Μπρίτο - Λαζαρίδης: Το «αντίο»!

Μπρίτο - Λαζαρίδης: Το «αντίο»!

Νίκος Μαρούδας

Το ημερολόγιο έγραφε 30 Απριλίου. Στο Περιστέρι είχε στηθεί γιορτή για το τελευταίο παιχνίδι με τον Πλατανιά. Όχι, ο Ατρόμητος δεν κατάφερε να μπει στα πλέι οφ. Όμως, ο κόσμος της ομάδας είχε βρεθεί στο γήπεδο ώστε να αποχαιρετήσει δύο από τους ηγέτες του συλλόγου.

Εντουάρντο Μπρίτο και Νίκος Λαζαρίδης, θα αγωνίζονταν για τελευταία φορά με την φανέλα των Περιστεριωτών. Το «αντίο» δύο αρχηγών που τα έδωσαν όλα για την ομάδα τους, για τον κόσμο της και ήταν πάντα εκεί όταν χρειάστηκαν.

Ο Βραζιλιάνος θα συνεχίσει να αγωνίζεται, ενώ ο Έλληνας αμυντικός ανέλαβε ήδη νέο πόστο στην ομάδα. Όμως και οι δύο μαζί ρίχνουν τους τίτλους τέλους της ποδοσφαιρικής τους καριέρας στον Ατρόμητο, μέσω του gazzetta.gr και μιας συνέντευξη εφ' όλης της ύλης για όσα έζησαν στο Περιστέρι και όχι μόνο!

image
image

H αρχή

Έφτασαν στο Περιστέρι με τέσσερα χρόνια διαφορά. Την αρχή έκανε ο Εντουάρντο Μπρίτο. Ο Βραζιλιάνος μεσοεπιθετικός έγινε... κάτοικος Περιστερίου το καλοκαίρι του 2008, όταν ο Ατρόμητος είχε υποβιβαστεί στη Football League. Τον ακολούθησε ο Νίκος Λαζαρίδης, που έφτασε στον σύλλογο το καλοκαίρι του 2012 μετά και τον δεύτερο χαμένο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.

Η επιλογή και για τους δύο δεν ήταν και τόσο δύσκολη όπως ξεκαθαρίζουν. Ακόμα και για τον Μπρίτο που πήγε σε μια χρονιά που η ομάδα ήταν στην δεύτερη κατηγορία. Ο Ατρόμητος πάντα τους έδινε μια σιγουριά...

Ξεκινώντας θα σας πάω λίγο πίσω, στη χρονιά που ήρθε η πρόταση από τον Ατρόμητο... Πως προέκυψε, ήταν εύκολη επιλογή για εσάς;

Ε.Μ.: «Μόλις είχα παίξει ένα φιλικό με τον Απόλλων Καλαμαριάς απέναντι στον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Είχαμε χάσει, αλλά ήμουν πολύ καλός και ήρθε ο κ. Αγγελόπουλος μετά το παιχνίδι και μου ζήτησε να τα πούμε. Είχα συμφωνήσει με τον Ατρόμητο από τον Ιανουάριο πριν υποβιβαστεί. Μετά είχα άλλη ομάδα να πάω, αλλά ήθελα να έρθω στον Ατρόμητο γιατί είχε μια πολύ καλή ομάδα και ήμουν σίγουρος πως θα επέστρεφε στη Σούπερ Λιγκ».

Ν.Λ.: «Τέλειωνε το συμβόλαιό μου στον Άρη και ήρθε η πρόταση από τον Ατρόμητο. Ήξερα που ερχόμουν. Σε μια οργανωμένη ομάδα με στόχους, ήταν εύκολη απόφαση για εμένα. Σίγουρα πρώτα το σκέφτηκα σοβαρά, αλλά δεν είχα καθόλου ενδοιασμούς».

