Εσύ τι εύχεσαι για το 2019;

Χρήστος Κιούσης Χρήστος Κιούσης
Εσύ τι εύχεσαι για το 2019;
Ο Χρήστος Κιούσης αφήνει στην άκρη τις ευχές για το 2019 και παραθέτει τους δικούς του στόχους για τη νέα χρονιά.

Η φράση από μόνη της ακούγεται αρκετά παθητική. Όταν ευχόμαστε πράγματα για μια ολόκληρη χρονιά, είναι σαν να θέλουμε να έρθουν αυτά να μας συναντήσουν, εκεί που καθόμαστε στον καναπέ του σπιτιού μας. Καταλαβαίνετε ότι τίποτα δε θα έρθει με ευχολόγια, όσο πολύ κι αν ευχηθούμε κάτι, όσοι πολλοί κι αν μας το ευχηθούν, έτσι; Ας κάνουμε την πρώτη ανατροπή του έτους κι ας μιλήσουμε για Στόχους αντί για Ευχές. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα επιτευχθούν οι στόχοι αλλά ίσως, λέω ίσως αυτό να είναι το πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι συνηθέστερες ευχές έχουν να κάνουν με υγεία, ευτυχία, τύχη, χαμόγελα, χαρούμενες στιγμές, προσωπικές κι επαγγελματικές επιτυχίες και άλλα τέτοια υπέροχα πράγματα. Δεν θέλω να οδηγήσω τη συζήτηση στο χυδαίο και να μιλήσω για τις εγχρήματες ευχές, κάτι σαν εγχρήματες συναλλαγές που ολοένα και πολλαπλασιάζονται στο inbox χρόνο με τον χρόνο. Ας αφήσουμε το Χρήμα τελευταίο στη συζήτηση, έστω για αυτή τη δεύτερη μέρα του χρόνου που ξημέρωσε.

Η Υγεία είναι σαφώς στην κορυφή της πυραμίδας των επιθυμιών μου για εμένα και τα αγαπημένα μου πρόσωπα και ομολογουμένως συνορεύει μέχρι ενός σημείου με την Τύχη. Σίγουρα όλοι θα έχετε να διηγηθείτε μια ιστορία για κάποιον φίλο ή συγγενή που τα έκανε όλα σωστά, δεν κάπνιζε, δεν έπινε, πρόσεχε τη διατροφή του, φρόντιζε για τη σωματική του άσκηση αλλά δυστυχώς... Οπωσδήποτε στον ιδιότροπο και δυτικότροπο πολιτισμό μας το τι βάζουμε μέσα μας ως τροφή παίζει τεράστιο ρόλο στην ποιότητα της σωματικής μας κατάστασης και στους δείκτες υγείας και υπάρχει μια σημαντική ενασχόληση πολλών με το κεφάλαιο Τροφή. Στεκόμαστε όμως λιγότερο στο τι ανακυκλώνουμε μέσα μας ως σκέψεις, συναισθήματα, φοβίες, άγχη και καλώς ή κακώς, το τι παίρνει ο καθένας μας μαζί του το βράδυ στο μαξιλάρι του, θα παραμείνει το μεγαλύτερο μυστήριο της ιατρικής και ο παράγοντας Χ που δεν μπορεί καμιά επιστημονική μελέτη να αποκρυπτογραφήσει, γιατί δεν υπάρχει καμιά απεικονιστική εξέταση διάγνωσης ή πρόληψης. Σε μια παλιότερη συζήτηση με έναν οικογενειακό φίλο-κορυφαίο γιατρό, εν μέσω τσίπουρου, θαλασσινών μεζέδων και παγωτού ως επιδόρπιο η συμβουλή του ήταν απελπιστικά κατηγορηματική και απλή. «Το παν είναι ο ύπνος Χρήστο μου! Οτιδήποτε σε εμποδίζει να κοιμηθείς σωστά και να ξεκουραστείς κυριολεκτικά είναι πρόβλημα, φρόντισε να το αντιμετωπίσεις. Είτε είναι ένας πόνος, είτε μια κακή σκέψη μην τα αφήσεις να χρονίσουν, σε τρώνε από μέσα». Τα είπε, παρήγγειλε ακόμα ένα 50αράκι και με άφησε να επεξεργάζομαι την ιδέα του «ιδανικού ύπνου».

Αν διαβάζετε στα μηνύματα που σας έστειλαν αγαπημένοι σας φίλοι ή δημοσιοσχετίστες χρήστες των social media πολύ όμορφες έννοιες όπως χαμόγελα, ευτυχισμένες στιγμές, συναρπαστικά ταξίδια και πολλές επιτυχίες, αντιληφθείτε παρακαλώ ότι δεν είναι αντικείμενα ευχών όλα τα παραπάνω αλλά αντικείμενα στοχοθεσίας. Στοχεύστε να χαμογελάτε περισσότερο για να συναντάτε περισσότερα χαμόγελα, να είστε περισσότερο ευγενικοί για να απολαμβάνετε περισσότερη ευγένεια, στοχεύστε να επιτύχετε κάτι το οποίο έχετε σχεδιάσει φανερά ή κρυφά μέσα στο μυαλό σας αγνοώντας κάθε φωνή που υπαγορεύει, «που να μπλέκεις τώρα» αλλά κι έτοιμοι να ξεβολευτείτε αν χρειαστεί, βγαίνοντας από την υποτιθέμενη «comfort zone». Το γιατί είναι υποτιθέμενη κι όχι πραγματικά αναπαυτική, είναι μια άλλη τεράστια συζήτηση.


