Ο Σι Τζέι ΜακΚόλουμ δεν είναι ένας συνηθισμένος παίκτης του ΝΒΑ...

Δεν είναι ο παίκτης που είχε τα φυσικά προσόντα και απλά έπρεπε να δουλέψει με το ταλέντο για να βρει μια θέση στον μπασκετικό κόσμο. Ο Σι Τζέι γεννήθηκε με ένα πολύ σημαντικό μειονέκτημα. Δεν είχε το ύψος για να παίξει μπάσκετ και αυτό έκανε την προσπάθεια του να ξεχωρίσει ακόμα μεγαλύτερη σε σχέση με όλων των παιδιών που είχαν την ίδια ηλικία με εκείνον.

«Σημαίνει πολλά για εμένα να βρίσκομαι εδώ. Έχω κάνει πολύ δρόμο. Ξεκίνησα πραγματικά από τον πάτο. Ήμουν μικροσκοπικός, αλλά αυτό δείχνει τι μπορεί να κάνει κάποιος. Αν δουλέψεις σκληρά και έχεις πίστη στις δυνατότητες σου όλα είναι πιθανά». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια του ΜακΚόλουμ αμέσως μετά την επιλογή του το 2013 στην 10η θέση του ντραφτ από τους Μπλέιζερς. Για να φτάσει σε αυτό το σημείο ο παίκτης χρειάστηκε να υπερβεί άπειρα εμπόδια, που γινόντουσαν φανερά με γυμνό μάτι.

Γεννήθηκε το 1991 στο Οχάιο και το πρόβλημα του δεν ήταν ότι δεν είχε ταλέντο, το πρόβλημα του ήταν ότι ήταν ιδιαίτερα κοντός. Ο ΜακΚόλουμ ήταν μικροσκοπικός για την ηλικία του, με αποκορύφωμα την πρώτη του χρονιά στο λύκειο GlenOak, όπου είχε ύψος μόλις 1 μέτρο και 57 εκατοστά, με αποτέλεσμα η διαφορά να είναι τεράστια με γυμνό μάτι. Μέσα στο παρκέ ήταν με μεγάλη διαφορά ο πιο μικροσκοπικός και έμοιαζε σαν να παίζει παιδάκι με άντρες.

Φυσικά, η αμφισβήτηση ήταν τεράστια και το μοναδικό πράγμα που τον κρατούσε ήταν το ταλέντο του. Ευτυχώς για εκείνον μέσα στα δύο χρόνια, μέχρι να αποφοιτήσει πήρε ύψος, κοντά στα 22 εκατοστά και παρά ότι δεν ήταν ψηλός, ειδικά για σούτινγκ γκαρντ, τα κολέγια τον έβαλαν στο στόχαστρο τους. Η ικανότητα του στον σκοράρισμα ήταν μοναδική και ο μέσος όρος του που έφτανε στους 29.3 πόντους ανά παιχνίδι, την τελευταία του σεζόν, αποφοιτώντας όντας ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας του με 1.405 πόντους.

Η συνέχεια είχε τις δικές της δυσκολίες, αφού η μοίρα έδειχνε με συνέπεια το σκληρό της πρόσωπο στον ΜακΚόλουμ.

Πλέον, με ύψος ενός μέσου ανθρώπου επέλεξε το όχι και τόσο δημοφιλές Lehigh, που μέχρι τότε δεν είχε βάλει παίκτη του στο ΝΒΑ, για να συνεχίσει την καριέρα του και να δείξει το ταλέντο του, αλλά χρειάστηκε ψυχή και σώμα για να πάει την διαδρομή μέχρι το τέλος. Το 2009 βρέθηκε εκεί και αμέσως έκανε την διαφορά. Στην πρώτη του σεζόν είναι 19.1 πόντους κατά μέσο όρο και 5 ριμπάουντ. Μάζεψε μπόλικες τιμές εκεί, αφού η ικανότητα του στο σκοράρισμα ήταν αδιαμφισβήτητη. Ολοκλήρωσε την εκπαίδευση, κάτι που θεωρούσε πάρα πολύ σημαντικό, πήρε την ειδικότητα του στην δημοσιογραφία και παράλληλα δούλευε με το σώμα του και το παιχνίδι του στα 4 χρόνια που έμεινε εκεί.

Ήθελε να ολοκληρώσει την εκπαίδευση του γι' αυτό και δεν αποφάσισε να βάλει το όνομα του νωρίτερα στο ντραφτ και αυτό ήταν κάτι που το «πλήρωσε» ακριβά. Είχε κάνει τόσο μεγάλο αγώνα να φτάσει το κορμί του και το επίπεδο του στο υψηλότερο επίπεδο, να τον προσέξουν οι ομάδες του ΝΒΑ σε ένα κολέγιο που ήταν τουλάχιστον... αντιτουριστικό στον «μαγικό» κόσμο και η ατυχία του χτύπησε μεγαλοπρεπέστατα την πόρτα. Στην τελευταία του χρονιά και συγκεκριμένα στις 5 Ιανουαρίου του 2013 σε ένα παιχνίδι κόντρα στο Virginia Commonwealth, έσπασε το πόδι του και η καριέρα του κολεγιακό μπάσκετ έληξε άδοξα.