Εντουάρντο, τότε υπήρξε καθόλου η σκέψη πως μπορεί και να μην ανέβει ο Ατρόμητος;

«Όχι, ήταν κάτι που περιμέναμε. Ήμασταν δύο, τρεις ομάδες δυνατές που γνωρίζαμε πως την επόμενη χρονιά θα ήμασταν στην Σούπερ Λιγκ. Τότε είχαμε πάρει τους πιο πολλούς βαθμούς που έχει πάρει μια ομάδα όταν ανέβηκε από την Β' στη Σούπερ Λιγκ! Ήταν μια πάρα πολύ καλή χρονιά».

Τι κλίμα συναντήσατε τότε στην ομάδα;

Ε.Μ.: «Πάρα πολύ καλό κλίμα, όλα τα παιδιά ήξεραν πως ήρθα για να γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί και με δέχτηκαν πάρα πολύ καλά».

Ν.Λ.: «Από την μέρα που πήγα μέχρι και πριν λίγο καιρό που τέλειωσε και η καριέρα μου είχαμε πολύ καλό κλίμα. Ήμασταν μια οικογένεια το έδειχναν και τα αποτελέσματα, οργανωμένη ομάδα με καλούς και ποιοτικούς παίκτες. Τα παρείχε και τα παρέχει όλα ο Ατρόμητος για να παίξεις ποδόσφαιρο και το μόνο που έχεις να κάνεις εσύ είναι να έχεις το μυαλό σου στην ομάδα και στην προπόνηση».

image

Οι καλύτερες και οι χειρότερες στιγμές

Στο ποδόσφαιρο όλοι οι ποδοσφαιριστές έχουν τις καλές και τις κακές τους στιγμές. Για τους δύο, οι περισσότερες στιγμές που πέρασαν στο Περιστέρι ήταν καλές και θα τους μείνουν αξέχαστες. Όμως, πάντα υπάρχει και η άσχημη στιγμή στο ποδόσφαιρο.

Όπως φαίνεται, Μπρίτο και Λαζαρίδης κρατούν ως καλύτερη στιγμή την ευρωπαϊκή τους εμπειρία. Με τον δεύτερο να αναφέρεται και στο τέρμα που σημείωσε ως ποδοσφαιριστής του Άρη στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Για την πιο δύσκολη στιγμή τους τώρα, κοινή και για τους δύο το γεγονός πως δεν κατάφεραν να μπουν στους ομίλους του Europa League.

Η πιο σημαντική σας στιγμή με τον Ατρόμητο;

Ε.Μ.: «Οι ευρωπαϊκοί αγώνες. Παίξαμε με μεγάλες ομάδες που είναι δύσκολο να παίξω ξανά. Κάναμε πολύ καλό παιχνίδι με την ΑΙΚ, τους βάλαμε τρία γκολ. Ήταν το καλύτερο παιχνίδι! Μετά τα παιχνίδια με την Φενερμπαχτσέ ήταν πολύ ωραία, μόνο που πήγαμε εκεί και παίξαμε ήταν μεγάλη εμπειρία. Ήταν και το παιχνίδι με την Αλκμάαρ στην Ολλανδία που πήρε φωτιά το γήπεδο, ήταν κι αυτό μια εμπειρία ξεχωριστή. Πήγαμε πολύ καλά, δεν υπάρχει παράπονο νομίζω. Ίσως μόνο μια πικρία να υπάρχει με την Σαράγεβο, γιατί θα μπορούσαμε κάτι παραπάνω».

Ν.Λ.: «Κάναμε πολλές και μεγάλες νίκες, αλλά θα κρατήσω την πιο σημαντική. Την πρόκριση με την ΑΙΚ που μας έφερε στην επόμενη φάση του Europa League. Ωστόσο, η καλύτερη στιγμή γενικά της καριέρας μου ήταν το τέρμα με την Ατλέτικο. Ήταν πολύ σημαντικό γκολ για την ομάδα μου τότε, τον Αρη, και φυσικά επειδή έπαιζα πρώτη φορά αντίπαλος με μια τέτοια ομάδας. Για εμένα ήταν δυο φορές σημαντικό αυτό το τέρμα».

