O “Normal One” που όλοι λατρεύουν...

Στον πάγκο κατά την διάρκεια των αγώνων κάθεται σπάνια και για ένα δύο λεπτά. Όρθιος, φωνάζει, βρίζει, γελάει, κάνει γκριμάτσες στις κάμερες και στους διαιτητές, πανηγυρίζει σαν τρελός και όχι μόνο. Σε ένα ματς της Μπουντεσλίγκα ένας ποδοσφαιριστής αντίπαλης ομάδας έπεσε στο χόρτο κάνοντας θέατρο. Ο Κλοπ τον είδε και εξοργίστηκε. Πήγε μπροστά στον τέταρτο διαιτητή, έπεσε στο χόρτο και μιμήθηκε τις θεατρικές κινήσεις του παίκτη. «Η Ντόρτμουντ παίζει υπέροχα, αλλά μερικές φορές είναι προτιμότερο να βλέπεις τον Κλοπ και τι κάνει στον πάγκο παρά το ματς...» είπε στη μετάδοση εκείνου του αγώνα ο Γερμανός σχολιαστής. Είχε δίκιο.

Σε ένα άλλο ματς, ο Κλοπ έγινε έξαλλος με την γυναίκα βοηθό διαιτητή, όταν υπέδειξε ένα οφσάιντ. Πήγε δίπλα της και άρχισε να της φωνάζει. Ωρυόταν και έβριζε. Μετά από λίγο ζήτησε γονατιστός συγγνώμη μπροστά στις κάμερες και την άλλη μέρα της έστειλε λουλούδια. Θα μπορούσα να συνεχίσω να περιγράφω απίθανα πράγματα που έχει κάνει στους πάγκους, αλλά ο ίδιος το κάνει καλύτερα με μια φράση του. «Όταν κάθομαι μπροστά στην τηλεόραση και με βλέπω, είναι αλήθεια ότι νιώθω κάπως άβολα. Θα μπορούσε κάποιος να με πει και γραφικό, αλλά η αλήθεια είναι ότι είμαι υπερβολικά αυθόρμητος. Παρά ταύτα, δεν κάνω προσπάθεια να το αλλάξω. Αυτός είμαι».

Την ημέρα που η Μπάγερν ανακοίνωσε τον Γκουαρντιόλα, οι Γερμανοί δημοσιογράφοι τον ρώτησαν την άποψη του. «Εξαιρετικός προπονητής. Χαίρομαι που έρχεται στην Μπουντεσλίγκα. Θα περάσουμε υπέροχα μαζί, θα γίνω ο Μουρίνιο του στην Γερμανία...», ήταν η ατάκα με την οποία υποδέχτηκε τον Πεπ. Και όταν η Μπάγερν ανακοίνωσε τον Γκέτσε, το αγαπημένο παιδί του Κλοπ και δικό του δημιούργημα, ο Γιούργκεν είπε. «Εγώ φταίω που έφυγε ο Μάριο. Αν ήμουν 15 εκατοστά πιο κοντός, μιλούσα ισπανικά και μου άρεσε να παίζω το σύστημα τικι τάκα, θα είχε μείνει...».

Δεν σταματάει με τίποτα όμως να πειράζει την Μπάγερν. Όταν η κλήρωση πριν δύο χρόνια την έφερε αντίπαλο με την Μπάρτσα στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ο Κλοπ είχε δηλώσει: «Βάζω στοίχημα τον κώλο μου ότι η Μπάγερν θα πάρει πληροφορίες από τον Πεπ». Η πληρωμένη απάντηση του Ρουμενίγκε «ο κώλος του Κλοπ θα καταλήξει στο μουσείο της Μπάγερν», δεν τον πείραξε γιατί από εκείνη την ημέρα όλα τα μίντια στην Γερμανία ασχολούνταν με το αν η Μπάγερν θα ρωτήσει τον Πεπ και αυτό προκαλούσε τον εκνευρισμό του τότε προπονητή της Μπάγερν Γιουπ Χάινκες...

