Ο Πάου Γκασόλ, ένας από τους αγαπημένους μας... μισητούς Ισπανούς, έχει σήμερα τα γενέθλια του και συνεχίζει να χτίζει με απόλυτη συνέπεια τον «μύθο» του, χάρη σε πολλή δουλειά και άφθονο ταλέντο.

Η νέα του στέγη θα είναι το Σαν Αντόνιο και οι Σπερς και ακόμα και στα 36 του αυτά που μπορεί να προσφέρει τον καθιστούν μοναδικό και αναντικατάστατο.

Μπορεί να μην φορά την... αγαπημένη μας εθνική φανέλα είναι όμως ΑΔΥΝΑΤΟΝ να αγνοήσει κάποιος, το πόσο μεγάλος παίκτης είναι και ίσως ένας από τους καλύτερους παίκτες που έχει βγάλει η «Γηραιά Ήπειρος» .

Οι τίτλοι του προκαλούν «ζάλη» και όλα αυτά που έχει καταφέρει «φωνάζουν», χωρίς ο ίδιος να χρειαστεί να κάνει κάτι παραπάνω από το να παίζει το παιχνίδι που λατρεύει και να φαντάζει, μέσα στα αστραφτερά παρκέ, απλά μοναδικός.

Ένας «μύθος» γεννιέται

Γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1980 στην Βαρκελώνη, με τους δύο του γονείς να είναι γιατροί, αλλά η μοίρα ήθελε τον ίδιο με μια πορτοκαλί μπάλα στα χέρια.

Ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ στην σχολική του ομάδα πριν υπογράψει στην Κορνηλία.

Στα 16 του μετακόμισε στην μοναδική ομάδα στην Ευρώπη που είχε την τύχη να γράψει στην ιστορία της τον Πάου Γκασόλ, την Μπαρτσελόνα.

Στους «μπλαουγκράνα» βρέθηκε το 1998 και η πορεία του ήταν ανοδική με το άστρο του να λάμπει χρόνο με τον χρόνο, λεπτό με το λεπτό.

Η πρώτη του χρονιά με την αντρική ομάδα θα τον βρει με μόλις 25 λεπτά συμμετοχής συνολικά ενώ την δεύτερη θα φτιάξει έναν μέσο όρο με 13,7 λεπτά.

Η χρονιά όμως που θα κάνει τον Γκασόλ να ακουστεί μέχρι την άλλη πλευρά του Ατλαντικού θα είναι η τελευταία του με την Μπαρτσελόνα.

Ο χρόνος του θα ανέβει όπως και αυτά που θα προσφέρει μέσα στο παρκέ.

Σε 27,4 λεπτά συμμετοχής θα μετρήσει 12,4 πόντους και 5,8 ριμπάουντ με τον ίδιο να κερδίζει τον τίτλο του MVP στο κύπελλο.

Αυτή θα είναι και η αφετηρία για τον τελικό προορισμό. Θα δηλώσει συμμετοχή στο ντραφτ του ΝΒΑ το 2001και θα επιλεχθεί στην 3η θέση από τους Χοκς που θα τον δώσουν τελικά στους Γκρίζλις.

Μια διαδρομή όνειρο...

Στο ΝΒΑ ο Γκασόλ έμελλε να γράψει ιστορία. Το μονοπάτι έχει αφετηρία τους Γκριζλις όπου θα κάνει τα πρώτα του βήματα το 2001 σαν rookie της ομάδας. Η αρχή θα είναι όπως και όλη η διαδρομή, εντυπωσιακή!

Με μέσο όρο 17,6 πόντους και 8,9 ριμπάουντ ανά παιχνίδι, θα γίνει ο παίκτης που δεν θα χάσει κανένα από τα 82 παιχνίδια μέσα στην χρονιά και θα ονομαστεί Rookie της χρονιάς και θα γίνει ο ηγέτης τους από την πρώτη μέρα.

Αυτή ήταν και η μια και μοναδική χρονιά που χρειάστηκε να προσαρμοστεί απόλυτα στις ανάγκες της λίγκας. Όχι, ότι ήταν άσχημη, αλλά από την επόμενη σεζόν με μέσο όρο 19 πόντους θα γίνει πρώτος σκόρερ της ομάδας, αλλά και σημείο αναφοράς.