Πιο δύσκολη στιγμή σας;

Ε.Μ.: «Με την Σαράγιεβο. Εκεί είχαμε γυρίσει το παιχνίδι και εδώ αποκλειστήκαμε ενώ μπορούσαμε να προχωρήσουμε. Δεν μου έχει μείνει πολύ καλά αυτό... Αυτή είναι η πιο δυσκολη στιγμή».

Ν.Λ.: «Στο ποδόσφαιρο πάντα περνάς και καλές στιγμές και κακές. Από τις πιο δύσκολες θεωρώ πως ήταν μια στιγμή με πέντε σερί ήττες (σ.σ. στο ξεκίνημα της σεζόν 2015/2016). Ήταν κάτι πολύ δύσκολο για εμάς τότε. Ευτυχώς το ξεπεράσαμε και καταφέραμε και ανεβήκαμε στη βαθμολογία. Επίσης, αν και προσπαθήσαμε όλα αυτά τα χρόνια που ήμασταν Ευρώπη, δεν καταφέραμε να βρεθούμε στους ομίλους. Αυτό είναι κάτι σαν απωθημένο. Κάτι που δεν κατάφερα να ολοκληρώσω με την ομάδα, αν και φτάσαμε δυο φορές κοντά δεν μπήκαμε στους ομίλους».

image

Τελικοί και επεισόδια

Από τους δύο, μόνο ο Εντουάρντο Μπρίτο ευτύχησε να αγωνιστεί στους δύο τελικούς του Κυπέλλου Ελλάδας που συμμετείχε ο Ατρόμητος. Ο Λαζαρίδης πήγε στην ομάδα, την επόμενη σεζόν από τον δεύτερο και τελευταίο χαμένο τελικό...

Ο Βραζιλιάνος κάνει αναδρομή σε αυτούς τους δύο τελικούς και στέκεται στα όσα έγιναν σε αυτόν με την ΑΕΚ. Και οι δύο ωστόσο, μιλούν για τα όσα γίνονται στα ελληνικά γήπεδα με αφορμή τα τελευταία περιστατικά στον τελικό του Βόλου.

Ο Ατρόμητος έφτασε σε δύο τελικούς και εσύ «Έντου» ήσουν και στους δύο... Ωστόσο δεν ήρθε το τρόπαιο. Τι κέρδισε και τι έχασε η ομάδα;

«Μεγάλωσε ο Ατρόμητος σαν σύλλογος από αυτούς τους τελικούς! Όλες οι ομάδες ήταν δυνατές και εμείς δύο συνεχόμενα χρόνια πήγαμε τελικό. Μεγαλώσαμε το όνομα του συλλόγου. Ξέρουμε όλοι ότι δεν πήραμε κάποιο Κύπελλο από τα δύο γι' άλλους λόγους! Πήγαμε σε τελικό πάλι με μεγάλη ομάδα, την ΑΕΚ. Εμείς θα παίζαμε και ότι γίνει. Όπως κάναμε και την επόμενη χρονιά με τον Ολυμπιακό. Παίξαμε, τα δώσαμε όλα και χάσαμε. Δεχτήκαμε γκολ στο 119, στο επόμενο λεπτό θα πηγαίναμε στα πέναλτι και θα μπορούσαμε να το πάρουμε εκεί. Αλλά με την ΑΕΚ δεν είχε τελειώσει το παιχνίδι, είχαμε ακόμα 10 λεπτά. Αυτό είναι κάτι που μας πείραξε, γιατί δεν μας άφησαν να τελειώσουμε το παιχνίδι. Καταφέραμε όμως να πάμε τον Ατρόμητο στον τελικό και να μαζέψουμε πολύ κόσμο από το Περιστέρι στο ΟΑΚΑ, κάτι που δεν είχε ξαναγίνει μέχρι τότε».

Πολλά ακούστηκαν φέτος και για επιθέσεις μέσα στα αποδυτήρια. Τότε είχε γίνει κάτι;

«Μέσα δεν έγινε τίποτα. Δεν έχω ζήσει κάτι μέσα στα αποδυτήρια. Μετά απλά είχε τελειώσει το παιχνίδι και όλα ήταν ήρεμα».

