Top-10: Οι μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού

Πότε: Ημιτελικός FINA Cup 1997

Που: ΟΑΚΑ

Ξεκινάμε αυτό το TOP-10 από έναν αγώνα πόλο και μια πολύ μεγάλη νίκη της Εθνικής επί της Ουγγαρίας στον ημιτελικό του FINA Cup το 1997. Στο ΟΑΚΑ το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είχε να αντιμετωπίσει έναν τεράστιο αντίπαλο που είχε αναδειχθεί πρωταθλητής Ευρώπης στην Σεβίλλη. Και όμως με τον απίστευτο Βολτιράκη να πιάνει τα άπιαστα, η Ελλάδα προηγήθηκε με 8-0 σε ένα πραγματικά μαγικό ξεκίνημα.

Οι Ούγγροι προσπάθησαν να αντιδράσουν, αλλά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ήταν καλύτερο και πήρε την μεγάλη νίκη και την πρόκριση στον τελικό της διοργάνωσης. Μια σπουδαία επιτυχία που ήρθε επί ενός αντιπάλου που έχει γράψει την δική του ξεχωριστή ιστορία στο συγκεκριμένο άθλημα.

Ελλάδα - Ουγγαρία 8-4 (3-0, 2-0, 2-1, 1-3)

ΕΛΛΑΔΑ: Βολτιράκης , Καϊάφας, Μαυρωτάς 3, Λούδης, Γ.Αφρουδάκης 1, Τ. Παπαναστασίου 1, Λοράντος 3, Μάζης, Θωμάκος, Καλακόνας, Λυκούδης, Ψύχος, Πάτρας. Προπονητής: Κούλης Ιωασηφίδης

ΟΥΓΓΑΡΙΑ: Κος, Τοτ 1, Γκαλ, Ζ. Βάργκα, Τ. Κάσας 1, Βάρι, Κις, Μπένεντεκ 2, Φόντορ, Βίντσε, Στέινμετζ, Μόλναρ, Κόβατς. Προπονητής: Ντένες Κέμενι

Διαιτητές: Κλάριτς (Κροατία), Μολινέρ (Ισπανια)

Πότε: Προκριματικά Μουντιάλ 1994

Που: ΟΑΚΑ

Συνεχίζουμε με το νούμερο 9, εκεί που βρίσκουμε ένα ματς που πραγματικά χωρίς την παραμικρή δόση υπερβολής, άλλαξε κατά μεγάλο βαθμό την ιστορία της Εθνικής μας ομάδας, αλλά και συνολικά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Φυσικά αναφερόμαστε στον αγώνα της Εθνικής με την Ρωσία που διεξήχθη στις 17 Νοεμβρίου του 1993. Ένα παιχνίδι που δεν θα ξεχαστεί ποτέ, καθώς ήταν αυτό που έστειλε την το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα για πρώτη φορά στην ιστορία του σε τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Και μπορεί στις ΗΠΑ η πορεία μας να ήταν τέτοια που όλοι θέλαμε να την ξεχάσουμε, αλλά η πρόκριση θα μείνει για πάντα στη μνήμη όλων, όπως και η γυριστή κεφαλιά του Νίκου Μαχά. Το «κοπέλι» με το γκολ αυτό έστειλε στα... ουράνια 60.000 κόσμο που είχε γεμίσει το ΟΑΚΑ και ακόμα περισσότερους στους δρόμους για να πανηγυρίσουν την σπουδαία πρόκριση.