Η κόντρα είχε ξεκινήσει από το 2011. Τότε ο Μπεκενμπάουερ είχε δηλώσει: «Ο Χάινκες δεν θα μείνει για πάντα στην Μπάγερν. Μία από τις καλές επιλογές μας για να τον διαδεχτεί είναι ο Κλοπ». Ο γερμανικός τύπος είχε θεωρήσει περίπου δεδομένο ότι «αφού η Μπάγερν θέλει τον Κλοπ θα τον πάρει» και ο προπονητής της Ντόρτμουντ σκέφτηκε να αντιδράσει. Ενώ είχε συμβόλαιο για άλλα τρία χρόνια με την Μπορούσια ανακοίνωσε την πρόωρη ανανέωση του μέχρι το 2016. «Να και κάτι που θέλει η Μπάγερν και δεν μπορεί να το πάρει...» είχε δηλώσει. Το ίδιο συνέβη και τώρα. Ολοι θεωρούσαν σχεδόν βέβαιο ότι ο Κλοπ δεν έπιασε σε κάποια ομάδα δουλειά γιατί περίμενε να διαδεχτεί τον Πεπ στην Μπάγερν το ερχόμενο καλοκαίρι. Και πάλι έξω έπεσαν. Ο Κλοπ επέλεξε την Λίβερπουλ...

Και με τον Μουρίνιο όμως, τον “μάστορα” στα mind games μια χαρά τα πάει... Όταν ο Πορτογάλος πήγε να δει από κοντά τον εκτός έδρας αγώνα της Ντόρτμουντ με την Γκρόιτερ Φιρτ, λίγες ημέρες πριν τον μεταξύ τους ημιτελικό στο Τσάμπιονς Λιγκ και παρά το γεγονός ότι Ρεάλ και Μπορούσια είχαν αναμετρηθεί ήδη δύο φορές εκείνη την σεζόν στη φάση των ομίλων, ο Κλοπ είχε δηλώσει εμφανώς ειρωνικά: «Θα μπορούσα να πω στον Μουρίνιο ότι είμαστε μια πολύ καλή ομάδα αν μου είχε τηλεφωνήσει. Θα του έλεγα ότι ο Γκέτσε μπορεί να παίξει αριστερά ο Γκρόσκροϊτς στα πλάγια και ο Γκίντογκαν σαν δεκάρι. Πάντως έφυγε στο 5-0 και δεν είδε την αδυναμία μας στο γκολ που δεχτήκαμε στο τέλος του ματς».

Γενικά ο Κλοπ εκείνες τις μέρες είχε πει αρκετά για τον Μουρίνιο και πολύ θετικά, «ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο», αλλά όλα αυτά προκάλεσαν τον εκνευρισμό του Πορτογάλου ο οποίος όταν ρωτήθηκε σχετικά είπε: «Ο Κλοπ μιλάει πολύ, εγώ θα μιλήσω μόνο την παραμονή του αγώνα». Ο Κλοπ όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει, απάντησε. «Το έχω ξανακούσει ότι μιλάω πολύ από έναν δάσκαλό μου στο σχολείο. Και επειδή ο Μουρίνιο είναι δάσκαλος για εμένα, το βουλώνω». Το ότι οι δύο τους θα είναι ξανά αντίπαλοι και μάλιστα στο ίδιο πρωτάθλημα θα είναι απολαυστικό για τον αγγλικό Τύπο. Αλλωστε φρόντισε από την πρώτη ημέρα ο Κλοπ για αυτό. Ο Μουρίνιο είναι για τους Αγγλους ο “Special One” και ο Κλοπ ήδη τους έδωσε με τον αυτοπροσδιορισμό ως “Normal One”, το πρώτο πεδίο αντιπαράθεσης...

Ο Κλοπ θεωρείται ένας από τους... επαναστάτες στην προπονητική. Οι τρόποι προπόνησης που εφαρμόζει είναι πρωτοποριακοί και συνήθως παντρεμένοι με την τεχνολογία. Το 2008 όταν ανέλαβε την Ντόρτμουντ εφάρμοσε για πρώτη φορά την μέθοδο "Life Kinetik". Πρόκειται για μία συλλογή από ασκήσεις που απαιτούν από τους παίκτες να χειρίζονται ταυτόχρονα με τα πόδια, τα χέρια και το κεφάλι, μπάλες! Η πιο χαρακτηριστική από αυτές τις ασκήσεις είναι οι παίκτες να κάνουν σλάλομ ανάμεσα σε κώνους, έχοντας στο ένα πόδι μία μπάλα ποδοσφαίρου και στο ανάποδο χέρι μία ρακέτα του τένις με την οποία χτυπούν συνεχώς το μπαλάκι. Ο Κλοπ επιμένει ότι αυτή η άσκηση είναι κυρίως πνευματική και λιγότερο σωματική και αυξάνει την οξυδέρκεια των παικτών του.