Ας έρθουμε και στην πολύ μεγάλη παρεξήγηση που λέγεται «Χρήμα». Προσπερνώ τις απολύτως γελοίες συζητήσεις περί λαχείων, τζόκερ, λοταριών και τζόγου και προσπαθώ να μείνω στην ουσία. Όλα τα παραπάνω, η υγεία, τα χαμόγελα, οι ευτυχισμένες στιγμές, οι προσωπικές κι επαγγελματικές επιτυχίες έχουν ως προαπαιτούμενο το Χρήμα; Μπορούμε να αποσυνδέσουμε το Χρήμα από τον δείκτη ευτυχίας μας κι επιτυχίας μας, όπως ακριβώς αναγκαζόμαστε συχνά να αποσυνδέουμε ένα πτυχίο σπουδών από τον δείκτη ευφυίας και παιδείας κάθε νεάτερνταλ, που δεν μπορεί να βρει μια απλή λύση στην καθημερινότητα και μας δυσκολεύει τη ζωή; Αντιλαμβάνομαι ότι ο κυνισμός που μας συντροφεύει πια, θα έχει πολλά ευρηματικά σχόλια να κάνει περί αξίας και απαξίωσης του Χρήματος. Εννοείται ότι κι εγώ, όπως οι περισσότεροι, παίρνω πολλές εγχρήματες σκέψεις στο μαξιλάρι μου, πολλές περισσότερες από όσες θα ήθελα κι από όσες τελικά αντέχω. Αυτοκριτική κάνω πρωτίστως κι αυτοκοουτσάρισμα πριν απευθυνθώ στον απέναντι. Ίσως επειδή σε αυτό το Μέσο που γράφω υπάρχουν πολλοί νέοι αναγνώστες, αισθάνομαι ότι είναι χρήσιμη μια αναφορα σε αυτά τα θέματα στην αρχή της νέας χρονιάς.

Ο παράγοντας Τύχη είναι ο μόνος που δεν μπορώ να αναπτύξω ιδιαίτερα. Αποτάσσομαι μετά βδελυγμίας κάθε αναφορά-κλισέ σε Υγεία-Τύχη και Τιτανικό και δηλώνω κατηγορηματικά, ότι ναι η ρημάδα η Τύχη υπάρχει. Υπάρχουν βέβαια και διαφορετικοί τρόποι ανάγνωσης της Τύχης και αυτοκαθορισμού ως Τυχερού ή Άτυχου του καθενός μας. «Εμείς φίλε δε γεννηθήκαμε από πλούσια cojones να έχουμε όλα τα προβλήματα μας λυμένα», συνήθιζε να λέει ένας φίλος μου. «Δεν γεννηθήκαμε βέβαια και στο Κέρας της Αφρικής, ώστε να μας φαίνονται ασήμαντα τα τωρινά μας προβλήματα», απαντούσα πίνοντας ένα ποτήρι γάργαρο νερό, δυσεύρετο αλλού, δεδομένο εδώ. Η Τύχη μπορεί να είναι η απόλυτη δικαιολογία, για όποιον ψάχνει δικαιολογίες και ο πιο αναπάντεχος σύμμαχος όποιου τολμά. Η Απο-τυχία πάντως ή η Επι-τυχία έρχονται ως αποτελέσματα της προσπάθειας, όχι της ευχής, να είστε σίγουροι κανείς δεν πέτυχε από τις πολλές ευχές.

Κλείνω το Πρωτοχρονιάτικο blog μου παρουσιάζοντας τη δική μου στοχοθεσία. Στοχεύω το ’19 να είμαι καλύτερος σύντροφος, καλύτερος πατέρας, καλύτερος φίλος, καλύτερος επαγγελματίας, καλύτερος συνάδελφος. Επιδέχομαι σημαντικής βελτίωσης σε όλα τα παραπάνω. Μη μου τα ευχηθείτε, πρέπει να τα προσπαθήσω ένα προς ένα. Ίσως τότε, στο τέλος αυτής της χρονιάς καταφέρνω να κοιμηθώ καλύτερα γιατρέ μου.

Χρήστος Κιούσης
Χρήστος Κιούσης

Ο Χρήστος Κιούσης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά ζει κι εργάζεται στην Θεσσαλονίκη από το 1997. Σπούδασε Κινηματογράφο και Τηλεόραση στη Σχολή Σταυράκου και digital marketing. Mιλάει Αγγλικά κάθε μέρα, Γερμανικά όποτε τα θυμηθεί και Ιταλικά στις διακοπές κυρίως αν χρειαστεί να παραγγείλει φαγητό στην Ιταλία. Εργάζεται σε τηλεοπτικές παραγωγές από το 1994. Συμπαρουσιάζει τη σατιρική εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» στον ΑΝΤ1 και το "Βινύλιο" στο ίδιο κανάλι.

Είναι φίλαθλος από μικρός και πατέρας τριών υπέροχων παιδιών. Έχει παίξει μπάσκετ ως νέος με επιεικώς μέτριες επιδόσεις και τένις ως μεσήλικας με ακόμα πιο φτωχά αποτελέσματα. Του αρέσουν το γράψιμο, οι συνεντεύξεις, το ραδιόφωνο, η παραγωγή τηλεοπτικού περιεχομένου και τα ταξίδια κι ελπίζει μια μέρα, να μπορέσει να τα συνδυάσει όλα επαγγελματικά.