Το 1979 σε ηλικία μόλις 19 ετών κατακτούσε το Κύπελλο Κυπελλούχων. Ηταν ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος του. Θα ακολουθούσαν ακόμα δύο ίδιοι (1982, 1989), καθώς έπειτα από 11 χρόνια ολοκλήρωνε την τεράστια καριέρα του με τη Μπαρτσελόνα. Ενδιάμεσα, ο Λόμπο Καράσκο θα γέμιζε το παλμαρέ του με ένα πρωτάθλημα (1985), τρία Κύπελλα, δύο Λιγκ Καπ, αλλά όχι και τον μεγάλο τίτλο που σχεδόν άγγιξε, μα δεν γεύτηκε: το Κύπελλο Πρωταθλητριών, το οποίο του στέρησαν οι αποκρούσεις πέναλτι του μυθικού πλέον Χέλμουντ Ντουκαντάμ. Σε εκείνον τον τελικό του 1986 με τη Στεάουα Βουκουρεστίου, ο ταχύτατος εξτρέμ της εποχής εννοείται πως ήταν βασικός.

Και εάν οι νεότεροι δεν τον γνωρίζουν, στη Βαρκελώνη τον τοποθετούν στους legends του συλλόγου για τη δεκαετία των '80ς. Αλλωστε ο Καράσκο των 499 συμμετοχών και των 99 γκολ με τα Μπλαουγκράνα, ο παίκτης που κοτζάμ Ντιέγκο Μαραντόνα κάποτε χαρακτήρισε λόγω των συστημένων σεντρών και του μυαλού του ως «αγαπημένο συμπαίκτη», υπήρξε βασικός σε έναν ακόμα χαμένο μεγάλο τελικό: εκείνον με την Εθνική Ισπανίας στο EURO του 1984.

Ο Καράσκο δίπλα στον Ντιεγκίτο

Δεν είναι όμως μόνο το παρελθόν του που μας ώθησε να επικοινωνήσουμε μαζί του, αλλά και το παρόν του, το οποίο εξακολουθεί να τον κρατάει ζεστό μέσα στα ποδοσφαιρικά πράγματα της Primera. Ο Καράσκο εδώ και χρόνια διατηρεί στήλη στην εφημερίδα «El Mundo Deportivo», ενώ εργάζεται και ως σχολιαστής αγώνων στο κανάλι «Quatro», αλλά και στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα που κάνει θραύση στην Ισπανία, το «Punto Pelota». Με αυτή τη διπλή του ιδιότητα λοιπόν, του ζητήσαμε να μας δώσει τα φώτα του για το μεγάλο Clasico...

Οπως συμβαίνει και στην Ιβηρική, έτσι και η δική μας συζήτηση ξεκίνησε με την αντιπαράθεση της καλύτερης επίθεσης κόντρα στην καλύτερη άμυνα: «Τα 30 γκολ της Ρεάλ απέναντι στο μηδέν παθητικό σε ένα τόσο μεγάλο ντέρμπι μοιάζουν απλά με ανούσια μαθηματικά. Θεωρώ απίθανο να είναι τόσο αποτελεσματική η πρώτη όσο απίθανο είναι και το να μην δεχτεί γκολ η δεύτερη. Αυτό το παιχνίδι θα είναι κλειστό, για τα δικά τους πάντα δεδομένα, με την τακτική να έχει τον Νο1 λόγο. Περισσότερο πιστεύω ότι θα προσπαθήσει η Μπάρτσα να το φέρει στα μέτρα της που φέτος είναι πιο σφικτά απ' ότι τα προηγούμενα χρόνια».

