Είναι ένας επιχειρηματίας. Δεν συμφωνώ με αυτό που έγινε και θεωρώ πως οι Σέλτικς δεν βγήκαν ωφελημένοι από αυτή την ανταλλαγή. Αλλά αυτή δεν είναι η δουλειά μου, είναι του Έιντζ. Είναι σκληρή δουλειά και ο Ντάνι την κάνει καλά. Στο τέλος της μέρας, αυτές οι συμφωνίες μου δείχνουν πως αυτό ήταν απλά μια δουλειά».
Στη συνέχεια ανέφερε: «Ερωτεύτηκα τη Βοστώνη. Όταν έφτασα στο γήπεδο εκείνη τη νύχτα, μετά το θάνατο της αδερφής μου, σκεφτόμουν. Ήθελα το γήπεδο να είναι η «ασπίδα» μου. Ήθελα να με βοηθήσουν. Δεν μπορώ να περιγράψω αυτό που έγινε. Τα συναισθήματα μου, τις επευφημίες των φιλάθλων ακόμα τις ακούω. "Αυτό είναι για την Chyna. Σε αγαπάμε Aϊζάια" μου έλεγαν. Μετά ήρθε η στιγμή που σώπασε όλο το γήπεδο για χάρη της αδερφής μου. Όλο το γήπεδο με αγκάλιασε, στάθηκε κοντά μου με τον τρόπο του. Όλη η πόλη ήταν μαζί μου».
Έκλεισε λέγοντας: «Θέλω να φαντάζομαι μια στιγμή στο μέλλον, κάπου στη Βοστώνη, να μιλάει ένας πατέρας για μπάσκετ με το παιδί του. Και το παιδί να ρωτήσει τον πατέρα "Γιατί μπαμπά έγινες φίλαθλος των Σέλτικς"!
Και η απάντηση του να είναι "Είδα τον Αϊζάια Τόμας να παίζει"».
Έπαιξε σε αγώνα αμέσως μετά τον θάνατο της αδερφής του!
Είναι το πιο δυνατό από όλα. Δεν συγκρίνεται με κάτι άλλο. Ο θαυματουργός κοντός έχασε την αδερφή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Κι όμως βρήκε την δύναμη μέσα στην ψυχή του, να παίξει δύο μέρες μετά για τους Σέλτικς στο Game 2 των playoffs κόντρα στους Μπουλς και να φορτώσει το αντίπαλο καλάθι με 16 πόντους. Αγωνίστηκε στη σειρά απέναντι στο Σικάγο και κατάφερε να οδηγήσει σε τεράστια ανατροπή την ομάδα του (από 0-2 σε 4-2) και πρόκριση στον επόμενο γύρο.
Μάλιστα μετά το Game 6 ο παλιός σούπερ σταρ των Σέλτικς ταξίδεψε στην Τακόμα της Ουάσινγκτον προκειμένου να συνοδεύσει την αδερφή του στην τελευταία της κατοικία. Και μετά από αυτό συνέχισε να δίνει και την ψυχή του για τους Σέλτικς κατά τη διάρκεια των playoffs. Παρόλο που πονούσε τόσο πολύ από το παιχνίδι της μοίρας, κάτι που είχε δείξει και στο γράμμα του.
Το συγκινητικό γράμμα του θαυματουργού κοντού
«Ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα ερχόταν μια μέρα που η μικρή μου αδερφή, Τσάινα, δεν θα ήταν εδώ. Αυτή και η οικογένειά μου είναι τα πάντα για εμένα, οπότε ο πόνος που νιώθω δεν περιγράφεται με λόγια. Αυτή ήταν η πιο δύσκολη εβδομάδα της ζωής μου. Την ίδια στιγμή έχω κατακλειστεί από την αγάπη και την στήριξη που έχω λάβει και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευγνώμων στους φίλους μου, στην οικογένειά μου, στους φιλάθλους, στην πόλη της Βοστώνης, στους Σέλτικς και την κοινότητα του ΝΒΑ. Εκτιμώ ειλικρινά την υποστήριξη που μου έχετε δείξει αυτές τις ημέρες και σας ευχαριστώ που σεβαστήκατε την ιδιωτικότητά μου, ενώ συνεχίζω να θρηνώ και προσπαθώ να "θεραπευτώ" μαζί με τους αγαπημένους μου», είχε γράψει ο άνθρωπος που τιμούσε και με το παραπάνω τη φανέλα με το Νο.4 της Βοστώνης.
