Π.Α.Ο.Κ: 91 χρόνια Περηφάνια, Αντίσταση, Όνειρο, Κατάκτηση
Ο ΠΑΟΚ «φωνάζει» αυτό που τον καθορίζει: το διαφορετικό! Ακόμη και στα «γενέθλιά» του. Ακόμη και το πώς νιώθει ο καθένας τον ΠΑΟΚ στην ψυχή του έχει –σ’ αυτόν τον σύλλογο- εκατοντάδες εκδοχές. Ένας σύλλογος που πρεσβεύει αμέτρητα ιδανικά και αξίες, ανθρώπους που βρήκαν ζεστασιά ανάμεσα σ’ αυτά τα τέσσερα γράμματα, μια ομάδα που σ’ αυτά τα 91 χρόνια πλημμυρίζει από συμβολισμούς και από δικούς της μύθους.
Το καταστατικό του Πανθεσσαλονίκειου Αθλητικού Ομίλου Κωνσταντινουπολιτών εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμόν 822 απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης την 20η Απριλίου 1926. Η ημερομηνία αυτή θεωρείται και η ληξιαρχική πράξη «γέννησης» του συλλόγου, ωστόσο αντιλαμβάνεται κανείς ότι ακόμη και τα γενέθλια του ΠΑΟΚ δεν θα μπορούσαν να είναι μια συμβατική, απλή και τετριμμένη διαδικασία. Από τις διαφωνίες για την ακριβή ημερομηνία (12 Απριλίου που ορίζεται από το ασπρόμαυρο «σύνταγμα», το καταστατικό του Ερασιτέχνη), μέχρι και το πώς τον αγαπάει και πώς το εκφράζει επίσης... Η κοινή συνισταμένη είναι δύσκολο να βρεθεί. Ο ΠΑΟΚ είναι η συνέχεια του Πέρα Κλουμπ της Κωνσταντινούπολης, ένας σύλλογος που από την ημέρα ίδρυσης του μέχρι και σήμερα ορίζεται από τη διαφορετικότητά του. Να μας συμπαθάτε, αλλά ποτέ κανείς δεν αγάπησε μια ιδέα τόσο αγνά, δυνατά, αυτοκατοστροφικά. διαφορετικά.. Κανένα κίνημα ποτέ στην Ελλάδα, δεν στρίμωξε τόσες διαφορετικές κοινωνικές συνιστώσες στα όριά του όσες οι «Αετοί του Βορρά».
Δεν μπορείς να νιώσεις τι εστί ΠΑΟΚ αν δεν παραλύσεις από χαρά στο γκολ του Μουσλίμοβιτς μέσα στην Πόλη ή βλέποντας τον Ζήση Βρύζα να χορεύει την άμυνα της Άρσεναλ και να καρφώνει την μπάλα στα δίχτυα του Σίμαν. Δεν μπορείς να καταλάβεις τη συντριβή που νιώθεις αν δεν παρακολουθήσεις σε βίντεο, έστω και τρεις δεκαετίες μετά, το δράμα του Κώστα Μαλιούφα και ενός ολόκληρου λαού στο Μόναχο. Δεν μπορείς να φανταστείς την απογοήτευση παρακολουθώντας το ευρωπαϊκό όνειρο να σβήνει βλέποντας τον τεράστιο Μπάνε να σωριάζεται στο παρκέ της Νάντης, τον Βεζυρτζή να κλαίει στα καθίσματα του ΣΕΦ Δεν μπορείς να νιώσεις την περηφάνια τού να ζωγραφίζει στην σκηνή της Τούμπας, ο Γιώργος Κούδας, ο Σταύρος Σαράφης, ο Κώστας Ιωσηφίδης. Να είναι εκεί ο Λέανδρος, ο Κουϊρουκίδης και να τους θαυμάζουν.
Απλά, δεν μπορείς να νιώσεις τον ΠΑΟΚ αν δεν είσαι ΠΑΟΚ!
ΕΤΣΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο Π.Α.Ο.Κ.
Στη Λέσχη Κωνσταντινουπολιτών, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης δίπλα στο Λευκό Πύργο, στην ιδρυτική συνέλευση της 30ής Μαρτίου 1926, συγκεντρώθηκε μια παρέα προσφύγων και μετά το πέρας της ιδρυτικής συνέλευσης, στις 9 μ.μ., συνέταξαν το καταστατικό ιδρύσεως του: «Πανθεσσαλονίκειου Αθλητικού Ομίλου Κων/πολιτών», του Π.Α.Ο.Κ.