Η τακτική προσέγγιση των δύο ομάδων
Η Ρεάλ...
«Βγάζοντας από την κουβέντα τους Κριστιάνο και Μέσι που μπορούν με μία ενέργεια τους να αλλάξουν το ματς, όλη η κουβέντα αυτομάτως μεταφέρεται στη μεσαία γραμμή που θα κρίνει και το αποτέλεσμα. Η Ρεάλ χωρίς τον Μπέιλ θα παραταχθεί με 4-4-2. Αυτό σημαίνει ότι θα παίξει ο Ισκο και τούτο το θεωρώ πλεονέκτημα για τους Μαδριλένους που μου αρέσουν περισσότερο έτσι. Ο Μόντριτς θα έχει στο πλευρό του τον Κρόος που δεν θα προωθείται όσο συνήθως και αυτό θα είναι το όπλο της ομάδας. Οι δύο τους παίζουν γρήγορα, με τη μία, έχουν δέσει εξαιρετικά και έδειξαν ότι συνεργάζονται τέλεια με τους Χάμες, Ισκο, οι οποίοι ανοίγονται στα πλάγια. Και οι τέσσερις τους έχουν τη δυνατότητα να πάνε στο ένας εναντίον ενός ή να αξιοποιήσουν την ταχύτητα των Μπενζεμά, Ρονάλντο».

Η Μπαρτσελόνα...
«Δεν είμαι σίγουρος, αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτή τη φορά θα μείνει εκτός ο Πέδρο και στην στην τριάδα θα προωθηθεί ο Ινιέστα, ώστε να μπει ο Τσάβι και να υπάρξει καλύτερο κοντρόλ του ρυθμού και κυκλοφορία της μπάλας. Ο τελευταίος μπορεί να είναι ο καταλύτης για αυτό το ντέρμπι, κάτι που ελάχιστοι περιμένουν να συμβεί. Προσωπικά τον βλέπω ξεκούραστο και σε καλή κατάσταση. Το θέμα για τη Μπάρτσα είναι το πως θα τα πάνω πίσω Πικέ-Ματιέ, καθώς ο Μασεράνο θα βρεθεί ως αμυντικός μέσος εάν δεν προλάβει ο Μποιυσκέτς, κάτι που δεν βλέπω να συμβαίνει. Επίσης δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι θα δούμε σε αυτό το παιχνίδι για πρώτη φορά τον Λουίς Σουάρες, ο οποίος αποκλείεται να ξεκινήσει».

Αντσελότι ή Μουρίνιο
«Η μπάλα που παίζει η Ρεάλ με τον Αντσελότι είναι εκπληκτική. Αλήθεια είναι πως στη Μπαρτσελόνα πλέον σέβονται πολύ περισσότερο τους αντιπάλους τους τώρα απ' ότι οποιαδήποτε στιγμή στα τελευταία 10 χρόνια. Οι οπαδοί των Μαδριλένων απολαμβάνουν το παιχνίδι και πιστεύουν πολύ σε αυτή την ομάδα που έχει κερδίσει φίλους και αντιπάλους. Ωστόσο, ο Αντσελότι δεν ξεκίνησε από μηδενική βάση. Είχε θέσει τα θεμέλια ο Μουρίνιο που είχε καταφέρει να επαναφέρει το αίσθημα της μεγάλης ομάδας στη Ρεάλ και να διώξει την ηττοπάθεια που είχε δημιουργηθεί κόντρα στη Μπαρτσελόνα. Τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο καλά για τον Αντσελότι εάν δεν είχε προηγηθεί αυτή η περίοδο με τον Πορτογάλο».

Οι καινοτομίες του Λουίς Ενρίκε
«Δεν θα έλεγα ότι έχει φέρει κάτι καινούργιο. Απλά ο δικός του ερχομός συνοδεύτηκε με αρκετά καινούργια πρόσωπα και γενικότερα η ομάδα βρίσκεται σε έναν δρόμο ανανέωσης που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί. Εάν εξαιρέσει κανείς την αλλαγή ρόλου του Μέσι που είχε ξεκινήσει από πέρσι, αυτό που διακρίνω και μου αρέσει είναι ότι ο Λουίς Ενρίκε επιστρέφει στα μονοπάτια του Γκουαρδιόλα. Πίεση ψηλά χωρίς τη μπάλα και άμεσο κλέψιμο της, ώστε να βγει και νέα επίθεση. Επαναφέρει δηλαδή όλους τους κανόνες στο πρεσάρισμα που είχε θέσει ο Πέπ από το 2009. Οταν μπει στο κόλπο και ο Λουίς Σουάρες, τότε το παιχνίδι θα εκτιναχτεί. Επίσης θεωρώ ότι επειδή είναι πολύ ενεργητικός-επιθετικός και στο μαρκάρισμα του, η είσοδος του δεν θα επηρεάσει την αμυντική αποτελεσματικότητα ψηλά».

