Πριν από ακριβώς 20 χρόνια μπήκαμε όλοι στο «Matrix» (pics & vids)

«Ο Πόλεμος των Άστρων, Επεισόδιο Ι: Η Αόρατη Απειλή». Αυτή ήταν οι ταινία που περίμεναν όλοι να δουν το 1999, και ως «προθέρμανση», μέχρι να έρθει η πρεμιέρα της, είπαν να δώσουν μια ευκαιρία σε μια περίεργη περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας με τον Κιάνου Ριβς.

Είκοσι χρόνια μετά από την 31η Μαρτίου 1999, έχουν τις καλύτερες αναμνήσεις από το «The Matrix» και τις χειρότερες από το πρίκουελ του Τζορτζ Λούκας. Γιατί η ταινία των αδερφών Γουατσόφσκι δίδαξε στυλ, φιλοσοφία, καράτε και εισήγαγε στοιχεία που αντιγράφηκαν κατά κόρον στη συνέχεια, ποτέ όμως εξίσου επιτυχημένα (ούτε καν οι ίδιοι οι Γουατσόφσκι δεν έφτασαν στα επίπεδα του πρώτου «Matrix» με τα δύο σίκουελ που γύρισαν).

Ας θυμηθούμε 20 πράγματα για τα 20 χρόνια της ταινίας που μας έστειλε όλους στα καταστήματα οπτικών να ψάχνουμε τα γυαλιά του Κιάνου Ριβς…

• Ο ρόλος του Νίο είχε προταθεί στον Γουίλ Σμιθ αλλά εκείνος τον απέρριψε για να πρωταγωνιστήσει στο «Wild Wild West», μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της καριέρας του. Χρόνια μετά παραδέχτηκε ότι δεν είχε καταλάβει το σενάριο. «Θα τα είχα κάνει θάλασσα με το “Matrix”» δήλωσε και όλος ο κόσμος συμφωνεί μαζί του…
• Ο Τζόνι Ντεπ ήταν η πρώτη επιλογή των Γουατσόφκσι για τον Νίο, αλλά το στούντιο προτιμούσε τον Μπραντ Πιτ ή τον Βαλ Κίλμερ. Ο Πιτ είπε αρχικά «ναι», αλλά εκείνη την περίοδο γύριζε την ταινία «Επτά χρόνια στο Θιβέτ» και αποφάσισε ότι ήταν πολύ κουρασμένος για να μπλέξει με ταινία δράσης.
• Πριν καταλήξουν στον Κιάνου Ριβς, οι παραγωγοί σε μία κίνηση απελπισίας έστειλαν το σενάριο στη Σάντρα Μπούλοκ λέγοντάς της ότι αν την ενδιέφερε, θα προσπαθούσαν να αλλάξουν το φύλο του Νίο…

