Ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα; Κινήθηκαν αποτελεσματικά οι «αιώνιοι αντίπαλοι» στην μετεγγραφική περίοδο; Θα σπάσει κάποια άλλη ομάδα το «δίπολο» κορυφής που κυριαρχεί για σχεδόν 25 συναπτά έτη; Οι bloggers (Βασίλης Σκουντής, Νίκος Παπαδογιάννης, Κωνσταντίνος Μελάγιες, Γιάννης Ντεντόπουλος, Αντώνης Καλκαβούρας, Βασίλης Παπανδρέου και Βασίλης Βλαχόπουλος), οι ρεπόρτερ (Στέλλα Παπαδοπούλου, Γιάννης Σταυρουλάκης) και οι συντάκτες (Τόνια Σπανού και Αλέξανδρος Καραλής) του gazzetta.gr, σας λύνουν όλες τις απορίες που ενδεχομένως να έχετε γύρω από το πρωτάθλημα που αρχίζει.

Ο Ολυμπιακός διατήρησε τον βασικό του κορμό κι έκανε δύο ποιοτικές προσθήκες, ενώ ο Παναθηναϊκός υπέγραψε πέντε παίκτες πρώτης γραμμής. Ποιος εκ των δύο έπραξε σοφότερα και γιατί;

Σκουντής: Kαι οι δυο θαρρώ πως έπραξαν τα δέοντα. Ό Σερ Αλφ Ράμσεϊ είχε πει «never change a winning team» και αυτό έκανε ο Σφαιρόπουλος, σε ό,τι αφορά τον κορμό μιας ομάδας που κατέκτησε δυο σερί πρωταθλήματα, αλλά προφανώς στρέφει το βλέμμα της προς τον ευρωπαϊκό ορίζοντα. Ο Πεδουλάκης πάλι o οποίος ανέλαβε στα τελειώματα της περυσινής σεζόν να διαχειριστεί μια ομάδα που δεν ήταν δική του, προφανώς είχε σοβαρούς λόγους να βγει στην αγορά και εφόσον «λεφτά υπήρχαν» να ψωνίσει από τα πάνω ράφια.
Παπαδογιάννης: Kαι οι δύο ομάδες έκαναν αυτό που έπρεπε. Ο Ολυμπιακός δεν είχε λόγο για να προχωρήσει σε σημαντικές αλλαγές, ενώ ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν ριζική αναδόμηση.
Ντεντόπουλος: Και οι δυο έκαναν τις κινήσεις που επιβάλλονταν από την περσινή εικόνα και πορεία τους. Ο Ολυμπιακός κάλυψε ένα από τα δυο περσινά κενά (δεύτερου σκόρερ στην περιφέρεια με τον Γκριν) και παρότι έψαξε δεν έκλεισε το «τεσσάρι» που ήθελε. Ο Ο Παναθηναϊκός, μετά και την αποχώρηση του Διαμαντίδη άλλαξε λογική και στυλ , αναζητώντας την αθλητικότητα και το σουτ που του έλειψε πέρυσι.
Καλκαβούρας: Ο Ολυμπιακός, γιατί αν δεν έχει τραυματισμούς, θα αποκτήσει πιο εύκολα «χημεία» και θα μπει γρηγορότερα σε ρυθμό από τον Παναθηναϊκό, o οποίος όμως, επιβαλλόταν να κάνει ανανέωση.
Παπανδρέου: Και οι δύο σοφά έπραξαν δεδομένων των αναγκών τους. Ο Ολυμπιακός έκανε αυτό που έπρεπε και διατήρησε τους παίκτες του και ο Παναθηναϊκός έκανε για πρώτη φορά μετά από μια 5ετία κινήσεις από το πάνω ράφι. Οι πρωταθλητές, ακριβώς λόγω της ομοιογένειάς τους, έχουν αυτήν τη στιγμή μικρό πλεονέκτημα.
Μελάγιες: Η διατήρηση του βασικού κορμού είναι ο πρωταρχικός στόχος κάθε καλοκαιρινής περιόδου. Ο Ολυμπιακός το πέτυχε με σχετική ευκολία από τη στιγμή που κατάφερε να ανανεώσει σε ένα βράδυ τον Βασίλη Σπανούλη.

Ο Παναθηναϊκός ήξερε την απώλεια του Δημήτρη Διαμαντίδη και πήγε αναγκαστικά σε αρκετές μεταγραφές διότι έχασε δύο ακόμη Έλληνες παίκτες για διαφορετικούς λόγους (Γιάνκοβιτς κατ’ επιλογή της ομάδας, Παπαγιάννης λόγω ΝΒΑ).

Ο Ολυμπιακός έπραξε σοφότερα, ο Παναθηναϊκός αναγκαστικά.

Βλαχόπουλος: Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης διότι ο μεν Ολυμπιακός διαθέτει έτοιμη ομάδα με σταθερό βασικό κορμό, ο δε Παναθηναϊκός όφειλε να χτίσει κάτι από την αρχή και να προχωρήσει σε αντικατάσταση των «πρωταγωνιστών». Ο Ολυμπιακός έχει σταθερή αγωνιστική φιλοσοφία στα τελευταία (τουλάχιστον) δύο χρόνια, σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό που ταλανίστηκε επί διαφορετικών αγωνιστικών μοντέλων λόγω των αλλαγών στην τεχνική ηγεσία. Εν τέλει, ο Ολυμπιακός επέλεξε τη… γνωστή συνταγή με το ερωτηματικό του επιπέδου ανταπόκρισης των παικτών πρώτης γραμμής, ενώ ο Παναθηναϊκός ήταν εκ των πραγμάτων υποχρεωμένος να ανανεωθεί.
Σταυρουλάκης: Αμφότεροι έκαναν ό,τι έκαναν, διότι πολύ απλά δεν... μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο. Ο μεν Ολυμπιακός έκλεισε νωρίς-νωρίς το θέμα της παραμονής του Βασίλη Σπανούλη και στη συνέχεια κάλυψε τις μοναδικές εκκρεμότητες στο ρόστερ (Μπιρτς, Γκριν), ο δε Παναθηναϊκός ήταν σαφές ότι θα προχωρούσε σε ριζικές αλλαγές, με βάση τον χρόνο αξιοποίησης των ξένων (Ραντούλιτσα, Χέινς, Ουίλιαμς, Χάντερ) στους περσινούς τελικούς. Συνεπώς, και οι δυο έπραξαν σοφά.
Παπαδοπούλου: Η κάθε ομάδα είχε διαφορετικές ανάγκες και με βάση αυτές έκανε αυτό που έπρεπε. Ο Ολυμπιακός κράτησε τον βασικό του κορμό και συνεχίζει με την ίδια φιλοσοφία, την ώρα που ο Παναθηναϊκός μπορεί να χρειάζεται να βρει τη χημεία του, αλλά προχώρησε σε ηχηρές προσθήκες ως όφειλε για να καλύψει μεγάλα κενά, με μεγαλύτερο αυτό του Δημήτρη Διαμαντίδη.
Καραλής: Νομίζω ότι και οι δυο έπραξαν σοφά και ακολούθησαν το... μονόδρομο που είχαν μπροστά τους για να είναι σε τροχιά επιτυχιών. Ο Ολυμπιακός είχε έναν σταθερό κορμό και φυσικά έκανε πολύ καλά που τον διατήρησε και με τις 2 μόλις προσθήκες δεν διατάραξε την ισορροπία του ρόστερ, ενώ ο Παναθηναϊκός πρόσθεσε πολύ ποιότητα στην ομάδα του, που σίγουρα θα του δώσει την απαιτούμενη ώθηση, που έλειψε πέρυσι.
Σπανού: Ο καθένας ενήργησε σύμφωνα με τις ανάγκες του. Ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε τον κορμό που είχε από πέρσι και προσέθεσε σε αυτόν τους παίκτες που είχε ανάγκη και ο Παναθηναϊκός προχώρησε σε δυνατές μεταγραφές, ανανεώθηκε, έχασε σε ομοιογένεια αλλά ανέβηκε επίπεδο.