Εκείνο το βράδυ μπήκαν οι βάσεις, ξεκίνησαν οι διαδικασίες ίδρυσης και ουσιαστικά πήρε σάρκα και οστά το όνειρο των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης για τη δημιουργία ενός μεγάλου αθλητικού σωματείου. Επτά άνθρωποι προεξέχοντος του 29χρονου, τότε, δημοσιογράφου Τριαντάφυλλου Τριανταφυλλίδη, συνέταξαν και υπέγραψαν το πρώτο καταστατικό του συλλόγου. Όλοι τους, πλην των Τριανταφυλλίδη και Τσούλκα, ήταν ιδρυτικά μέλη της ΑΕΚ Θεσσαλονίκης, που τρία χρόνια αργότερα θα ενσωματωθεί και απορροφηθεί πλήρως από τον ΠΑΟΚ.
«Εν Θεσσαλονίκη σήμερον την τριακοστή του μηνός Μαρτίου του χιλιοστού εννεακοστού έκτου έτους οι κάτωθι υπογεγραμμένοι Τρ. Τριανταφυλλίδης, Κ. Κοεμτζόπουλος, Κ. Κρητικός, Μ. Θεοδοσιάδης, Ιωακείμ Ιωακειμόπουλος, Αρ. Δημητριάδης, Α. Αγγελόπουλος και Μεν. Τσούλκας, συνέλθοντες εν τω καταστήματι της Λέσχης Κων/πολιτών περί ώραν 9 μ.μ. απεφασίσαμεν ομοφώνως την ίδρυσιν ποδοσφαιρικού και αθλητικού Σωματείου υπό την επωνυμίαν «Πανθεσσαλονίκειος Αθλητικός Ομιλος Κων/πολιτών» και δια μυστικής ψηφοφορίας εξελέξαμεν ως συντακτικήν επιτροπήν του καταστατικού τους κ.κ. Κ. Κοεμτσόπουλον, Κ. Κρητικόν και Μ. Τσούλκαν. Εφ'ό και συνετάχθη το παρόν. Εν Θεσσαλονίκη, τη 30η Μαρτίου 1926», αναφέρει το κείμενο του πρώτου καταστατικού.
Στις 5 Απριλίου του 1926 συγκροτήθηκε το πρώτο διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου. Το πρώτο ΔΣ του ΠΑΟΚ, που εκλέχθηκε στη Γενική Συνέλευση και παρουσιάζεται αναλυτικά στην αίτηση που κατατέθηκε στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ήταν το εξής:
Πρόεδρος: Τριαντάφυλλος Τριανταφυλλίδης,
Α’ αντιπρόεδρος: Παντελής Καλπακτσόγλου,
Γενικός γραμματέας: Κωνσταντίνος Κρητικός,
Ειδικός γραμματέας: Μενέλαος Τσούλκας,
Ταμίας: Ιωακείμ Ιωακειμόπουλος,
Έφορος ποδοσφαίρου: Αλέξανδρος Αγγελόπουλος,
Έφορος αθλητών: Αριστόδημος Δημητριάδης,
Σύμβουλοι: Παναγιώτης Μαλέσκας, Κωνσταντίνος Κοεμτζόπουλος και Μιχάλης Θεοδοσιάδης.
Στις 10 Απριλίου 1926 οι άνθρωποι του νεοσύστατου συλλόγου κατέθεσαν τα απαραίτητα έγγραφα στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης για αναγνώριση. Το καταστατικό του νέου συλλόγου εγκρίθηκε με την απόφαση 822 της 20ης Απριλίου 1926. Η ημερομηνία αυτή θεωρείται και η ληξιαρχική πράξη “γέννησης” του συλλόγου, αλλά η αγωνιστική του δράση είχε ξεκινήσει ένα χρόνο νωρίτερα.
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΜΠΑΣ
Το γήπεδο της Τούμπας είναι ένα από τα μεγαλύτερα (αν όχι το μεγαλύτερο) επίτευγμα της οικογένειας του Δικέφαλου. Μια κορυφαία στιγμή της ιστορίας του συλλόγου μας, για ένα γήπεδο που με τα χρόνια έγινε ο μεγάλος «ναός» του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ένα γήπεδο που στο πέρασμα του χρόνου έγινε, χάρη στο πάθος των χιλιάδων φίλων του, μύθος σ’ ολόκληρη την ποδοσφαιρική Ευρώπη. Για 27 ολόκληρα χρόνια (1932-1959) η καρδιά των προσφύγων και των Κωνσταντινουπολιτών της Θεσσαλονίκης «χτυπούσε» στο γήπεδο του ΠΑΟΚ. Το Σιντριβάνι αποτελούσε σημείο αναφοράς και συνάντησης. Εκεί, οι φίλοι της ομάδας έτρωγαν το μεσημεριανό φαγητό τους, εξ ου και η φράση «ΠΑΟΚ και ξερό ψωμί», που συνοδεύει για δεκαετίες την ομάδα.
