Αντί να προσπαθήσουμε να αποκαλύψουμε ένα σκάνδαλο, το κουκουλώνουμε

Στην αξέχαστη ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Yπάρχει και φιλότιμο» ο Λάμπρος Κωνσταντάρας παρουσιάζεται ως ένας υπουργός που θέλει να προσφέρει στους πολίτες, που είναι τίμιος και απλά δεν αντιλαμβάνεται τι κάνουν οι παρατρεχάμενοι του.

Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έχει εμπλακεί σε ένα σκάνδαλο, έχει «φάει» τα λεφτά που έδωσε το ελληνικό κράτος (δηλαδή ο λαός) για την κατασκευή και την στελέχωση του νοσοκομείου, ενώ ο Υπουργός Μαυρογιαλούρος δεν έχει πάρει χαμπάρι τι γίνονταν τόσο καιρό στο υπουργείο του.

Τι έκανε ο Μαυρογιαλούρος όταν ανακάλυψε λοιπόν την αλήθεια; Φρόντισε να τιμωρηθούν αυτοί που εκμεταλλεύτηκαν τη θέση τους. Γιατί ... είχε και φιλότιμο.

Η συγκεκριμένη λέξη, το «φιλότιμο» υπάρχει μόνο στο δικό μας λεξικό και είναι γεγονός πως συχνά οι Έλληνες καμαρώνουν γι' αυτή. Το ζήτημα είναι πως πλέον υπάρχει μόνο στο λεξικό. Στην καθημερινή ζωή και ειδικά στην πολιτική ζωή, δεν την συναντάς πουθενά. Η υπόθεση της Novartis είναι το πιο τρανταχτό παράδειγμα γι' αυτό.

Από τη στιγμή που «έσκασε» το θέμα, παρακολουθούν οι πολίτες αυτής της χώρας το θέατρο του παραλόγου. Πρώην υπουργοί και πρωθυπουργοί που αποκλείουν κάθε ενδεχόμενο να υπάρχει κάτι μεμπτό στην υπόθεση και νυν υπουργοί και πρωθυπουργοί που θεωρούν δεδομένο πως υπάρχει ένα μεγάλο σκάνδαλο, αμφότεροι γράφοντας την δικαιοσύνη στα παλιά τους τα παπούτσια. Το αν υπάρχει σκάνδαλο ή όχι, το έχουν αποφασίσει ήδη με μοναδικό τους γνώμονα το πως θα τους ωφελήσει ώστε να ανεβούν ή να κρατηθούν στην εξουσία.

Κανένας από τους πολιτικούς από τους οποίους το όνομα τους έχει εμπλακεί στην υπόθεση, δεν είχε καν το θάρρος να παραδεχτεί πως είναι πιθανό έστω κάποιοι από τους συνεργάτες του να έβαλαν το χέρι στο βάζο με το μέλι και να περιμένει να δει που θα οδηγήσει η έρευνα της δικαιοσύνης.

Κανείς δεν σεβάστηκε το δικαίωμα του ελληνικού λαού να μάθει την αλήθεια. Να μάθει εάν όντως την εποχή που οι συντάξεις και οι μισθοί μειώνονταν δραματικά, κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να γίνουν πλούσιοι στις πλάτες του. Γιατί πολύ απλά κανείς δεν ενδιαφέρεται ούτε για την αλήθεια, ούτε για τον ελληνικό λαό, εκτός κι αν πρόκειται για την ψήφο του λαού.

Ο Τύπος έβγαλε επίσης πόρισμα, ανάλογα με την κομματική παράταξη στην οποία πρόσκειται. Είμαστε ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο, όπου ο Τύπος αντί να προσπαθεί να αποκαλύψει ένα σκάνδαλο, προσπαθεί να το... κουκουλώσει. Δημοσιογράφοι έδιναν στον αέρα προστατευόμενους μάρτυρες «πανηγυρίζοντας» για την μεγάλη τους αποκάλυψη και επιφανείς πολιτικοί, όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος έβγαιναν δημόσια και με απειλητικό ύφος έλεγαν «θα τους βρούμε». Τους μάρτυρες. Θα βρουν δηλαδή τους μάρτυρες και τι; Θα τους μαλώσουν; Γιατί είναι μάρτυρες σε μία υπόθεση σκανδάλου; Μήπως έχουμε χάσει εντελώς το μέτρο σε αυτή τη χώρα τελικά; Μήπως έχει χαθεί κάθε ίχνος φιλότιμου;

Η «πρώτη φορά αριστερά» πανηγυρίζει για το ενδεχόμενο να έκλεψαν κάποιοι επιτήδειοι εκατομμύρια ευρώ από το ελληνικό κράτος, αφού αυτό θα μεταφραστεί σε πλήγμα για την αντιπολίτευση και η Νέα Δημοκρατία με το πρώην ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να μας πείσουν πως στα τόσα χρόνια που βρίσκονταν στην εξουσία ο μόνος που μπλέχτηκε ποτέ σε σκάνδαλο ήταν ο ...Τσοχατζόπουλος. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν άσπιλοι και τίμιοι, όπως άλλωστε και οι συνεργάτες τους. Κι ας λέει ό,τι θέλει, όποιος θέλει. Μάλιστα γίνεται και κουβέντα για το αν τα χρήματα που χάθηκαν είναι 23 δις ή 3 δις ή 5 ευρώ. Εχει καμία σημασία; Δηλαδή αν κάποιος έκλεψε 3 δις και όχι 23 δις είναι... τίμιος;

Πόσο δύσκολο είναι πλέον, έστω και για μια φορά, να δείξουν πως αξίζουν πραγματικά να βρίσκονται μέσα στην ελληνική βουλή; Πόσο δύσκολο είναι να σταματήσουν να βγάζουν πορίσματα και να αφήσουν την δικαιοσύνη ανεπηρέαστη να κάνει το έργο της; Και για πόσο ακόμα νομίζουν πως ο λαός θα συνεχίσει να τους επιτρέπει να παίζουν παιχνίδια στις πλάτες του; Οι εποχές που ο Έλληνας έβγαινε στο δρόμο κρατώντας το σημαιάκι του κόμματος και ζητωκραύγαζε ανεξάρτητα με το τι του έλεγε ο πολιτικός που βρισκόταν στο μπαλκόνι, έχουν πλέον περάσει. Τώρα βρίσκεται στη μέση του δρόμου, όπως οι χωρικοί στην ταινία του Σακελλάριου και ετοιμάζεται να ρίξει ομαδικό φάσκελο. Γιατί χρειάζεται μόνο μία σταγόνα για να ξεχειλίσει το γεμάτο ποτήρι.

Πηγή: reader.gr