Μιας και πήγαμε στα όσα έγιναν στον τελικό με την ΑΕΚ... Είχαμε κάποια άσχημα περιστατικά και στον φετινό τελικό... Πιστεύετε πως μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση;

Ε.Μ.: «Ποτέ! Δεν θέλουν να αλλάξουν! Δεν γίνεται τόσα χρόνια να μην αλλάζει τίποτα. Και κόσμος να μη μπει στο γήπεδο πάλι θα γίνει κάτι. Δεν μπορεί να αλλάξεις τον κόσμο. Ακόμα και αν τιμωρείς την ομάδα κάτι θα γίνει πάλι. Πρέπει να γίνει κάτι πιο δυνατό. Δεν γίνεται σε καμία άλλη χώρα αυτό. Πρέπει να είναι πιο σκληρές οι τιμωρίες αλλά να εφαρμόζονται. Στην Ελλάδα πάντα φταίει κάτι άλλο. Πρέπει όλοι να τιμωρηθούν όπως σε όλες τις χώρες. Αν θέλουν μπορούν να αλλάξουν αυτή την κατάσταση, αλλά δεν το βλέπω».

Ν.Λ.: «Δεν πρέπει να γίνονται αυτά στα ελληνικά γήπεδα. Το ποδόσφαιρο είναι μια γιορτή και πρέπει να το βλέπουμε έτσι. Πρέπει να είναι γιορτή. Όταν ένας γονιός βλέπει αυτά τα πράγματα σίγουρα δεν θα πάρει τον γιο του και τη γυναίκα του να πάει στο γήπεδο. Πρέπει να σταματήσουν κάποια στιγμή για να μπορέσουμε σαν Ελλάδα και σαν ποδόσφαιρο να πάμε μπροστά, γιατί νομίζω μας γυρίζουν πάρα πολύ πίσω. Αν υπάρχει θέληση όλα μπορούμε να τα κάνουμε. Εμείς δεν μπορούμε να το πούμε αυτό, οι αρμόδιοι είναι άλλοι. Δεν είναι δική μας δουλειά, αυτό πρέπει να το δουν πιο ζεστά για να μπορέσουν να πολεμήσουν την βία στα γήπεδα».

image

Ο ηγετικός ρόλος και η επαφή με τον κόσμο

Τόσο ο Μπρίτο όσο και ο Λαζαρίδης, έγιναν αρχηγοί και ηγέτες του Ατρόμητου. Δέθηκαν όσο κανένας με τον κόσμο και έγιναν σύνθημα στα χείλη τους. Έβαλαν από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα το «εμείς» πάνω από το «εγώ».

Τώρα που πλέον δεν αποτελούν ποδοσφαιριστές της ομάδας, αναφέρονται στον ηγετικό ρόλο που είχαν, αλλά και στην επαφή τους με τον κόσμο.

Περιμένατε πως θα φτάσετε σε σημείο να γίνετε ηγέτες της ομάδας;

Ε.Μ.: «Όχι γιατί τότε υπήρχαν πάρα πολλοί καλοί παίκτες. Ο Περόνε, ο Ιωάννου, που ήδη είχαν παίξει στη Σούπερ Λιγκ και δεν το σκεφτόμουν πως θα μπορούσα να γίνω ένας τόσο σημαντικός παίκτης για την ομάδα. Σκεφτόμουν μόνο ότι θα ανέβουμε και από εκεί και πέρα θα δούμε την πορεία».

Ν.Λ.: «Όλα τα καταφέρνεις μέσα από την δουλειά και μέσα από την αγωνιστικότητα που δείχνεις στο γήπεδο. Όλα αυτά τα κερδίζει και την προσωπικότητα και τον σεβασμό όλων μέσα στην ομάδα».