Παρά την ατυχία οι άνθρωποι του ΝΒΑ είχαν ξεχωρίσει το ταλέντο του και επιλέχθηκε από τους Μπλέιζερς το 2013 στην 10η θέση. Με την συμμετοχή του στο summer league με την νέα του ομάδα έκανε την επανεμφάνιση του στα παρκέ και μάλιστα στο πρώτο του παιχνίδι σκόραρε 21 πόντους. Η τάξη του 2013 των ρούκι τον ψήφισε για ρούκι της σεζόν, ο χαρακτήρας του ξεχώρισε, αλλά και πάλι στάθηκε άτυχος. Έμεινε εκτός τις πρώτες 6 εβδομάδες με πρόβλημα στο πόδι του και όπως ήταν αναμενόμενο βρέθηκε στην G League. Τον Ιανουάριο κατάφερε και επέστρεψε στην ομάδα του και μάλιστα έκανε ντεμπούτο με 4 πόντους κόντρα στους Μάτζικ. Η σχέση του με τους Μπλέιζερς θα γίνονταν σχέση ζωής και καριέρας.

Ήταν ένας παίκτης κοντά στο 1.90, που έμεινε και τα 4 χρόνια στο κολέγιο και μάλιστα είχε σπάσει και το πόδι του. Τίποτα δεν έμοιαζε ευνοϊκό στην ιστορία του, ώστε να έχει καλή συνέχεια. Ο Λίλαρντ έμεινε... μόνος του ξαφνικά στο Πόρτλαντ και η ήταν η ευκαιρία του ΜακΚόλουμ να λάμψει δίπλα του και μαζί να γράψουν ιστορία.

Το παιχνίδι του Σι Τζέι γινόταν κάθε μέρα και καλύτερο και η σκληρή δουλειά που έκανε στο γήπεδο έβγαινε στο παιχνίδι του, με την αμφισβήτηση πάντως να είναι εκεί. «Είναι προφανές ότι είναι ένας πολύ καλός παίκτης. Είναι επίσης προφανές ότι έχει πολλά πράγματα να μάθει, ειδικά αν θέλει να παίξει γκαρντ σε αυτό το επίπεδο».

Οι δύο πρώτες του χρονιές ήταν εκείνες που έκανε τις πρώτες συστάσεις με το ΝΒΑ, πριν έρθει η τρίτη του σεζόν και πραγματικά εκτοξευτεί. Με τον Λίλαρντ στο πλευρό του έφτιαξαν ένα αχτύπητο δίδυμο και ο ένας άρχισε να συμπληρώνει τον άλλον. Πήρε το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη της σεζόν και πως αλλιώς, αφού έκανε μεγάλες εμφανίσεις είτε στον άσο όποτε χρειάστηκε, είτε ως σούτινγκ γκαρντ. Εκτόξευσε τον μέσο όρο του στους 20.8 πόντους, ενώ μοίραζε και 4.3 ασίστ ανά παιχνίδι. Από την σεζόν που ανέβηκε στο υψηλότερο επίπεδο ο ΜακΚόλουμ δεν έχει κοιτάξει ξανά πίσω.

Η πορεία του είναι μόνο ανοδική, σταθερά ο μέσος όρος του είναι πάνω από τους 20 πόντους, ενώ πραγματικά έλαμψε στην περσινή πορεία των Μπλέιζερς μέχρι και τα playoffs. Σκόραρε δύο 40άρες, έκανε το πρώτο triple double της καριέρας του, έσπασε κάμποσα ρεκόρ με τα πετυχημένα τρίποντα που είχε, ενώ στο Game 3 στον δεύτερο γύρο των playoffs κόντρα στους Νάγκετς έβαλε 41 πόντους, κάνοντας ρεκόρ καριέρας. Η σειρά που έκανε με την ομάδα του ήταν... μυθική, ενώ μαζί με τον Λίλαρντ έστειλαν το Πόρτλαντ στους Τελικούς της Δύσης.

Αυτή η τρελή πορεία του έφτασε μέχρι το φετινό καλοκαίρι που η ομάδα του αποφάσισε να τον δέσει και τον επιβραβεύσει για όλα αυτά που έχει πετύχει. Μόλις χθες το βράδυ (30/7) συμφώνησε για επέκταση 3 χρόνων αξίας 100 εκατομμυρίων δολαρίων και πλέον το συμβόλαιο του είναι πενταετές, αξίας 157 εκατομμυρίων δολαρίων.

Όχι και άσχημα για ένα παιδί που συνήθιζε να κοιτά τον μπασκετικό κόσμο από χαμηλά, αλλά κατάφερε να πιστέψει στον εαυτό του και πλέον να τον απολαμβάνει από την κορυφή.

Cover photo:Bruce Ely

"It aligns me to continue to play alongside Dame & continue to help build things not only on the court but in the community." - @CJMcCollum

FULL VIDEO: https://t.co/Q9mfAsNTL6 pic.twitter.com/O4t2UbQJMa

— Portland Trail Blazers (@trailblazers) July 31, 2019