ΕΛΛΑΔΑ-ΡΩΣΙΑ 1-0

Αθήνα, 17/11/1993, Ολυμπιακό Στάδιο, Θεατές: 60.000

Προκριματικά παγκοσμίου Κυπέλλου 1994

Σκόρερ: 79’ Μαχλάς

Διαιτητής: Ντιράμπα (Γκάμπια)

ΕΛΛΑΔΑ (Αλκέτας παναγούλιας): Μήνου - Αποστολάκης, Καραταΐδης, Μανωλάς, Ιωαννίδης, Τσαλουχίδης, Σαραβάκος (76' Αλεξανδρής), Νιόπλιας, Μαχλάς, Μητρόπουλος (33' Μαραγκός), Τσιαντάκης

ΡΩΣΙΑ (Πάβελ Σαντίριν): Τσερτσέσοφ - Χλεστόφ, Ονόπκο, Νικιφόροφ, Κουλκόφ, Σαλίμοφ, Ντομπροβόλσκι, Κολιβάνοφ, Παπόφ (80' Μοστοβόι), Γιουράν (46' Σαλένκο), Κιριάκοφ

Πότε: Ημιτελικός Eurobasket 1989

Που: Ζάγκρεμπ

Μια θέση πιο κάτω θα δούμε την επίσημη αγαπημένη των Ελλήνων. Την Εθνική ομάδα μπάσκετ και τον άθλο που είχε πετύχει στο Eurobasket της Γιουγκοσλαβίας, έναν άθλο που κατά πολλούς συγκρίνεται με αυτό της Αθήνας, καθώς μιλάμε για μια μαγική πορεία προς την δεύτερη θέση χωρίς να υπάρχει ένα γεμάτο ΣΕΦ που βοηθούσε και με το παραπάνω τους παίκτες του Κώστα Πολίτη.

Δύο χρόνια μετά το έπος του 1987, στο Ζάγκρεμπ η Εθνική του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου αντιμετώπισε στον ημιτελικό την μεγάλη Ρωσία των Σαμπόνις, Μαρτσουλιόνις και άλλων τεράστιων παικτών. Ο αγώνας ήταν ο ορισμός του ντέρμπι, οι δύο ομάδες πάλεψαν και με το παραπάνω, αλλά ένα τρίποντο του Φάνη Χριστοδούλου έβαλε τέλος στην σεμνή τελετή. Το σκορ ήταν 80-78 για τους Ρώσους, ο Γκάλης έκανε ένα από τα γνωστά... ντου, πασάρει στον Φάνη και αυτός με τρίποντο κάνει το 80-81 και δίνει την πρόκριση στον τελικό στην Εθνική και μαζί και το ασημένιο μετάλλιο, μιας και στον τελικό η Γιουγκοσλαβία ήταν όντως ανίκητη.

Σοβιετική Ένωση (Βλάντας Γκαράστας ): Τιχονένκο 22, Σαμπόνις 19, Μαρτσουλιόνις 11, Βολκόβ 11, Μπελοστένι 6, Χομίτσιους 7, Σοκ 2, Βέτρα 2, Κουρτινάιτις, Γκαντάτσεβ, Γκομπόροβ, Μπερεζνοι.

Ελλάδα (Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου): Γκάλης 45, Χριστοδούλου 12, Φασσούλας 7, Γιαννάκης 6, Στεργάκος 9, Φιλίπου, Ανδρίτσος, Παπαδόπουλος, Παταβούκας, Καμπούρης, Αγγελίδης.

Πότε: Μικρός Τελικός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Βόλεϊ 1987

Που: Γάνδη

Στο νούμερο 7 βρίσκουμε την μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού βόλεϊ. Φυσικά μιλάμε για το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα τη Γάνδης το 1987. Μια τεράστια επιτυχία, που δυστυχώς όμως δεν συνεχίστηκε, με τους ανθρώπους του αθλήματος να μην την εκμεταλλεύονται όπως θα της άξιζε. Η ομάδα του Θανάση Μαργαρίτη έχοντας στην σύνθεσή της παίκτες θρύλους του αθλήματος, επικράτησε στον μικρό τελικό της Σουηδίας του μεγάλου Γκούσταφσον με 3-2 και ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου.

Οι Καζάζης, Τριανταφυλλίδης, Μουστακίδης, Τεντζέρης και οι υπόλοιποι έγραψαν την δική τους ξεχωριστή ιστορία στο άθλημα αυτό και με την πορεία τους στην Γάνδη έμειναν για πάντα χαραγμένοι στην μνήμη μας ως αυτοί που ανέβασαν όσο πιο ψηλά γινόταν το βόλεϊ. Για την ιστορία ο μικρός τελικός που διεξήχθη στις 4 Οκτωβρίου του 1987 έληξε με 3-2 μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι που κράτησε τους πάντες σε αγωνία.