Σήμερα το Life Kinetik είναι ο πλέον διαδεδομένος τρόπος προπόνησης στις περισσότερες ομάδες της Μπουντεσλίγκα και όχι μόνο.

Ο Κλοπ στην πορεία των ετών, πρόσθεσε στην προπόνηση της Ντόρτμουντ το "κλουβί με τις μπάλες". Πρόκειται για ένα υπερσύγχρονο "κλουβί" που κόστισε σχεδόν 1,5 εκατ. ευρώ και στο οποίο οι ποδοσφαιριστές μπαίνουν ένας ένας και μένουν εκεί για περίπου 10 λεπτά. Οι παίκτες δέχονται ανά δέκα δεύτερα μπάλες από οκτώ διαφορετικούς εκτοξευτήρες με ταχύτητα που αγγίζει τα 100 χιλιόμετρα και καλούνται πρώτα να κάνουν κοντρόλ και μετά να τις στείλουν σε ένα από τα 70 παράθυρα που έχει το κουτί και αναβοσβήνει ξαφνικά. «Η επανάληψη και η ένταση της εξάσκησης είναι σημαντικές, είτε παίζεις ποδόσφαιρο, είτε τένις, είτε βιολί. Το κλουβί έχει βοηθήσει πολύ στην εξέλιξη των παικτών μου» είχε δηλώσει ο Κλοπ, το γραφείο του οποίου στο προπονητικό κέντρο της Ντόρτμουντ ήταν επίσης σαν κλουβί.

Υπερυψωμένο, όλο γυάλινο, με θέα από την μία πλευρά του το γυμναστήριο όπου οι παίκτες κάνουν τις ασκήσεις με τα βάρη και τις υπόλοιπες πρακτικές ενδυνάμωσης και με θέα από την άλλη πλευρά, στο γήπεδο όπου γίνεται η βασική προπόνηση. "Μπορεί να κάθεται στο γραφείο του και να βλέπει τα πάντα. Να μας τσεκάρει όλους, βοηθούς, παίκτες, τους πάντες" έχει πει ένας από τους βοηθούς του.

Η συμπεριφορά του στην προπόνηση θεωρείται ασυνήθιστη. "Την μία στιγμή μπορεί να είναι το μικρότερο παιδί της παρέας, να μας κάνει τον κλόουν για να γελάσουμε, να κάνει απίθανες χαζομάρες και αστεία και την άλλη στιγμή επειδή κάποιος παίκτης δεν εκτέλεσε καλά μία άσκηση ή επειδή δοκίμασε να λουφάρει, να μας βάλει τόσο δυνατές φωνές που είσαι βέβαιος ότι οι φλέβες από το λαιμό του θα σπάσουν και θα γεμίσει αίματα" αναφέρει μία από τις μαρτυρίες των παικτών του.

Ο Γιούργκεν Κλοπ έχει κάνει δύο γάμους και έχει δύο γιους, έναν από κάθε γάμο. Εχει διατηρήσει τόσο καλές σχέσεις με την πρώην σύζυγό του, που οι φίλοι του λένε, ότι από τις καλύτερες στιγμές του είναι όταν βγαίνει για δείπνο και με τις δύο γυναίκες του, την νυν και την πρώην μαζί. Στην Γερμανία θεωρείται sex symbol έχει τρομερή πέραση στις γυναίκες και όταν έκανε εμφύτευση μαλλιών χαλώντας μία μικρή περιουσία για την επέμβαση που έκανε, εμφανίστηκε σε συνέντευξη τύπου και ρωτούσε τους δημοσιογράφους αν τους αρέσουν τα νέα μαλλιά του.

