Με αφορμή την επιστροφή του Κώστα Παπανικολάου στα ευρωπαϊκά γήπεδα μετά το πέρασμά του από τα παρκέ του ΝΒΑ, το gazzetta καταγράφει την πορεία των υπολοίπων Ελλήνων παικτών που αποφάσισαν να «τολμήσουν» το άλμα στο καλύτερο πρωτάθλημα του πλανήτη, αλλά τελικά επέστρεψαν στην «γηραιά Ήπειρο».

Στη λίστα δε συμπεριλαμβάνονται οι Γιάννης Αντετοκούνμπο και Κώστας Κουφός, διότι δεν έχουν αγωνιστεί σε κάποια ευρωπαϊκή ομάδα και είναι εν ενεργεία παίκτες του ΝΒΑ.

Η ξεχωριστή περίπτωση του Ιάκωβου Τσακαλίδη

Ο παίκτης με την μακροβιότερη καριέρα στο ΝΒΑ (μέχρι στιγμής) είναι ο Ιάκωβος Τσακαλίδης. Ο Ελληνογεωργιανός ύψους 2,18μ. σέντερ έκανε τα πρώτα βήματα της καριέρας του στην ΑΕΚ την τριετία 1997-2000. Το καλοκαίρι του 2000 μετακομίζει στο ΝΒΑ και τους Φοίνιξ Σανς. Μένει στους «ήλιους» για τρεις σεζόν με καλύτερή του τη σεζόν 2001-02, όπου είχε 7,3 πόντους και 5,6 ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Η επόμενη τετραετία τον βρίσκει στο Μέμφις και τους Γκρίζλις, ενώ το 2007 κάνει ένα μικρό πέρασμα και από τους Ρόκετς. Το καλοκαίρι του 2007 αποφασίζει να επιστρέψει στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης πίστεψε πως ο Τζέικ θα βοηθούσε, ωστόσο στο τέλος της σεζόν αποφάσισε να αποσυρθεί από τα παρκέ σε ηλικία 29 ετών. Πλέον ζει μόνιμα σε ένα αγρόκτημα στο Φοίνιξ των ΗΠΑ και δεν έχει καμία επαφή με το άθλημα του μπάσκετ.

Το μεγάλο ταλέντο: Ευθύμης Ρετζιάς

Ο Ρετζιάς επιλέχθηκε στο ντραφτ του ΝΒΑ το 1997, ωστόσο αποφάσισε να παίξει εκεί 5 χρόνια αργότερα, τη σεζόν 2002-03. Το πέρασμά του από τους Φιλαντέλφια Σίξερς δεν ήταν ιδιαίτερα πετυχημένο με τον Τρικαλινό σέντερ να αγωνίζεται σε 35 παιχνίδια, έχοντας 1,5 πόντους μέσο όρο. Για ένα χρόνο παρέμεινε στις ΗΠΑ και στη συνέχεια επέστρεψε στην Ευρώπη και την τουρκική Φενέρμπαχτσε. Με τη φανέλα της Φενέρ αγωνίστηκε σε 17 αγώνες στην Ευρωλίγκα, όπου μέτρησε 9,3 πόντους και 3,9 ριμπάουντ ανά 23' συμμετοχής. Αποσύρθηκε πρόωρα από την ενεργό δράση λόγω των πολλών συνεχόμενων προβλημάτων τραυματισμών.

Ο πρώτος όλων Αντώνης Φώτσης

Ο Αντώνης Φώτσης ήταν ο πρώτος μη ομογενής Έλληνας που έπαιξε ποτέ στο ΝΒΑ. Επιλέχθηκε στο Νο.47 του ντραφτ του 2001 από τους Γκρίζλις και στην μονοετή του παρουσία αγωνίστηκε σε 28 παιχνίδια, έχοντας 3,9 πόντους και 2,2 ριμπάουντ ανά αγώνα. Την επόμενη σεζόν ο φόργουορντ του Παναθηναϊκού επιστρέφει στον... Παναθηναϊκό αισθητά καλύτερος.
Εκτοξεύει τους μέσους όρους του στους 14,5 πόντους ανά αγώνα στην Ευρωλίγκα, ενώ πανηγυρίζει νταμπλ στην Ελλάδα. Ο Φώτσης θεωρείται ένας εκ των πλέον πετυχημένων παικτών του ελληνικού μπάσκετ. Έχει πανηγυρίσει τίτλους σε Ελλάδα, Ισπανία (Ρεάλ), αλλά και Ρωσία (Ντινάμο Μόσχας). Σήμερα, αγωνίζεται στους «πράσινους», με τους οποίους αναμένεται να ολοκληρώσει την καριέρα του.

