Ο Βραζιλιάνος αμυντικός του Δικεφάλου που επέστρεψε στην αγωνιστική δράση μετά από 3 μήνες με δηλώσεις του αναφέρθηκε αρχικά στην αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό λέγοντας τα εξής:
«Όταν ήμουν 20 ετών, αυτό που με ενδιέφερε πάνω από όλα ήταν η προσωπική μου απόδοση. Το πως θα τα πήγαινα εγώ μέσα στο γήπεδο. Τώρα που είμαι 30 ετών, αυτό που με ενδιαφέρει είναι το τι κάνει η ομάδα. Αυτή είναι η πιο μεγάλη μου έννοια. Να μπορείς να πεις ότι βοήθησες την ομάδα σου να πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα. Θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει αν ήμασταν καλύτεροι. Το θετικό από το παιχνίδι είναι ότι είχαμε το κουράγιο να παλέψουμε το ματς μέχρι το τέλος, και τελικά αποφύγαμε την ήττα. Αυτό είναι ένα μάθημα για μας».

-Επέστρεψες στην αγωνιστική δράση μετά από σχεδόν τρεις μήνες. Ποιος είναι ο βαθμός ετοιμότητάς σου;
«Για έναν αμυντικό, που παίζει σε μια θέση που χρειάζεται να έχει καλή συνεργασία με τον διπλά του, το να μείνει εκτός αγώνων για τρεις μήνες είναι μεγάλο διάστημα. Χάνεις έδαφος και πρέπει να έχει όλες τις αισθήσεις σου ανοικτές για να μπορέσεις να ξαναβρείς τη θέση σου. Θέλω σε κάθε παιχνίδι να γίνομαι ολοένα και καλύτερος. Ελπίζω σε αυτό να με βοηθήσουν και οι συμπαίκτες μου. Αυτό βέβαια θα είναι αμοιβαίο διότι και εγώ με τη παρουσία μου στην ενδεκάδα θέλω να βοηθώ τους συμπαίκτες μου».

-Μπορείς να ορίσεις το ποσοστό ετοιμότητάς σου;
«Δεν θα ήθελα να πω με ποσοστά το πόσο έτοιμος είμαι. Πιστεύω ότι ήμουν σε θέση να αγωνιστώ στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό και αυτό έγινε. Όσο περνάει ο καιρός, τόσο θα βελτιώνομαι και αυτό ισχύει με όλους τους συμπαίκτες μου».

-Πολλοί από τους συμπαίκτες σου είναι νεαροί σε ηλικία, ξεκινούν τώρα τη καριέρα τους. Λειτουργείς καθόλου ως δάσκαλος;
«Ο κάθε παίκτης θέλει το δικό του τρόπο. Είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι, και το κάθε παιδί θέλει μια κάποια μεταχείριση για να μπορέσεις να το κερδίσεις. Αυτό που πρέπει να κάνεις με το κάθε νεαρό είναι να του δώσεις να καταλάβει τη σημασία που έχει το να είναι συγκεντρωμένος απόλυτα σε αυτό που κάνει. Στη προπόνηση και στον αγώνα, να μην τον ενδιαφέρει τίποτε άλλο από αυτό που συμβαίνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ακόμα ο κάθε παίκτης θα πρέπει να κάνει αυτό που έχει ειπωθεί και όχι του κεφαλιού του. Όταν θα μπορέσει βγάλει τα ποιοτικά του στοιχεία προς όφελος της ομάδας, του συνόλου, τότε θα βγει και η ομάδα κερδισμένη, που είναι το πλέον σημαντικό, αλλά και ο ίδιος».

-Πως εισπράττεις τη παρουσία του μεγαλομετόχου της ομάδας στα αποδυτήρια, πριν αλλά και μετά το τέλος του αγώνα;
«Σε ένα σύλλογο είναι πολύ σημαντικό είναι όλα τα κομμάτια ενωμένα. Ο πρόεδρος, ο προπονητής, οι παίκτες. Και θα πρέπει αυτό να συμβαίνει και στις καλές αλλά και στις κακές στιγμές, διότι αυτή η ένωση ανάμεσα σε όλα τα κομμάτια της ομάδας, φέρνει την αρμονία. Η συνοχή μιας ομάδας είναι πολύ σημαντική δύναμη».

-Τελικά, ο ΠΑΟΚ μπορεί σε βάθος 18 αγωνιστικών, που απομένουν, να είναι στο κατόπι του Ολυμπιακού;
«Βιαζόμαστε αρκετά. Θα σας το πω στα Ελληνικά. ‘Σιγά – σιγά’. Πρέπει να προχωράμε παιχνίδι με το παιχνίδι. Τώρα παίζουμε με τη Βέροια. Το τι θα γίνει σε 18 παιχνίδια, δε το ξέρω και δε το ξέρει κανένας. Άλλωστε, δεν έχει σημασία το τι θα πούμε αλλά το τι θα κάνουμε».