To 1956 η σύγκλητος του ΑΠΘ αποφάσισε την απαλλοτρίωση του γηπέδου, για να δημιουργηθεί στη θέση του η Θεολογική Σχολή και το γήπεδο σύντομα θα αποτελούσε παρελθόν αφήνοντας πίσω του μόνο αναμνήσεις. Η αγορά των οκτώ στρεμμάτων γης από το Πανεπιστήμιο, για τη δημιουργία νέων σχολών στην περιοχή του γηπέδου, απαιτούσε τη μεταστέγαση του Δικέφαλου. Ο ΠΑΟΚ στο πρώτο του γήπεδο κατέκτησε το πρωτάθλημα Βορείου Ελλάδας τη σεζόν 1939-40 και επτά πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης (1937, 1948, 1950, 1954, 1955, 1956 και 1957).
Το τελευταίο επίσημο ματς που έδωσε ο ΠΑΟΚ στο Σιντριβάνι ήταν στις 31 Μαΐου 1959 για το Πρωτάθλημα Ελλάδος, όπου ηττήθηκε με 3-2 από τον Ολυμπιακό. Δεν σταμάτησε να το χρησιμοποιεί και έδωσε αρκετούς φιλικούς αγώνες εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’60.
Η αρχική χωρητικότητα του γηπέδου της Τούμπας ήταν 20 χιλιάδων θέσεων. Η «θύρα των ευεργετών» ήταν η μοναδική που από τότε ήταν όπως και σήμερα, ενώ οι θύρες 3, 4, 5, 6 ήταν μισές απ` ότι σήμερα (το σημερινό διάζωμα κάτω από τις εισόδους). Δεν υπήρχαν οι θύρες 7, 8 και 2, ενώ περιμετρικά υπήρχε ένας μεγάλος τοίχος ο οποίος αργότερα γκρεμίστηκε.
Η 6η Σεπτεμβρίου του 1959 δεν ήταν μια συνηθισμένη μέρα. Ήταν μια ιστορική ημέρα. Μια μεγάλη στιγμή της ιστορίας του Συλλόγου. Ο κόσμος ανηφόριζε προς την Τούμπα χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει την ιστορικότητα της στιγμής. Οι κερκίδες γέμισαν δύο ώρες πριν από την προγραμματισμένη ώρα έναρξης της φιλικής αναμέτρησης του ΠΑΟΚ με αντίπαλο την ΑΕΚ. Στις 5.30 μ.μ. ένα στρατιωτικό αεροπλάνο έριξε στη σέντρα του γηπέδου την μπάλα για το πρώτο εναρκτήριο λάκτισμα. Είκοσι λεπτά αργότερα η Τούμπα ένιωσε τις πρώτες ζητωκραυγές από το πρώτο (και μοναδικό για τον αγώνα εκείνο) γκολ που πέτυχε με δυνατό σουτ ο Κιουρτζής, και έδωσε τη νίκη στον ΠΑΟΚ με 1-0 σε βάρος της ΑΕΚ.
Για την ιστορία, η πρώτη σύνθεση του Δικέφαλου μέσα στην Τούμπα ήταν: Πρόγιος, Χασιώτης, Κεμανίδης, Πετρίδης, Χαβανίδης, Γιαννέλος, Λέανδρος, Τσιντόγλου, Κουϊρουκίδης, Κιουρτζής, Νικολαϊδης.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΙΧΕ… ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ
Ο ερχομός το 1971 του Άγγλου προπονητή, Λες Σάνον, άλλαξε τα δεδομένα για τον ΠΑΟΚ σ’ όλα τα επίπεδα. Μάλιστα με τις προσθήκες των Γούναρη, Ματζουράκη, Μπέλλη, Σταυρίδη η ομάδα δυνάμωσε σημαντικά. Η απόκτηση του Κώστα Ιωσηφίδη και η επιστροφή από τις Ηνωμένες Πολιτείες του Κούλη Αποστολίδη το καλοκαίρι του 1971 ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο το «Δικέφαλο», που για μια εξαετία έγινε μόδα και η πιο αγαπημένη ελληνική ομάδα.
