μέτρια.

Και (πολύ) ύστερα ήρθαν οι τελικοί. Αρχισαν με τον Παναθηναϊκό πληγωμένο και τον Ολυμπιακό σε άλλη, ευρωπαϊκή ακόμα, διάσταση. Κατέληξαν με τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή, κυπελλούχο και τον Ολυμπιακό κυρίαρχο της Ευρώπης αλλά και πελαγωμένο σήμερα, με κρίσιμα ερωτήματα για το αύριο.

Ο τρίτος τελικός, αυτός καθαυτός, ήταν ο καλύτερος όλων κι όσα έγιναν εκτός παρκέ δεν θα μειώσουν τα όσα συνέβησαν εντός. Είχαμε τον καλύτερο Ολυμπιακό της σειράς, έστω κι αν ήταν στο 50% του Λονδίνου, είχαμε τον πιο εύστοχο Παναθηναϊκό της φετινής σεζόν. Και την καλύτερη διαιτησία των τελικών.

Ο Πεδουλάκης προετοίμαζε μέρες τον Τσαρτσαρή και φάνηκε. Τον έριξε μέσα στα 2,5 λεπτά απ΄το τζάμπολ και όλες οι επιθέσεις ήταν στοχευμένες πάνω του. Με 14 πόντους και 6 ασίστ πρωταγωνίστησε ρολάροντας πάνω στα σώματα των αντιπάλων σαν 20χρονος. Ο Διαμαντίδης έδειχνε απ΄την πρώτη φάση αποφασιστικός και το επιβεβαίωσε με 5/8 τρίποντα, 7 ριμπάουντ, 4 ασίστ και αμέτρητες δημιουργίες.

Τη διαφορά όμως, αυτή τη φορά έκανε για τον Παναθηναϊκό η έλλειψη άγχους, η απελευθέρωση απ το "πρέπει", ενώ την ίδια στιγμή οι παίκτες του Ολυμπιακού έμοιαζαν με τρεμάμενα ψάρια έξω από τα 6.μ75 με τους τέσσερις γκαρντ να έχουν 2/14! Η άμυνα του Παναθηναϊκού δεν έθελξε, αλλά αυτή τη φορά πετούσε φωτιές επιθετικά με φοβερό πλουραλισμό και πέντε σταθερές απειλές. Κι έτσι, έφτασε στο "πιο εύκολο" πρωτάθλημα όπως είπε ο Γιαννακόπουλος. Το πιο εύκολο που ήταν και το πιο δύσκολο.

ΥΓ1, Με το εξωαγωνιστικό κομμάτι επιλέξαμε να μην ασχοληθούμε. Ούτε μάγκες θα τους κάνουμε, ούτε υποκριτικά θα τσουβαλοποιήσουμε όλους τους φιλάθλους όλων των ομάδων. Κομπάρσοι είναι και θέλουν να πάρουν τη θέση των πρωταγωνιστών. Το ΣΕΦ την τελευταία διετία είχε την τύχη να φιλοξενεί την πρωταθλήτρια Ευρώπης. Να δει κορυφαίους παίκτες, προπονητές, και μια διοίκηση που τα έδινε όλα με έντιμο τρόπο. Η πλειοψηφία όμως, δεν αγάπησε ποτέ το άθλημα, δεν ένιωσαν να γίνονται "ένα" με τις προσπάθειές των αθλητών όπως στο ποδόσφαιρο, και στο τέλος με το σκορ 72-76 και τη μπάλα στον Σπανούλη έριξαν κι ένα κλώτσο στο γάλα αφαιρώντας τους κάθε πιθανότητα επιστροφής στο ματς.

ΥΓ2. Και όλοι οι λεονταρισμοί έγιναν με τη διαιτησία να εφαρμόζει το απόλυτο 50-50. Ο Τόμι Σχινάς το πάλεψε πέραν του γράμματος του κανονισμού (ως προς την αναμονή) να συνεχιστεί το ματς, ο Ηλίας Κορομηλάς μάλλον δεν έκανε ούτε λάθος (αποκορύφωμα τα ορθότατα σφυρίγματά του στο τέλος με το επιθετικό στον Χαινς και τον μη καταλογισμό βημάτων στον Διαμαντίδη) και ο Κυριάκος Ταβουλαρέας έκλεισε την καλύτερη του σεζόν διαιτητικά με ανάλογα σφυρίγματα.

ΥΓ3. "Τώρα θα σας χορέψω". Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος το είπε και το έκανε. Οι Αγγελόπουλοι έκαναν το λάθος να παρασυρθούν σε έναν χορό που δεν γνωρίζουν. Εκεί, σε μια άνιση μάχη, ο Γιαννακόπουλος που είναι μετρ σε τέτοιες καταστάσεις, τους βρήκε μπόσικους και σήμερα πανηγυρίζει. Ντόπινγκ, ΚΕΔ, πρωτοσέλιδα, ανακοινώσεις και σαν κερασάκι στην τούρτα, ο τίτλος. Στην πρώτη του χρονιά.