Η πορεία των «ερυθρολεύκων» θα κριθεί και φέτος – κατά κύριο λόγο – από την απόδοση του Σπανούλη ή ο Ολυμπιακός θα παρουσιάσει ένα σύνολο με πιο καταμερισμένους ρόλους και μεγαλύτερη έφεση στην άμυνα και την συλλογική συνεισφορά;

Σκουντής: Ο Σπανούλης ήταν, είναι και παραμένει το βαρόμετρο του Ολυμπιακού και ο παίκτης που μπορεί (όπως το έκανε στον ημιτελικό της Μαδρίτης) να σουτάρει 0/11 και να βάλει 4/4 στα τελευταία τριάμισι λεπτά. Παρόντος όμως του Γκριν φαντάζομαι πως θα ξαλαφρώσει λίγο και συν τοις άλλοις ο Ολυμπιακός (με τις δυο μεταγραφές και τις τρεις επιστροφές) θα διαθέτει μεγαλύτερη ισορροπία.
Παπαδογιάννης: Η επιχείρηση απογαλακτισμού του Ολυμπιακού από τον Σπανούλη βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο. Ο Σπανούλης είναι περισσότερο για τις «μεγάλες στιγμές» παρά για τη θεμελίωση της πορείας.
Ντεντόπουλος: Έχει αποδειχθεί ότι η απόδοση του Βασίλη Σπανούλη , ειδικά στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό είναι που κρίνουν τους τίτλους είναι το βαρόμετρο του Ολυμπιακού. Κι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι την κρίσιμη στιγμή ο ίδιος θέλει την μπάλα στα χέρια του για να αποφασίσει, όποιοι κι αν είναι οι συμπαίκτες του.
Καλκαβούρας: Σπανούλης και Πρίντεζης θα αποτελέσουν σταθερές αξίες στην απόδοση των «ερυθρολεύκων», πιστεύω όμως, ότι η επιτυχία από την αποτυχία, θα κριθεί περισσότερο από το "step-up" που θα κάνουν ή όχι οι Παπανικολάου, Γκριν και Γιανγκ.
Παπανδρέου: Ο Σπανούλης θα κρίνει όπως πάντα τα δύσκολα και τα μεγάλα ματς. Μέχρι να φτάσουμε εκεί, ο Ολυμπιακός οφείλει να τον έχει «φρέσκο», ξεκούραστο και κυρίως με... καθαρό μυαλό. Ο Ολυμπιακός είναι πάντα η ομάδα του Σπανούλη. Και δικαίως!
Μελάγιες: Χωρίς δεύτερη σκέψη ο Βασίλης Σπανούλης θα είναι ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής για την ομάδα, αλλά πλέον έχει έναν άξιο σκόρερ δίπλα του (Γκριν). Αυτομάτως ο Αμερικανός θα του πάρει «βάρος» κάτι που θα βοηθήσει την ομάδα και θα μειώσει την κόπωση και τα λάθη του αρχηγού των Πειραιωτών.
Βλαχόπουλος: Στην περίπτωση που (και) φέτος ο Ολυμπιακός στηριχθεί στον Βασίλη Σπανούλη, ως ένα βαθμό, θα έχει αποτύχει στη δημιουργία συνθηκών στη μετά Σπανούλη εποχή. Είναι υποχρεωμένος να έχει αυτή τη σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού του. Η ποιοτική χρησιμοποίηση του Σπανούλη πρέπει να αποτελεί σημείο αναφοράς του Ολυμπιακού. Η διαφορά σε σχέση με πέρυσι είναι ότι φέτος προστέθηκε ένας ποιοτικός γκαρντ (σ. σ. Γκριν) σε αντίθεση με τον μονοδιάστατο Τζόνσον Οντομ, αλλά ως γενική απαίτηση θα πρέπει να υπάρχει η μεγαλύτερη ουσιαστική συμμετοχή των υπολοίπων Ελλήνων στα κρίσιμα παιχνίδια.
Σταυρουλάκης: Ο Βασίλης Σπανούλης είναι η απάντηση σε κάθε ερώτηση που αφορά τον Ολυμπιακό, επομένως η απόδοσή του θα είναι και φέτος βαρόμετρο για τους πρωταθλητές. Η παραμονή του στο λιμάνι θα καθόριζε, εν πολλοίς και τον μεταγραφικό σχεδιασμό των πρωταθλητών, είναι ο παίκτης ο οποίος, στα 34 του, θα πάρει ξανά το τελευταίο μεγάλο σουτ κι εκείνος που θα «φτιάξει» τους συμπαίκτες του.
Παπαδοπούλου: Σίγουρα ο Βασίλης Σπανούλης θα πάρει πάνω του τις δύσκολες αποφάσεις και τα κρίσιμα σουτ κι όλα στον Ολυμπιακό... περιστρέφονται γύρω του, αλλά δίπλα του έχει κι άλλους παίκτες που μπορούν να βγουν μπροστά, ενώ ο νεοαποκτηθείς Γκριν θα είναι πολύτιμη βοήθεια για τον αρχηγό των «ερυθρόλευκων» φέτος.
Καραλής: Όταν στο ρόστερ μιας ομάδας υπάρχει ένας παίκτης, όπως ο Σπανούλης, είναι πολύ δύσκολο να μην μιλήσουμε για μια -ως ένα βαθμό- εξάρτηση της ομάδας από αυτόν. Παρ' όλα αυτά, οι «ερυθρόλευκοι» είναι μια ομάδα συνόλου, βασιζόμενη κυρίως στην άμυνα της και έχουν τον τρόπο να αντιδρούν και στις βραδιές που ο ηγέτης τους δεν θα βρεθεί σε καλά βράδια. Σαφώς, όμως, θα είναι αυξημένη αρκετά η δυσκολία όταν ο Σπανούλης δεν θα είναι καλά στο παρκέ.
Σπανού: Ο Σπανούλης αποτελεί τον ηγέτη του Ολυμπιακού και αυτό είναι δεδομένο. Ο ξεκούραστος, φετινός Σπανούλης θα είναι εκείνος που και πάλι θα αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχοντας πλέον γύρω του ένα πιο ολοκληρωμένο σύνολο.

Τι σας ανησυχεί περισσότερο στην ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου;