«Σαν τελικός Μουντιάλ»
Το κοντέρ του Καράσκο έχει καταγράψει διψήφιο νούμερο σε Clasico. Η πρώτη φορά ήταν στα 19 του. Οπότε ξέρει από πρώτο χέρι το πως είναι να παίζει σε αυτό το ντέρμπι ένας πρωτοεμφανιζόμενος και το περιγράφει με άκρως κατανοητό τρόπο: «Σαν να παίζει τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου. Είναι ο τελικός Μουντιάλ των συλλόγων!»

Είναι όμως αυτό το κορυφαίο Ρεάλ-Μπαρτσελόνα όλων των εποχών ή απλά μας ξελογιάζουν τα τεράστια ονόματα που θα εμφανιστούν το Σάββατο στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου»;
«Εάν ρωτήσεις τους παλιούς, θα σου πουν για τις δικές τους εποχές. Για τον Ντι Στέφανο και τον Κουμπάλα, για τον Κρόιφ και τον Χουανίτο. Απ' όσα έχω ζήσει εγώ, θα έλεγα ότι μπορεί και να είναι. Βέβαια δεν είναι αυτή η κορυφαία Μπαρτσελόνα. Εκείνη του Πεπ ήταν όχι μόνο η καλύτερη Μπάρτσα, αλλά και η καλύτερη ομάδα που έχει εμφανιστεί ποτέ. Η Ρεάλ πάλι είναι πιο γρήγορη από κάθε άλλη φορά. Θα μπορούσα να τη συγκρίνω με τη Ρεάλ της δικής μου εποχής, την τεράστια “Quinta del Buitre”. Αν και εκείνη η ομάδα είχε τεράστια ποιότητα. Ισως μεγαλύτερη και από τώρα».

Η “Quinta del Buitre” ήταν εκείνη που κατακτούσε τα πρωταθλήματα στην εποχή που έπαιζε ο Καράσκο. Τι συναίσθημα του έχει μείνει από τότε;
«Οτι εμείς τους νικούσαμε στα ντέρμπι κι εκείνοι κατακτούσαν στο τέλος τον τίτλο!»

Μονομαχία του με τον επίσης θρυλικό Χουανίτο της Ρεάλ

Τελικά τι είναι πιο σημαντικό σε μία τόσο μεγάλη κόντρα: να νικάς στο μεταξύ σας ή να παίρνεις στο τέλος το πρωτάθλημα;
«Μα φυσικά το δεύτερο. Εκείνη η Ρεάλ ήταν που πάντα γιόρταζε στο τέλος και αυτό γινόταν επειδή έπαιρνε τα μικρά ματς. Αυτό δηλαδή που δεν έκανε πέρσι η ομάδα του Αντσελότι, η οποία ήταν το μεγάλο φαβορί και δεν το πήρε γι αυτόν ακριβώς τον λόγο».

Μία πρόβλεψη...
«Είναι το πιο απρόβλεπτο, συναρπαστικό, ισορροπημένο ντέρμπι που μπορώ να θυμηθώ και δεν κρατιέμαι για να ξεκινήσει!»

Και λίγα λόγια για τον Μίτσελ...
«Παρακολουθώ τη δουλειά του στον Ολυμπιακό και εδικά φέτος που είναι αντίπαλος της Ατλέτικο στο Champions League. Από πέρσι κέρδισε τον θαυμασμό του προπονητικού κόσμου στην Ισπανία. Σίγουρα η Ελλάδα και η Ευρώπη κατ' επέκταση ανέβασε τις μετοχές του και τον βελτίωσε κι εκείνον. Ηταν πάντα ένας μεγάλος παίκτης και αποδεικνύει ότι μπορεί να είναι και ένας εξαιρετικός προπονητής. Εχω την αίσθηση ότι όταν επιστρέψει, θα πάρει κάποια σπουδαία δουλειά!»

Follow me: @jorgekaraman