Στα 30 του χρόνια σήμερα ο Ιντέγε Μπράουν, ο επιθετικός που συνεργάστηκε με τον Μάρκο Σίλβα στον Ολυμπιακό, συνεχίζει να είναι μες στους κορυφαίους επιθετικούς των τελευταίων ετών στους Πειραιώτες. Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο του Ιντέγε ήταν η διαφορά που είχε από την πρώτη του σεζόν στον Ολυμπιακό, το 2015-2016 στην 2η με τους αριθμούς του να παρουσιάζουν άνοδο αλλά και τον ίδιο να βελτιώνεται. Άλλωστε το γεγονός πως ο Ολυμπιακός είχε απορρίψει από το 2016 προτάσεις εκατομμυρίων για να καταλήξει εν τέλει να πάρει 12 εκατ. ευρώ από την Τιανζίν για την μεταπήδηση του Νιγηριανού άσου στην Κίνα λέει πολλά.

Έχει σημασία να δούμε τα πεπραγμένα του διεθνούς επιθετικού στην Λίγκα στην πρώτη του χρονιά στο Λιμάνι. Είχε 1.936 λεπτά συμμετοχής, 10 γκολ σε 43 τελικές, 6 ασίστ, 38 πάσες και 9 κλεψίματα. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως οι αριθμοί αυτοί δεν είναι καλοί, ειδικά εάν αναλογιστεί πως για ένα σημαντικό διάστημα ήταν και ιδιαίτερα ντεφορμαρισμένος και κουρασμένος από συνεχή ματς.

Ένα σημαντικό σκέλος σχετικά με την 2η χρονιά ήταν πως μέχρι τον Δεκέμβριο οι αριθμοί του είχαν... εκτοξευθεί και ενώ στο τέλος έβγαλε σαφώς πιο θετικό πρόσημο! Σε 767 λεπτά στην Λίγκα είχε έως τότε που αναφέρουμε 9 γκολ σε 20 τελικές! Είχε 1 ασίστ, 16 πάσες και 1 κλέψιμο και μάλιστα έχοντας παίξει 1.169 λεπτά λιγότερα συγκριτικά με την περίοδο που μας πέρασε! Όλα αυτά φυσικά έδειχναν πολύ πιο μεγάλη προσπάθεια και ακόμα πιο σκληρή δουλειά, σαφώς ανεβασμένη ψυχολογία και αυτοπεποίθηση αλλά και το κατάλληλο φορμάρισμα στην σωστή εποχή. Ένα χαρακτηριστικό ήταν πως σχετικά με την 2η χρονιά του από τις 29 Οκτωβρίου και μετά είχε σερί στο σκοράρισμα.

Εάν εξαιρέσει κανείς το 0-0 με την Κέρκυρα εντός συνόρων ο Ιντέγε Μπράουν σκόραρε διαρκώς από τις 29 Οκτωβρίου μέχρι και τα μέσα Δεκεμβρίου. Γκολ με Ατρόμητο, βρήκε δίχτυα με Παναθηναϊκό, σκόραρε στο Κύπελλο με τον ΑΟ Χανίων και... τρύπησε δύο φορές τα δίχτυα του Λεβαδειακού (σ.σ. το πρώτο γκολ με ανάποδο ψαλιδάκι ήταν απλά εξαιρετικό)! Μία συχνότητα και επιθετική συνέπεια σίγουρα αξιοζήλευτη. Ποιο ήταν το... ταμείο; Στην πρώτη σεζόν στην SL είχε 10 γκολ και 6 ασίστ σε 23 αγώνες και στην 2η 13 γκολ και 1 ασίστ σε 20 αναμετρήσεις (σ.σ. μπορείτε να δείτε τα στατιστικά αυτά στην Gallery). Στην δεύτερη αγωνιστική περίοδό του ήταν 3ος κορυφαίος σκόρερ του πρωταθλήματος πίσω από τον 2ο Γιουνές και τον 1ο Μπεργκ.

Στη Νιγηρία όσοι ξέρουν καλά τον Ιντέγιε Μπράουν θεωρούν πως είναι ένας πολύ μαχητικός και... εργατικός παίκτης. Που κάνει πολλά στο γήπεδο, κάτι που φαίνεται και στους αριθμούς. Πασάρει, τρέχει, μαρκάρει, καλύπτει χώρους και κλέβει μπαλιές για να βγάλει επιθέσεις. Ένας ποδοσφαιριστής που δεν το βάζει ποτέ κάτω. Θεωρούν πως το περιβάλλον στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό τον βοήθησε ώστε να δώσει νέα πνοή στην καριέρα του μετά το αποτυχημένο του πέρασμα από την Αγγλία. Μέσω Ολυμπιακού άλλωστε επέστρεψε στην Εθνική της πατρίδας του. Εξηγούν όμως παράλληλα πως είναι και πολύ συναισθηματικός ως άνθρωπος. Εξού και τα κλάματά του μετά τον αποκλεισμό από την Χαποέλ Μπερ Σεβά σε συνδυασμό με την μεγάλη πίεση που δεχόταν τότε.