Εχει λατρεία στα παιδιά του. Ο μεγάλος γιος από τον πρώτο γάμο, σπουδάζει κάτι σχετικά με τον κινηματογράφο τον οποίο λατρεύει. Οταν είπε στον μπαμπά, ότι αυτό θα σπουδάσει, ο Γιούργκεν Κλοπ αγόρασε μια κάμερα τελευταίας τεχνολογίας και άρχισε να πηγαίνει στις προπονήσεις με αυτήν, τραβώντας πλάνα. Εμαθε να κάνει μοντάζ και πλέον έχει εξελιχτεί τόσο πολύ, που σκέφτεται να γυρίσει ταινία μικρού μήκους. Οταν τον ρώτησαν γιατί το κάνει, απάντησε: "Για να γνωρίσεις καλά έναν άνθρωπο, πρέπει να γνωρίζεις καλά αυτά που λατρεύει. Ο γιος μου λατρεύει τον κινηματογράφο..."

Μέχρι σήμερα (προφανώς πλέον θα μετακομίσει) ζει σε ένα προάστιο στα βόρεια του Ντόρτμουντ, δίπλα σε μία από τις λίμνες που είναι στον ποταμό Ρουρ, σε ένα σπίτι που ανακατασκευάστηκε, σχεδόν χτίστηκε από την αρχή, με βάση τα δικά του "θέλω". Μεγάλωσε σε χωριό και δεν του αρέσει με τίποτα να ζει στις μεγαλουπόλεις.

Ο Κλοπ είναι αυτή τη στιγμή ο πιο δημοφιλής Γερμανός. Σε ένα πρόσφατο γκάλοπ με τις πιο δημοφιλείς προσωπικότητες στην Γερμανία αναδείχτηκε πρώτος, πολύ πιο πάνω και από την λατρεμένη για τους Γερμανούς Αγγελα Μέρκερ. Μάλιστα ο σχολιαστής του show που παρουσίασε την συγκεκριμένη δημοσκόπηση είχε σχολιάσει. "Να ένας μεγάλος αντίπαλος για την Μέρκελ. Μόνο αν ο Κλοπ κατέβει στις εκλογές μπορεί να τις χάσει η Καγκελάριος..."

Οι πιο διάσημοι παρουσιαστές talk show στην Γερμανία "σκοτώνονται" για να έχουν ένα βράδυ στο δικό τους πλατό τον Κλοπ. Μία εκπομπή μαζί του είναι σίγουρη επιτυχία και η τηλεθέαση εκτοξεύεται σε επίπεδα 50%, νούμερα ασύλληπτα για γερμανικό κανάλι.

Ο ίδιος είναι φοβερά τηλεοπτικός και πολύ άνετος με τον Τύπο. Μάλιστα έχει συνεργαστεί και επαγγελματικά μαζί του, δουλεύοντας ως σχολιαστής για το ZDF.

Ο Κλοπ τα τελευταία χρόνια θεωρείται ο πλέον εξελιγμένος προπονητής. Οι σειρήνες για αυτόν, πέρα από την Μπάγερν, ήταν πολλές, αλλά καμία δεν τον επηρέασε. Το καλοκαίρι του 2012 ο Αμπράμοβιτς είχε στρώσει χαλί με εκατ. ευρώ για να τον πάρει. "Είναι τιμή για εμένα να ακούγεται το όνομά μου μαζί με εκείνα των Μουρίνιο και Γκουαρντιόλα. Αυτό μου αρκεί. Είναι ένας προσωπικός θρίαμβος, αλλά δεν είμαι διαθέσιμος. Ζητώ συγγνώμη από την Τσέλσι» είχε πει και είχε παραμείνει στην Ντόρτμουντ. Ανάλογη ήταν και η απάντησή του όταν τον είχαν ρωτήσει για την πρόταση της Λίβερπουλ το καλοκαίρι που εν τέλει πήρε τον Ρότζερς, αλλά και το καλοκαίρι του 2013 όταν τον ρώτησαν αν θα είναι διάδοχος του Μουρίνιο στη Ρεάλ ή του Μαντσίνι στη Σίτι. "Σας έχω πει κι' άλλες φορές ότι δεν θα φύγω από την Ντόρτμουντ. Ξέρω σας είναι δύσκολο να το πιστέψετε, αλλά τα λεφτά δεν είναι το παν για εμένα. Μέχρι το 2016 θα είμαι στην Ντόρτμουντ. Ο μόνος τρόπος να φύγω είναι να με διώξει η διοίκηση της ομάδας" είχε δηλώσει.