Ελλάδα - Σουηδία 3-2 (14-16, 15-09, 06-15, 15-11, 16-14)

Ελλάδα (Θανάσης Μαργαρίτης): Καζάζης, Τριανταφυλλίδης, Τεντζέρης, Γόντικας, Αμαριανάκης, Μουστακίδης, Κουτσονίκας, Μαργαρώνης, Καζάζης, Ντράγκοβιτς, Δημητριάδης, Νικολαΐδης.

Σουηδία (Άντερς Κρίστιανσον): Χέντεργκραντ, Γκούσταφσον, Νίλσον, Χάσεκ, Τόλσε, Σάαφ.

Πότε: Μικρός Τελικός Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Πόλο 2005

Που: Μόντρεαλ

Θεωρείται και όχι άδικα ως ένα από τα αθλήματα που μας έχουν φέρει τις περισσότερες διακρίσεις. Με συνεχή παρουσία σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις, το πόλο και συγκεκριμένα οι Εθνικές ομάδες, πάντα είναι εκεί. Όπως ήταν και το 2005 στο Μόντρεαλ και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο.

Αυτό ήταν και το πρώτο σημαντικό μετάλλιο για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, με μια εξαιρετική φουρνιά να επικρατεί της εξαιρετικής Κροατίας με 11-10 στην παράταση σε ένα ματς διαφήμιση για το άθλημα. Ο αγώνας... έσπασε καρδιές, καθώς για να πάει στην παράταση χρειάστηκε ένα γκολ του Χρήστου Αφρουδάκη 9 δευτερόλεπτα πριν το τέλος. Ο αδερφός του, ο Γιώργος, ήταν αυτός που μας έδωσε την μεγάλη νίκη και το μετάλλιο, σκοράροντας από την θέση του φουνταριστού 11 δευτερόλεπτα πριν το τέλος.

Τα επτάλεπτα (πρώτη η Ελλάδα): 2-1, 3-3, 1-2, 3-3 (κανονική διάρκεια), 2-1.

Ελλάδα: Χατζηθεοδώρου 3, Μάζης 2, Θεοδωρόπουλος 2, Χρ. Αφρουδάκης 2, Σχίζας, Γ. Αφρουδάκης 1.

Κροατία: Ντόγκας 5, Μπόσκοβιτς 3, Γκούριτς, Φράνκοβιτς.

Πότε: Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 1980

Που: Λεωφόρος Αλεξάνδρας

Η πρώτη μεγάλη διάκριση για το ποδόσφαιρο

Επιστρέφουμε στο ποδόσφαιρο, όπου στην 5η θέση έχουμε την ομάδα του Αλκέτα Παναγούλια και την πρόκριση στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1980. Η αναμέτρηση που έκρινε την μεγάλη πρόκριση διεξήχθη στις 12 Σεπτεμβρίου του 1979 στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας και αντίπαλος ήταν η πάλαι ποτέ κραταιά Σοβιετική Ένωση. Μπροστά σε 25.000 κόσμο ο Νικολούδης σκοράρει στο 25' και δίνει την σπουδαία νίκη στην Εθνική, μαζί με την πρόκριση για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης.

Το τελευταίο σφύριγμα του Πορτογάλου Γαρίδο έβγαλε πολλούς συμπατριώτες μας στον δρόμο προκειμένου να πανηγυρίσουν την μεγάλη πρόκριση μιας σπουδαίας ομάδας με παίκτες θρύλους όπως ο Κωνσταντίνου, ο Δεληκάρης, ο Κυράστας και πολλοί άλλοι. Μια γενιά που σαφώς θα μπορούσε να πετύχει περισσότερα, αλλά και που έμεινε στην ιστορία οδηγώντας το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα για πρώτη φορά στα τελικά.

