Συμφωνία των Πρεσπών: Με ένταση και 153 ψήφους πέρασε από την Βουλή

Gazzetta team
Συμφωνία των Πρεσπών: Με ένταση και 153 ψήφους πέρασε από την Βουλή
Με 152 ψήφους πέρασε από την Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών, με την όλη διαδικασία να σημαδεύεται από δύο περιστατικά έντασης.

Μετά από μία μαραθώνια διαδικασία, πέρασε το μεσημέρι της Παρασκευής από την ελληνική Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών, με ψήφους 153 υπέρ, 146 κατά και 1 παρών από τον Γρηγόρη Ψαριανό.

«Ναι» στη Συμφωνία των Πρεσπών εκτός από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είπαν και οι: Κατερίνα Παπακώστα, Έλενα Κουντουρά, Θανάσης Παπαχριστόπουλος, Σπύρος Λυκούδης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Σταύρος Θεοδωράκης, Γιώργος Μαυρωτάς, Σπύρος Δανέλλης.

Γιώργος Δημαράς και Αριστείδης Μπαλτάς ψήφισαν «ναι» με επιστολική ψήφο. «Όχι» ψήφισε με επιστολική ψήφο ο Κωνσταντίνος Κατσίκης.

Δύο στιγμές έντασης
Κατά την διάρκεια της ψηφοφορίας υπήρξε ένταση δύο φορές...

Η πρώτη ήταν όταν ήρθε η στιγμή να ψηφίσει η Κατερίνα Παπακώστα, το «Ναι» της οποίας έγινε δεκτό με ειρωνικά χειροκροτήματα από τα έδρανα της ΝΔ, με αποτέλεσμα να γίνουν συστάσεις από τον Νίκο Βούτση.

Η δεύτερη ήταν όταν έφτασε η σειρά του Κωνσταντίνου Μπαρμπαρούση να ψηφίσει. Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής είπε «Όχι στην προδοσία», κάτι που προκάλεσε την παρέμβαση του προέδρου της Βουλής.


Ο πρόεδρος της Βουλής τόνισε πως δεν μπορεί να γίνει δεκτή ψήφος με πολιτικό περιεχόμενο. Κάτι που προκάλεσε ένταση από την πλευρά της Χρυσής Αυγής, με τον Γιάννη Λαγό να σηκώνεται από την θέση του με απειλητικές διαθέσεις προς βουλευτές που βρίσκονταν στην άλλη πλευρά της αίθουσας.

Μετά από τις απαραίτητες διευκρινήσεις, ο Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης επανέλαβε την ψήφο του κανονικά και συνεχίστηκε η διαδικασία

Το πανό του Σαρίδη
Ο Ιωαννής Σαρίδης της Ένωσης Κεντρώων, όταν έφτασε η σειρά του να ψηφίσει, εκτός από το όχι, κράτησε στα χέρια του ένα πανό, το οποίο κάτι έγραφε για την δημοκρατία στην Ελλάδα.

Μαραθώνια συζήτηση
Πριν ξεκινήσει η διαδικασία της ψηφοφορίας, όπως ενημέρωσε την εθνική αντιπροσωπεία ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, η Ολομέλεια κράτησε 38,5 ώρες και μίλησαν συνολικά 200 βουλευτές, με πολιτικούς αρχηγούς, εισηγητές, ειδικούς αγορητές κ.λπ

Το κείμενο της συμφωνίας

Σύμφωνα με το κείμενο που δόθηκε στο δημοσιότητα: Το επίσημο όνομα είναι «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», το οποίο είναι το συνταγματικό όνομα και χρησιμοποιείται erga omnes, όπως προβλέπεται στη συμφωνία. Το σύντομο όνομα θα είναι «Βόρεια Μακεδονία».

Η ιθαγένεια είναι Μακεδονική/Πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, όπως θα εγγράφεται σε όλα τα ταξιδιωτικά έγγραφα.

Η επίσημη γλώσσα είναι η «μακεδονική γλώσσα» όπως αναγνωρίστηκε από την Τρίτη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την τυποποίηση των γεωγραφικών ονομάτων που διεξήχθη στην Αθήνα το 1977, και περιγράφεται στο άρθρο 7 (3) και (4) της παρούσας συμφωνίας.

Στο άρθρο 2 της συμφωνίας προβλέπεται ότι η Ελλάδα δεν θα αντιταχθεί στην ένταξη της γείτονος υπό το νέο όνομα και τις ορολογίες σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς που η Ελλάδα είναι μέλος.

Οι όροι «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» έχουν την έννοια που αποδίδεται στο άρθρο 7 της συμφωνίας. Το άρθρο 7 της συμφωνίας αναφέρει:

Τα μέρη αναγνωρίζουν ότι η εκατέρωθεν αντίληψή τους ως προς τους όρους «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» αναφέρεται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και ιστορική κληρονομιά.

Όταν γίνεται αναφορά στο Πρώτο Μέρος (σ.σ. Ελλάδα), με αυτούς τους όρους νοούνται όχι μόνο η περιοχή και ο πληθυσμός της βόρειας Ελλάδας αλλά και τα χαρακτηριστικά τους, καθώς και ο ελληνικός πολιτισμός, η ιστορία, η κουλτούρα και η κληρονομιά αυτής της περιοχής από την αρχαιότητα έως σήμερα.

Όταν γίνεται αναφορά στο Δεύτερο Μέρος (σ.σ. πΓΔΜ), με αυτούς τους όρους νοούνται η επικράτεια, η γλώσσα, ο πληθυσμός και τα χαρακτηριστικά τους, με τη δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά, διακριτώς διαφορετικά από αυτά που αναφέρονται στο παραπάνω εδάφιο (άρθρο 7.2)

Το Δεύτερο σημειώνει ότι η επίσημη γλώσσα της, η Μακεδονική γλώσσα ανήκει στην ομάδα των νότιων σλαβικών γλωσσών. Τα μέρη σημειώνουν ότι η επίσημη γλώσσα και τα άλλα χαρακτηριστικά του Δεύτερου Μέρους δεν έχουν σχέση με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, την ιστορία, την κουλτούρα και την κληρονομιά της βόρειας περιοχής του Πρώτου Μέρους.