Ο πρώτος τίτλος ήρθε τον Ιούλιο του 1972 και είχε… ονοματεπώνυμο. Στην ούγια έγραφε: Γιώργος Κούδας. Ο ΠΑΟΚ σιγά σιγά άρχισε να παίζει ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο, επικράτησε σ’ έναν επεισοδιακό αγώνα του Άρη με 1-2, χάρη σε δύο γκολ του Κούλη Αποστολίδη, για τα προημιτελικά της διοργάνωσης και αφού ξεπερνά και το εμπόδιο της Λαμίας προκρίνεται στον τελικό της 5ης Ιουλίου 1972. Ήταν η πέμπτη φορά που ο Δικέφαλος συμμετείχε σε τελικό και η τέταρτη που κατέβαινε στην Αθήνα για να διεκδικήσει το τρόπαιο.
Επιτέλους, για τον κόσμο του, ο ΠΑΟΚ έπαψε το βράδυ της 5ης Ιουλίου 1972, να είναι απλά η ομάδα που ρύθμιζε τις τύχες της κορυφής σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Ήταν ο τρίτος στη σειρά τελικός και το τρόπαιο ανηφόρισε από το… ουδέτερο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» του Φαλήρου στο Λευκό τον Πύργο και τη Θεσσαλονίκη. Χάρη στον έναν και μοναδικό Γιώργο Κούδα. Στο στάδιο Καραϊσκάκη, απέναντι στον Παναθηναϊκό, με ηγέτη και σκόρερ τον «Μεγαλέξανδρό» του (2’, 87’) επικράτησε 2-1 (μείωσε ο Παπαδημητρίου) και στέφεται Κυπελλούχος Ελλάδας για πρώτη φορά στην ιστορία του.
Οι συνθέσεις:
ΠΑΟΚ: Χατζηιωάννου, Γοούναρης, Φουντουκίδης, Παπαδόπουλος, Ιωσηφίδης, Τερζανίδης, Μπέλλης, Κούδας, Σαράφης (66’ Λάζος), Αποστολίδης, Ασλανίδης (76’ Μαντζουράκης)
Παναθηναϊκός: Οικονομόπουλος, Καραμανλής (56’ Βλάχος), Γονιός, Σούρπης, Αθανασόπουλος, Δημητρίου, Ελευθεράκης, Γραμμός, Αντωνιάδης, Δομάζος, Παπαδημητρίου
Ο αστικός μύθος λέει ότι το επόμενο μεσημέρι, 6 Ιουλίου, περίπου 30.000 κόσμου, ίσως και διπλάσιοι, επιφύλαξαν ανεπανάληπτη υποδοχή στο αεροδρόμιο της Μίκρας Η Θεσσαλονίκη ντύνεται στα ασπρόμαυρα και υποδέχεται τους κυπελλούχους Ελλάδας με τη λαοθάλασσα κόσμου και αυτοκινήτων να παραλύει την πόλη απ’ άκρη σε άκρη.
Ο ΤΙΤΛΟΣ ΕΠΙΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΊΑΣ
Η σπουδαία ομάδα του Λες Σάνον κατέκτησε και το κύπελλο Ελλάδας το 1974, επικρατώντας του Ολυμπιακού με 4-2 (2-2 κ.α.) στη διαδικασία των πέναλτι, με το «νερό να έχει μπει στο αυλάκι» και ο δρόμος προς το πρώτο πρωτάθλημα, τη σεζόν 1975-’76, να είναι ορθάνοικτος. Τίποτα δεν έδειχνε να μπορεί να σταματήσει την αρμάδα του Γκιούλα Λόραντ, που είχε διαδεχθεί τον Σάνον στον ασπρόμαυρο πάγκο. Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε το πρωτάθλημα πίσω από την ΑΕΚ και παρέμεινε στη 2η θέση μέχρι την 24η αγωνιστική, όταν και για πρώτη φορά προσπέρασε την Ένωση. Ένα τελευταίο εμπόδιο υπήρχε «τοποθετημένο» με το ημερολόγιο να «σημαδεύει» τις 2 Μαΐου 1976. Όλη η Θεσσαλονίκη, χιλιάδες ΠΑΟΚτσήδες απ’ όλη την Ελλάδα, ήθελαν να δουν το σπουδαίο ντέρμπι του τίτλου. Να μπορούν να λένε στους φίλους «ήμουν και εγώ εκεί», να μπορούν να διηγηθούν ιστορίες στα εγγόνια τους. Γιατί, εκείνο το απόγευμα ο ΠΑΟΚ είχε ραντεβού με την ιστορία.