ΕΛΛΑΔΑ-Σ.ΕΝΩΣΗ 1-0

Αθήνα, 12/9/1979, Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας, Θεατές: 25.000

Προκριματικά Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 1980

Σκόρερ: 25’ Νικολούδης

Διαιτητής: Γαρίδο (Πορτογαλία)

ΕΛΛΑΔΑ (Αλκέτας Παναγούλιας): Κωνσταντίνου - Γούναρης (74' Κυράστας), Ιωσηφίδης, Φοιρός, Καψής, Δαμανάκης, Λιβαθηνός, Αρδίζογλου (64' Ορφανός), Νικολούδης, Δεληκάρης (αρχηγός), Γαλάκος

Σ. ΕΝΩΣΗ: Ντασάεφ - Πρίγκοντα (36' Σάβλο), Μπούμπνοφ, Μαχαβίκοφ, Χιντιατούλιν, Νικούλιν, Γκερέκοφ, Κιπιάνιν (46' Γκιουρτσίτσεν), Γκαβριλένκο, Μαξιμένκο, Σεγκέλια.

Πότε: Ημιτελικός Eurobasket 2005

Που: Βελιγράδι

Συνεχίζουμε με το νούμερο 4 και το πασίγνωστο σε όλους μας «βάλτο αγόρι μου». Ο λόγος φυσικά γίνεται για το τρίποντο του Δημήτρη Διαμαντίδη στον ημιτελικό με την Γαλλία στο Βελιγράδι στις 24 Σεπτεμβρίου του 2005. Ένα τρίποντο που έφερε την επίσημη αγαπημένη στον τελικό κάνοντας το 67-66 και μετά την κατάκτηση του δεύτερου Ευρωπαϊκού.

Είναι σίγουρο πως κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει αυτό το ματς και μάλιστα ελάχιστοι είναι αυτοί που θυμούνται περισσότερο τον μεγάλο τελικό και την κατάκτηση της κούπας. Όλοι επαναφέρουν στο μυαλό τους το κατέβασμα της μπάλας από τον Ζήση, την πάσα στον Διαμαντίδη και το τρίποντο του 3D από την κορυφή της ρακέτας, poy έστειλε τους πάντες στα ουράνια. Μιλάμε για μια απίστευτη Εθνική ομάδα με υπερπαίκτες όπως ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς, ο Ζήσης, ο Σπανούλης και άλλοι.

Ελλάδα-Γαλλία 67-66

Ελλάδα (Γιαννάκης): Σπανούλης, Διαμαντίδης 7(1), Παπαλουκάς 10, Χατζηβρέττας 3, Ζήσης 11, Κακιούζης 3(1), Βασιλόπουλος, Τσαρτσαρής, Φώτσης 4, Ντικούδης 14, Παπαδόπουλος 15, Μπουρούσης.

Γαλλία (Μπερζό): Πάρκερ 20(2), Φοτού, Ριγκοντό 6, Ντιαό 14(2), Φ. Πιετρούς 8, Ντιαρά, Τζιφά, Μ. Πιετρούς 6(2), Ζελαμπάλ 7(1), Ζιλιάν 2, Σμιτ 2, Βάις 1.

Πότε: Ημιτελικός Μουντομπάσκετ 2006

Που: Σαϊτάμα...

Η Εθνική μπάσκετ δεν λέγεται αδίκως επίσημη αγαπημένη, μιας και μας έχει προσφέρει πολλές και σημαντικές επιτυχίες που έχουν μείνει χαραγμένες στη μνήμη μας. Μια από τις πιο σημαντικές είναι χωρίς την παραμικρή αμφιβολία η τεράστια νίκη επί της Dream Team στο Παγκόσμιο της Σαϊτάμα την 1η Σεπτεμβρίου του 2006. Εκεί που τα παιδιά του Παναγιώτη Γιαννάκη κατάφεραν να ρίξουν στο καναβάτσο παίκτες όπως τον Άντονι, τον Ουέιντ, τον τεράστιο Λεμπρόν Τζέιμς τον Χάουαρντ και τους υπόλοιπους.

