Ο Αντώνης Αναστασόπουλος εν αναμονή του συλλαλητηρίου, γράφει για τους αριστερούς και την παρουσία τους σε εθνικές... φιέστες.
Τα «στερνά τιμούν τα πρώτα». Όποια κι αν είναι τα «πρώτα» στη συγκεκριμένη περίπτωση. Στην περίπτωση του συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης, οι διοργανωτές αποφάσισαν χωρίς συστολή να αποκαλύψουν τις προθέσεις. Έτσι έδωσαν και πήραν από του βήματος ατάκες περί «γυφτοσκοπιανών», ανοχή στην... ζωηρή παρουσία της Χρυσής Αυγής, συνθήματα για «αλήτες, προδότες, πολιτικούς» και ξεδίπλωμα με ιδιαίτερη επιθετικότητα από τον «τρελό» σύμφωνα με τους διαδηλωτές «στρατηγό» κάθε ελληνικού αλυτρωτισμού που έχει εκφραστεί ποτέ. Η σύναξη της Αθήνας όμως, έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Τα ακραία εθνικιστικά στοιχεία παραμερίστηκαν για να δώσουν τη θέση τους, σε αριστερά... άλλοθι. Κεντρικός ομιλητής του συλλαλητηρίου της Αθήνας ο Μίκης Θεοδωράκης αλλά και ο συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης, επικεφαλής της επιτροπής για το Δημόσιο Χρέος που είχε συστήσει αποχωρώντας από την κυβέρνηση, η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Ποιος θα βγει να μιλήσει για την συγκέντρωση, όταν μπροστάρης της εμφανίζεται το «ιερό τοτέμ» Μίκης Θεοδωράκης. Ακόμα και τα «ιερά τοτέμ» όμως, δεν έχουν το αλάθητο. Ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης έχει υπάρξει βουλευτής και υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου της Νέας Δημοκρατίας, ενώ υπερασπιζόταν την ελληνική κυβέρνηση στην περίπτωση της παράδοσης του Άμπο Οτσαλάν. Το αυτό ισχύει και για το έτερο «τοτέμ» Μανώλη Γλέζο, που μαζί με τον αείμνηστο πλέον Λάκη Σάντα, είχαν επισκεφθεί το 1996, λίγες ώρες μετά την κρίση στα Ίμια, τον ανεκδιήγητο δήμαρχο Καλύμνου που με το «έτσι θέλω» έδωσε την αφορμή για να φτάσουμε μια ανάσα από την ένοπλη σύγκρουση με την Τουρκία.
Ο ίδιος ο Λεωνίδας Κύρκος στα -πολύ μαζικότερα παρεμπιπτόντως- συλλαλητήρια του 1992 με το ίδιο θέμα, «κλείνοντας τ' αυτιά του» στα συνθήματα για «φωτιά-φωτιά στα Σκοπιανά σκυλιά» μιλούσε για «ώριμη απάντηση του λαού» και χαρακτήριζε απαξιωτικά Λακεδαιμόνιους το ΚΚΕ, που επέλεξε να μη συμμετέχει.
Για κάποιους, όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν χρειάστηκαν καν άλλοθι, για να υιοθετήσουν τις εν λόγω συγκεντρώσεις με το σαθρό επιχείρημα «να μην τους χαρίσουμε στους εθνικιστές». Η ανάγκη για εκλογική κεφαλαιοποίηση της οποιασδήποτε αντίδρασης στην κυβέρνηση, παραμερίζει τις όποιες «αρχές» και ανοίγει δρόμο στον τυχοδιωκτισμό.
Επιστρέφοντας όμως εκεί απ' όπου ξεκινήσαμε, η «πρεμούρα» των διοργανωτών για ομιλητές με σχέσεις με την Αριστερά, κάνει ξεκάθαρο ότι θεωρούν την... φωλιά τους «λερωμένη». Και αν αυτό με ένα τρόπο βολεύει την κυβέρνηση, για να μπορεί να δείχνει τον εσμό των «πατριωτών», ποντάροντας στο αντι-δεξιό χαρτί, θα πρέπει να πασχίσει πολύ για να απαντήσει στο «πως μπορεί να συναγελάζεται» με τους ΑΝΕΛ που πρωτοστατούν στα συγκεκριμένα συλλαλητήρια αλλά και ποια είναι αυτή η τόσο καλά κρυμμένη διαφορά, μεταξύ αυτής της συνεργασίας και εκείνης της τρικομματικής κυβέρνησης Παπαδήμου, με τη συμμετοχή του Γιώργου Καρατζαφέρη;
Πηγή: Reader.gr