Τέσσερις αγωνιστικές πριν από το φινάλε του πρωταθλήματος, διατηρώντας μια διαφορά 2 βαθμών από τη 2η θέση, ο ΠΑΟΚ υποδέχθηκε την ΑΕΚ στις 2/5/1976 στην κατάμεστη Τούμπα. Δεν έπεφτε καρφίτσα και η τελική καταμέτρηση έδειξε 45.010 εισιτήρια. Η ισοπαλία έκρινε το ντέρμπι μέχρι το χρυσό γκολ του Νέτο Γκουερίνο στο 87ο λεπτό! Ο αστικός μύθος λέει ότι οι φωνές στο γκολ ακούστηκαν μέχρι το λιμάνι, το Βαρδάρη, τη Νεάπολη, την Σταυρούπολη, όλες τις λαϊκές ασπρόμαυρες δυτικές συνοικίες…
Η διαφορά πήγε στους τέσσερις βαθμούς και με τη νίκη επί του Ηρακλή (3-1 στις 9/5/1976) ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα Ελλάδας!
Πενήντα χρόνια μετά την ίδρυσή του ο ΠΑΟΚ βρέθηκε στην κορυφή της Ελλάδας και το στίγμα εκείνης της έδωσε ο πρόεδρος του συλλόγου Γιώργος Παντελάκης λέγοντας ότι «Μισός αιώνας τίμιας δουλειάς ανταμείφθηκε σήμερα». Η πρωταθλήτρια ομάδα του ΠΑΟΚ αποτελούνταν από τους: Φούρτουλα, Γούναρη, Ιωσηφίδη, Αποστολίδη, Πέλλιο, Τερζανίδη, Κερμανίδη, Αναστασιάδη, Γκουερίνο, Κούδα, Ασλανίδη, Φουντουκίδη, Ορφανό, Σαράφη, Καπουσούζη, Παρίδη, Βούλγαρη, Μουρατίδη.
Το 2001 ο «Δικέφαλος» θα στεφθεί κυπελλούχος Ελλάδας συντρίβοντας με 4-2 τον Ολυμπιακό στον τελικό της Νέας Φιλαδέλφειας, ενώ δύο χρόνια αργότερα παίζοντας στο δικό του «σπίτι», στην Τούμπα, έφερε για τέταρτη φορά (και τελευταία…) το τρόπαιο στη Θεσσαλονίκη, επικρατώντας 1-0 του συμπολίτη Άρη.
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗ ΓΕΝΕΥΗ…
Η ομάδα μπάσκετ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας το 1959, κατέκτησε το κύπελλο το 1984, αλλά κορυφαία στιγμή στην ιστορία της παραμένει η Γενεύη. Η κατάκτηση του κυπέλλου κυπελλούχων Ευρώπης το 1991 σηματοδότησε την απαρχή της ασπρόμαυρης κυριαρχίας, που έφερε στον σύλλογο ένα πρωτάθλημα (1992), ένα ακόμη ευρωπαϊκό τίτλο (1994), δυο κύπελλα (1995, 1999), χαμένους ευρωπαϊκούς τελικούς και δυνατές αναμνήσεις. Αφού την προηγούμενη χρονιά έφτασε στα ημιτελικά της διοργάνωσης και αποκλείστηκε από την πανίσχυρη Βίρτους Μπολόνια, ο ΠΑΟΚ κατάφερε το 1991 να φτάσει στον πρώτο Ευρωπαϊκό τελικό της ιστορίας του και να κατακτήσει τον τίτλο του κυπέλλου κυπελλούχων στη Γενεύη επικρατώντας της ισπανικής Σαραγόσα με 76-72.
Ο Δικέφαλος σε εκείνον τον αλησμόνητο τελικό είχε πάνω από 5.000 φίλους του εκείνο το βράδυ στο «Πατινουάρ ντε Βερνέ» της Γενεύης και στον πάγκο τον Ντράγκαν Σάκοτα, ενώ έπαιξαν οι: Πρέλεβιτς 31, Μπάρλοου 20, Σταυρόπουλος 15, Φασούλας 7, Ιωάννου 3, Μακαράς, Παπαχρόνης, Μπουντούρης.
