Λίβερπουλ – Έβερτον. Αξεπέραστο live στοίχημα με μεγάλες αποδόσεις (21+)

Από το βράδυ της Πέμπτης ένα 20χρονο παιδί ζει το όνειρό του. Δεν υπάρχει άλλη φράση για να περιγράψει κανείς τα συναισθήματα που έχει μέσα του αυτή τη στιγμή ο Κώστας Μαυροπάνος. Η κοινή φωτογραφία με τον Αρσέν Βενγκέρ είναι το στιγμιότυπο που θα έχει να λέει σε όλη του τη ζωή. Είναι εκπληκτικό να σκεφτεί κανείς πως ο Μαυροπάνος δεν είχε γεννηθεί ακόμα όταν ο Αρσέν Βενγκέρ αναλάμβανε τα ηνία στο Χάιμπουρι. Από τότε έγιναν πολλά…

Η Άρσεναλ πέρασε σε ένα άλλο επίπεδο με τον Αλσατό τεχνικό – ασχέτως αν τα τελευταία χρόνια έχει επέλθει κορεσμός με ευθύνη του ίδιου – και ο Μαυροπάνος ξεκινώντας από τον Απόλλωνα Σμύρνης και μετά στον ΠΑΣ Γιάννινα, έφτασε να βάζει υπογραφές στο συμβόλαιο με τους Κανονιέρηδες μέσα στο προπονητικό της Άρσεναλ στο Κόλνεϊ. Αποδεικνύοντας, έτσι, για άλλη μια φορά, ότι η παραγωγή κεντρικών αμυντικών αποτελεί το σήμα κατατεθέν του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Το μαγικό ραβδάκι του Βενγκέρ να αναδεικνύει ταλέντα είναι κάτι που δουλεύει καλά από τις πρώτες μέρες της παρουσίας του Αλσατού στο Βόρειο Λονδίνο. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι το κέντρο της άμυνας δεν ήταν ποτέ από τα δυνατά του σημεία. Συνήθως το μάτι του «έκοβε» σε άλλες θέσεις από τον χώρο του κέντρου και μπροστά, παρουσιάζοντας ένα ποδόσφαιρο που κέρδιζε πάντα το χειροκρότημα για την ποιότητά του. Γι’ αυτό άλλωστε δεν ήταν τυχαία η πρόσληψη του Στιβ Μπουλντ στη θέση του βοηθού του προ πενταετίας, με κύρια αρμοδιότητα την βελτίωση της αμυντικής γραμμής των Κανονιέρηδων, αν και κάτι τέτοιο ουσιαστικά ποτέ δεν πέτυχε.

Στα 21 και… κάτι χρόνια του Βενγκέρ στην Άρσεναλ έχουν περάσει καμιά δεκαριά «Μαυροπάνοι» από τα χέρια του Αλσατού. Στόπερ που δεν αναδείχθηκαν από τις ακαδημίες της Άρσεναλ, αλλά το εξελιγμένο δίκτυο σκάουτινγκ του συλλόγου τους έπιασε στα ραντάρ του. Κάποιοι έπαιξαν μέχρι και τελικό Champions League ή πανηγύρισαν την αήττητη κατάκτηση της Premier League, ενώ άλλοι «εξαφανίστηκαν» καθώς δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες. Το σίγουρο είναι ότι οι περισσότεροι πήραν ευκαιρίες από τον Βενγκέρ, ο οποίος παρά το γεγονός ότι αρνείται να παραδεχθεί τη νέα τάξη πραγμάτων, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι στα ταλέντα συνεχίζει να κατέχει τον τίτλο του μάστερ του είδους.