• Ο Ράσελ Κρόου, ο Σον Κόνερι, ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ ο Μάικλ Ντάγκλας, ο Γκάρι Όλντμαν και ο Σάμιουελ Τζάκσον ήταν όλοι στη λίστα υποψηφίων για το ρόλο του Μορφέα.
• Οι αδελφοί Γουατσόφσκι χρειάστηκαν σχεδόν 6 χρόνια, 14 σενάρια και 600 σελίδες με storyboards για να καταφέρουν να φέρουν το όραμά τους στην οθόνη.
• Όλα τα εξωτερικά πλάνα της ταινίας γυρίστηκαν στο Σίδνεϊ, αλλά οι δρόμοι έχουν τα ονόματα εκείνων του Σικάγο, γιατί είναι η πόλη των Γουατσόφσκι και ήθελαν να την τιμήσουν με αυτόν τον τρόπο.
• Στα πρώτα 45 λεπτά της ταινίας ο Κιάνου Ριβς έχει 80 ατάκες, εκ των οποίων οι 44 είναι ερωτήσεις.
• Η σκηνή του κλαμπ όπου ο Νίο γνωρίζει την Τρίνιτι γυρίστηκε σε αληθινό S&M κλαμπ, το Hellfire Club στο Σίδνεϊ, με τους αυθεντικούς θαμώνες του.
• Ο σκηνοθέτης του Κιάνου Ριβς στις ταινίες «John Wick» είναι ο πρώην αντικαταστάτης του στις επικίνδυνες σκηνές του «Matrix»! Πριν περάσει πριν από τις κάμερες, ο Μαξ Σταχέλσκι είχε δουλέψει ως κασκαντέρ σε πάνω από 70 ταινίες.
• Τα γυαλιά ηλίου που τόσοι και τόσοι μιμήθηκαν στη συνέχεια είχαν σχεδιαστεί από τον Ρίτσαρντ Γουόκερ και την εταιρεία του Blinde. Ο ίδιος σχεδίασε δύο χρόνια μετά και τα γυαλιά της Λάρα Κροφτ στην πρώτη ταινία «Tomb Raider».
• Η σκηνή της μάχης στο λόμπι του κυβερνητικού κτιρίου χρειάστηκε 10 μέρες για να γυριστεί και δεν έχει τίποτα το ψηφιακό. Όλα τα εφέ είναι αληθινά: οι εκρήξεις, οι πυροβολισμοί, τα νερά, τα ακροβατικά των πρωταγωνιστών (εντάξει, με καλώδια που μετά «σβήστηκαν», αυτή ήταν η μοναδική ψηφιακή «πινελιά»).
• Όταν οι Γουατσόφσκι προσέγγισαν τη Warner για το «Matrix», ζητούσαν προϋπολογισμό 80 εκατ. δολαρίων. Η εταιρεία δεν εντυπωσιάστηκε και αρνήθηκε να τους δώσει περισσότερα από 10. Εκείνοι πήραν τα 10 εκατ. και τα ξόδεψαν όλα τα 10 πρώτα λεπτά της ταινίας, τα οποία στη συνέχεια έδειξαν στη Warner. Έτσι η εταιρεία πείστηκε να δώσει και τα υπόλοιπα 70.
• Το εφέ του περίφημου bullet time, που αντιγράφηκε από αμέτρητες ταινίες στη συνέχεια, επιτεύχθηκε χρησιμοποιώντας καρέ από 120 ψηφιακές κάμερες τοποθετημένες δίπλα δίπλα σε κύκλο. Κάτι που δεν ήταν καθόλου εύκολο καθώς καμία κάμερα δεν είναι 100% ίδια με την άλλη και έπρεπε για κάθε καρέ ξεχωριστά να ρυθμιστούν τα χρώματα, ο φωτισμός κλπ.
• Ο κόσμος μέσα στο Matrix έχει πράσινη απόχρωση. Ο αληθινός κόσμος, μπλε. Όταν ο Νίο και ο Μορφέας μονομαχούν στον εξομοιωτή, το κυρίαρχο χρώμα είναι το κίτρινο γιατί βρίσκονται ανάμεσα στους δύο κόσμους (μπλε + κίτρινο = πράσινο, το πιάσατε;).
• Το 2017 ο σχεδιαστής παραγωγής της ταινίας, Σάιμον Γουάιτλι, αποκάλυψε το κρυφό μήνυμα πίσω από τον πράσινο κώδικα που έπεφτε σαν βροχή στους τίτλους αρχής. Είναι… συνταγές για σούσι που σκανάρισε από βιβλίο μαγειρικής της γυναίκας του και τις χρησιμοποίησε μαζί με αριθμούς και γράμματα του λατινικού αλφαβήτου για να δημιουργήσει τον κώδικα του Matrix.
• Εδώ και πολλά χρόνια κυκλοφορεί στο Ίντερνετ μια φήμη που θέλει τον Κιάνου Ριβς να χαρίζει δεκάδες εκατομμύρια από την αμοιβή του για το «Matrix» στο πλήρωμα που δούλεψε για τα εφέ και το μακιγιάζ της ταινίας. Αλλού διαβάζουμε για 35 εκατ. δολάρια, αλλού για 100, αλλού για ακόμη περισσότερα. Η αλήθεια είναι ότι ο Κιάνου, που είναι όντως πολύ γενναιόδωρος και έχει πλούσιο φιλανθρωπικό έργο, είχε υπογράψει ένα συμβόλαιο που εκτός από τα 10 εκατ. της αμοιβής του για την πρώτη ταινία τού απέφερε και ποσοστό επί των κερδών. Κάποια από αυτά τα έξτρα χρήματα τα διοχέτευσε πίσω στην παραγωγή, ώστε να συνεχίσουν να δουλεύουν οι ίδιοι άνθρωποι σε αυτή. Κανένας εργαζόμενος δεν πήρε ποτέ λεφτά από τον ηθοποιό…
• Στο αμερικανικό νομικό σύστημα υπάρχει ο νομικός όρος «the Matrix defence» (η υπεράσπιση Matrix). Ο κατηγορούμενος για ένα έγκλημα δηλώνει στο δικαστήριο ότι το έκανε επειδή πίστευε ότι ζούσε μέσα στο Matrix και όχι στον αληθινό κόσμο. Όσο παράλογο κι αν ακούγεται, έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές με επιτυχία – όπου επιτυχία σημαίνει ο εγκλεισμός σε ψυχιατρείο αντί για φυλακή…

• Το διαβατήριο του Τόμας Άντερσον, δηλαδή του Νίο, έχει ημερομηνία λήξης την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Φαντάζεστε τι γράφτηκε στο Ίντερνετ όταν το ανακάλυψαν…
• Μπορεί το «The Matrix» να επηρέασε ένα σωρό ταινίες όσον αφορά την υπόθεση, την αισθητική, τον τρόπο γυρίσματος κλπ, αλλά στο παρακάτω βίντεο βλέπουμε πως η ίδια η ταινία επηρεάστηκε από πολλές προηγούμενες, κυρίως πολεμικών τεχνών, αλλά και την «Ολική Επαναφορά» με τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ.
• Για όσους θέλουν να διαβάσουν: Η αλληγορία του σπηλαίου από την «Πολιτεία» του Πλάτωνα, η «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» του Λούις Κάρολ, το «Simulacra and Simulation» του Ζαν Μποντριγιάρ, η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη και όλη η cyberpunk λογοτεχνία βρίσκουν τη θέση τους στο «The Matrix».

Πηγή: reader.gr