Ένα χρόνο μετά, με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς έδειχνε πανίσχυρος σε Ελλάδα και σε Ευρώπη. Με τους Κόρφα, Πρέλεβιτς, Μπάρλοου, Φασούλα ο Δικέφαλος έφτασε για δεύτερη σερί χρονιά στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, αλλά στη Ναντ το βράδυ της 17ης Μαρτίου του 1992, ράγισαν και πάλι οι καρδιές των ΠΑΟΚτσήδων, για την απώλεια ενός ευρωπαϊκού τροπαίου. Στο τελευταίο δευτερόλεπτο του συγκλονιστικού τελικού με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Όσοι ήταν εκεί έζησαν την πιο δυνατή, ασπρόμαυρη και ΠΑΟΚτσήδικη, στιγμή της μπασκετικής ιστορίας, με πεσμένο στο παρκέ τον Μπάνε Πρέλεβιτς. Κι ας μας θυμίζει έναν χαμένο τελικό…
Το 1992 ο ΠΑΟΚ στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδας. Ηταν ο τίτλος της υπομονής. Πάλεψε για πολλά χρόνια ο Νίκος Βεζυρτζής, ξοδεύοντας δεκάδες εκατομμυρίων δραχμών και δημιουργώντας σπουδαίες ομάδες που μέχρι τότε έφταναν στην πηγή χωρίς να πιούν νερό…
Ακολούθησε το χαμένο φάιναλ φορ του ΣΕΦ για να φτάσουμε στο 1994, όπου ο «Δικέφαλος» στέφθηκε για δεύτερη φορά κυπελλούχους Ευρώπης. Παίζοντας μπάσκετ «απ’ άλλο πλανήτη», στην ωραιότερη ευρωπαϊκή παράσταση της ιστορίας του, ο ΠΑΟΚ έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα, που κατακτούσε και δεύτερο ευρωπαϊκό τίτλο απέναντι στην πανίσχυρη ιταλική Μπενετόν Τρεβίζο.
Ο ΜΑΥΡΟΣ ΟΚΤΩΒΡΗΣ
Η περίπτωση των ΠΑΟΚτσήδων είναι, ίσως, μοναδική. «Γεννούν» οι ίδιοι φιλάθλους, με τη φήμη τους να έχει ταξιδέψει στα πέρατα της οικουμένης κάνοντας γνωστό το όνομα του ΠΑΟΚ σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Τη δεκαετία του ’70 η παρέα του Κούδα προσέλκυσε χιλιάδες κόσμου, πιστούς που ανηφόριζαν κάθε Κυριακή προς την Τούμπα και κατέκλυζαν κάθε γωνία του γηπέδου, ενώ το οπαδικό κίνημα γιγαντώθηκε τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 γράφοντας τη δική του ιστορία και μεγαλώνοντας το μύθο της Τούμπας.
Αυτή είναι η καλή όψη του νομίσματος. Γιατί, υπάρχει πάντα και η άλλη όψη, η κακή που πάντα φέρνει στο μυαλό τις δυσάρεστες στιγμές.
Στις 10 Απριλίου του 1992 η οικογένεια του ΠΑΟΚ έχασε δύο δικά της παιδιά. Ο Ευθύμης Λιάκας και ο Κώστα Ντόλιας, το 1991 άφησαν την τελευταία τους πνοή στο 240ο χλμ, της εθνικής οδού Αθηνών – Θεσσαλονίκης, μετά από δολοφονική επίθεση και επτά χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 1999, έξι φίλοι της ομάδας θα αφήσουν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο.
Η κοιλάδα των Τεμπών, εκεί όπου σήμερα υπάρχουν τα τούνελ, θα βαφτεί με το αίμα των έξι αετόπουλων, που έφυγαν από τη ζωή, με το μνημείο στο παλιό πλέον κομμάτι της Εθνικής οδού Αθηνών – Θεσσαλονίκης να είναι πάντα εκεί για να θυμίζει σ’ όλους την παρουσία τους.
Ξημερώματα Δευτέρας 4 Οκτωβρίου 1999 τα λεωφορεία των οπαδών του Δικέφαλου επιστρέφουν στη βάση τους ύστερα από το ισόπαλο (1-1) ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Ο οδηγός του πούλμαν του Σ.Φ. ΠΑΟΚ Κορδελιού επιχειρεί προσπέραση, ωστόσο μπαίνει στο αντίθετο ρεύμα, συγκρούεται με διερχόμενο φορτηγάκι και ρίχνει το όχημα στα δεξιά του δρόμου. Το λεωφορείο αναποδογυρίζει και σκορπά το θάνατο, καθώς 6 φίλοι της ομάδας και ο οδηγός του αγροτικού φορτηγού χάνουν τη ζωή τους.