Θα βάλει την ομάδα του Μέμφίς στον χάρτη και θα την οδηγήσει σε 3 διαδοχικές φορές σε play offs.

Ο ίδιος παρά τις εντυπωσιακές του εμφανίσεις θα πάει για πρώτη φορά σε All – Star Game to 2006, γεγονός που ίσως και να οφείλονταν στην θέση της ομάδας του στον χάρτη του ΝΒΑ.

Τελικά, θα παραμείνει στους Γκριζλίς 6,5 χρόνια και όταν θα αποχωρίσει θα αφήσει πίσω του απίστευτα ρεκόρ.

Κάπου εκεί θα έρθουν στην καριέρα του οι Λέικερς.

«Αυτή είναι η ευκαιρία μας», θα πει ο Κόμπι που μετά την φυγή του Σακίλ, έψαχνε ένα στήριγμα για να μπορέσει να φέρει ξανά την ομάδα του στην κορυφή.

Αυτός δεν ήταν άλλος από τον Γκασόλ.

Για να γίνει η επιθυμία του Κόμπι πράξη χρειάστηκε οι Λέικερς να δώσουν στους Γκρίζλις δύο παίκτες και μελλοντικές επιλογές ντραφτ.

Ήταν το 2008 όταν ο Γκασόλ έκανε το βήμα που θα τον έφερνε σε νέο μονοπάτι, που αυτή την φορά θα είναι στολισμένο με δαχτυλίδια.

Στο Λος Άντζελες ολοκληρώθηκε ένα παζλ τίτλων. Οι Λέικερς βρήκαν αυτό που έψαχναν, ο Γκασόλ βρήκε τις φιλοδοξίες που έψαχνε και ο Κόμπι βρήκε την βοήθεια που έψαχνε.

Και όταν όλα τα κομμάτια μπήκαν στην θέση τους το παζλ που εμφανίστηκε ήταν με τους Λέικερς πρωταθλητές.

Την πρώτη του χρονιά η ομάδα θα βρεθεί στους τελικούς, ενώ το 2009 και το 2010 θα στεφθεί πρωταθλήτρια και η επιλογή αυτή θα έχει κάνει τον Γκασόλ επίσημα και έναν από τους κορυφαίους.

Η εντυπωσιακή του παρουσία θα του φέρει άλλες 3 συμμετοχές στο All – Star Game (2009, 10, 11).

Η επόμενη σεζόν και η αλλαγή προπονητή θα φέρουν ανισορροπία στην σχέση του Γκασόλ με την ομάδα του.

Θα χάσει την θέση του βασικού και οι πρώτοι τραυματισμοί θα κάνουν την εμφάνιση τους.

Παρόλο το θετικό κλείσιμο της χρονιάς ο Πάου Γκασόλ το 2014 θα πάρει την απόφαση και θα μετακομίσει στο Σικάγο και τους Μπουλς.

«Ήταν μια δύσκολη απόφαση. Σκέφτηκα ότι το Σικάγο θα ταιριάξει καλύτερα σε εμένα. Είναι σπουδαία πρόκληση, αλλά λατρεύω τις προκλήσεις. Ανυπομονώ».

Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε η καριέρα του Ισπανού άσου στους Μπουλς.

Μια αλλαγή που ίσως να είναι και επανέναρξη της καριέρας του.

Στους Μπουλς ο Γκασόλ βρήκε την ομάδα που ήθελε και χρειαζόταν για να κάνει το restart. Μπορεί ο χρόνος να μετρά αντίστροφά αυτό όμως δεν έπαιξε κανέναν ρόλο στην πορεία του. Οι 2 χρονιές στο Σικάγο είναι εντυπωσιακές και συνδυάστηκαν με την επιλογή του στο All – Star Game.

Βέβαια και αυτός ο κύκλος φαίνεται να κλείνει και ο Γκασόλ αναζητά την νέα πρόκληση της καριέρας του.