Η αλήθεια είναι ότι η Ντόρτμουντ ήταν εντελώς δικό του δημιούργημα. Κάτι σαν παιδί του. Ολοι οι παίκτες που έπαιζαν σε αυτήν ήταν, είτε δικές του επιλογές, είτε πιτσιρίκια όπως ο Γκέτσε που ο Κλοπ τα εξέλιξε σε αυτό που είναι σήμερα. Για αυτόν η Ντόρτμουντ δεν ήταν απλώς η ομάδα του, δεν ήταν η μεγάλη οικογένειά του, ήταν τρόπος ζωής.

Οταν κάποτε τον ρώτησαν: "Τελικά ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή για τον Γιούργκεν Κλοπ;" απάντησε. "Το πιο σπουδαίο πράγμα είναι να ζεις και να δουλεύεις σε ένα μέρος που το έχεις επιλέξει εσύ, που το έχεις φτιάξει εσύ και είναι γεμάτο από ανθρώπους που θέλεις να είσαι μαζί τους. Αυτό είναι...". Τελικά έφυγε πέρυσι τον Μάιο, όχι γιατί τον δελέασε κάποιος, όχι για τα λεφτά, όχι γιατί του πήρε τα μυαλά κάποια... σειρήνα τύπου Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μπάγερν, Τσέλσι, αλλά γιατί αισθάνθηκε ότι δεν είχε κάτι άλλο να προσφέρει σε αυτή την ομάδα.

Ο Κλοπ ξεκίνησε την προπονητική καριέρα του από τη Μάιντς. Εκεί έγινε προπονητής, εκεί έφτιαξε το όνομά του. Ανέλαβε την ομάδα στην Β' κατηγορία και έβαλε ως στόχο από την πρώτη χρονιά την άνοδο. Την πρώτη σεζόν, σε πρωτάθλημα που κέρδιζαν την άνοδο οι τρεις πρώτοι, η Μάιντς τερμάτισε τέταρτη. Την δεύτερη χρονιά, ξανά τέταρτη, χάνοντας την άνοδο την τελευταία αγωνιστική! Την τρίτη χρονιά επιτέλους η άνοδος ήρθε. Στο ασφυκτικά γεμάτο γήπεδο της Μάιντς όπου το γλέντι είχε ανάψει για την άνοδο για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου στην Μπουντεσλίγκα, ο Κλοπ πήρε το μικρόφωνο. "Πείτε μου μία άλλη πόλη στον κόσμο, πείτε μου μία άλλη ομάδα στον κόσμο, πείτε μου άλλους οπαδούς στον κόσμο που θα είχαν αντέξει τον πόνο που αντέξαμε εμείς τις δύο πρώτες χρονιές...".

Η φράση αυτή έγινε από τότε το σλόγκαν της πόλης του Μάιντς. Τυπώθηκαν χιλιάδες μπλουζάκια με αυτή την φράση και ακόμη και σήμερα αν επισκεφτείς την πόλη θα σου πουν ότι αυτό είναι το μότο τους και θα βρεις σίγουρα ένα τέτοιο μπλουζάκι για να το αγοράσεις.

Αυτή όμως δεν ήταν η πιο συγκινητική στιγμή στις σχέσεις του Κλοπ με τη Μάιντς. Ο Κλοπ την κράτησε τρεις χρονιές στη μεγάλη κατηγορία. Την δεύτερη (2006 -2007) την έβγαλε για πρώτη φορά στην ιστορία της και στην Ευρώπη μέσω του Κυπέλλου, αλλά την τρίτη σεζόν υποβιβάστηκαν. Με το όνομά του να έχει ήδη γίνει γνωστό, οι προτάσεις από ομάδες της Μπουντεσλίγκα εκείνο το καλοκαίρι ήταν πολλές. Ο Κλοπ της αρνήθηκε όλες και προτίμησε να μείνει στη Μάιντς για να την ανεβάσει ξανά.