Το ρολόι έδειχνε 4:15 το πρωί. Ο ΠΑΟΚ θρηνούσε…
Χαράλαμπος Ζαπουνίδης, ετών 20, Δημήτριος Ανδρεαδάκης, ετών 25, Χριστίνα Τζιόβα, ετών 18, Αναστάσιος Θέμελης, ετών 22, Γεώργιος Γκανάτσιος, ετών 17, Κυριάκος Λαζαρίδης, ετών 17. Αθάνατοι…
ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟ «ΠΑΛΑΤΙ»
Στις 18 Μαρτίου 1990 θεμελιώθηκε το κλειστό γήπεδο του ΠΑΟΚ, καθιστώντας το «Δικέφαλο» τη μοναδική ελληνική ομάδα, με δύο ιδιόκτητα γήπεδα, τα οποία αποτελούν και τη μεγαλύτερη περιουσία της.
Χρειάστηκε να περάσουν δέκα ολόκληρα χρόνια από την πρώτη θεμελίωση και δώδεκα από την ιστορική δωρεά του αείμνηστου Ιωάννη Δεδέογλου (17 Ιουνίου 1988) για να ολοκληρωθεί η κατασκευή του γηπέδου, που ολοκληρώθηκε και άνοιξε τις πόρτες του το Μάρτιο του 2000.
Η απόφαση της FIBA, στις 17 Μαΐου 1999, να διοργανωθεί στη Θεσσαλονίκη το Final Four αποτέλεσε το «κλειδί» για να… ξεκλειδώσουν και να προχωρήσουν με ταχύτατο ρυθμό οι εργασίες.
Στις 30 Μαρτίου 2000, πραγματοποιήθηκε αγιασμός στην PAOK SPORTS ARENA και μαζί η πρώτη προπόνηση της ομάδας μπάσκετ, που στις 17 Μαΐου 2000 αγωνίστηκε για πρώτη φορά, σε επίσημο παιχνίδι, στο νέο της κλειστό γήπεδο.
Ήταν ακόμη μια ιστορική ημέρα για ολόκληρη την οικογένεια του ΠΑΟΚ, που σ’ ένα κατάμεστο από 8.000 και πλέον φιλάθλους αντιμετώπισε τον Παναθηναϊκό για τους τελικούς της Α1 κατηγορίας.
Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ
Ο ΠΑΟΚ της Ευρώπης έφτασε, τη σεζόν 1973-’74, μέχρι τους «8» του κυπέλλου κυπελλούχων, έζησε θρυλικές βραδιές εντός και εκτός συνόρων, απέναντι σε σπουδαίες ομάδες, όπως η Μίλαν, η Μπαρτσελόνα, η Μπάγερν, η Νάπολι, η Αρσεναλ, αλλά η επιστροφή της ομάδας στις ρίζες της, την Κωνσταντινούπολη, τον Αύγουστο του 2010, που συνοδεύτηκε από τη μεγάλη πρόκριση στους ομίλους του Europa League κόντρα στην πανίσχυρη Φενέρμπαχτσε, ήταν και θα είναι η πιο δυνατή ευρωπαϊκή στιγμή της ιστορίας του.
Όσοι έζησαν το μύθο και το έπος της Πόλης, τον Αύγουστο του 2010, θα έχουν να το λένε στα εγγόνια τους. Περίπου 3.000 Ελληνες ακολούθησαν την ομάδα στην γενέτειρα πόλη της, τη δική της Πόλη... Θα έχουν να το λένε στα εγγόνια τους, ότι ήταν εκεί που «γεννήθηκε» η ομάδα και έζησαν από κοντά την πιο χρυσή στιγμή της σύγχρονης ιστορίας του συλλόγου.
Γιατί, εκείνη η βραδιά θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό όλων των ΠΑΟΚτσήδων.
Στις 19 Αυγούστου ο Αντρέ Βιεϊρίνια χάρισε τη νίκη και το 1-0 του πρώτου αγώνα της Τούμπας άφησε τα πάντα ανοικτά για τη ρεβάνς της 26ης Αυγούστου στο «Σουκρού Σαράτσογλου».
O Δικέφαλος δέχτηκε γκολ από τον Εμρέ στα πρώτα λεπτά του β’ μέρους (50’), έχασε σπουδαίες ευκαιρίες, κυρίως με το Δημήτρη Σαλπιγγίδη και το ματς οδηγήθηκε στην παράταση. Εκεί, η «χρυσή» αλλαγή του Παύλου Δερμιτζάκη, ο Ζλάταν Μουσλίμοβιτς, έβαλε την σφραγίδα του στη μεγαλειώδη και ιστορική πρόκριση.