Και τώρα που τελείωσε η σχέση ποδοσφαιριστή-οπαδού με τον κόσμο, τι έχετε να τους πείτε;

Ε.Μ.: «Θέλω να τους πω πάρα πολύ μεγάλο ευχαριστώ. Στήριξε πάντα την ομάδα, είναι η μισή μου ζωή. Με αγάπησε πολύ η κερκίδα εδώ. Το πιο σημαντικό για μένα είναι αυτό. Λένε τα καλύτερα για μένα. Μου έδειξαν την αγάπη από το πρώτο παιχνίδι μέχρι το τελευταίο. Από το 65' φώναζαν να μπω μέσα με τον Πλατανιά. Ήμουν έτοιμος να μπω μόνος μου, αλλά επειδή έπρεπε να σεβαστώ τον προπονητή μου τον περίμενα να με φωνάξει! Στεναχωρήθηκα που δεν με έβαλε λίγο πιο νωρίς, ώστε να έχω την ευκαιρία να σημειώσω και κάποιο τέρμα, αλλά σέβομαι την επιλογή του».

Ν.Λ.: «Τα έχω πει πάρα πολλές φορές. Τους ευχαριστώ για την στήριξή τους, την αγάπη τους, το ίδιο έχω κάνει και εγώ όλα αυτά τα χρόνια. Περάσαμε ωραία με μεγάλες νίκες, προκρίσεις... Πρέπει να στηρίξει την ομάδα για να μπορέσουμε να κάνουμε το βήμα παραπάνω».

image

Εντουάρντο Μπρίτο!

Είναι Βραζιλιάνος, νιώθει Έλληνας και Περιστεριώτης! Τον Εντουάρντο Μπρίτο οι φίλοι του Ατρόμητου δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ για το ήθος του, το πείσμα του, την αφοσίωσή του, αλλά και τα γκολ του!

Είχε πάντα επαφή με τα γκολ. Για πάντα θα θυμάται και ο ίδιος και ο κόσμος της ομάδας τα γκολ σε Τούμπα και Καραϊσκάκη... Δυο πολύ σημαντικά τέρματα για τον Ατρόμητο. Το καθένα για διαφορετικό λόγο. Εκτός αυτού θα τον θυμούνται και για το καλοκαίρι του 2012.

Τότε, ο Μπρίτο, έφτασε κοντά στην Ομόνοια. Όμως ένα τηλεφώνημα από την διοίκηση ήταν αρκετό για να τον φέρει πίσω στην Ελλάδα και να τον κρατήσει στο Περιστέρι. Έτσι και για τον ίδιο ο Ατρόμητος δεν θα μπορούσε παρά να είναι για πάντα ένα ιδιαίτερο κομμάτι της ζωής του. Φυσικά, η επιθυμία του να επιστρέψει στην ομάδα μετά το φινάλε της καριέρας του, τα λέει όλα...

Το γκολ κόντρα στον ΠΑΟΚ στη Τούμπα ήταν η καλύτερη σου στιγμή στον Ατρόμητο;

«Είχα πολλές καλές στιγμές. Αυτό έμεινε γιατί ήταν ένα ματς μέσα στη Τούμπα κόντρα στον ΠΑΟΚ. Μετά είχαμε τον Αστέρα και ξέραμε ότι αν περάσουμε τον ΠΑΟΚ θα πάμε πιο εύκολα στον τελικό. Μόλις έβαλε το γκολ ο Φυτανίδης με φώναξε τότε ο Δώνης για να αλλάξω. Μόλις μπήκα και πιέσαμε μπροστά ήμουν σίγουρος πως θα σκοράρω! Ήταν ένα όνειρο που περάσαμε. Μετά από αυτό το ματς ήμασταν σίγουροι ότι θα πάμε στον τελικό».

Υπάρχει και το γκολ στο Καραϊσκάκη σε ένα παιχνίδι που ο Ολυμπιακός έχασε το αήττητό του...