Πάλι μαζί της στη Β' Εθνική. Το πάλεψαν μέχρι τέλους για να επιστρέψουν. Τερμάτισαν πάλι στην τέταρτη θέση. Ο Κλοπ λύγισε και ανακοίνωσε την απόφασή του να αποχωρήσει. "Απέτυχα, δεν κατάφερα να ανεβάσω την ομάδα. Ο κύκλος έκλεισε" είπε. Στο τελευταίο ματς του στον πάγκο 20 χιλιάδες οπαδοί τραγουδούσαν συνεχώς το όνομά του. Ο Κλοπ τους χαιρέτησε με δάκρυα στα μάτια στην αρχή και με λυγμούς λίγα λεπτά αργότερα. Του πήγαν ένα μικρόφωνο. Δεν μπορούσε να μιλήσει. Πήρε μια βαθιά ανάσα, σκούπισε τα μάτια του, άνοιξε το μικρόφωνο και τους είπε: "Οτι είμαι, ότι έχω κάνει" ξέσπασε ξανά σε λυγμούς... "εσείς μου επιτρέψατε να το κάνω". Κάθε φορά που ο Κλοπ επιστρέφει για να παίξει στο Μάιντς το γήπεδο σείεται...

Οτι ακριβώς θα συμβαίνει πλέον κάθε φορά που θα επιστρέφει στο “Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ”. Ποιος δεν θυμάται τον τρόπο που τον αποχαιρέτησαν και τους αποχαιρέτησε ο Κλοπ. Ποιός δεν θυμάται μία ολόκληρη πόλη με δάκρυα στα μάτια στο αντίο του, πριν μερικούς μήνες. Ποιός δεν ταύτισε τον Κλοπ με την Ντόρτμουντ και την Ντόρτμουντ με τον Κλόπ;

Από την παρουσίασή του κιόλας ο Κλοπ εκτίναξε το ενδιαφέρον των βρετανικών media. Για πρώτη φορά Αγγλοι δημοσιογράφοι έτρεχαν στο αεροδρόμιο για να δουν αν προσγειώθηκε ο Κλοπ. Οι φωτογραφίες από το αεροδρόμιο που έφυγε από την Γερμανία, από αυτό στο Λίβερπουλ που προσγειώθηκε, από το αυτοκίνητο που τον παρέλαβε, έγιναν viral. Οσο για την παρουσίασή του τα... έσπασε.

Αγγλοι δημοσιογράφοι έλεγαν ότι δεν θυμούνται να είχε ποτέ τόσο κόσμο η αίθουσα τύπου στο “Ανφιλντ”. Στοιβαγμένοι δεκάδες δημοσιογράφοι, φωτογράφοι και καμεραμέν για να... υποδεχτούν τον “Κλόπο”. Εκτός από το “I am the normal one” που έγραψε ήδη, ο Γερμανός τεχνικός είπε και άλλες μεγάλες ατάκες. “Δεν με πειράζει καθόλου που δεν ήρθα στην καλύτερη ομάδα του κόσμου. Θα γίνουμε...”, “Εγώ θα έχω τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις μεταγραφές”, “Η μεγαλύτερη πρόκληση που υπάρχει σήμερα στο ποδόσφαιρο είναι να αναλάβεις την Λίβερπουλ και να την κάνεις πρωταθλήτρια. Σε τέσσερα χρόνια ελπίζω να είμαι εδώ και να φωτογραφίζομαι με έναν τίτλο...”.

Και είναι αλήθεια ότι όλες οι ατάκες του είχαν νόημα και υπονοούμενα. Υπονόησε από την πρώτη ημέρα ότι αν και έχει υπογράψει τριετές συμβόλαιο ότι τον τίτλο τον βλέπει μετά από 4 χρόνια, υπονόησε ότι αναλαμβάνει μία ομάδα που έχει 25 χρόνια να πάρει πρωτάθλημα, αλλά υπονόησε ότι την διάλεξε και για το μέγεθός της και τους οπαδούς της. Για αυτούς μίλησε κυρίως στην παρουσίασή του. Πριν κάνει την πρώτη προπόνησή του με την φόρμα της Λίβερπουλ, λατρεύεται ήδη από οπαδούς και δημοσιογράφους, στους οποίους φρόντισε να την πει με το καλημέρα. “Μου έχουν πει πολλά για εσάς. Ελπίζω να μου δείξετε ότι όλα είναι ψέματα...”.