Σκουντής: Το ότι ο φουκαράς ο Πάτρικ Γιάνγκ μόνο... έγκυος δεν έχει μείνει από τότε που ήρθε στην Ελλάδα!
Παπαδογιάννης: Το μεγάλο κενό στη θέση «5» όσο ο Γιανγκ πασχίζει να ξαναβρεί τον εαυτό του.
Ντεντόπουλος: Η γραμμή των ψηλών. Η ανετοιμότητα του Γιάνγκ και το γεγονός ότι πίσω του δεν υπάρχει φέτος ο Χάντερ που υπήρχε πέρυσι για να τον καλύψει, αλλά ο υπό εκπαίδευση Μπιρτς, συν ότι ο Μιλουντίνοφ ακόμη δεν έχει ανταποκριθεί και ότι ο Πρίντεζης είναι ο μοναδικός που παίζει με πλάτη.
Καλκαβούρας: Το κατά πόσο θα μπορέσει να παρουσιάσει το γρήγορο και αθλητικό πρόσωπο που θέλει και το αν θα καταφέρει να μην είναι προβλέψιμη στην επίθεση.
Παπανδρέου: Αυτό που –φαντάζομαι- ανησυχεί και τον ίδιο τον Σφαιρόπουλο! Ο Γιανγκ είναι ανέτοιμος και φοβισμένος, ο Μπιρτς είναι αίνιγμα, ο Αγραβάνης είναι άγουρος ακόμα και ο Παπαπέτρου είναι 3άρι. Κι ο κλήρος πέφτει στον Πρίντεζη! Πιστεύω ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχει «διορθωθεί» το κενό στη ρακέτα...
Μελάγιες: Η θέση «4» και κατά πόσο μπορούν οι Αγραβάνης και Παπαπέτρου να ανταποκριθούν με συνέπεια και όχι απλά σε μεμονωμένα παιχνίδια. Επίσης ένα θέμα είναι οι σέντερ αφού ο Γιανγκ προέρχεται από τραυματισμό και πολύμηνη απουσία ενώ ο Μπιρτς θα αγωνιστεί σε αυτό το επίπεδο για πρώτη φορά.
Βλαχόπουλος: Οι λύσεις από τον πάγκο, διότι ποιοτικά υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ των βασικών με τους back up παίκτες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη θέση «4». Ο Δημήτρης Αγραβάνης παραμένει χρήσιμο αμυντικό εργαλείο, λειτουργεί με εκλάμψεις και δεν εγγυάται την κάλυψη του κενού του Πρίντεζη. Ο δε Ιωάννης Παπαπέτρου μπορεί να χρησιμοποιεί στη θέση «4», αλλά δεν «έχει» τη θέση. Γενικά η φροντ λάιν του Ολυμπιακού αποτελεί ερωτηματικό. Στη θέση «5», ο Ολυμπιακός θα στηριχθεί σε έναν παίκτη (σ. σ. Πάτρικ Γιανγκ) ο οποίος προέρχεται από σοβαρό τραυματισμό και απουσία πολλών μηνών αλλά και σε έναν άλλον (σ. σ. Νίκολα Μιλουτίνοφ) τον οποίον προσπάθησε να ξεφορτωθεί.
Σταυρουλάκης: Ό,τι ανησύχησε και τους 9 στους 10 φίλους του μπασκετικού Ολυμπιακού ολόκληρο το περασμένο καλοκαίρι. Η αναζήτηση «Ολυμπιακός - 4άρι» βγάζει σχεδόν 26.000 αποτελέσματα στο Google, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έσπευσε να εξηγήσει τους λόγους που οι πρωταθλητές δεν απέκτησαν πάουερ φόργουορντ, επομένως μένει να αποδειχθεί αν η συγκεκριμένη επιλογή δικαιώσει τον προπονητή των «ερυθρόλευκων».
Παπαδοπούλου: Το καλοκαίρι όλοι οι φίλοι του Ολυμπιακού περίμεναν το... 4άρι. Οι «ερυθρόλευκοι» τελικά αποφάσισαν να μην προχωρήσουν ακόμα στην απόκτησή του, ενώ σίγουρα προβληματίζει και η κατάσταση του άτυχου Πάτρικ Γιανγκ.
Καραλής: Δεν ξέρω αν είναι πιο ανησυχητική η μη απόκτηση επιπλέον 4αριού ή η... θολή εικόνα που έδειξε ο Γιανγκ στα φιλικά, που δεν φαίνεται να έχει ξεπεράσει, κυρίως ψυχολογικά, τον τραυματισμό του. Ο Ολυμπιακός έχει επενδύσει πολλά επάνω του και νομίζω είναι σημείο προβληματισμού στην ομάδα το πότε και αν θα πάρει μπρος, σε αντίθεση με τη θέση 4, που φαίνεται να καλύπτεται εκ των έσω (Παπαπέτρου).
Σπανού: Ο Ολυμπιακός δεν πήρε και πάλι 4αρι και ο Πάτρικ Γιανγκ προέρχεται από μακρά απουσία. Την περασμένη σεζόν ο Πρίντεζης «τράβηξε όλο το κουπί» μόνος του, αλλά και πάλι ο Σφαιρόπουλος επέλεξε να εμπιστευθεί το υπάρχον ρόστερ και να πορευθεί με αυτό. Η έλλειψη φόργουορντ και η ετοιμότητα των σέντερ θα ανακύψει σαν συζήτηση μέσα στη σεζόν.

Ποιος παίκτης του «τριφυλλιού» θα «αναγκαστεί» εκ των συνθηκών να βγει μπροστά και να «παίξει» ηγετικό ρόλο, καλύπτοντας στο μέτρο του δυνατού το κενό του Δημήτρη Διαμαντίδη;

Σκουντής: Με τη λογική που βάζει η διατύπωση της ερώτησης, κανείς! Σε κάποια –και δεν ήταν λίγα- ο Διαμαντίδης ήταν μοναδικός, απαράμιλλος και αξεπέραστος. Σπρώχνεται και δικαιολογημένα προς αυτή την κατεύθυνση ο Καλάθης, αλλά εκτιμώ ότι λόγω προσωπικότητας, ο μόνος που μπορεί να κρατήσει τα μπόσικα είναι ο Μπουρούσης, αν και βρίσκεται σε καινούργιο, ξένο και μέχρι πρότινος εχθρικό περιβάλλον.
Παπαδογιάννης: Η ευθύνη ανήκει φύσει και θέσει στον Νικ Καλάθη, αλλά αυτό το κενό δεν καλύπτεται εύκολα.
Ντεντόπουλος: Κατά σειρά οι Μπουρούσης, Τζέιμς και Παππάς στο εκτελεστικό κομμάτι, γιατί στο οργανωτικό (ρυθμός δημιουργία) ο Καλάθης θα είναι «κλειδί».
Καλκαβούρας: Εκ των πραγμάτων ο Γιάννης Μπουρούσης, γιατί πλέον έχει τον χαρακτήρα, την ωριμότητα και την αποδοχή των υπολοίπων και λόγω εμπειρίας γνωρίζει τη συνταγή.
Παπανδρέου: Ο Καλάθης λόγω θέσης, αλλά κυρίως ο Μπουρούσης λόγω φύσης. Το μέγα ερώτημα για τον Παναθηναϊκό είναι ποιος θα αποφασίζει όταν «καίει» η μπάλα. Εκτιμώ ότι ο Νικ δεν μπορεί να πάρει αυτόν τον ρόλο.
Μελάγιες: Ο Γιάννης Μπουρούσης. Ο Έλληνας σέντερ έχει την αυτοπεποίθηση και τον χαρακτήρα να… βγει μπροστά στα δύσκολα και να επιβάλλει την ηρεμία όποτε χρειαστεί κατά τη διάρκεια της σειράς. Αν παίζει καλά αυτό θα γίνει ακόμη ευκολότερα.
Βλαχόπουλος: Η απάντηση είναι αυτονόητη. Γι’ αυτόν τον λόγο αποκτήθηκε ο Γιάννης Μπουρούσης. Ήταν η καλύτερη κίνηση που θα μπορούσε να κάνει ο Παναθηναϊκός με την απόκτηση ενός παίκτη που α) «γουστάρει» να είναι ο ηγέτης, β) έχει νοοτροπία νικητή και γ) ξέρει να εμπνέει και να κατευθύνει τους συμπαίκτες του.
Σταυρουλάκης: Ο Γιάννης Μπουρούσης προέρχεται από μια εξωπραγματική σεζόν με την Μπασκόνια, κερδίζοντας μια θέση στις καλύτερες πεντάδες της Liga Endesa και της Euroleague, μαζί με άλλους 11 ατομικούς τίτλους. Καταλαβαίνει κανείς ότι οι απαιτήσεις είναι τεράστιες για τον κορυφαίο ψηλό της Ευρώπης πέρσι. Όπως, άλλωστε, παραδέχονται οι ίδιοι οι Βάσκοι, ήταν ο πραγματικός playmaker της ομάδας που επέστρεψε στο FinalFour έπειτα από 8 χρόνια. Θέλετε κι άλλους λόγους;
Παπαδοπούλου: Το κενό του Δημήτρη Διαμαντίδη είναι δύσκολο καλυφθεί εντός και εκτός παρκέ. O Νικ Καλάθης έχει δηλώσει έτοιμος ν' αναλάβει το ρόλο του νέου ηγέτη, ωστόσο πιο κατάληλος γι' αυτή την αποστολή είναι ο Γιάννη Μπουρούσης.
Καραλής: Ο ηγετικός ρόλος σίγουρα θα μοιραστεί ανάμεσα σε Νικ Καλάθη και Γιάννη Μπουρούση. Δυο παίκτες Έλληνες, που ξέρουν τι θα πει Παναθηναϊκός και με μεγάλη εμπειρία έκαστος. Ο μεν Καλάθης είναι και τυπικά ο αρχηγός της ομάδας και θα είναι η ηγετική μορφή στην περιφερειακή γραμμή, αλλά και η προσωπικότητα του Μπουρούση θα καλύψει κάποια από τα κενά που άφησε ο Διαμαντίδης με την αποχώρησή του.
Σπανού: Ο Καλάθης είναι πλέον ο αρχηγός της ομάδας του «τριφυλλιού» και σε αυτόν θα πέσει ο δύσκολος ρόλος να καλύψει ένα κενό που δεν… καλύπτεται. Από κοντά και ο Μπουρούσης που ξέροντας καλά την ελληνική πραγματικότητα επέστρεψε και θα αναγκαστεί να βγει μπροστά και να συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους.