Λίγοι στη θέση του θα μπορούσαν να συνεχίσουν να αγωνίζονται με τέτοια προσήλωση και σεβασμό για την ομάδα τους, μετά από το θάνατο ενός τόσο λατρεμένου προσώπου. Μια πράξη που είναι άξια σεβασμού και θα έπρεπε να εκτιμηθεί από το front office της ομάδας. Όμως όχι, στην εποχή που όλα μετριούνται με το χρήμα, τίποτα από το μεγαλείο ψυχής του Τόμας και την αφοσίωση του στους Κέλτες δεν εκτιμήθηκε.
Είναι ο άνθρωπος που έδωσε και πάλι ελπίδα στους Σέλτικς, μετά την ένδοξη εποχή Πιρς, Γκαρνέτ, Άλεν και Ρόντο. Το 2015 ο Τόμας θα έρθει σαν όνειρο στη ζωή των Κελτών και θα... τρελάνει κόσμο. Ψυχάρα, μικρός στο μάτι, αλλά γίγαντας στην ψυχή που δεν φοβάται να τα βάλει με τα… θηρία. Έκανε τόσες θυσίες για αυτούς και λίγο έλειψε να τους πάει τελικούς το 2017, ωστόσο το ταξίδι του σταμάτησε στους τελικούς Ανατολής, εκεί όπου αποκλείστηκε από τους Καβς του ΛεΜπρόν Τζέιμς.
Aγαπήστε όπως ο Τόμας τη Βοστώνη
Ο λατρεμένος Αϊζάια Τόμας τα έδωσε όλα για τη Βοστώνη, χωρίς να σκεφτεί αν θα του το ανταπέδιδε η ομάδα. Έτσι πρέπει να γίνεται στη ζωή. Αν αισθάνεσαι έτοιμος για να τα δώσεις όλα σε έναν άνθρωπο, δεν πρέπει να σκέφτεται το τι θα πάρεις πίσω. Κάνε αυτό που νιώθεις και όπου σε βγάλει. Αν η σχέση είναι δυνατή, αληθινή, γεμάτη συναισθήματα, θα αντέξει όσα χρόνια και αν περάσουν.
Ο Ντάνι Έιντζ σκέφτηκε ξεκάθαρα χωρίς συναίσθημα, έχοντας το μυαλό του αυτό που νόμιζε πως θα συνέφερε την ομάδα του. Πολλές φορές έτσι είναι οι δουλειές και ο αθλητισμός. Παρόλα αυτά ο κόσμος δεν συμπεριφέρθηκε σαν τον GM. Eκτίμησε τα όσα είχε κάνει για την ομάδα, για την πόλη και κράτησε βαθιά ριζωμένη στην ψυχή του την αγάπη που έδειξε σε όλο τον οργανισμό των Σέλτικς.
Και του χάρισε ένα εκπληκτικό standing ovation.
Για έναν παίκτη που σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με τα όσα πρόσφεραν στη Βοστώνη θρύλοι σαν τον Μπερντ, τον Ράσελ, τον Πιρς, αυτό που βίωσε δεν έχει προηγούμενο. Δύσκολα να σου δώσει οποιαδήποτε πόλη απλόχερα την αγάπη της με 2 χρονια παρουσίας σε αυτή. Κι όμως ο Τόμας τα κατάφερε. Αγάπησε και αγαπήθηκε από τη Βοστώνη και δημιουργήθηκε μια σχέση που σίγουρα ξεπερνά τα όρια του αθλητισμού.
Είναι διαφορετική, ξεχωριστή, ιδιαίτερη και δεν μοιάζει με καμία άλλη. Το ιδανικό σενάριο θα ήταν κάποια στιγμή να επιστρέψει στους Σέλτικς. Γιατί αν υπάρχει αγάπη, όλα γίνονται. Και στην περίπτωση του Τόμας και της Βοστώνης... ξεχειλίζει.
