Ερευνητές ανακάλυψαν πως η μεγάλη παραμονή στην Ανταρκτική μικραίνει τον εγκέφαλο (pics)
«Αγάπη μου συρρίκνωσα» τον εγκέφαλο», θα μπορούσε να είναι ο τίτλος στα αποτελέσματα της έρευνας έκανε ομάδα από το Charité - Universitätsmedizin του Βερολίνου και το Ινστιτούτο Ανθρώπινης Ανάπτυξης Max Planck.
Αντικείμενο της έρευνάς τους ήταν οι επιπτώσεις που προκαλεί στον εγκέφαλο η παρατεταμένη παραμονή σε ακραίες συνθήκες, όπως αυτές τις Ανταρκτικής, με τα ευρήματα να προκαλούν μεγάλη έκπληξη.
Και αυτό δείχνουν οτι το σκοτάδι... διαρκείας, αλλά και η έλλειψη κοινωνικών επαφών, συρρικνώνει τμήματα του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Στο... μικροσκόπιο μπήκαν οι άνθρωποι που βρέθηκαν στον σταθμό Neumayer-Station III, όπου επικρατούν θερμοκρασίες -50, και υπάρχει σκοτάδι σχεδόν σε όλους τους χειμερινούς μήνες.
Είναι χαρακτηριστικό πως ο ανεφοδιασμός ή η αποχώρηση κάποιου γίνεται μόνο το καλοκαίρι και όχι σε εκείνη την περίοδο.
Οι συμμετέχοντες εξετάστηκαν πριν, κατά την διάρκεια και μετά την παραμονή τους στον σταθμό και υπολογίστηκε η συγκέντρωση, η μνήμη, ο γνωστικός χρόνος αντίδρασης και η χωρική λογική τους. Παράλληλα υποβλήθηκαν σε εξετάσεις αίματος για τη μέτρηση του αυξητικού παράγοντα (BDNF) ο οποίος προάγει την ανάπτυξη νευρικών κυττάρων και συνάψεων στον εγκέφαλο.
Είναι χαρακτηριστικό πως τα επίπεδα πολλών μετρήσεων άρχισαν να πέφτουν τρεις μήνες μετά την άφιξή τους στον σταθμό, ενώ χρειάστηκε να περάσει τουλάχιστον 1,5 μήνας από την επιστροφή τους σε φυσικό περιβάλλον για να ανακτηθούν.