Που εντοπίζετε το μεγαλύτερο μειονέκτημα του Παναθηναϊκού;

Σκουντής: Την αδήριτη ανάγκη του να αποκτήσει γρήγορα χημεία, ομοιογένεια, διακριτούς ρόλους και χαμαιλεοντισμό που είναι απαραίτητος στο σύγχρονο παιχνίδι.
Παπαδογιάννης: Ο Διαμαντίδης ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας και ταυτόχρονα το αποκούμπι της στα δύσκολα και ο ηγέτης των αποδυτηρίων.
Ντεντόπουλος: Η έλλειψη ενός ακόμη κλασσικού πλει μέικερ , ενώ στο «δυο» υπάρχει συνωστισμός.
Καλκαβούρας: Στην έλλειψη εναλλακτικής λύσης σε post-up παιχνίδι.
Παπανδρέου: Στην ομοιογένεια που θα αργήσει –φυσιολογικά- να έρθει και στην παραδοσιακή ροπή του Πεδουλάκη να αλλάζει ξένους στη διάρκεια της σεζόν για να βελτιώνει την ομάδα του. Η φετινή 6άδα μάλλον δεν χρήζει αλλαγών, αλλά... «έξις δευτέρα φύσις». Παράλληλα, οι απαιτήσεις –τόσο του κόσμου, όσο και τις διοίκησης- είναι πολύ μεγάλες και αυτό σίγουρα αγχώνει μια νέα ομάδα όπως ο φετινός Παναθηναϊκός...
Μελάγιες: Πολλοί καινούριοι παίκτες που πρέπει να μάθουν ο ένας τον άλλον ενώ σίγουρα είναι πρόβλημα το γεγονός πως θα παίξει έναν ολόκληρο γύρο με τέσσερις ξένους και όχι με έξι. Ίσως τέλος, να χρειαζόταν ένα ακόμη γκαρντ πίσω από τον Νικ Καλάθη.
Βλαχόπουλος: Πώς θα καταφέρει ο Αργύρης Πεδουλάκης να εντάξει στη δική του (αμυντική) φιλοσοφία, παίκτες οι οποίοι διακρίνονται για τα επιθετικά χαρίσματά τους και αρέσκονται στο run n’ gun παιχνίδι; Συνεπώς, η όλη κατάσταση στοιχειοθετεί ένα στοίχημα. Αγωνιστικά, θα εξαρτηθεί από την αφομοίωση των και συμβιβασμού με αυτούς. Μένει να δούμε επίσης αν θα υπάρξουν παρενέργειες από την αλλαγή της 12αδας αναλόγως της διοργάνωσης. Επίσης, υπάρχει ποιοτική διαφορά μεταξύ βασικών παικτών και πάγκου.
Σταυρουλάκης: Ενδεχομένως στο backup του Νικ Καλάθη. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού είναι ο μόνος… καθαρόαιμος playmaker ενώ ο νεοαποκτηθείς Μάικ Τζέιμς είναι περισσότερο εκτελεστής και λιγότερο δημιουργός.
Παπαδοπούλου: Από τη μία θα πρέπει να μάθει να πορεύεται χωρίς τον Δημήτρη Διαμαντίδη κι από την άλλη πρέπει να βρεθεί η χημεία στο σύνολο του Αργύρη Πεδουλάκη.
Καραλής: Ίσως να παρατηρηθεί στη διάρκεια της σεζόν έλλειψη ενός ακόμη δημιουργικού γκαρντ, όμως, θεωρώ ότι η απόφαση του Αργύρη Πεδουλάκη να δώσει χώρο και χρόνο στο Λευτέρη Μποχωρίδη είναι απόλυτα σωστή, καθώς ο νεαρός γκαρντ πρέπει να φανεί στο παρκέ το τι μπορεί να κάνει και να αναλάβει να εκτελεί... χρέη 5ου γκαρντ στο «τριφύλλι».
Σπανού: Ένας προβληματισμός που γεννιέται είναι πως θα ανταποκριθούν οι κατά συνθήκη σέντερ που απέκτησε ο Παναθηναϊκός στη θέση. Πίσω από τον Μπουρούση ακολουθούν τα 3-4-5άρια Σίγκλετον και Γκιστ. Θα υπάρξουν ομάδες και σέντερ που θα προβληματίσουν την front line του «τριφυλλιού». Όπως επίσης και η... μοναξιά του Καλάθη για την θέση του οργανωτή, αποτελεί ερωτηματικό.

Αν εξαιρέσουμε τα μεταξύ τους παιχνίδια, θα χάσουν πουθενά αλλού οι δύο «αιώνιοι» κι αν ναι ποιος εκ των δύο, θα χάσει πρώτος στο πρωτάθλημα και γιατί;