Ανεξάρτητα από το αν ο Μαυροπάνος δοθεί δανεικός, ο Έλληνας αμυντικός πηγαίνει στην Άρσεναλ σε μια περίοδο κατά την οποία οι Κανονιέρηδες «πονάνε» στην καρδιά της αμυντικής τους γραμμής. Ο Μερτεσάκερ είναι για... απόσυρση, ο Κοσιελνί μεγαλώνει, ο Μουστάφι είναι επιρρεπής στα λάθη, και οι Τσέιμπερς και Χόλντινγκ δεν γεμίζουν το μάτι. Ο 20χρονος στόπερ έχει τη μεγάλη ευκαιρία να δουλέψει και να διαμορφώσει τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για αυτό το επίπεδο και να κάνει το ξεπέταγμα σε μια θέση που η Άρσεναλ εμφανώς πάσχει. Στο χέρι του είναι να αποδείξει στον Βενγκέρ ότι το ταλέντο μπορεί να καλλιεργηθεί και να δικαιώσει το κοφτερό μάτι του σκάουτινγκ της αγγλικής ομάδας για την επιλογή. Τι κάναν λοιπόν οι αντίστοιχοι «Μαυροπάνοι» που πέρασαν από τις οδηγίες του Αρσέν Βενγκέρ στο παρελθόν;

O invincible Τουρέ και ο… στρατιώτης Σεντέρος

Ο Κόλο Τουρέ δεν είχε κλείσει ακόμα τα 20 του χρόνια όταν έφτανε στο Βόρειο Λονδίνο από την Ακτή του Ελεφαντοστού. Η θέση του κεντρικού αμυντικού δεν ήταν η φυσική του. Ήρθε κυρίως σαν αμυντικός μέσος που είχε τη δυνατότητα να παίξει ακόμα και στον… ασβέστη. Ο Αλσατός διέκρινε τα αθλητικά του προσόντα και πλάι στον Σολ Κάμπελ έμαθε πολλά. Πήρε εμπειρίες και πανηγύρισε τον αήττητο τίτλο το 2004, ενώ δύο χρόνια μετά έπαιξε με τους Κανονιέρηδες και στον τελικό του Champions League. Μάλιστα, το 2009, έφτασε να πουληθεί στη Μάντσεστερ Σίτι έναντι σχεδόν 20 εκατομμυρίων ευρώ.

Εκείνο το βράδυ στο Παρίσι, αλλά στον πάγκο, ήταν και ο Φιλίπ Σεντέρος. Το 2003 από την ελβετική Σερβέτ η Άρσεναλ αποκτούσε ένα στόπερ με ταλέντο, αλλά αργό για τα δεδομένα του αγγλικού ποδοσφαίρου. Το κορμί του Ελβετού αμυντικού τον βοήθησε να παραμείνει στο ρόστερ και να αποτελεί για χρόνια μία καλή εναλλακτική όταν ο Βενγκέρ είχε πρόβλημα στα μετόπισθεν. Ήταν πάντα όμως στην πρώτη γραμμή, έτοιμος να προσφέρει, όπως το έκανε με πάθος στην πορεία μέχρι τον τελικό του Champions League το 2006.

Σονγκ: Το στόπερ που… μεταλλάχθηκε σε χαφ

Το 2005 ο Άλεξ Σονγκ από την Μπαστιά θα γινόταν ένα ακόμα «διαμαντάκι» από τη γαλλική λίστα του Βενγκέρ που θα φορούσε τη φανέλα της Άρσεναλ. Δεν ήρθε σαν αμυντικό χαφ στο Λονδίνο, αλλά ως κεντρικός αμυντικός. Η μαχητικότητά του, όμως, και τα τρεξίματα που είχε, έκαναν τον Βενγκέρ να τον πάρει από τα στόπερ και να τον μεταφέρει στο κέντρο. Η εξέλιξή του ήταν τέτοια που αποτέλεσε μία από τις καλές πωλήσεις της Άρσεναλ στην Μπαρτσελόνα, πιάνοντας 19 εκατομμύρια ευρώ.

Τα… Εγγλεζάκια: Άπσον, Τσέιμπερς και Χόλντινγκ

Αν και στον Βενγκέρ άρεσαν πάντα άλλες αγορές, μία από τις πρώτες κινήσεις για κεντρικό αμυντικό νεαρής ηλικίας αφορούσε Άγγλο και μάλιστα μετά την πρώτη του χρονιά στο Βόρειο Λονδίνο. Ο Μάθιου Άπσον έκανε το κοντινό δρομολόγιο από το Λούτον, αλλά, όπως αποδείχθηκε, το επίπεδό του δεν ήταν τόσο υψηλό για να σταθεί στην Άρσεναλ…