Αυτή την βρήκε στους Σπερς που θέλουν να συνδυάσουν την πολύ αποτελεσματική χρονιά του Γκασόλ (16,5π, 11ρ., 4,1ασ., 0,6κλ., 2κοψ., 2,3λ., σε 31:49 και 72 συμ.) με την ικανότητα και την εμπειρία που μπορεί να φέρει στο Σαν Αντόνιο.

Το deal θέλει τον Πάου Γκασόλ για 2 χρόνια στους Σπερς έναντι $30.000.000.

Ο... έρωτας της ζωής του

​

Αναμφισβήτητα είναι ένας από τους μεγαλύτερους διεθνείς ηγέτες που έχουν περάσει από τα παγκόσμια παρκέ.

Το ραντεβού του με την εθνική του ομάδα δεν θα μπορούσε να είναι πιο συνεπές, όπως και οι επιτυχίες που έχει με την φανέλα με το εθνόσημο.

Η συλλογή τίτλων θα ξεκινήσει από τις μικρές εθνικές ομάδες της Ισπανίας.

Το 1998 θα γίνει η αρχή όπου θα κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U18 και το 1999 θα διπλασιάσουν το χρυσάφι οι νεαροί Ισπανοί.

Η συνέχεια θα γίνει από την U20 που και αυτοί δεν θα μείνουν εκτός μεταλλίων, αφού θα κατακτήσουν την τρίτη θέση και το χάλκινο μετάλλιο, πριν η «καυτή» φουρνιά της Ισπανίας αποχαιρετήσει τις μικρές εθνικές και αρχίσει τις παραστάσεις της με τους άνδρες.

Ο Πάου Γκασόλ αγωνίζεται με την φανέλα με το εθνόσημο από το Eurobasket του 2001 και σε αντίθεση με σχεδόν όλους τους μεγάλους παίκτες έχει λείψει μόνο όταν χρειάστηκε και αυτό είναι δύο μόλις φορές, στο Eurobasket του 2005 και στο Mundobasket του 2010.

Η αυτοκρατορία ξεκινά από το Eurobasket του 2001 στην Τουρκία, όπου οι Ισπανοί θα κατακτήσουν το χάλκινο μετάλλιο και ο Γκασόλ θα είναι εκεί πρωταγωνιστής με 17,3 πόντους και 9,7 ριμπάουντ να αφήσει τον κόσμο να προσμένει μια ακόμα καλύτερη συνέχεια.

Και αυτή θα έρθει...

Στο Eurobasket 2003 και ο Γκασόλ είναι εξωπραγματικός. Θα οδηγήσει τους Ισπανούς στην δεύτερη θέση του τουρνουά, όντας 1ος σκόρερ με απίστευτες εμφανίσεις. Στον τελικό κόντρα στους Λιθουανούς θα κάνει εντυπωσιακό παιχνίδι μετρώντας 36 πόντους και 12 ριμπάουντ.

Η ώρα της κορυφής...

Αυτή θα είναι στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 που οι Ισπανοί θα σαρώσουν όποιον βρουν στο διάβα τους και ο Γκασόλ θα είναι ο MVP του τουρνουά.

Την ζωή τους την έκανε πιο... εύκολη και η Ελλάδα, που θα κερδίσει στον ημιτελικό τους Αμερικανούς, θα πάει «άδεια» αλλά και επαναπαυμένη στον τελικό και θα χάσει εύκολα από την παρέα του Γκασόλ, αφού ο ίδιος ήταν τραυματίας.

Ακόμα και τραυματίας όμως στην στατιστική έχουν μείνει οι 21,3 πόντοι κατά μέσο όρο και τα 9,4 ριμπάουντ.

Ηγέτης και στο Eurobasket του 2007

Οι Ισπανοί θα «πονέσουν» μέσα στο σπίτι τους και τελικά θα κατακτήσουν το ασημένιο μετάλλιο. Οι Ρώσοι θα κάνουν τρομερό παιχνίδι και θα στερήσουν από τον Γκασόλ και την παρέα του ένα ακόμη χρυσό μετάλλιο.

Ο Πάου θα κάνει «πράγματα και θαύματα» στον ημιτελικό κόντρα στην Ελλάδα, όπου θα πετύχει 23 πόντους και συνολικά στο τουρνουά το... κοντέρ θα γράψει 18,8 πόντους και 7 ριμπάουντ.