Σκουντής: Δεν ξέρω ποιος θα χάσει πρώτος, αλλά υποπτεύομαι ότι θα γνωρίσουν πάνω από μία ήττα έκαστος.
Παπαδογιάννης: Όλο και κάπου θα χάσουν. Πέρυσι έμειναν αήττητοι στην κανονική περίοδο, αλλά κέρδισαν κάποιους αγώνες πάνω στο νήμα, ενώ έχασαν την «παρθενία» τους στα πλέι-οφ.
Ντεντόπουλος: Πιο μεγάλο κίνδυνο αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός λόγω του προγράμματος και της υποχρέωσης που προέκυψε να παίξει τα περισσότερα δύσκολα εκτός έδρας ματς του πρώτου γύρου (Άρη και ΠΑΟΚ) εκτός έδρας, με τέσσερις ξένους.
Καλκαβούρας: Πιστεύω ότι μετά από έναν χρόνο με 24-0 κόντρα στους υπόλοιπους της Α1, φέτος θα χάσουν. Δεν ξέρω ποιος από τους δύο θα χάσει πρώτος, αλλά νομίζω ότι η πρώτη ήττα του ενός ή του άλλου, θα έρθει στην Θεσσαλονίκη από τον Άρη (5η αγωνιστική ο ΟΣΦΠ και 7η ο ΠΑΟ).
Παπανδρέου: 5 Νοεμβρίου, Άρης – Ολυμπιακός στο «Nick Galis Hall»... Είναι μεγάλο ματς και μεγάλο τεστ για τον Ολυμπιακό. Και για τον Άρη προφανώς!
Μελάγιες: Μοναδικές παγίδες και για τους δύο είναι οι έδρες των Άρη και ΑΕΚ. Πουθενά αλλού δε θα απειληθούν. Εξαρτάται από το αν προέρχονται από ταξίδια στην Euroleague γιατί ο χρόνος ξεκούρασης θα είναι περιορισμένος. Ο Παναθηναϊκός πάντως θα πάει στη Θεσσαλονίκη με τέσσερις ξένους αφού παίζει με τον Άρη εκτός έδρας στον πρώτο γύρο.
Βλαχόπουλος: Η ερώτηση κρίνεται… πονηρή. Πέρυσι ο Παναθηναϊκός έδειξε πιο ευάλωτος, τούτο δεν πηγάζει μόνο από τις ήττες από τον Αρη. Αμφότεροι θα «κινδυνεύσουν» στο Nick Galis Hall γιατί πρώτα θα έρθουν από τη Θεσσαλονίκη. Λόγω Σπανούλη, ο Ολυμπιακός πάντα βρίσκει τον τρόπο να «περάσει». Ο Παναθηναϊκός θα παίξει με τον Αρη στη Θεσσαλονίκη, τρεις ημέρες μετά ντέρμπι των «αιωνίων» στην Ευρωλίγκα. Εκεί μπορεί να γίνει η έκπληξη.
Σταυρουλάκης: Ο Άρης δείχνει να έχει δημιουργήσει ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο και φέτος, επομένως αν είναι να γίνει κάποια ήττα, θα γίνει στο «Nick Galis Hall».
Παπαδοπούλου: Σίγουρα θα σκοντάψουν κάπου... Ποντάρω πρώτα στο «Nick Galis Hall» λόγω έδρας.
Καραλής: Οι έδρες των ΑΕΚ, Άρη και ΠΑΟΚ είναι εξαιρετικά πιθανό να αποδειχθούν δύσκολες... πίστες για να περάσουν οι δυο αιώνιοι. Το αν και ποιος από τους δυο θα ηττηθεί πρώτος θα εξαρτηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από το τι πρόγραμμα στην EuroLeague θα προέρχονται όταν θα επισκεφθούν τις τρεις αυτές έδρες.
Σπανού: Ο Άρης και η ΑΕΚ θα διεκδικήσουν για ακόμα μια φορά τις πιθανότητες τους να κόψουν βαθμούς από τους δύο «αιώνιους». Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός ταξιδεύουν στην Θεσσαλονίκη στον πρώτο γύρο, για να αντιμετωπίσουν τον Άρη και οι δύο αναμένεται να περάσουν… δύσκολες στιγμές. Οι «πράσινοι» ίσως να χρειάζονται λίγο παραπάνω χρόνο προσαρμογής και να είναι οι πιο επίφοβοι στην γκέλα.

Μπορεί κάποια άλλη ομάδα να μπει σφήνα στην διαρχία «ερυθρόλευκων» και «πράσινων» και να σπάσει το δίδυμο κορυφής στην κανονική περίοδο;

Σκουντής: Η κατάσταση μοιάζει πιο παγιωμένη απ’ ότι θα ήταν εάν φτιαχνόταν από σκυρόδεμα! Απλώς θέλω να πιστεύω ότι προς χάριν της ανταγωνιστικότητος και για να μην...πεθάνουμε από ανία στα καθ’ ημάς, θα βρεθούν ομάδες που θα τους γαργαλήσουν τις πατούσες. Εάν τώρα τους κάνουν κιόλας να φτύσουν αίμα (όπως ευελπιστεί και το δήλωσε ο Τόνι Κωνσταντινίδης) ακόμη καλύτερα!
Παπαδογιάννης: Σε καμία περίπτωση. Ο 3ος θα τερματίσει με 6-7 ήττες, ενώ οι δύο «αιώνιοι» με 2-3 το πολύ.
Ντεντόπουλος: Όχι. Το ζητούμενο είναι αν θα μπορέσει κάποιος να τους πάρει τουλάχιστον ένα παιχνίδι.
Καλκαβούρας: Ούτε για αστείο!
Παπανδρέου: Όχι!
Μελάγιες: Καμία. Μπορεί Άρης ή ΑΕΚ να πετύχουν μία νίκη, αλλά σε καμία περίπτωση δε γίνεται να μπουν «σφήνα» σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό.
Βλαχόπουλος: Απίθανο. Καταρχάς δεν έχει γεφυρωθεί το χάσμα που χωρίζει τους δύο από τις υπόλοιπες ομάδες και δεύτερον, καμία ομάδα δείχνει τόσο ισχυρή για να κυνηγήσει με αξιώσεις αυτόν τον στόχο.
Σταυρουλάκης: Όχι. Άρης και ΑΕΚ θα παραμείνουν στο ίδιο, υψηλό επίπεδο όμως δεν είναι ακόμα σε θέση να μπουν σφήνα στις πρώτες δυο θέσεις της βαθμολογίας.
Παπαδοπούλου: Όχι.
Καραλής: Είναι εξαιρετικά δύσκολο έως απίθανο. Οι ΑΕΚ, Άρης και ΠΑΟΚ είναι αρκετά καλές καλές ομάδας (και πολύ ενισχυμένες φέτος), όμως η απόσταση από τους δυο μεγάλους είναι ακόμη αρκετά μεγάλη, ώστε να απειληθεί η δυαρχία των «αιωνίων» και μάλιστα σε βάθος 26 αγωνιστικών.
Σπανού: Όχι, αυτό είναι κάτι που φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο. Ο Άρης και η ΑΕΚ ενισχύθηκαν, αλλά όχι σε βαθμό που να μπορούν να κοντράρουν τους δύο «αιώνιους».

Ποια ομάδα εκ των ΆΕΚ, Άρη και ΠΑΟΚ, έχει τις περισσότερες πιθανότητες για να κατακτήσει την 3η θέση του πρωταθλήματος;

Σκουντής: Η τρίτη θέση θα παιχτεί ανάμεσα στην ΑΕΚ και στον Αρη. Δίνω ένα μικρό, ίσως ανεπαίσθητο προβάδισμα στην «Ένωση», εάν κι εφόσον δεν τρελαθεί ο Ντίξον!
Παπαδογιάννης: Ο Άρης έχει πιο στέρεες βάσεις και καλύτερο προπονητή από την ΑΕΚ, αλλά οι διαφορές ανάμεσα στους δύο «κιτρινόμαυρους» είναι μικρές και ίσως κριθούν σε 5 αγώνες τον Μάιο.
Ντεντόπουλος: Ο Άρης, παρότι άλλαξε τους εξαιρετικούς ξένους του, εκπέμπει μια συνολική ηρεμία και σταθερότητα στον τρόπο που αντιμετωπίζει την πραγματικότητα. Το ζητούμενο για την ΑΕΚ είναι πώς θα αντιμετωπίσει τις κρίσεις και ο διαφοροποιημένος ΠΑΟΚ αν θα ξεκινήσει καλά, για να αποκτήσει αυτοπεποίθηση.
Καλκαβούρας: Θα γίνει και πάλι μεγάλη μάχη ανάμεσα σε ΑΕΚ και Άρη, με τους βόρειους «κιτρινόμαυρους» να έχουν ένα μικρό προβάδισμα.
Παπανδρέου: Ο Άρης!
Μελάγιες: Αποκλείω τον ΠΑΟΚ. Ο Άρης θεωρώ πως έχει καλύτερο προπονητή και καλύτερους ξένους από την ΑΕΚ. Από την άλλη η προσπάθεια της ΑΕΚ φαίνεται να είναι πιο σοβαρή σε σχέση με πέρυσι, αλλά έχει την απώλεια του Λουκά Μαυροκεφαλίδη. Λίγες περισσότερες πιθανότητες στον Άρη.
Βλαχόπουλος: Είναι τρεις καινούργιες ομάδες. Ο ΠΑΟΚ έχει μειονέκτημα λόγω (πολύ) χαμηλότερου μπάτζετ και ποιότητας λύσεων. Η ΑΕΚ έχει αποδείξει ότι υστερεί στο κομμάτι της διαχείρισης καταστάσεων και στην πρώτη… στραβή αντιδρά με αλλαγές. Ο Αρης έχει πιο ορθολογική σκέψη και περισσότερο ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων, κυρίως λόγω της παρουσίας του Δημήτρη Πρίφτη. Είναι δύσκολη η απάντηση. Πέρυσι ο Αρης έδωσε τα πάντα στη σειρά με τον Παναθηναϊκό και «ξεφούσκωσε» στους μικρούς τελικούς. Λογικά θα παιχθεί μεταξύ ΑΕΚ και Αρη.
Σταυρουλάκης: Ο Άρης κάνει μια αξιόλογη προσπάθεια τα τελευταία χρόνια, έχει σταθεροποιηθεί στην πρώτη τετράδα ενώ ο Δημήτρης Πρίφτης κάνει εξαιρετική δουλειά στο recruiting των Αμερικανών. Ο κόσμος είναι πάντα εκεί, επομένως έχει όλα τα… απαιτούμενα για να κατακτήσει την 3η θέση και, μακροπρόθεσμα, να κάνει το βήμα παραπάνω.
Παπαδοπούλου: Η τρίτη θέση θα παιχτεί και φέτος ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Άρη, δίνω προβάδισμα στην ομάδα του Δημήτρη Πρίφτη.
Καραλής: Νομίζω πως ΑΕΚ και Άρης θα παλέψουν για την 3η θέση του πρωταθλήματος. Ο ΠΑΟΚ φέτος έχω την αίσθηση ότι θα είναι μισό... κλικ πίσω από τις δυο αυτές ομάδες, από τις οποίες θα δώσω προβάδισμα στο σύνολο του Δημήτρη Πρίφτη, που μου αρέσει πολύ το πως στελέχωσε τη φετινή ομάδα των «κιτρίνων» και θεωρώ ότι θα έχουν πολύ καλή σεζόν.
Σπανού: Ο Άρης. Οι Θεσσαλονικείς ενισχύθηκαν σημαντικά στην καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο και είναι το φαβορί για την 3η θέση ου πρωταθλήματος.