«Όταν πας στο Καραϊσκάκη και παίζεις με τον καλύτερο Ολυμπιακό των τελευταίων χρόνων δεν μπορείς να μπεις εύκολα στην περιοχή και εμείς καταφέραμε να σκοράρουμε και να πάρουμε το διπλό! Ήταν σαν να γράφουμε πάλι ιστορία. Δεν είχα βάλει μέχρι τότε γκολ στον Ολυμπιακό! Γι' αυτό ήταν τόσο ωραίο για μένα γιατί κερδίσαμε κι όλας, βοήθησα και την ομάδα να φτάσει σε αυτή τη μεγάλη νίκη».

image

Το 2012 βρέθηκες κοντά στην Ομόνοια αλλά τελικά έμεινες στον Ατρόμητο. Τι ακριβώς έγινε;

«Είχε τελειώσει το συμβόλαιο μου, είχα μιλήσει με την Ομόνοια, πήγα έκανα όλες τις εξετάσεις, είχαν μείνει μόνο τα συμβόλαια και οι υπογραφές. Ήταν μια πολύ μεγάλη ομάδα η Ομόνοια, αλλά στο τέλος ο Ατρόμητος μου είπε να γυρίσω και θα τα βρούμε. Ήταν έγκυος και η γυναίκα μου και προτίμησα να μείνω στο Περιστέρι που ήμουν τόσα χρόνια».

Το μέλλον σου που είναι;

«Δεν ξέρει κανείς ακόμα. Για την ώρα δεν έχουμε κάτι. Θα δούμε ποιοι θα ανέβουν, απλά περιμένω για να δω τι θα προκύψει. Έχω συζητήσει με κάποια ομάδα, αλλά περιμένω να δω αν θα είναι Αθήνα ή Θεσσαλονίκη. Περιμένω ακόμα να δω τι θα γίνει, δεν ξέρουν και στις ομάδες τι θα γίνει. Έχουμε δρόμο ακόμα».

Μέχρι πότε θα βλέπουμε τον Μπρίτο στα γήπεδα;

«Να είμαι υγιείς και νομίζω δυο χρόνια μπορώ ακόμα! Έχω όρεξη, έχω καλή ψυχολογία οπότε μπορώ. Αν δω ότι βαριέμαι θα το ξανασκεφτώ. Μόλις σταματήσω μετά βλέπεις ότι το σκέφτεσαι αν έκανες καλά. Μέχρι και ο Λαζαρίδης ήθελε να μπει μέσα να παίξει λίγο στο φιλικό στη Τρίπολη. Όσο βλέπεις ότι μπορείς, θες να παίζεις».

Για εσένα πλέον ο Ατρόμητος θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση στη καρδιά σου;

«Όταν ήρθα στην Ελλάδα, ήρθα για την Καλαμαριά. Ήταν τέλεια εκεί και τώρα με θέλει ο Απόλλων Καλαμαριάς να με έχει στη Football League. Αυτό είναι το καλύτερο για έναν ποδοσφαιριστή γιατί σε εκτιμούν, ξέρουν ότι έχεις προσφέρει. Τώρα που τελείωσα από τον Ατρόμητο, πρώτα περίμενα την ομάδα και μετά άρχισα να συζητώ με άλλον σύλλογο. Σε όλες τις ομάδες πέρασα πολύ καλά. Ο Ατρόμητος, όμως, επειδή πέρασα 9 χρόνια εννοείται ότι θα είναι πάντα στην καρδιά μου. Θέλω να επιστρέψω όταν τελειώσω».

image

Νίκος Λαζαρίδης!

Ο Μπρίτο μπορεί να ολοκλήρωσε την καριέρα του στον Ατρόμητο, αλλά ο Νίκος Λαζαρίδης... κρέμασε οριστικά τα παπούτσια του. Πλέον θα τον βλέπουμε με πολιτικά και πάλι για λογαριασμό του Ατρόμητου.

Ανέλαβε την θέση του Team Manager, αποδεχόμενος την πρόταση της ομάδας, με αποτέλεσμα να βάλει τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα. Σίγουρα όμως οι φίλοι της ομάδας θα συνεχίσουν να τον θυμούνται για τι ικανότητες του και στο γήπεδο. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την τρομερή επαφή που είχε με τα αντίπαλα δίχτυα, αν και αμυντικός.