Ο πεισματάρης Ανδρέας Γλυνιαδάκης

Ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης ήταν ο παίκτης της λίστας με την μεγαλύτερη επιθυμία να αγωνιστεί στο ΝΒΑ. Γιατί αυτό; Διότι ο Γλυνιαδάκης έγινε ντραφτ στο Νο.58 από τους Πίστονς το 2003, ωστόσο πήγε στο ΝΒΑ δυο χρόνια αργότερα και περιορίστηκε σε εμφανίσεις στο ΝΒDL για δυο ολόκληρες σεζόν, απορρίπτοντας παράλληλα προτάσεις από ελληνικούς συλλόγους. Τελικά στο ΝΒΑ έπαιξε για λογαριασμό των Σιάτλ Σόνικς. Πήρε μέρος σε 13 αγώνες, 4 μάλιστα ως βασικός, με ρεκόρ καριέρας του τους 8 πόντους. Ο Χανιώτης σέντερ τελικά πήρε την απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα. Υπέγραψε αρχικά με την ΑΕΚ, αλλά έλυσε σύντομα τη συνεργασία του για να συμφωνήσει με το Μαρούσι, που έμεινε για 2 σεζόν. Στην καριέρα του έχει αγωνιστεί σε ΗΠΑ, Ιταλία, Καζακστάν, Λιθουανία, Κύπρο, Ελβετία, Τουρκία και Ρουμανία. Εδώ και μερικές εβδομάδες αγωνίζεται και πάλι στην Ελλάδα με τη φανέλα της Κηφισιάς.

Ο απογοητευμένος Βασίλης Σπανούλης

Ο Λαρισαίος γκαρντ και αρχηγός του Ολυμπιακού θεωρείται ένας από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Το πέρασμά από το ΝΒΑ όμως θα αποτελεί ένα μελανό σημείο της κατά τα άλλα τεράστιας καριέρας του. Ο Σπανούλης έγινε ντραφτ το 2004 από τους Μάβερικς, αλλά τα δικαιώματά του πήγαν αυτομάτως στους Ρόκετς. Ο V-Span αποφάσισε να κάνει το μεγάλο άλμα το καλοκαίρι του 2006. Τη σεζόν 2006-07 αγωνίστηκε χωρίς επιτυχία στους Ρόκετς. Δε κατάφερε ποτέ να κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του και με δεδομένο ότι ο Σπανούλης είναι γεννημένος νικητής, δεν άντεξε να βλέπει τους αγώνες της ομάδας του από την άκρη του πάγκου. Είχε 2,7 πόντους και 0,9 ασίστ ανά 8,8 λεπτά σε 31 συμμετοχές στη μοναδική του σεζόν. Το αμέσως επόμενο καλοκαίρι γίνεται ανταλλαγή στους Σπερς και παρότι η ομάδα του Πόποβιτς προσπάθησε να τον κρατήσει στο ρόστερ της, ο Σπανούλης πήρε την απόφαση να επιστρέψει στον Παναθηναϊκό. Οι «πράσινοι» πλήρωσαν το buy out, τον έκαναν και πάλι μέλος του ρόστερ τους και έκτοτε η πορεία του είναι γνωστή σε όλη την Ευρώπη.

Η αντίστροφη πορεία του Νικ Καλάθη

Παρότι μεγαλωμένος στις ΗΠΑ και σπουδαγμένος στο γνωστό πανεπιστήμιο της Φλόριντα, ο Νικ Καλάθης αποφάσισε να έρθει πρώτα στην Ευρώπη και στη συνέχεια να δοκιμάσει να παίξει στο ΝΒΑ. Ο Παναθηναϊκός του δίνει την ευκαιρία το 2009 και ο Καλάθης γίνεται μέλος της αρμάδας του Ομπράντοβιτς. Κατακτά μια Ευρωλίγκα, παίζει ένα χρόνο στην Λοκομοτίβ Κουμπάν και το καλοκαίρι του 2013 αποφασίζει να παίξει στο ΝΒΑ. Η παρουσία του με τη φανέλα των Γκρίζλις είχε πολλά σκαμπανεβάσματα. Συνολικά στα 2 χρόνια μετρά 4,6 πόντους και 2,7 ασίστ ανά αγώνα, ωστόσο «κουβαλά» και μια τιμωρία 20 αγώνων για ντόπινγκ στο τέλος της πρώτης σεζόν. Το καλοκαίρι του 2015 ο Καλάθης αποφασίζει πως καμία πρόταση στο ΝΒΑ δεν τον καλύπτει και έτσι επιστρέφει στον Παναθηναϊκό.

Ο... προδομένος Κώστας Παπανικολάου:

Ο «Παπ» πήγε στο ΝΒΑ ως δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης το καλοκαίρι του 2014. Πρώτος του σταθμός στο κορυφαίο πρωτάθλημα, οι Ρόκετς, με τους οποίους πραγματοποιεί μια μεστή πρώτη σεζόν, που έκανε τους ανθρώπους της ομάδας να θέλουν να τον κρατήσουν. Κάτι που έκαναν, αλλά πριν καν αρχίσει η δεύτερη σεζόν του, τον στέλνουν μέσω πολλαπλής ανταλλαγής στους Νάγκετς. Οι Νάγκετς δεν του έδωσαν το εγγυημένο μονοετές συμβόλαιο που τόσο επιθυμούσε, αφού πρώτα τον είχαν απορρίψει ήδη μια φορά, και έτσι αποφάσισε να γυρίσει στην Ευρώπη. Το τι θα πετύχει και το πως θα εξελιχθεί η καριέρα του δε το ξέρει κανείς και μένει να φανεί στην πράξη.