Ποιος προβλέπετε ότι θα είναι ο προπονητής που θα χάσει πρώτος τη δουλειά του;

Σκουντής: Ο... καψερός που θα πέσει σε κακά φεγγάρια και κυρίως σε ανυπόμονη και πανικοβλημένη διοίκηση, η οποία θέλει τον κόσμο και τον θέλει τώρα. Όπως άλλωστε είχε πει και ο Σπύρος Φώσκολος, «ο προπονητής είναι το πιο αναλώσιμο επάγγελμα στον κόσμο κι από τη στιγμή που προσλαμβάνεται, έχει ήδη δρομολογηθεί η απόλυση του»! Δεν θέλω να τον γκαντεμιάσω, ίσα ίσα που θα στενοχωρηθώ πολύ εάν δεν αρπάξει την ευκαιρία (που του έδωσε ο Κόροιβος) ο παλιόφιλος μου, ο Ντίνος Καλαμπάκος.
Παπαδογιάννης: Ο τελευταίος που θα χάσει τη δουλειά του είναι ο Σούλης Μαρκόπουλος. Ο πρώτος, δεν γνωρίζω.
Ντεντόπουλος: Όποιος δεν κάνει νίκη στις πρώτες πέντε αγωνιστικές. Γιατί έτσι είναι το έθιμο.
Καλκαβούρας: Νομίζω ότι μοιραία θα είναι ο προπονητής της Δόξας Λευκάδας, Χάρης Μαρκόπουλος! Όχι λόγω του ότι δεν θα κάνει καλή δουλειά αλλά γιατί, πολύ απλά, επειδή δεν είχε καθόλου χρόνο όχι μόνο να προετοιμάσει την ομάδα του, αλλά και να επιλέξει τους παίκτες που επιθυμούσε. Κομβικό ματς, το εντός έδρας της 6ης αγωνιστικής με την Κύμη.
Παπανδρέου: Φοβάμαι ο Ζντοβτς λόγω παραδοσιακής ανυπομονησίας στην ΑΕΚ...
Μελάγιες: Δύσκολη και άδικη ερώτηση. Μακάρι να μην τη χάσει κανείς.
Βλαχόπουλος: Αυτός που δεν θα κάνει νίκη στις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές.
Σταυρουλάκης: Αν λάβουμε υπόψη ότι η Δόξα Λευκάδας ολοκλήρωσε το ρόστερ λίγες μέρες πριν από το τζάμπολ και με δεδομένο ότι έχει πολύ δύσκολο πρόγραμμα στις πρώτες αγωνιστικές, ο Χάρης Μαρκόπουλος βρίσκεται στην πιο δύσκολη θέση από τους υπόλοιπους συναδέλφους του.
Παπαδοπούλου: Μακάρι να μην τη χάσει κανείς φυσικά, αλλά επειδή μάλλον πρέπει ν' απαντήσω θα ποντάρω σ' αυτόν που θα τον φάει πιο γρήγορα η... γκρίνια. Οπότε κοιτάω κάπου μεταξύ Λευκάδας και Κοροίβου.
Καραλής: Οι αλλαγές στους πάγκους των ομάδων της Basket League δεν είναι πολύ συνηθισμένες μεσούσης της σεζόν, αλλά αν θα έπρεπε να επιλέξω κάποιον, θα πόνταρα στο Γιούρι Ζντοβτς. Είναι αλήθεια πως αν η ΑΕΚ έχει μια σεζόν ανάλογη με την περσινή, γεμάτη σκαμπανεβάσματα, ακόμη και με επεισόδια με παίκτες του, ποιος μπορεί να βεβαιώσει ότι ο Σλεβένος θα είναι ακλόνητος στον πάγκο του «Δικεφάλου»;
Σπανού: Όλοι οι προπονητές των ομάδων που θα παλέψουν για την σωτηρία αν τα πράγματα δεν πάνε καλά για αυτούς διατρέχουν τον… κίνδυνο να χάσουν την δουλεία τους. Με πίεση ξεκινάει την χρονιά και ο Ζντοβτς.

Αν πάρουμε ως δεδομένη την παρουσία των Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, ΑΕΚ, Άρη και ΠΑΟΚ (η περυσινή κατάταξη από το 1-5) στην πρώτη πεντάδα, ποιες πιστεύετε ότι θα είναι οι 3 ομάδες που θα μπουν στα play-offs και γιατί;

