Top-10: Στιγμές Μουντιάλ

Στιγμές που σημάδεψαν τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση του κόσμου, άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά.

Από φάσεις του Μαραντόνα και του Ζιντάν μέχρι τη δολοφονία του Πάμπλο Εσκομπάρ.

Ο αείμνηστος Μπιλ Σάνκλι είχε πει κάποτε ότι το ποδόσφαιρο είναι πολύ περισσότερο από ένα ζήτημα ζωής ή θανάτου και ο τρόπος με τον οποίο έφυγε από τη ζωή ο Αντρές Εσκομπάρ αποδεικνύει με τον άσχημο τρόπο του λόγου το αληθές. Ο αρχηγός της Κολομβίας στο Μουντιάλ του 1994 έβαλε αυτογκόλ στην αναμέτρηση με τις ΗΠΑ, ο αντίπαλος νίκησε 2-1 και η ομάδα του αποκλείστηκε.

Πέντε μέρες μετά, ενώ ήταν έξω με φίλους του στο Μεντεγίν, τον πλησίασαν τρεις άνδρες και τον πυροβόλησαν έξι φορές. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, φώναζαν γκολ σε κάθε πυροβολισμό.

Η είδηση σόκαρε όλο τον κόσμο και το BBC έβγαλε επίσημη απολογία, διότι ο εκφωνητής σε ματς της Αργεντινής με την Ρουμανία είχε πει για ένα λάθος αμυντικού πως «αξίζει να τον πυροβολήσουν για ένα τέτοιο λάθος».

«Το παιχνίδι ομόφωνα συμφωνήθηκε ότι αποτελεί το ασχημότερο, το πιο κακό και ντροπιαστικό στην ιστορία του ποδοσφαίρου». Με τον τρόπο αυτό η βρετανική Mirror προετοίμαζε τον κόσμο για τα στιγμιότυπα που θα έβλεπε δύο μέρες αργότερα από το Μουντιάλ της Χιλής του 1962, όσο χρειάστηκε για να φτάσουν από τη Χιλή στη Μεγάλη Βρετανία, δίνοντας του μια αύρα αρένας.

Πριν καν συμπληρωθεί δεκάλεπτο, το ματς είχε διακοπεί και η επέμβαση της αστυνομίας κρίθηκε αναγκαία. Mπουνιές, κλοτσιές, αποβολές και... πρόωρο τέλος στον αγώνα, το οποίο αντί για χειραψία είχε γροθιά, συνέθεσαν το σκηνικό για ένα παιχνίδι που έμεινε στην ιστορία για την σκληρότητά του.

Η προθέρμανση βέβαια είχε γίνει καιρό πριν. Τα ΜΜΕ της Ιταλίας χαρακτήριζαν σκέτη τρέλα το γεγονός ότι επιτρέπεται στη Χιλή να διοργανώσει Μουντιάλ, ενώ οι αναφορές δύο Ιταλών δημοσιογράφων για το Σαντιάγο τους οδήγησε να εγκαταλείψουν άρον-άρον τη χώρα και έναν Αργεντινό δημοσιογράφο, που τον μπέρδεψαν για Ιταλό, να καταλήξει στο νοσοκομείο.

Η Ουγγαρία του 1954 σκορπούσε τον τρόμο σε κάθε ομάδα. Οι «Μαγικοί Μαγγυάροι» του Πούσκας, του Κότσις, του Χιντεγκούτι και των υπόλοιπων έβαλε τη βάση για το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο της Ολλανδίας και με το 6-3 επί της Αγγλίας έδειξε ότι στα... χαρτιά δεν έχει αντίπαλο. Όλος ο κόσμος περίμενε από την «Χρυσή ομάδα» να στεφθεί πρωταθλήτρια κόσμου, καθώς στον τελικό βρήκε τη Δυτική Γερμανία, την οποία στη φάση των ομίλων είχε νικήσει 8-3.

Προηγήθηκε 2-0 πριν συμπληρωθεί το δεκάλεπτο. Κι όμως. Οι Γερμανοί κατάφεραν να γυρίσουν το ματς, να νικήσουν 3-2 και να πάρουν το πρώτο τους Μουντιάλ. Η αναμέτρηση έμεινε στην ιστορία ως το «θαύμα της Βέρνης» και ως η μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία των Μουντιάλ. Έγινε ένα σύμβολο του ότι στο ποδόσφαιρο τα πάντα μπορούν να συμβούν.

Συχνά, αναπολείται σε κάθε έκπληξη, ανεξαρτήτως διοργάνωσης, ενώ έγινε και ταινία.

Η Ολλανδία του 1974 ήταν από τις πιο επιδραστικές ομάδες που εμφανίστηκαν ποτέ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Μάγεψε με το παιχνίδι κι ας μην κατάκτησε την κούπα. Στον πυρήνα της βρισκόταν ο πιο χαρισματικός ποδοσφαιριστής της γενιάς του, ο σπουδαίος Γιόχαν Κρόιφ. Η ντρίμπλα του στο ματς με την Σουηδία ήταν σαν το «Ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο» που εξέφρασαν στο γήπεδο οι οράνιε του Ρίνους Μίχελς να αποτυπώνεται σε μια κίνηση.