Από εκεί και πέρα, δεν αποκλείεται μελλοντικά να δούμε και πάλι έναν... Λαζαρίδη στα ελληνικά γήπεδα. Δύο γιους έχει ο «Λάζα» οι οποίοι ήδη μεγαλώνουν με μια μπάλα στα πόδια!

Αν και αμυντικός, όλα αυτά τα χρόνια είχες μια ιδιαίτερη σχέση με τα αντίπαλα δίχτυα...

«Είναι καλό να σκοράρεις αν και αμυντικός. Όλοι ξέρουμε ότι οι αμυντικοί βγαίνουν μπροστά ειδικά στις στημένες φάσεις. Όλοι οι αμυντικοί έχουν πλεονέκτημα λόγω κεφαλιού, αρκεί να βρεθούν στη σωστή θέση την σωστή στιγμή».

Ένιωσες ποτέ στην καριέρα σου αδικημένος;

«Δεν ένιωσα ποτέ αδικημένος. Στο ποδόσφαιρο περνάς πολλές συγκυρίες. Και όταν παίζεις πρέπει να είσαι σταθερός, να δείχνεις ότι αξίζει να παίζεις, να αγωνίζεσαι για την ομάδα, αλλά και όταν δεν παίζεις πρέπει να είσαι ο ίδιος να μην αλλάζεις χαρακτήρα, να κάνεις την προπόνησή σου και θα έρθει πάλι η στιγμή που θα μπεις στον αγωνιστικό χώρο. Τότε θα πρέπει να αποδείξεις ότι δεν έπαιζες άδικα».

image

Συνεχίζεις από νέο πόστο στον Ατρόμητο... Πόσο εύκολο ήταν να πάρεις την απόφαση να σταματήσεις το ποδόσφαιρο;

«Σίγουρα έχω περάσει πέντε υπέροχα χρόνια στον Ατρόμητο. Έδωσα πολλά, πήρα και πολλά από την ομάδα και είμαι πολύ χαρούμενος που συνεχίζω από άλλο πόστο για να μπορώ να συνεχίσω και από εκεί να βοηθάω την ομάδα. Δεν είναι εύκολο να πάρεις μια τέτοια απόφαση. Θεωρώ πως φεύγω γεμάτος, πέρασα ωραία χρόνια σαν ποδοσφαιριστής και κάποια στιγμή έρχεται και το πλήρωμα του χρόνου. Τότε θεωρώ πως το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να σταματήσεις σε ένα υψηλό επίπεδο και να μπορέσεις να συνεχίσεις στον ίδιο χώρο από κάποια άλλη μεριά. Σίγουρα είναι δύσκολη απόφαση αυτή, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να γίνει κι αυτό».

Πλέον από άλλο πόστο παραμένεις στον Ατρόμητο. Πως είναι οι πρώτες μέρες;

«Σίγουρα είμαι χαρούμενος, είναι κάτι καινούριο για μένα. Θα προσπαθήσω να κάνω την δουλειά μου όπως πρέπει. Θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα για την ευκαιρία αυτή που μου δίνει και τον πρόεδρο ξεχωριστά. Είναι κάτι καινούριο, χρειάζεται δουλειά πρέπει να βλέπεις τα πράγματα από άλλη μεριά, είμαι στον χώρο χρόνια και θα τα καταφέρω».

Οι γιοι σου ακολουθούν τα χνάρια του πατέρα τους ή είναι νωρίς να το πούμε ακόμα;

«Είναι από μικροί με μια μπάλα στο πόδι! Ασχολούνται με το αντικείμενο, θα δούμε! Ακόμα είναι νωρίς, προπονούνται και μακάρι και αυτοί να μπορέσουν να ζήσουν το ποδόσφαιρο όπως πρέπει σε καλύτερες εποχές. Να ζήσουν ένα καλύτερο ποδόσφαιρο. Είναι πολύ μικροί ακόμα για να δείξουν αν είναι στα χνάρια μου, θα το δούμε στο προσεχές μέλλον».

image