Σκουντής: Είμαι κακός στα προγνωστικά, αλλά «μυρίζομαι» ότι ο Προμηθέας Πατρών μπορεί να είναι μια ευχάριστη έκπληξη.
Παπαδογιάννης: Δύσκολο να ανιχνεύσει κάποιος το τοπίο πριν αρχίσει η δράση. Θα προκρίνω τις τρεις ομάδες που υπερέχουν σε πείρα και παράδοση: Κολοσσός, Ρέθυμνο, Απόλλων.
Ντεντόπουλος: Ο Κολοσσός Ρόδου λόγω της σταθερότητας που έχει αποκτήσει τα τελευταία χρόνια.
Καλκαβούρας: Ο Κολοσσός Ρόδου, το Ρέθυμνο και ο Προμηθέας Πατρών λόγω της ισορροπίας που έχουν τα ρόστερ τους σε καλούς ξένους και ποιοτικούς Έλληνες.
Παπανδρέου: Ο Κολοσσός, το Ρέθυμνο, ο Απόλλωνας, αλλά και ο Προμηθέας μοιάζουν -στην εκκίνηση- ένα κλικ μπροστά από τους υπόλοιπους «γενναίους» της επαρχίας.
Μελάγιες: Ο Κολοσσός του Άρη Λυκογιάννη δείχνει πολύ μεγάλη σοβαρότητα ενώ ανυπομονώ να δω Προμηθέα Πατρών ο οποίος για μένα θα είναι η ευχάριστη έκπληξη. Καλός προπονητής ο Βετούλας, καλοί Έλληνες παίκτες και ξένοι με κίνητρο και εμπειρία (Φαγέ).
Βλαχόπουλος: Είναι πολύ μικρές οι διαφορές μεταξύ Κολοσσού Ρόδου και Ρεθύμνου. Λογικά οι Ροδίτες που έχουν το know how και δουλεύουν πάνω σε συγκεκριμένο αγωνιστικό μοντέλο με ξεκάθαρους ρόλους. Στο Ρέθυμνο απουσιάζει αυτό το στοιχείο, αυτό έγινε αντιληπτό από την υπόθεση απομάκρυνσης του Κώστα Φλεβαράκη από την τεχνική ηγεσία.
Σταυρουλάκης: Ο Προμηθέας, η Κύμη και το Ρέθυμνο. Οι δυο πρώτοι έρχονται με φόρα από την Α2, διαθέτουν καλό υλικό καθώς συνεπείς οικονομικά και φερέγγυες διοικήσεις. Σε ό,τι αφορά το Ρέθυμνο, οι Κρητικοί έχουν την εμπειρία και τις δυνατότητες για να φτάσουν ως τα playoffs, όπως κάνουν τα τελευταία χρόνια.
Παπαδοπούλου: Από την εικόνα που έδειξε στα φιλικά πιστεύω ο Κολοσσός Ρόδου θα είναι η μία ομάδα, ο Προμηθέας που έρχεται με... φόρα από την Α2 και το Ρέθυμνο που δείχνει συνέπεια τα τελευταία χρόνια.
Καραλής: Στην εκκίνηση της σεζόν θα δώσω προβάδισμα στην ομάδα του Κολοσσού Ρόδου για την έκτη θέση, με το Ρέθυμνο και τον Απόλλωνα Πάτρας να έχουν και αυτοί αυξημένες πιθανότητες να κλείσουν μια θέση στα play offs.
Σπανού: Ο Κολοσσός Ρόδου είναι η πιο έμπειρη ομάδα από τις υπόλοιπες. Με σταθερή παρουσία στην 1η κατηγορία έχει μαζέψει τις κατάλληλες εμπειρίες και είναι το φαβορί για την κατάκτηση της 6ης θέσης. Οι άλλοι 2 που θα του κάνουν «παρέα» στην 8αδα θεωρητικά θα είναι οι πιο έμπειροι Ρέθυμνο και Απόλλων Πατρών.

Ποια ομάδα θεωρείτε ως πρώτο φαβορί για υποβιβασμό και γιατί;

Σκουντής: Αυτή που θα κάνει κάτω από οκτώ νίκες!
Παπαδογιάννης: Η Δόξα Λευκάδας, επειδή έλαβε το χρίσμα στις 13 Σεπτεμβρίου και έφτιαξε ομάδα κακήν κακώς. Ας αναζητηθούν οι ευθύνες στην ΕΟΚ.
Ντεντόπουλος: Η Δόξα Λευκάδας , γιατί εκ των πραγμάτων αναγκάστηκε να φτιαχτεί με μεγάλη καθυστέρηση.
Καλκαβούρας: Νομοτελειακά τη Δόξα Λευκάδας γιατί μέχρι να βρει ρυθμό και να καταλάβει που βρίσκεται, θα έχει να καλύψει ένα μεγάλο “χάντικαπ”! Θα είναι θαύμα αν σωθεί!
Παπανδρέου: Η Λευκάδα γιατί λόγω της πρωτοφανούς προχειρότητας που χαρακτήρισε όλη τη διαδικασία της επιλογής της ως 14η ομάδα του πρωταθλήματος, δεν έχει τον απαιτούμενο χρόνο να στελεχώσει ένα ανταγωνιστικό ρόστερ.
Μελάγιες: Η Δόξα Λευκάδας λόγω του γεγονότος ότι ξεκίνησε να φτιάχνει το ρόστερ της ένα μήνα πριν και με την αγορά να μην έχει πολλούς Έλληνες παίκτες για να επιλέξει ο Χάρης Μαρκόπουλος.
Βλαχόπουλος: Κόροιβος Αμαλιάδας. Εκτός κι αν οι ξένοι καταφέρουν να υπερκαλύψουν το πολύ χαμηλό (ποιοτικό) ελληνικό στοιχείο.
Σταυρουλάκης: Η Δόξα Λευκάδας έχει το πιο δύσκολο έργο, από τη στιγμή που κλήθηκε να στήσει ρόστερ στις καθυστερήσεις. Βέβαια κάτι ανάλογο συνέβη και πέρσι με το Λαύριο, που στάθηκε αξιοπρεπέστατα, κόντραρε τους μεγάλους στην έδρα του και σώθηκε εύκολα…
Παπαδοπούλου: Η Δόξα Λευκάδας πήρε την τελευταία στιγμή το εισιτήριο για την κατηγορία και είναι από τις πιο ανέτοιμες ομάδες.
Καραλής: Η Δόξα Λευκάδας, λόγω της πολύ αργής ενσωμάτωσής της στην Α1, μέσω της wild card που εξασφάλισε, είναι το πρώτο φαβορί για να επιστρέψει στην Α2 κατηγορία. Το γεγονός ότι ολοκλήρωσε τη στελέχωση του ρόστερ της μόλις λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα, την καθιστά ουσιαστικά καινούρια ομάδα και χωρίς ομοιογένεια για την αρχή τουλάχιστον και πιστεύω θα αρχίσει το πρωτάθλημα με μειονέκτημα έναντι των υπολοίπων ομάδων.
Σπανού: Ίσως η απειρία της Δόξας Λευκάδας να της στοιχίσει. Πήρε την wild card και βρέθηκε ξαφνικά στην κατηγορία και με τα πρώτα δεδομένα φαντάζει η 1η υποψήφια για υποβιβασμό.

Ποιος εκτιμάτε ότι θα είναι ο ξένος-αποκάλυψη στο εφετινό πρωτάθλημα;

Σκουντής: Εξαρτάται από το τι εννοούμε αποκάλυψη. Τον ξένο που θα βάζει τριαντάρες και θα σώσει την ομάδα του ή αυτόν που θα προσθέσει ποιότητα σε μια εκ προοιμίου ισχυρή ομάδα; Ούτως ή άλλως τα τελευταία χρόνια (της κρίσης) το ελληνικό πρωτάθλημα αποτελεί πασαρέλα και καλό διαβατήριο για μεταγραφές ξένων που πιο μπροστά δεν τους ήξερε ούτε η μάνα τους! Επιλέγω ως υποψήφιους από τη δεύτερη κατηγορία τον Ντίξον της ΑΕΚ και αυτόν τον αντιτουριστικό τον Σανικίτζε, που μοιάζει βγαλμένος από την Παλαιά Διαθήκη. Σκέτος Ιώβ, σαν τον Τριάντο που έπαιζε στα 80s στην Εστία Φιλίας, μαζί με τον Μουζακιώτη, τον Παλτσόγλου και τον Μανουσέλη!
Παπαδογιάννης: Ο Μάικλ Ντίξον της ΑΕΚ φαίνεται ότι θα κάνει πολύ θόρυβο.
Ντεντόπουλος: Νταριλ Μπράιαντ (ΠΑΟΚ), Μάικλ Τζένκινς (Αρης)
Καλκαβούρας: Αν είναι υγιής, νομίζω ο Μάϊκλ Ντίξον γιατί συγκεντρώνει στοιχεία σκόρερ ολκής, παλαιάς κοπής!
Παπανδρέου: Πέρσι ο Μελάγιες μου είχε πει «ο Οκάρο Ουάιτ» και δεν τον πίστεψα. Επομένως, φέτος ψηφίζω «ό,τι πει ο Μελάγιες»! Αν θέλετε τη δική μου γνώμη πάντως, αυτός ο σατανάς ο Ντίξον δεν είναι κακός...
Μελάγιες: Ο Έρικ Γκριν πιστεύω θα κάνει περισσότερα πράγματα από όσα φαντάζεται κι ο ίδιος ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.