Χάρη, τεχνική, θέαμα, άψογη εκτέλεση. Ο Κρόιφ ήταν σαν να χόρευε πάνω στο γρασίδι και η περίφημη «Cruyff Turn» έκανε το γύρο του κόσμου, ως το σήμα κατατεθέν του total football και του ίδιου του σπουδαίου Ολλανδού.

Στην εποχή των Social Media, η συντριβή που γνώρισε η Βραζιλία μέσα στην έδρα της από τη Γερμανία με 7-1 στο Μουντιάλ του 2014 πήρε τεράστιες διαστάσεις. Έγινε το αθλητικό γεγονός που σχολιάστηκε περισσότερο από κάθε άλλο στο twitter, με τον αντίκτυπο της ήττας να ταξιδεύει παντού. Σε ένα από τα πιο ιστορικά αποτελέσματα σε ημιτελικό Μουντιάλ (μεγαλύτερη νίκη ever στους "4"), η γερμανική μηχανή άφησε τους Βραζιλιάνους στην εξέδρα γεμάτους δάκρυα.

Και μολονότι δεν υπήρχε σύγκριση με το Μαρακανάσο, αφενός λόγω του ότι οι προσδοκίες ήταν χαμηλότερες, αφετέρου λόγω του ότι οι εποχές έχουν αλλάξει, το Μινεϊράσο, που πήρε το όνομά του φυσικά από τον προκάτοχό του και το γήπεδο Μινεϊράο του Μπέλο Οριζόντε, η ντροπή ήταν ιστορική. Λουίς Φελίπε Σκολάρι, που παραιτήθηκε αμέσως, χαρακτήρισε τον αγώνα ως τη χειρότερη μέρα της ζωής του και τόνισε πως «ήταν η χειρότερη ήττα στην ιστορία κάθε εθνικής ομάδας στη Βραζιλία».

Η κόρη του Μπαρμπόσα, του οποίου η ζωή καταστράφηκε μετά την ήττα του 1950, τόνισε πως το αποτέλεσμα ήταν αρκετά βαρύ για να απαλύνει την κληρονομιά του πατέρα της.

Το Μουντιάλ του 1966 αποτελεί ακόμα και σήμερα κάτι σαν το «ιερό δισκοπότηρο» του αγγλικού ποδοσφαίρου σε επίπεδο εθνικών ομάδων, καθώς τα «τρία λιοντάρια» δεν έχουν καταφέρει να κατακτήσουν άλλη μεγάλη διοργάνωση. Στον τελικό του Μουντιάλ που έγινε στην χώρα τους, οι Άγγλοι νίκησαν τους Γερμανούς στην παράταση.

Με το σκορ στο 2-2, ο Τζέοφ Χαρστ πέτυχε το τέρμα που έκρινε την αναμέτρηση, όμως δεν ήταν ξεκάθαρο αν πέρασε τη γραμμή. Η φάση έμελλε να στοιχειώσει όχι μόνο τις δύο χώρες, αλλά γενικότερα το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Οι Γερμανοί είδαν... σοβιετικό δόλο στον επόπτη που μέτρησε το γκολ, καθώς οι μνήμες του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν νωπές, ενώ με την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών η φάση μπήκε σε προσομοιώσεις υπολογιστών και αναλύσεις.

Οι αρμόδιοι από το Imperial College του Λονδίνου και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης συμφώνησαν ότι δεν πέρασε τη γραμμή, όμως πριν από δύο χρόνια ανάλυση του Sky Sports απεφάνθη ότι το τέρμα έπρεπε να μετρήσει. Πενήντα χρόνια μετά και η στιγμή συνεχίζει να απασχολεί!

Η Βραζιλία είχε πάρει το Μουντιάλ του 1994 και στην διοργάνωση της Γαλλίας είχε όνειρο να επαναλάβει τον θρίαμβο. Το μεγάλο της αστέρι στην προσπάθεια αυτή δεν ήταν άλλο από τον Ρονάλντο, ο οποίος διεκδικούσε την Χρυσή Μπάλα και ήταν η αιχμή του δόρατος. Στον τελικό από τη Γαλλία όμως το όνομα του «Φαινομένου» δεν ήταν στις συνθέσεις που δόθηκαν.

Ο Εντμούντο είχε πάρει τη θέση του και ο Ζαγκάλο, στην ομιλία του πριν το ματς, μίλησε στους παίκτες του για την κατάκτηση του 1962, όπου η Σελεσάο πήρε κούπα χωρίς τον Πελέ. Ο Ρονάλντο τελικά εμφανίστηκε στο γήπεδο, μπήκε 11άδα, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να κάνει αισθητή την παρουσία του. Η Βραζιλία έχασε 3-0 και τα σενάρια συνωμοσίας πήραν φωτιά.