Οι Ισπανοί είναι ασταμάτητοι και η συνέχεια θα γραφτεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο.

Οι Αμερικανοί θα είναι αυτοί που θα στερήσουν από τον Πάου και τα υπόλοιπα «αστέρια» των Ισπανών το χρυσό μετάλλιο και θα τους αφήσουν με το γλυκόπικρο ασημένιο.

Το Eurosbasket του 2009 θα είναι ακόμα ένα πετυχημένο για τους πολυνίκες Ισπανούς. Με τον Γκασόλ για ακόμα μια φορά να ηγείται της προσπάθειας οι Ισπανοί θα φτάσουν στην κατάκτηση ακόμα μια πρωτιάς.

Ο παίκτης των... Σπερς πλέον θα αναδειχθεί πρώτος σκόρερ του τουρνουά με 18,7 πόντους και 8,3 ριμπάουντ και στην ιστορία θα μείνουν οι 28 πόντοι που πέτυχε κόντρα στους Γάλλους.

Χρυσή συνέχεια...

Χρυσό για την Ισπανία και στο τουρνουά της Λιθουανίας. Οι Ισπανοί θα χρειαστούν να κερδίσουν στον τελικό τους Γάλλους για να κρεμάσουν ακόμα ένα χρυσό μετάλλιο στον λαιμό τους και ακόμα μια φορά αυτό θα γίνει με μπόλικη βοήθεια από τον ηγέτη τους.

Στους 20,1 πόντους και στα 8,3 ριμπάουντ θα σταματήσει ο Πάου και θα δείξει γιατί πραγματικά είναι ένας από τους κορυφαίους σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Ασημένιος σημαιοφόρος

Ο Γκασόλ θα είναι ο σημαιοφόρος της Ισπανίας στου Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012 και όχι άδικα.

Οι αχτύπητοι Αμερικάνοι θα καπαρώσουν για ακόμα μια φορά το χρυσό και θα αφήσουν τους Ισπανούς στην δεύτερη θέση.

Ο Πάου θα είναι για ακόμα μια φορά εκεί και θα είναι πρωταγωνιστής. Θα σταματήσει στους 19,1 πόντους και στα 7,6 ριμπάουντ και θα προσθέσει ακόμα ένα Ολυμπιακό μετάλλιο στην πλούσια συλλογή του.

Eurobasket 2015 και άλλη μια εντυπωσιακή παράσταση...

Τι και αν έφτασε τα 34 θα είναι πάλι εκεί στο Eurobasket του 2015 για να εντυπωσιάσει ολόκληρο τον πλανήτη και να κάνει τους αντιπάλους των Ισπανών να βλέπουν εφιάλτες.

Μετά από αποχή ενός τουρνουά ο Γκασόλ επέστρεψε, πήρε από το χέρι την εθνική του ομάδα και την οδήγησε σε ακόμα μια χρυσή κορυφή.

Κατέκτησε τον τίτλο του MVP του τουρνουά και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς αφού εντυπωσίασε με 41 πόντους κόντρα στους Γάλλους και με 25,6 πόντους μέσο όρο σε ένα τουρνουά που «βάφτηκε» για ακόμα μια φορά στα Ισπανικά χρώματα.

Το φετινό καλοκαίρι θα είναι ένα σαν όλα τα άλλα για τον Πάου Γκασόλ...

Θα ξεχάσει την ξεκούραση του και θα βρεθεί στα παρκέ του Ρίο για να αρπάξει ακόμα μια πρόκληση φορώντας την αγαπημένη του φανέλα.

Αυτό που επιλέγει να κάνει ο Γκασόλ ξεπερνάει το πλούσιο ταλέντο του και τον κάνει να φαντάζει ακόμα πιο ξεχωριστός στα μάτια ενός κοινού που έχει μάθει να ξεχωρίζει τους ταλαντούχους παίκτες από τους... μοναδικούς.

Μοναδικούς παίκτες που όλοι έχουμε ανάγκη να βλέπουμε ό,τι χρώμα φανέλα και αν φοράνε...