Φενέρμπαχτσε: Ντεμιρέλ, Λουγκάνο, Εμρέ (75' Σελτσούκ), Νιανγκ, Άλεξ, Στοχ, Κριστιάν (106' Ουνάλ), Αντρέ Σάντος, Τοπούζ (91' Χουρματσί), Μπίλιτσα, Γιονούλ.
ΠΑΟΚ: Κρέσιτς, Μπουσαϊντί (75' Σνάουτσνέρ), Κοντρέρας, Μαλεζάς, Λίνο, Γκαρσία, Σορλέν, Φωτάκης (91' Κουτσιανικούλης), Βιεϊρίνια, Φιλομένο (83' Μουσλίμοβιτς), Σαλπιγγίδης.
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ 10.000 ΚΟΣΜΟ!
Η κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας στη Σύρο το Μάρτιο του 2015 άνοιξε το δρόμο των επιτυχιών για την ομάδα βόλεϊ, η οποία μέσα σε μια διετία έφερε τρεις τίτλους στη Θεσσαλονίκη και μετατράπηκε σε μια εκ των πρωταγωνιστών του ελληνικού βόλεϊ.
Η ομάδα υπό τις οδηγίες του Γιάννη Καλμαζίδη «σκούπισε» την σειρά των τελικών του 2015, με 3-0 νίκες απέναντι στον Ολυμπιακό, και στέφθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της πρωταθλήτρια Ελλάδας φτάνοντας παράλληλα στο νταμπλ.
Ο ΠΑΟΚ έγινε μόλις η όγδοη ομάδα στην ιστορία του αθλήματος, που κατακτούσε το πρωτάθλημα, μετατρέποντας τον τρίτο τελικό στις 29 Απριλίου 2015 σε φιέστα μπροστά σε 10.000 εκστασιασμένους φίλους του.
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε ένα χρόνο αργότερα. Αν και με μειονέκτημα έδρας ο «Δικέφαλος» ξεπέρασε στα ημιτελικά το εμπόδιο του Ολυμπιακού και στον τελικό του πρωταθλήματος επικράτησε του Φοίνικα Σύρου κατακτώντας πανάξια τον τίτλο.
«ΕΣΒΗΣΕ» ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ, ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΕΛΠΙΔΑ…
Η 12η Μαΐου του 2015 ήταν μια «ιστορική ημέρα» για τον Ιβάν Σαββίδη και τον ΠΑΟΚ. Είναι η ημέρα που καταβλήθηκαν 10.886.811 ευρώ προς το ελληνικό δημόσιο και ο «Δικέφαλος» έπαψε να ζει με τον εφιάλτη των χρεών.
Ο ιδιοκτήτης του αποδεικνύεται συνεπής στην υπόσχεση, που είχε δώσει προς τον κόσμο της ομάδας, τρία χρόνια νωρίτερα, όταν από τις πρώτες ημέρες της παρουσίας του στον ΠΑΟΚ, η αποπληρωμή των χρεών στο δημόσιο υπήρξε κύριο και βασικό μέλημα του.
Ο Έλληνας ομογενής επιχειρηματίας από τη Γεωργία, βρέθηκε το 2012 στον ΠΑΟΚ ολοκληρώνοντας ένα φλερτ, που ξεκίνησε έξι χρόνια πριν, διακόπηκε για ένα μεγάλο διάστημα, αλλά συνέχιζε να είναι ένα καυτό… φλερτ. Μέσω της Dimera Ltd, στις 10 Αυγούστου 2012, θα καταβάλλει το ποσό των 9.951.000 ευρώ στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΠΑΕ και θα γίνει ο κάτοχος του 51% των μετοχών, ένα ποσοστό το οποίο σήμερα, μέσω των αυξήσεων Μετοχικού Κεφαλαίου, έφτασε να είναι πάνω από το 80% .
Ο Ιβάν Σαββίδης είναι ξεκάθαρα ο απόλυτος κυρίαρχος της Τούμπας. Δίνει όραμα και ελπίδα στον κόσμο του. Αντιλαμβάνεται ότι ο ΠΑΟΚτσής έχει μάθει να μη συμβιβάζεται με μετριότητες, να απαιτεί ένα καλύτερο μέλλον. Θέλει να βλέπει την ομάδα του πρωταγωνίστρια. Έτσι, τον έμαθαν οι παππούδες του, οι πατεράδες του. Έτσι, τον μεγάλωσαν οι πατεράδες του. Κι αυτό το όραμα του το δίνει, πλέον, ο Ιβάν Σαββίδης.