Σύμφωνα με τον ίδιο, είχε σπασμούς στο ξενοδοχείο, όμως πήρε ιατρικές διαβεβαιώσεις ότι μπορούσε να παίξει. Τις πήγε απευθείας στον προπονητή, εκείνος τον έβαλε, αλλά όπως θεωρεί ο Ρονάλντο, οι συμπαίκτες του επηρεάστηκαν από την κατάσταση.

Oποιαδήποτε μελέτη ή συγγραφικό έργο πάνω στο βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο, αποδεικνύει με πάρα πολλά στοιχεία ότι η ασπρόμαυρη θεά είναι ένα στοιχείο απόλυτα συνυφασμένο με την κοινωνική πραγματικότητα. Η ανάληψη του Μουντιάλ από τους Βραζιλιάνους το 1950 αποτέλεσε τεράστια τιμή. Σε αντίθεση με τη δομή των διοργανώσεων όπως την ξέρουμε τώρα, τότε ο τίτλος κρινόταν σε όμιλο.

Πριν το τελευταίο ματς, που πήρε το χαρακτήρα τελικού, η Βραζιλία ήταν έναν βαθμό μπροστά από την Ουρουγουάη. Έπρεπε απλά να μην χάσει. Το Μαρακανά γέμισε ασφυκτικά, με 200.000 κόσμο ενώ αρκετοί Βραζιλιάνοι πανηγύρισαν το τρόπαιο πριν καν ολοκληρωθεί ο αγώνας. Η ήττα με 2-1 αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα συλλογικά τραύματα στην ιστορία της χώρας.

Άνθρωποι πέθαναν από αυτοκτονίες ή ανακοπές καρδιάς και ο θρύλος θέλει τον προπονητή της Σελεσάο Φλάβιο Κόστα να αποχωρεί μεταμφιεσμένος σε γριά. Η Βραζιλία έκανε να δώσει αγώνα για δύο χρόνια και άλλαξε χρώματα στις φανέλες, με την έννοια του Μαρακανάσο να γίνεται συνώνυμο της τραγωδίας.

Το «αντίο» του τεράστιου Ζιντάν έμελλε να έχει βίαιο χαρακτήρα, σαν τις συνθήκες στις οποίες μεγάλωσε. Διότι πάντα, ο μεγάλος Ζιζού μαζί με την μαεστρία είχε και λίγη αλητεία, γεγονός που τον έκανε ακόμα πιο αγαπητό στους θαυμαστές του. O τελικό του Μουντιάλ της Γερμανίας ανάμεσα στη Γαλλία και την Ιταλία ήταν στην παράταση.

Ο Ζινεντίν Ζιντάν με τον Μάρκο Ματεράτσι περπατούσαν πλάι-πλάι ανταλλάσσοντας κάποιες κουβέντες και κάποια στιγμή, ο Ζιζού σταμάτησε και έριξε μια κουτουλιά στο πρόσωπο του Ιταλού στόπερ, ο οποίος έπεσε στο έδαφος. Ο Ζιντάν αποβλήθηκε, στο τελευταίο του ματς με την «τρικολόρ» φανέλα και η Ιταλία πήρε το Μουντιάλ στα πέναλτι.

Μερικά χρόνια αργότερα, ο Ματεράτσι δήλωσε ότι η προσβολή που είπε στον Γάλλο πριν τον κουτουλήσει είχε να κάνει με την αδερφή του.

Το παιχνίδι που έχει συνδεθεί όσο κανένα άλλο με τον Ντιέγο Μαραντόνα ήταν με αντίπαλο την Αγγλία, στα προημιτελικά του Μουντιάλ του 1986. Ο «Ντιεγίτο» έβαλε ένα γκολ με το χέρι και ένα περνώντας όλη την άμυνα των Άγγλων.

Τα δύο τέρματα πήραν τεράστια σημασία για διάφορους λόγους, καθώς το ματς ήταν το πρώτο ανάμεσα στις δύο ομάδες μετά τον πόλεμο των Φόκλαντς, που είχε τραγικό απολογισμό 649 νεκρούς για τους συμπατριώτες του. «Είναι κλοπή να κλέβεις από τους κλέφτες;», ήταν ένα συνηθισμένο ερώτημα των Αργεντινών που πανηγύριζαν δίχως ηθικούς ενδοιασμούς για το χέρι του Θεού.

«Τότε, το αποκάλεσαν το χέρι του Θεού. Βλακείες χέρι του Θεού. Ήταν το χέρι του Ντιέγο και ήταν σαν να να κλέβει τους Άγγλους», έλεγε αργότερα ο ίδιος. Το «χέρι του Θεού» έγινε γκράφιτι, αφίσα, μπλούζα και ακόμα και σήμερα αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους Αργεντινούς.