«Τρελαίνομαι» για Σανικίτζε (Άρη), Φαγέ (Προμηθέας) και Ντίξον (ΑΕΚ).

Βλαχόπουλος: Ο Κεν Μπάουν. Είναι χαρισματικός combo guard, άγνωστος στο ευρύ μπασκετικό κοινό με ιδιαίτερη ικανότητα στο σκοράρισμα και στην τελική πάσα.
Σταυρουλάκης: Ο Κρις Τζόουνς του Απόλλωνα Πάτρας
Παπαδοπούλου: Ήδη ο Μάικλ Ντίξον έχει εκπλήξει με τις εμφανίσεις του στα φιλικά (Μου τα... έλεγε ο Μελάγιες γι' αυτόν από την αρχή)... ελπίζω να μην τον ματιάσουμε!
Καραλής: Ο Ντέβιν Μαρμπλ του Άρη θεωρώ ότι θα είναι η αποκάλυψη του πρωταθλήματος. Ήταν μια μεταγραφή, σχεδόν αθόρυβη, από τους Θεσσαλονικείς, που όμως μπορεί να αποδειχθεί λίρα εκατό, καθώς πρόκειται για έναν εξαιρετικής... πάστας παίκτη, με εμπειρία από το υψηλότερο επίπεδο, και δη αυτό του NBA, που θα βοηθήσει πολύ τον Άρη στην απαιτητική σεζόν που ανοίγεται.
Σπανού: Ο Τζένκινς, ο νέος σούτινγκ γκαρντ του Άρη αποτελεί μια πολύ καλή μονάδα και ψάχνει την ευκαιρία του. Μένει να δούμε αν κολλήσει στο πλάνο του Πρίφτη και θα προσφέρει τα αναμενόμενα.

Ποιος παίκτης συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες για τον τίτλο του πρώτου σκόρερ;

Σκουντής: Ποντάρω στον Ελ Αμίν της Κύμης.
Παπαδογιάννης: Ο Ντίξον είναι γεννημένος σκόρερ, αλλά υποψιάζομαι ότι θα του πάρει τον τίτλο κάποιος Αμερικανούς από μικρότερη ομάδα, όπως ο Ελ Αμίν της Κύμης.
Ντεντόπουλος: Ο Μάικλ Ντίξον της ΑΕΚ.
Καλκαβούρας: Ένας εκ των δύο Αμερικανών της Κύμης. Είτε ο Ελ-Αμίν, είτε ο Μόργκαν.
Παπανδρέου: Ο Μάικλ ο Ντίξον!
Μελάγιες: Δύσκολη ερώτηση. Σίγουρα κάποιος Αμερικανός από ομάδα που θα είναι 6η και κάτω.
Βλαχόπουλος: Επιμένω στον Κεν Μπράουν. Έτσι όπως είναι διαμορφωμένο το ρόστερ του Κόροιβου θα επωμιστεί τις ευθύνες και ανεξαρτήτων ποσοστών ευστοχίας, η ομάδα θα στηριχθεί στη δική του αποτελεσματικότητα.
Σταυρουλάκης: Ο Μάικ Τζέιμς του Παναθηναϊκού
Παπαδοπούλου: Ψηφίζω... Μάικλ Ντίξον.
Καραλής: Ο Μάικλ Ντίξον της ΑΕΚ δείχνει... καυτός στα πρώτα φιλικά της «Ένωσης» και θα του δώσω ένα ελαφρύ προβάδισμα γι' αυτήν τη διάκριση. Πρόκειται για ένα «πολυβόλο» που είναι πολύ πιθανό να πάρει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος, έχοντας βέβαια μεγάλο ανταγωνισμό από παίκτες ανάλογης ικανότητας στο σκοράρισμα. Δεν αποκλείω και την έκπληξη βέβαια, αφού μην ξεχνάμε ότι πέρυσι αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ ο Κέβιν Ντίλαρντ του Απόλλωνα Πάτρας.
Σπανού: O Ντίξον της ΑΕΚ αποτελεί σκόρερ ολκής και ξεκινάει από καλή αφετηρία για να κερδίσει τον τίτλο του 1ου σκόρερ στο πρωτάθλημα.

Ποια επαρχιακή ομάδα έχει την πιο σκληρή έδρα και θα δυσκολέψει περισσότερο τις ομάδες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης;

Σκουντής: Δεν ξέρω τι ντεσιμπέλ παράγουν κι αν ρίχνουν... μπινελίκια στους φιλοξενούμενους, αλλά θα ήθελα να είμαι παρών στα ντέρμπι του Απόλλωνα με τον Προμηθέα!
Παπαδογιάννης: Ο Απόλλωνας έχει γεμάτο, μεγάλο και ωραίο γήπεδο, αλλά θα πρέπει να βοηθήσει και η ομάδα για να ζοριστούν στην Πάτρα οι μεγάλοι.
Ντεντόπουλος: Ο Κολοσσός Ρόδου και το Ρέθυμνο.
Καλκαβούρας: Οι πιο σκληρές έδρες είναι στα Τρίκαλα και τη Ρόδο, οπότε λόγω μεγαλύτερης ποιότητας του Κολοσσού, θα πάω με τους Ροδίτες.
Παπανδρέου: Ο Απόλλωνας, γιατί έχει παραδοσιακό μπασκετικό κοινό και είναι –στα χαρτιά τουλάχιστον- καλύτερος από πέρσι
Μελάγιες: Κολοσσός και Προμηθέας Πάτρας. Σίγουρα θα πετύχουν κάποια νίκη (μπορεί και δύο) απέναντι σε ΑΕΚ, Άρη ή ΠΑΟΚ.
Βλαχόπουλος: Ο Κολοσσός Ρόδου. Κέρδισε τρεις φορές τον Αρη στις τελευταίες ισάριθμες αναμετρήσεις τους στην Ρόδο. Επικράτησε δύο φορές του ΠΑΟΚ στους τελευταίους τρεις αγώνες τους, ενώ η ΑΕΚ έκανε το 2/2 με συνολική διαφορά οκτώ πόντων.
Σταυρουλάκης: Ο κόσμος του Προμηθέα Πάτρας ήταν κοντά στην ομάδα που μάζευε 1.000 μ.ό. στα παιχνίδια της Α2. Φέτος οι Αχαιοί θα αγωνίζονται στο «Δημ.Τόφαλος» που αναμένεται να αποτελέσει σημείο αναφοράς στη μάχη για την γρήγορη παραμονή και τη συμμετοχή στα playoffs.
Παπαδοπούλου: O Aπόλλων Πάτρας δημιουργεί όμορφη και μπασκετική ατμόσφαιρα, ενώ ο Κολοσσός πάντα είναι δυνατός στην έδρα του και πέρσι νίκησε τον Άρη και τον ΠΑΟΚ, ενώ ηττήθηκε στον πόντο από την ΑΕΚ.
Καραλής: Κολλοσός Ρόδου και Απόλλων Πάτρας διαθέτουν δυο εξαιρετικά... μπασκετικές και ζεστές έδρες, που θα μπορέσουν να βάλουν δύσκολα στις ομάδες Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Άλλωστε, έχει αποδειχθεί και τα προηγούμενα χρόνια, ότι οι «μεγάλοι» δυσκολεύτηκαν αρκετά στις συγκεκριμένες έδρες και πιστεύω ότι και φέτος οι δυο αυτές ομάδες θα αποδειχθούν σκληρά... καρύδια στα «σπίτια» τους.
Σπανού: Ο Κολοσσός Ρόδου είναι η πιο έμπειρη ομάδα της επαρχίας. Οι Ροδίτες αγαπούν την ομάδα του νησιού της και την στηρίζουν. Δυσκολεύει παραδοσιακά τους μεγάλους.