Κάπως έτσι, ψάχνοντας πριν δύο χρόνια όλη την ιστορία του Γιούργκεν Κλοπ κατάλαβα τι είχα δει σε εκείνο τον αλησμόνητο πρώτο ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα στην Ντόρτμουντ και την Ρεάλ Μαδρίτης και εκείνο το επικό 4-1. Είχα δει μία ομάδα παθιασμένη, ορμητική, συναισθηματική, άγρια, λίγο τρελή, γεμάτη από φαντασία και διάθεση για διάκριση. Μια ομάδα, ίδια με τον δημιουργό της... Κάπως έτσι τον λάτρεψα ως προπονητή και ως άνθρωπο. Κάπως έτσι τον έχουν ήδη λατρέψει οι απανταχού φίλοι της Λίβερπουλ. Περιμένοντας ότι και αυτοί θα ζήσουν πλέον το δικό τους παραμύθι με τον Κλοπ στον πάγκο, όπως το έζησαν και στο Ντόρτμουντ.

Αλλωστε αν το παραμύθι της Μπορούσια, που είναι ένα από τα πιο όμορφα παραμύθια στο σύγχρονο ποδόσφαιρο γίνονταν ταινία, ή ακόμη πιο σωστά αν η ζωή του Γιούργκεν Κλοπ γίνονταν κάποτε ταινία, ξέρω ποια θα ήταν η ιδανική πρώτη σκηνή.

Ο προπονητής της Ντόρτμουντ είχε ως πρότυπό του τον πατέρα του. Τον λάτρευε γιατί ήταν πολύ προστατευτικός και φιλικός μαζί του και με τις δύο αδερφές του και ταυτόχρονα πολύ αυστηρός. Είχαν μία σχέση σαν αυτή που έχει ο Κλοπ με τους παίκτες του στις προπονήσεις. Και κλόουν και δικτάτορας. Οταν ήταν πιτσιρικάς και έπαιζε ποδόσφαιρο ο πατέρας του ήταν ο πιο αυστηρός κριτής. Οταν οι δύο τους πήγαιναν για τένις, ο μπαμπάς Κλοπ κέρδιζε πάντα 2-0 σετ (6-0, 6-0). Κάποια φορά ο μικρός Γιούργκεν μετά από ένα τέτοιο ματς του είπε: "Νομίζεις ότι μου αρέσει αυτό που συμβαίνει. Να χάνω 6-0 κάθε σετ;". Ο πατέρας του του απάντησε: "Νομίζεις ότι εγώ το απολαμβάνω να κερδίζω τον γιο μου με αυτόν τον τρόπο. Αλλα τι περιμένεις, να σου χαριστώ. Γίνε καλύτερος εσύ".

Μερικούς μήνες πριν ο πατέρας του Γιούργκεν Κλοπ χάσει την μάχη με τον καρκίνο του είχε πει: "Νομίζω ότι μπορείς να γίνεις ένας πολύ καλός προπονητής". Λίγους μήνες μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Γιούργκεν Κλοπ πήρε το δίπλωμα προπονητή και μετά από λίγο καιρό ανέλαβε την Μάιντς. Ακόμη και σήμερα λέει με πολύ μεγάλο παράπονο, πόσο τον πειράζει που ο πατέρας του δεν πρόλαβε να τον δει προπονητή. Το ξεπερνάει, όμως μέσα από μία υπόσχεση που του είχε δώσει πριν φύγει. "Να ξέρεις, κάποια μέρα θα γίνω ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο" του είχε πει.

Αλήθεια πόσο μακριά είναι από το να τηρήσει αυτή την υπόσχεση ο Γιούργκεν Κλοπ;

Στο Λίβερπουλ μετά από μερικά χρόνια, είναι πιθανό να ξέρουν την απάντηση...