Για τον Βενγκέρ οι Άγγλοι στόπερ είχαν μάλλον τη μορφή του «ντυμένου ξύλου» και δεν ήταν καθόλου οξύμωρο ότι δεν κοίταζε για χρόνια την εγχώρια αγορά για κεντρικό αμυντικό. Έδωσε, όμως, όλα τα χρήματα μαζεμένα πριν τρία χρόνια για να πάρει τον Κάλουμ Τσέιμπερς από τη Σαουθάμπτον έναντι 20 εκατομμυρίων ευρώ. Ο 22χρονος Άγγλος δεν έχει καταφέρει ακόμα να δείξει το κάτι παραπάνω με τον Βενγκέρ να επιμένει να τον χρησιμοποιεί ως στόπερ και όχι ως δεξί μπακ, θέση στην οποία ανέδειξε το ταλέντο του στους «Άγιους».

Την ίδια στιγμή, ο Ρομπ Χόλντινγκ μπήκε κατευθείαν στα βαθιά ερχόμενος πέρυσι από την Μπόλτον έναντι 3 εκατομμυρίων ευρώ. Ο Βενγκέρ δεν δίστασε να τον χρησιμοποιήσει ακόμα και σε μεγάλα παιχνίδια, αλλά ο 22χρονος Άγγλος κεντρικός αμυντικός δεν έχει καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Αλσατού τεχνικού, μένοντας σε αρκετά ματς φέτος εκτός αποστολής.

Ταυλαρίδης: Το ελληνικό στοιχείο

Γενάρης ήταν επίσης όταν ο Στάθης Ταυλαρίδης μετακόμιζε από τον Ηρακλή για την Άρσεναλ, η οποία θα πλήρωνε ένα ποσό της τάξεως των 900.000 ευρώ για να τον φέρει από τη Θεσσαλονίκη στο Λονδίνο. Κατέγραψε, όμως, μόλις δύο συμμετοχές σε Premier League και League Cup με συνέπεια να αποχωρήσει μερικά χρόνια αργότερα, αποκομίζοντας πάντως πολλά οφέλη και εμπειρίες στις προπονήσεις κοντά σε αστέρια όπως ο Βιεϊρά, ο Πιρές και ο Ανρί.

Μικέλ: Τον «έκλεψε» από τη Μασία αλλά...

Ο Αρσέν Βενγκέρ συνηθίζει να «κλέβει» παίκτες από τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα και να βγάζει… λαβράκια. Όπως έκανε με μεγάλη μαεστρία τόσο με τον Φάμπρεγας, όσο και με τον Μπεγερίν. Αντίθετα η περίπτωση του Ιγνάσι Μικέλ έμεινε στάσιμη. Πήγε στην εφηβεία του στο Λονδίνο, κέρδισε επαγγελματικό συμβόλαιο, αλλά μέχρι εκεί. Η Αγγλία δεν του ταίριαξε, με αποτυχημένους δανεισμούς σε Λέστερ και Νόριτς με αποτέλεσμα να επιστρέψει στην Ισπανία.

O «γκελαδόρος» Τζουρού

Είπαμε, δεν βγαίνουν όλοι. Και ο Γιοχάν Τζουρού ανήκει σίγουρα σε αυτήν την κατηγορία, αν και ο Αρσέν Βενγκέρ τον πίστεψε παραπάνω από όσο θα έπρεπε. Επιρρεπής στα λάθη ο Ελβετός αμυντικός, δεν άφησε ποτέ το στίγμα του στην άμυνα των Κανονιέρηδων παρά τις αρκετές, ομολογουμένως, εμφανίσεις του στη σχεδόν μία δεκαετία της παρουσίας του στο Βόρειο Λονδίνο.

Μπιέλικ: Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Πολωνίας;

Με αυτήν την «ετικέτα» έφτασε στο Λονδίνο τον Γενάρη του 2015 ο 17χρονος τότε Κρίστιαν Μπιέλικ. Δεν έχει καταφέρει, όμως, μέχρι στιγμής να πραγματοποιήσει επίσημη συμμετοχή με την Άρσεναλ. Ένας τραυματισμός τελευταία στον ώμο τον άφησε πίσω και του στέρησε μια ακόμα ευκαιρία για έναν δανεισμό (όπως αυτός στην Μπέρμιγχαμ) που θα τον «ψήσει» περισσότερα στα δεδομένα του αγγλικού ποδοσφαίρου.