Με βάση λοιπόν το μεγάλο κόστος της μεταγραφής του στη Γουέστ Μπρομ αλλά και το πολύ καλό του βιογραφικό πριν την εν λόγω ομάδα αναζητήθηκαν οι λόγοι που δεν πέτυχε ή που εάν θέλετε απέτυχε στο Νησί. Πρώτον έλλειψη σωστής προετοιμασίας. Έχοντας προβλήματα με τη βίζα του έχασε ένα σημαντικό μέρος της προετοιμασίας του συλλόγου. Με τον τότε κόουτς της Γουέστ Μπρομ Άλαν Ιρβάιν να λέει πως δεν ήξερε τίποτα για αυτήν την μεταγραφή και το πως να τον ενσωματώσει στην ομάδα!

Δεύτερον ο πήχης είχε ανέβει πάρα πολύ ψηλά: το ποσό που δαπανήθηκε για την μεταγραφή του έφτασε εξαιρετικά ψηλά τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις για τον Ιντέγιε. Σε τέτοιο σημείο που ακόμα και πρώτης γραμμής φορ μπορεί να μην τα κατάφερνε. Η πίεση ήταν τρομερή εξαρχής.

Τρίτον η απόλυση του Ιρβάιν: ο Ιρβάιν αν και έλεγε πως δεν γνώριζε τίποτα για τον Ιντέγιε τον εμπιστεύθηκε και τον στήριξε. Μόλις όμως απολύθηκε και ήρθε άλλος τεχνικός τα πράγματα άλλαξαν. Τέταρτον το στιλ που έπαιζε ο Τόνι Πιούλις και η έλλειψη δημιουργικής και επιθετικής βοήθειας από τους μέσους: στο 4-4-2 του Πιούλις στην Γουέστ Μπρομ ο Ιντέγιε δεν μπόρεσε να μπει όπως θα έπρεπε στα... καλούπια του. Παράλληλα οι μέσοι του συλλόγου Γιάκομπ, Μόρισον, Γκάρντνερ, Μπρουντ, Μαλούμπου και Φλέτσερ δεν βοηθούσαν παρά πολύ λίγο δημιουργικά και επιθετικά τους Ιντέγιε και Αντιτσέμπε. Ώρες ώρες έδειχναν οι επιθετικοί τελείως... κομμένοι και απομονωμένοι από το παιχνίδι της ομάδας. Ακόμα και έτσι ο Ιντέγιε ήταν ο 2ος σκόρερ της ομάδας μετά τον επιθετικό Μπεραχίνο που είχε 20 γκολ.

Σε μία παλαιότερη συνέντευξή του στη Νιγηρία ο Ιντέγιε είχε ρωτηθεί για το που προτιμάει να παίζει. Έχει ενδιαφέρον το τι είχε πει τότε.

«Δεν είμαι ο παίκτης που θα παίζω μόνο στην μικρή περιοχή. Δεν είμαι φορ μόνο για την μικρή περιοχή και... τέλος. Είμαι σαν... δρομέας στο γήπεδο. Έτσι έχω μάθει από την χώρα μου και την Εθνική. Για να διεκδικήσεις την μπάλα και να κλέψεις και να έχεις την κατοχή πρέπει να τρέχεις, να πιέζεις και να... μάχεσαι. Δεν φτάνει να στέκεσαι σε ένα σημείο και να περιμένεις. Από την άλλη όπως κάθε φορ θέλω και εγώ να έχω όσο πιο συχνά γίνεται την μπάλα στα πόδια μου και τις ανάλογες βοήθειες. Κάποιες φορές όμως όταν είμαι στην περιοχή και βλέπω πως δεν βγαίνει η φάση θα βγω εκτός να ζητήσω μπάλα και μετά θα πλαγιοκοπήσω για να συγκλίνω πάλι προς τα μέσα», είχε επισημάνει.

Τι λέει σε απλά ελληνικά ο Ιντέγιε; Πως δεν ήταν ποτέ ο κλασικός τύπος του στατικού φορ. Του φορ περιοχής που κάθεται και περιμένει την μπάλα. Είναι ο παίκτης που εάν χρειαστεί θα φτάσει μέχρι και στο κέντρο για να παλέψει και να τροφοδοτηθεί.

17-18: 1 γκολ σε 13 αγώνες

16-17: 19 γκολ και 4 ασίστ σε 45 αγώνες

15-16: 13 γκολ και 7 ασίστ σε 36 αγώνες

14-15: 7 γκολ και 2 ασίστ σε 31 αγώνες

13-14: 10 γκολ και 6 ασίστ σε 29 αγώνες

12-13: 21 γκολ και 3 ασίστ σε 40 αγώνες

11-12: 14 γκολ και 3 ασίστ σε 38 αγώνες

10-11: 17 γκολ και 5 ασίστ σε 38 αγώνες

09-10: 21 γκολ και 7 ασίστ σε 40 αγώνες

08-09: 13 γκολ και 9 ασίστ σε 36 αγώνες