Για να καταλάβουμε όλοι μας για πόσο σημαντική ήταν αυτή η νίκη, από εκείνη την στιγμή οι ΗΠΑ αφού αρχικά σταμάτησαν να λένε και οι ίδιοι για Dream Team, άλλαξαν τα πάντα στην Εθνική τους και ως τώρα δεν έχουν ηττηθεί ούτε σε επίσημο, αλλά ούτε και σε φιλικό παιχνίδι. Η παρέα των Σπανούλη, Διαμαντίδη, Κακιούζη, Σχορτσιανίτη, Παπαλουκά, Φώτση, Παπαδόπουλου, Ντικούδη, Τσαρτσαρή, Χατζηβρέτα και Βασιλόπουλου, ήταν η τελευταία ομάδα που τους νίκησε.

Μια νίκη που έμεινε στην ιστορία όχι μόνο του ελληνικού, αλλά και του παγκόσμιου μπάσκετ και έγινε σημείο αναφοράς όποτε αγωνίζεται σε μεγάλη διοργάνωση η Αμερικανική ομάδα.

Τα δεκάλεπτα: 14-20, 45-41, 77-65, 101-95

Ελλάδα: Σπανούλης 22 (3), Κακιούζης 15 (1), Σχορτσιανίτης 14, Διαμαντίδης 12 (2), Φώτσης 9, Παπαδόπουλος 8, Ντικούδης 8, Παπαλουκάς 8 (12 ασίστ, 5 ριμπάουντ), Τσαρτσαρής 3 (1), Χατζηβρέττας 2, Βασιλόπουλος.

ΗΠΑ: Αντονι 27 (3), Ουέιντ 19 (1), Τζέιμς 17, Χάινριχ 12 (4), Χάουαρντ 10, Πολ 3, Μπος 3, Τζόνσον 3 (1), Μπάτιερ 1, Μπραντ.

Πότε: Τελικός Euro 2004

Που: Λισσαβόνα

Στην ουσία έχουμε... ισοβαθμία στην πρώτη θέση. Το Euro του 2004 ήταν «το μεγαλύτερο πάρτι της ζωής μας»! Η κατάκτηση του Euro στα γήπεδα της Πορτογαλίας, από την ομάδα του Ότο Ρεχάγκελ, το... πειρατικό που κούρσεψε την Ιβηρική χερσόνησο. Τους παικταράδες μας που έβγαλαν σχεδόν όλη την Ελλάδα στους δρόμους και γνώρισαν την αποθέωση κατά την επιστροφή τους στα πάτρια εδάφη.

Πραγματικά ό,τι και να γράψουμε για τον συγκεκριμένο θρίαμβο θα είναι λίγο, ελάχιστο. Κατά πολλούς μιλάμε για την μεγαλύτερη έκπληξη που έχει υπάρξει σε Euro και ειδικά από την στιγμή που επετεύχθη απέναντι στην διοργανώτρια χώρα που είχε στις τάξεις της μια ομάδα με παίκτες όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Φίγκο, ο Ρουί Κόστα που ήταν μέσα στους καλύτερους του κόσμου και όχι μόνο της Ευρώπης.

Κι όμως, η παρέα των Ζαγοράκη, Καραγκούνη και Κατσουράνη, με την καρφωτή κεφαλιά του Χαριστέα έκανε το αδύνατο-δυνατό. Πήρε το Κύπελλο, μας γέμισε περηφάνια, μας έκανε να καταλάβουμε πως όντως πιστέψεις σε κάτι και παλέψεις, μπορείς να τα καταφέρεις, όσο δύσκολο και αν φαντάζει όλο αυτό. Η κατάκτηση του Euro στην Πορτογαλία δεν πρόκειται να ξεχαστεί ποτέ. Όσο το ποδόσφαιρο πλέον μας πληγώνει, όσο και αν τα προβλήματα συνεχώς μεγαλώνουν και γίνονται περισσότερα, αυτή η παρέα με μπροστάρη τον Ρεχάγκελ θα μείνει για πάντα στις καρδιές όλων μας...

Κυριακή 4 Ιουλίου

Λισσαβόνα ("Λουζ")

Πορτογαλία-Ελλάδα 0-1 (0-0)

Τελικός Euro

Πορτογαλία: Ρικάρντο, Αντράντε, Κοστίνια (60΄ Ρούι Κόστα), Φίγκο, Παουλέτα (74΄ Νούνο Γκόμες), Μιγκέλ (43΄ Φερέιρα), Νούνο Βαλέντε, Καρβάλιο, Ρονάλντο, Μανίς, Ντέκο

Προπονητής: Λουίς Φελίπε Σκολάρι

Ελλάδα: Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Μπασινάς, Ζαγοράκης, Γιαννακόπουλος (76΄ Βενετίδης), Χαριστέας, Φύσσας, Βρύζας (81΄ Παπαδόπουλος), Καψής, Κατσουράνης

Προπονητής: Οτο Ρεχάγκελ

Σκόρερ: 57΄ Χαριστέας

Διαιτητής: Μάρκους Μερκ (Γερμανία)

Πότε: Τελικός Eurobasket 1987

Που: Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας

Τη μέρα που άρχισαν... όλα. Η πρώτη τεράστια επιτυχία του ελληνικού αθλητισμού συνολικά, που δεν είναι άλλη από την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος μπάσκετ. Μια επιτυχία που όχι μόνο άλλαξε την ιστορία του αθλήματος, αλλά το εκτόξευσε πραγματικά. Κάθε συνοικία γέμισε με μπασκέτες και όλοι ήθελαν να μοιάσουμε στον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Χριστοδούλου, τον Φασούλα και όλους αυτούς τους μεγάλους παίκτες που έβγαλαν όλη την Ελλάδα στους δρόμους για να πανηγυρίσει έναν ασύλληπτο θρίαμβο.

Στο κατάμεστο ΣΕΦ (άλλος τόσος κόσμος ήταν έξω από το κλειστό γυμναστήριο) και αφού πρώτα είχε προηγηθεί ο θρίαμβος επί της Γιουγκοσλαβίας, η Εθνική μας κατάφερε να επικρατήσει με 103-101 της... αρκούδας στο ματς που διεξήχθη στις 14 Ιουνίου του 1987. Ένας τελικός που είχε δύο τεράστιους πρωταγωνιστές, εκτός των γνωστών (Γκάλη, Γιαννάκη, Χριστοδούλου). Φυσικά μιλάμε για τους Λιβέρη Ανδρίτσο και Αργύρη Καμπούρη.

Ο πρώτος ευστόχησε στις πιο κρίσιμες βολές του ελληνικού μπάσκετ, καθώς κάνοντας το «δύο στα δύο» έστειλε το ματς στην παράταση. Μία δηλαδή να έχανε, τώρα θα μιλούσαμε μεν για μια τεράστια επιτυχία, αλλά όχι για θρίαμβο. Ο δεύτερος ήταν αυτός που έκρινε την τελική έκβαση. Με το σκορ να είναι στο 101-101, κέρδισε το ριμπάουντ από το σουτ του Ιωάννου στην συνέχεια το φάουλ και με δύο στις δύο μας έστειλε στα ουράνια!

Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, Πειραιάς

ΕΛΛΑΔΑ - ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ 103-101 (ημίχρονο 42-41, κανονικός αγώνας 89-89)

ΕΛΛΑΔΑ (Κώστας Πολίτης): Γκάλης 40 (1), Γιαννάκης 10 (2), Καμπούρης 10, Χριστοδούλου 10 (2), Φασούλας 12, Ανδρίτσος 10, Ιωάννου 8 (1), Ρωμανίδης 3, Φιλίππου.

ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ (Αλεξάντερ Γκομέλσκι): Βάλτερς 23 (4), Μαρτσουλιόνις 16, Χομίτσιους 10, Τσατσένκο 14, Γιοβάισα 17 (4), Βολκόφ 4, Ταρακάνοφ 5, Γκομπόροφ 4, Τιχονένκο, Μπαμπένκο, Παγκράσκιν 8.